INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony, przedstawione we wniosku z dnia 24.08.2009r. (data wpływu 01.09.2009r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego zakresie art. 5 i 7 umowy z dnia 20 czerwca 1975 r. między Rządem Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej a Rządem Republiki Francuskiej w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodu i majątku (Dz. U. z 1977 r. Nr 1, poz. 5; dalej: umowa polsko-francuska) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 01.09.2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie art. 5 i 7 umowy polsko – francuskiej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

A. S.A. jest spółką prawa francuskiego z siedzibą we Francji (dalej „Spółka”) należącą do H F.. H F. Style prowadzi działalność polegająca na handlu towarami z drewna służącymi do dekoracji i urządzania ogrodów. Towary będące przedmiotem sprzedaży nabywane są przez Spółkę od dostawców z krajów należących do Unii Europejskiej oraz z importu.

Nabywane wyroby Spółka sprzedaje do odbiorców w Unii Europejskiej, a także do krajów trzecich w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług. Sprzedaż dokonywana jest na rzecz:

• spółek powiązanych zajmujących się dystrybucją towarów („spółki dystrybucyjne”) na poszczególnych rynkach. Rynek polski obsługiwany przez spółkę z siedzibą w Polsce będącą spółką siostrą Spółki, oraz
• bezpośrednio na rzecz ostatecznych odbiorców (spoza holdingu) na rynkach, na których nie zostały utworzone spółki dystrybucyjne.
  
  

Od 1 stycznia 2010 r. Spółka planuje prowadzić na terenie Polski magazyn, w którym składowane będą towary importowane oraz nabywane w Polsce (80% wyrobów sprzedawanych przez Spółkę pochodzi z Polski). Z magazynu w Polsce sprzedane towary będą wysyłane/transportowane do kontrahentów Spółki lub kontrahentów spółek dystrybucyjnych. Spółka nie planuje prowadzenia żadnej działalności handlowej w miejscu przechowywania zapasów, tj. w magazynie, nie zamierza również oddelegować do magazynu pracowników i kadry zarządzającej. Sprzedaż towarów oraz wszystkie czynności związane ze sprzedażą (negocjacje, zawieranie umów itd.) będą wykonywane przez Spółkę we Francji. Prowadzenie magazynu i jego obsługa zostanie zlecona innej spółce należącej do h – L. Sp. z o.o. (dalej: „L”). L będzie świadczyć na rzecz Spółki usługi dwojakiego rodzaju:

• obsługę i prowadzenie magazynu, a także organizacja transportu towarów (transport zlecany będzie zewnętrznym firmom transportowym),
• zbieranie informacji handlowych na terenie Polski umożliwiających Spółce zakup towarów w Polsce oraz kontrola jakości w fabrykach znajdujących się w Polsce i współpracujących ze Spółką.
  
  

Poza wspomnianymi powyżej usługami L nie będzie upoważniona do wykonywania żadnych innych czynności handlowych na rzecz Spółki, np. w postaci zakupu czy sprzedaży towarów, prowadzenia negocjacji handlowych czy zawierania umów związanych ze sprzedażą i nabyciem materiałów służących do dekoracji i urządzania ogrodów.

Za wspomniane wyżej usługi L będzie otrzymywać wynagrodzenie.

Z tytułu prowadzonego w Polsce magazynu Spółka nie będzie uzyskiwać żadnych dochodów, a jedynie ponosić koszty.

Wszystkie czynności związane z działalnością Spółki w postaci wyszukiwania kontrahentów, składania zamówień, kontaktu z kontrahentami, uzgadniania cen, warunków i terminów dostaw, zawierania umów, ewentualne decyzje o zaprzestaniu współpracy, rezygnacji z zamówienia, wystawianie faktur itp. będą prowadzone przez Spółkę we Francji.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy prowadzenie magazynu na terytorium Polski we wspomniany wyżej sposób będzie skutkować powstaniem w Polsce „zakładu” Spółki w rozumieniu art. 5 umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Republiki Francuskiej w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodu i majątku (dalej „Umowa”), i w konsekwencji z koniecznością rozliczania w Polsce podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie art. 7 Umowy...

Zdaniem Spółki, posiadanie w Polsce magazynu w okolicznościach przedstawionych powyżej, nie spowoduje powstania w Polsce zakładu Spółki w rozumieniu art. 5 Umowy i w związku z tym Spółka nie będzie zobowiązana do rozliczania w Polsce podatku dochodowego od osób prawnych. Zgodnie z definicją zakładu wskazaną w art. 5 ust. 1 Umowy przez zakład rozumie się stałą placówkę, w której całkowicie lub częściowo prowadzona jest działalność przedsiębiorstwa.

