INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Państwa, przedstawione we wniosku z dnia 26.11.2009 r. (data wpływu 01.12.2009 r.) uzupełniony pismem z dnia 27.01.2010 r. (data nadania 28.01.2010 r., data wpływu 02.02.2010 r.) na wezwanie z dnia 20.01.2010 r. Nr IPPB4/415-798/09-2/SP (data nadania 20.01.2010 r., data doręczenia 22.01.2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodów z tytułu działalności artystycznej wykonywanej na terytorium Czech przez osoby posiadające miejsce zamieszkania na terytorium Polski – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 01.12.2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodów z tytułu działalności artystycznej wykonywanej na terytorium Czech przez osoby posiadające miejsce zamieszkania na terytorium Polski.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Na podstawie umowy zawartej z Teatrem Miejskim w Brnie w Czechach Wnioskodawca (Operetka mająca siedzibę w W) w dniu 17 czerwca 2009 roku wystawił na terenie Czech spektakl teatralny pt. „.........”, zaś druga strona umowy zobowiązała się do zapłaty z tego tytułu wynagrodzenia w kwocie 10.000 Euro. Zgodnie z pkt II ust. 2 ww. umowy kwota 10.000 Euro zawierała wszelkie kwoty wynagrodzeń należnych artystom uczestniczącym w spektaklu, które to kwoty miały zostać wypłacone w Polsce. W realizacji umowy spektakl został odegrany, zaś w dniu 25 czerwca 2009 r. Operetka wystawiła Miejskiemu Teatrowi w Brnie fakturę VAT na kwotę 45.373 złote (kopia faktury w załączeniu).

Na żądanie strony czeskiej, która od tego faktu uzależniała dokonanie końcowego rozliczenia umowy, Wnioskodawca przedstawił Teatrowi Miejskiemu w Brnie zestawienie artystów zaangażowanych w realizację spektaklu wraz z kwotami należnych im wynagrodzeń oraz naliczonego podatku. Po otrzymaniu listy wykonawców Teatr Miejski w Brnie naliczył od kwot wynagrodzeń należnych artystom podatek i przesłał do Wnioskodawcy informacje o wysokości podatków naliczonych od wynagrodzeń artystów.

Podatek ten został naliczony i pobrany przez kontrahenta pomimo tego, że:

• strona czeska nie zawierała z artystami żadnych umów,
• Operetka poinformowała kontrahenta o tym, że kwoty wynagrodzeń wypłacone artystom uczestniczącym w realizacji przedmiotowego spektaklu wynagrodzenia znacznie przekroczyły kwotę umowy tj. 10000 Euro, gdyż zostały w części pokryte z funduszy budżetowych jednostki samorządu terytorialnego, która powołała Operetkę,
• Operetka poinformowała kontrahenta, iż od wynagrodzeń wypłaconych artystom został naliczony i odprowadzony w Polsce podatek dochodowy według stawek obowiązujących w naszym kraju.
  
  

Wnioskodawca składając wniosek o wydanie interpretacji wystąpił w roli płatnika. Artyści uczestniczący w spektaklu nie są zatrudnieni u Wnioskodawcy, zawarte zostały z nimi umowy o dzieło. Wynagrodzenie za wystawienie na terenie Czech spektaklu „......” było finansowane w znacznym stopniu ze środków Województwa Mazowieckiego.

Pismem z dnia 20.01.2010 r. Nr IPPB4/415-798/09-2/SP wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia braków formalnych wniosku. Powyższe zostało uzupełnione w terminie.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

W związku z przedstawionym powyżej stanem faktycznym wobec wykonania przez osoby fizyczne mające miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej poza granicami kraju usługi polegającej na wykonaniu artystycznym spektaklu muzycznego powstaje wątpliwość:

