Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP2/443-743/12-4/AK
z 4 października 2012 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 5 lipca 2012 r. (data wpływu do Izby Skarbowej w Poznaniu 12 lipca 2012 r. data wpływu do Biura KIP w Lesznie 17 lipca 2012 r.) uzupełnionym pismem z dnia 25 września 2012 r. (data wpływu 28 września 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania darowizny nieruchomości zabudowanej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 lipca 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania darowizny nieruchomości zabudowanej. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 25 września 2012 r. (data wpływu 28 września 2012 r.) o opis zdarzenia przyszłego, pytanie, własne stanowisko w sprawie oraz podpis osoby upoważnionej do reprezentowania Wnioskodawcy.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca zamierza nieodpłatnie przekazać (darować) na rzecz Skarbu Państwa nieruchomość położoną w miejscowości (…), stanowiącą działkę o nr X o pow. X ha, zabudowaną budynkiem (wybudowanym w latach 70-tych), w którym znajduje się siedziba Komisariatu Policji. Zainteresowany jest właścicielem ww. zabudowanej nieruchomości, zapisanej w X. Gmina nabyła przedmiotową działkę na postawie decyzji Wojewody (...) nr X z dnia 1 sierpnia 1991 r. X z dnia 23 września 1991 r. – przed wejściem w życie ustawy o podatku od towarów i usług. Nieodpłatne przekazanie (darowizna) przedmiotowej nieruchomości na rzecz Skarbu Państwa następuje w oparciu o przepisy art. 13 ust. 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r., o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. Nr 261, poz. 2603 ze zm.). Wnioskodawca jest płatnikiem podatku VAT. Zainteresowanemu nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, związanego z przedmiotową nieruchomością.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w przypadku zbycia przez Gminę zabudowanej nieruchomości w drodze darowizny na rzecz Skarbu Państwa, (zabudowanej budynkiem Komisariatu Policji) od wartości darowizny winien być pobrany podatek VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, nie będzie on odprowadzał podatku VAT, gdyż stosownie do treści art. 7 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r. (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.) – nieodpłatne przekazanie towaru (nieruchomości zabudowanej) w drodze darowizny podlega opodatkowaniu, pod warunkiem, że podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności w całości lub w części. Jeżeli Zainteresowanemu nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, związanego z nieruchomością będącą przedmiotem darowizny czynność ta nie jest objęta zakresem przedmiotowym ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. W związku z powyższym zdaniem Gminy ww. czynność nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do art. 7 ust. 2 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne darowizny

   - jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów.

Zatem, co do zasady, opodatkowaniu podatkiem VAT podlega odpłatna dostawa towarów (przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel), a także wszelkie inne darowizny, pod warunkiem, że podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w całości bądź w części. Powyższe oznacza, że darowiznę uznaje się za odpłatną dostawę towarów, jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z ich nabyciem lub wytworzeniem.

Zatem, niespełnienie powyższego warunku jest podstawą do traktowania nieodpłatnego przekazania towarów (w tym darowizny) – w świetle brzmienia art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy – jako wyłączonego spod zakresu działania ustawy o podatku od towarów i usług, bez względu na cel, na który zostały one przekazane (darowane).

Zgodnie z art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku. Natomiast stosownie do treści art. 890 § 1 ww. Kodeksu cywilnego, oświadczenie darczyńcy powinno być złożone w formie aktu notarialnego. Powyższy wymóg koresponduje z treścią art. 158 ww. ustawy, w myśl którego, umowa zobowiązująca do przeniesienia własności nieruchomości powinna być zawarta w formie aktu notarialnego. To samo dotyczy umowy przenoszącej własność, która zostaje zawarta w celu wykonania istniejącego uprzednio zobowiązania do przeniesienia własności nieruchomości; zobowiązanie powinno być w akcie wymienione.

Jak wynika z powyższego darowizna jest umową cywilnoprawną, cechującą się nieodpłatnością oraz przysporzeniem majątkowym tylko jednej ze stron umowy.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca zamierza nieodpłatnie przekazać (darować) na rzecz Skarbu Państwa nieruchomość, której jest właścicielem. Nieruchomość ta zabudowana jest budynkiem (wybudowanym w latach 70-tych), w którym znajduje się siedziba Komisariatu Policji. Gmina nabyła przedmiotową działkę przed wejściem w życie ustawy o podatku od towarów i usług, zatem Zainteresowanemu nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, związanego z przedmiotową nieruchomością. Nieodpłatne przekazanie (darowizna) na rzecz Skarbu Państwa następuje w oparciu o przepisy art. 13 ust. 2 ustawy o gospodarce nieruchomościami. Wnioskodawca jest płatnikiem podatku VAT.

Biorąc pod uwagę przedstawione we wniosku okoliczności oraz obowiązujące przepisy prawa stwierdzić należy, iż darowizna przedmiotowej nieruchomości, nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W przedstawionych okolicznościach nie została bowiem spełniona przesłanka art. 7 ust. 2 ustawy dotycząca istnienia prawa do odliczenia podatku naliczonego przy jej nabyciu. Brak prawa do odliczenia podatku naliczonego wyklucza możliwość uznania czynności darowizny za dostawę towarów podlegającą opodatkowaniu.

Reasumując, darowizna przedmiotowej nieruchomości zabudowanej nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT na podstawie art. 7 ust. 2 pkt 2 ustawy. Zatem Gmina nie musi odprowadzać podatku VAT od tej czynności.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie zdarzenia przyszłego, które nie zostały objęte pytaniem – nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – w wydanej interpretacji rozpatrzone.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.