INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112 poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w mieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 5 listopada 2009 r. (data wpływu 9 listopada 2009 r.), uzupełniony w dniu 7 grudnia 2008 roku o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży niezabudowanych gruntów - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 listopada 2009 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 7 grudnia 2008 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży gruntów niezabudowanych.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie budowlano-deweloperskim. W 2007 roku zakupił nieruchomość niezabudowaną na cele prowadzonej działalności od osoby fizycznej na umowę – bez podatku od towarów i usług. Nieruchomość ta została sprzedana innej firmie budowlanej, która również będzie budować mieszkania na sprzedaż. Czynność ta została udokumentowana fakturą VAT ze stawką 22%. Kontrahent Wnioskodawcy, któremu została sprzedana nieruchomość, został objęty kontrolą urzędu skarbowego, która zakwestionowała odliczenie VAT z wystawionych przez Wnioskodawcę faktur. Natomiast urząd skarbowy, któremu podlega Wnioskodawca twierdzi, że faktury zostały wystawione prawidłowo z 22% podatkiem.

Pytanie Wnioskodawcy sprowadza się do kwestii prawidłowości zastosowania stawki 22% przy sprzedaży tej nieruchomości.

Stanowisko Wnioskodawcy jest zgodne z urzędem skarbowym, któremu podlega. Wnioskodawca wskazuje, iż nieruchomość niezabudowana kupiona została konkretnie pod budowę domów, a nie np. uprawę rolną, chociaż oficjalnie nie ma jeszcze planu zagospodarowania przestrzennego. Na terenie tym od dawna są pobudowane domy mieszkalne. W uzupełnieniu do wniosku, Wnioskodawca przedstawił zaświadczenie Burmistrza, z którego wynika, iż dla działek będących przedmiotem sprzedaży nie obowiązuje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, natomiast w Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego uchwalonym uchwałą Rady Miasta z 2001 roku, zapis dla przedmiotowych działek brzmiał:

• ZPR – tereny zieleni urządzonej i częściowo urządzonej i tereny rolne,
• 6 – projektowany kompleks parkowo-rekreacyjny i rozrywkowy. Z zaświadczenia wynika, iż trwa procedura zmiany Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego dla całej gminy, w tym dla ww. działek.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54 poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl unormowania zawartego w art. 7 ust. 1 ww. ustawy o podatku od towarów i usług przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…), przy czym zgodnie z art. 2 pkt 6 ww. ustawy o podatku od towarów i usług przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Stawka podatku – na podstawie art. 41 ust. 1 powołanej ustawy – wynos i 22% z zastrzeżeniem ust. 2-12, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednakże zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 powołanej ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Ze wskazanych regulacji prawnych wynika zatem, iż dostawa gruntów co do zasady podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem zwolniona jest jedynie dostawa gruntów niezabudowanych i nie przeznaczonych pod zabudowę.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że dokonał Pan sprzedaży działek niezabudowanych przy zastosowaniu stawki podatku od towarów i usług 22%. Transakcja została dokonana na rzecz dewelopera, który zamierza wybudować na tym gruncie budynki mieszkalne. Według Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego działki będące przedmiotem obrotu są sklasyfikowane jako ZPR – tereny zieleni urządzonej i częściowo urządzonej i tereny rolne, 6 – projektowany kompleks parkowo-rekreacyjny i rozrywkowy. Tak określone przeznaczenie gruntu nie wskazuje, aby grunt nie był przeznaczony pod zabudowę, ponadto Wnioskodawca wskazał, iż na terenie okalającym działki od dawna pobudowane są domy mieszkalne.

Odnosząc zatem przytoczone regulacje prawne do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, stwierdza się, iż skoro przedmiotem sprzedaży nie były grunty, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, transakcja podlega opodatkowaniu na zasadach ogólnych według stawki podstawowej – 22%.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy Krajowe Biuro Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.