1. Czy Teatr Miejski w Brnie posiadał uprawnienie do naliczenia i dokonania potrącenia zaliczki na podatek dochodowy na rzecz organu podatkowego kraju, w którym artyści wykonali usługę w sytuacji, gdy wszelkie umowy z tymi artystami były zawierane przez Wnioskodawcę, a nadto na całą kwotę należności z tytułu wystawienia spektaklu została przez Operetkę wystawiona odpowiednia faktura VAT...
2. W przypadku odpowiedzi twierdzącej na pytanie 1 Wnioskodawca wnosi o udzielenie odpowiedzi na pytanie: czy Operetka (Wnioskodawca) jest zobowiązany do sporządzenia korekt deklaracji PIT dla artystów i rozliczenia podatku z uwzględnieniem kwot podatku pobranego zgodnie ze stawkami obowiązującymi w Czechach...
3. Czy w świetle zapisów umowy łączącej Rzeczpospolitą Polską i Republiką Czeską o unikaniu podwójnego opodatkowania podatek osób, o których mowa w pkt 1 może być pobrany zgodnie z art. 14 tej umowy przez polskie organy podatkowe, czy też obligatoryjnie zgodnie z art. 17 właściwym jest organ czeski...
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

W sytuacji, gdy Operetka zawarła umowę o wystawienie spektaklu i wystawiła z tego tytułu fakturę, to Teatr Miejski w Brnie nie był uprawniony do naliczania i potrącania zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych od wynagrodzeń, których nie wypłacał tym artystom. Skoro umowy na wykonanie spektaklu z poszczególnymi wykonawcami były podpisane przez Wnioskodawcę, a faktura VAT Nr .../09 była jedyną podstawą do rozliczenia należności przez stronę czeską, to jedynie Operetka jako zlecający tym osobom wykonanie artystyczne podczas przedstawienia może być uznany za płatnika.

W ocenie Wnioskodawcy w zaistniałym stanie faktycznym dla powstania obowiązku podatkowego nie ma znaczenia to, w jakim kraju doszło do spełnienia przez artystów świadczenia w postaci uczestnictwa w spektaklu, gdyż nie mają tutaj zastosowania zasady określone umowie z dnia 24 czerwca 1993 r. pomiędzy Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Czeskiej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, które w art. 14, 15 i 17 określają tylko przypadki osobistego „wykonywania działalności artystycznej oraz „samodzielnej” działalności. Zasady te w ocenie Wnioskodawcy nie dotyczą sytuacji, gdy usługa jest świadczona przez jednostkę kultury, występującą we własnym imieniu i wystawiającą na potwierdzenie wykonania usługi fakturę VAT.

W sytuacji, gdy za usługę była wystawiona przez Operetkę faktura Teatr Miejski w Brnie nie był uprawniony do naliczenia i dokonania potrąceń zaliczek na podatek dochodowy na terenie Czech, jednak w przypadku odmiennej interpretacji, tj. uzyskania wyjaśnienia że Teatr Miejski w Brnie zasadnie potrącił zaliczki, wtedy Operetka będzie zobowiązana do sporządzenia korekt deklaracji PIT dla artystów z uwzględnieniem podatku pobranego według stawek w Czechach.

W ocenie Wnioskodawcy w przedstawionym stanie faktycznym podatek powinien być pobrany zgodnie z art. 14 umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania na terenie RP, a nie przez organ czeski.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r., Nr 14, poz. 176 ze zm.), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Polski, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Ust. 1a ww. artykułu stanowi, że za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1. posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2. przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.
   
   

Na mocy art. 4a ww. ustawy, art. 3 ust. 1 i 1a stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Polska.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż na podstawie umowy zawartej z Teatrem Miejskim w Brnie w Czechach Wnioskodawca (Operetka) w dniu 17.06.2009 roku wystawił na terenie Czech spektakl teatralny pt. „......”, zaś druga strona umowy zobowiązała się do zapłaty z tego tytułu wynagrodzenia w kwocie 10.000 Euro. Zgodnie z pkt II ust. 2 ww. umowy kwota 10.000 Euro zawierała wszelkie kwoty wynagrodzeń należnych artystom uczestniczącym w spektaklu, które to kwoty miały zostać wypłacone w Polsce. W realizacji umowy spektakl został odegrany, zaś w dniu 25 czerwca 2009 r. Operetka wystawiła Miejskiemu Teatrowi w Brnie fakturę VAT na kwotę 45.373 złote.

Na żądanie strony czeskiej, która od tego faktu uzależniała dokonanie końcowego rozliczenia umowy, Wnioskodawca przedstawił Teatrowi Miejskiemu w Brnie zestawienie artystów zaangażowanych w realizację spektaklu wraz z kwotami należnych im wynagrodzeń oraz naliczonego podatku. Po otrzymaniu listy wykonawców Teatr Miejski w Brnie naliczył od kwot wynagrodzeń należnych artystom podatek i przesłał do wnioskodawcy informacje o wysokości podatków naliczonych od wynagrodzeń artystów.

W przedmiotowej sprawie zastosowanie mają postanowienia Umowy zawartej między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Czeskiej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, sporządzonej w Warszawie dnia 24.06.1993 r. (Dz. U. z 1994 r. Nr 47, poz. 189).

Kwestia dochodów osiąganych przez artystów została uregulowana w art. 17 umowy polsko-czeskiej.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 ww. umowy, bez względu na postanowienia artykułów 14 i 15, dochód uzyskany przez osobę mającą miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie z tytułu działalności artystycznej, na przykład artysty scenicznego, filmowego, radiowego lub telewizyjnego, jak też muzyka lub sportowca, z osobiście wykonywanej w tym charakterze działalności w drugim Umawiającym się Państwie, może być opodatkowany w tym drugim Państwie.

Natomiast z treści ust. 2 ww. przepisu wynika, iż jeżeli dochód mający związek z osobiście wykonywaną działalnością takiego artysty lub sportowca nie przypada temu artyście lub sportowcowi, lecz innej osobie, dochód taki – bez względu na postanowienia artykułów 7, 14 i 15 – może być opodatkowany w tym Umawiającym się Państwie, w którym działalność tego artysty lub sportowca jest wykonywana.

Odnosząc postanowienia art. 17 ust. 1 umowy polsko-czeskiej do analizowanego przypadku, należy stwierdzić, iż znajdą one zastosowanie do tej części wynagrodzenia, jaką otrzymują artyści z zespołu. Natomiast treść art. 17 ust. 2 umowy ma zastosowanie w przypadku, gdy dochód za działalność artystyczną jest kierowany do rąk innej osoby (firmy, która reprezentuje artystów),

Z opisanego we wniosku stanu faktycznego, wynika, iż z pkt II ust. 2 umowy zawartej między Wnioskodawcą a Teatrem w Brnie kwota 10.000 Euro zawierała wszelkie kwoty wynagrodzeń należnych artystom uczestniczącym w spektaklu. Dodatkowo Wnioskodawca na żądanie strony czeskiej, która od tego faktu uzależniała dokonanie końcowego rozliczenia umowy, przedstawił Teatrowi Miejskiemu w Brnie zestawienie artystów zaangażowanych w realizację spektaklu wraz z kwotami należnych im wynagrodzeń oraz naliczonego podatku.

Z powyższego wynika, iż wynagrodzenie należne za wystawienie spektaklu na terenie Czech, jest wynagrodzeniem artystów. W związku z powyższym, w analizowanym przypadku, z tytułu działalności artystycznej dochód uzyskali poszczególni artyści zaangażowani w realizację spektaklu na terenie Czech, dlatego też w przedmiotowej sprawie zastosowanie ma treść przepisu art. 17 ust. 1 umowy.

Zgodnie z punktem 8 Komentarza do art. 17 Modelowej Konwencji, ustęp 1 art. 17 umowy ma zastosowanie do dochodu osiąganego pośrednio lub bezpośrednio, przez indywidualnego artystę lub sportowca. W niektórych przypadkach wynagrodzenie nie jest wypłacane bezpośrednio ani wykonawcy, ani jego menedżerowi czy przedstawicielowi.

Biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz powołane powyżej przepisy prawa podatkowego, należy stwierdzić, iż Teatr Miejski w Brnie posiadał uprawnienia do naliczenia i dokonania potrącenia zaliczki na podatek dochodowy na rzecz organu podatkowego kraju, w którym artyści polscy wykonali usługę polegającą na wystawieniu przedstawienia. Na zasady opodatkowania dochodu z działalności artystycznej nie ma znaczenia fakt, iż wszelkie umowy z artystami zostały zawarte przez Wnioskodawcę, a kwota należności z tytułu wystawienia spektaklu wynikała z faktury wystawionej przez Wnioskodawcę. W przedmiotowej sprawie kluczowe znaczenie ma zapis zawarty w umowie podpisanej między teatrem czeskim a Wnioskodawcą, a z umowy tej, jak wskazano w stanie faktycznym wniosku ORD-IN, wynika, iż kwota należności jest wynagrodzeniem należnym artystom uczestniczącym w spektaklu.

Tym samym Wnioskodawca jako płatnik nie był zobowiązany do pobrania i odprowadzenia zaliczki na podatek dochodowy od należności wypłaconej przez teatr czeski, która stanowiła wynagrodzenia artystom uczestniczącym w spektaklu jako dochód z działalności artystycznej i podlegała opodatkowaniu na terenie Czech na podstawie art. 17 ust. 1 umowy polsko-czeskiej.

Zgodnie z art. 8 Ordynacji podatkowej płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Przepisami prawa podatkowego, które nakładają na określone podmioty obowiązki płatnika są m. in. przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Taki obowiązek wynika w szczególności z treści art. 41 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z jego brzmieniem, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b), najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca obliczył, pobrał i wpłacił podatek od dochodu zwolnionego, w związku z czym ma obowiązek dokonania korekty informacji PIT-11.

Uregulowania dotyczące korekty oraz wystąpienie o stwierdzenie nadpłaty zostały zawarte w ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.)

Zgodnie z treścią art. 81 § 1 ww. ustawy jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację.

W myśl art. 81 § 2 ww. ustawy skorygowanie deklaracji następuje przez złożenie korygującej deklaracji wraz z dołączonym pisemnym uzasadnieniem przyczyn korekty.

Korekta deklaracji ma na celu umożliwienie podatnikom, płatnikom i inkasentom poprawienia błędu, który został popełniony przy jej sporządzeniu i może dotyczyć każdej jej pozycji – o ile odrębne przepisy nie stanowią inaczej. Może więc ona dotyczyć m.in. błędów rachunkowych, oczywistych omyłek, a także gdy wypełniono ją niezgodnie z wymaganiami lub istnieją wątpliwości co do prawidłowości danych w niej zawartych. Błędnie mogła zostać określona m.in. wysokość zobowiązania podatkowego, wysokość nadpłaty lub zwrotu podatku, a także inne dane zawarte w treści deklaracji. Skorygowanie deklaracji polega na ponownym poprawnym wypełnieniu formularza z zaznaczeniem, iż w tym przypadku mamy do czynienia z korektą uprzednio złożonej deklaracji z dołączonym pisemnym uzasadnieniem przyczyn korekty.

W analizowanym przypadku został pobrany podatek od dochodu zwolnionego, w związku z czym powstała nadpłata.

Zgodnie z art. 72 § 1 pkt 1 i 2 ww. ustawy, za nadpłatę uważa się kwotę nadpłaconego lub nienależnie zapłaconego podatku, kwotę podatku pobraną przez płatnika nienależnie lub w wysokości większej od należnej. Zgodnie z art. 75 § 1 ww. ustawy jeżeli podatnik kwestionuje zasadność pobrania przez płatnika podatku albo wysokość pobranego podatku, może złożyć wniosek o stwierdzenie nadpłaty podatku.

W świetle art. 75 § 2 pkt 2 ww. ustawy uprawnienie określone w § 1 przysługuje również płatnikom lub inkasentom, jeżeli:

1. w złożonej deklaracji wykazali oraz wpłacili podatek w wysokości większej od wysokości pobranego podatku,
2. w złożonej deklaracji wykazali oraz wpłacili podatek w wysokości większej od należnej,
3. nie będąc obowiązanymi do składania deklaracji, wpłacili podatek w wysokości większej od należnej.
   
   

Z powyższego wynika, że to podatnik składa wniosek o stwierdzenie nadpłaty wtedy, gdy płatnik zaliczkę na podatek niezasadnie pobrał lub pobrał ją w zbyt dużej wysokości. Natomiast płatnik może złożyć wniosek o stwierdzenie nadpłaty wtedy, gdy błąd płatnika spowodował, że wpłacił on zaliczkę na podatek w wysokości większej od należnej, tj. w sytuacjach, gdy błąd płatnika spowodował uszczerbek z jego majątku.

W przeciwnym wypadku, a więc gdy uszczuplenie nastąpiło z majątku podatnika, a taka sytuacja została przedstawiona w stanie faktycznym we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, o stwierdzenie nadpłaty może wystąpić tylko podatnik.

W przypadkach, o których mowa w art. 75 § 2 pkt 1 lit. a) i b) oraz w pkt 2 lit. a) i b), podatnik, płatnik lub inkasent równocześnie z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty są obowiązani złożyć skorygowane zeznanie (deklarację) (art. 75 § 3 Ordynacji podatkowej).

Złożenie wniosku o stwierdzenie nadpłaty skutkuje wszczęciem postępowania podatkowego przez organ podatkowy.

Jeżeli prawidłowość skorygowanego zeznania (deklaracji) nie budzi wątpliwości, organ podatkowy w trakcie prowadzonego postępowania podatkowego prawidłowo określi wysokość należnego podatku, która pozwoli na ewentualne stwierdzenie nadpłaty i dokona jej zwrotu bez wydania decyzji stwierdzającej nadpłatę (art. 75 § 4 ww. ustawy).

W oparciu o art. 79 § 2 pkt 2 ww. ustawy prawo do złożenia wniosku o stwierdzenie nadpłaty wygasa po upływie 5 lat od dnia złożenia zeznania (deklaracji).

Zatem w przedmiotowej sprawie Wnioskodawca jest zobowiązany do dokonania korekty informacji PIT-11, w której wykaże prawidłową kwotę przychodu podlegającą opodatkowaniu w Polsce, bez uwzględniania wynagrodzenia podlegającego opodatkowaniu w Czechach oraz wykaże zaliczki pobrane w ciągu roku, łącznie z zaliczką od dochodu zwolnionego, którą została odprowadzona do polskiego urzędu skarbowego.

Reasumując, należy stwierdzić, iż Teatr Miejski w Brnie posiadał uprawnienie do naliczenia i dokonania potrącenia zaliczki na podatek dochodowy na rzecz organu podatkowego kraju, w którym artyści wykonali usługę, wynikające z treści art. 17 ust. 1 umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania podpisanej między Polską a Czechami.

Wnioskodawca jest zobowiązany do sporządzenia korekt deklaracji PIT-11 dla artystów wykazując prawidłowa kwotę przychodu podlegającą opodatkowaniu w Polsce i zaliczki pobrane w ciągu roku, łącznie z zaliczką od dochodu zwolnionego.

Dochód uzyskany przez artystów uczestniczących w spektaklu wystawianym na terenie Czech należy zakwalifikować jako dochód z tytułu działalności artystycznej i opodatkować zgodnie z treścią art. 17 ust. 1 umowy polsko-czeskiej.

Końcowo należy dodać, iż dokumenty dołączone przez Państwa do wniosku nie podlegały analizie i weryfikacji w ramach wydanej interpretacji. Tym samym, jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny różni się od stanu faktycznego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.