Jak stanowi art. 5 ust 2 Umowy określenie „zakład” obejmuje w szczególności:

1. miejsce zarządu,
2. filię
3. fabrykę
4. warsztat
5. kopalnię, źródło ropy naftowej lub gazu ziemnego, kamieniołom albo inne miejsce wydobywania zasobów naturalnych.
   
   

Aby uznać, że zagraniczny podmiot posiada zakład w związku z prowadzeniem działalności gospodarczej w danym państwie, muszą zostać spełnione łącznie następujące przesłanki:

1. istnieje placówka działalności gospodarczej
2. placówka ma charakter stały
3. działalność gospodarcza danego przedsiębiorstwa jest w całości albo przynajmniej w części prowadzona za pośrednictwem tej stałej placówki.
   
   

Jednocześnie, w ust. 3 art. 5 Umowy określono, że pomimo zaistnienia wymienionych wyżej przesłanek pewne rodzaje działalności ze względu na ich pomocniczy lub przygotowawczy charakter są zbyt niewymierne w stosunku do zysków uzyskiwanych przez przedsiębiorstwa i w związku z tym nie są traktowane jako zakład.

I tak nie stanowią zakładu:

1. placówki, które służą wyłącznie do składowania, wystawiania albo wydawania dóbr albo towarów należących do przedsiębiorstwa,
2. dobra albo towary należące do przedsiębiorstwa, utrzymywane wyłącznie dla składowania, wystawiania albo wydawania,
3. dobra albo towary należące do przedsiębiorstwa utrzymywane wyłącznie w celu obróbki ub przerobu przez inne przedsiębiorstwo,
4. stała placówka utrzymywana wyłącznie w celu zakupu dóbr lub towarów albo w celu uzyskiwania informacji dla przedsiębiorstw,
5. stała placówka utrzymywana przez przedsiębiorstwo wyłącznie dla celów reklamowych, dla dostarczania informacji, prowadzenia badań naukowych lub wykonywania podobnej działalności o przygotowawczym lub pomocniczym charakterze.
   
   

W ust 4 art. 5 Umowy wskazano, iż zakład powstaje, jeśli w państwie działa osoba, która posiada pełnomocnictwo do zawierania umów w imieniu przedsiębiorstwa i wykonuje to pełnomocnictwo, chyba, że działalność tej osoby ogranicza się jedynie do zakupu dla przedsiębiorstwa dóbr i towarów.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy należy stwierdzić, ze prowadzenie magazynu w Polsce w sposób przedstawiony powyżej nie doprowadzi do powstania w Polsce zakładu Spółki. Działalność Spółki polega na zakupie i sprzedaży towarów do dekoracji i urządzania ogrodów. Działalność Spółki w Polsce ograniczy się jedynie do składowania i wydawania towarów z magazynu. Zatem zgodnie z postanowieniami art. 5 ust. 3 Umowy działalność prowadzoną w Polsce należy uznać za pomocniczą dla podstawowej działalności Spółki, z której uzyskuje przychody, tj. działalności handlowej prowadzonej we Francji.

W tym miejscu można powołać interpretację Ministra Finansów w sprawie opodatkowania dochodów zakładu przedsiębiorstwa zagranicznego (sygn. PB4-6/PD-033-0272-124-1674/06). W interpretacji Minister Finansów wyraził opinię, iż do powstania zakładu przedsiębiorcy zagranicznego dochodzi w sytuacji, gdy magazyn oprócz składowania i wydawania towarów służy także do prowadzenia sprzedaży. Zwrot sprzedaż odnosi się do szeregu działań podejmowanych przez magazyn, niezależnie od brzmienia umów zawartych przez przedsiębiorstwo zagraniczne z jego klientami. Istotne są tutaj czynność faktyczne, jak zbieranie zamówień, negocjowanie cen, obsługa posprzedażowa itp.

Biorąc pod uwagę, powyższe należy stwierdzić, że skoro w magazynie Spółki w Polsce nie będą prowadzone wymienianie przez Ministra Finansów czynności nie dojdzie do powstania zakładu w Polsce.

Należy także stwierdzić, iż działalność wykonywana na rzecz Spółki przez L. nie będzie miała charakteru działalności tzw. zależnego przedstawiciela w rozumieniu art. 5 ust. 4 Umowy, bowiem L. nie została przez Spółkę umocowana do zawierania umów i nie będzie podejmować żadnych działań o charakterze sprzedażowym lub zakupowym, a jedynie czynności o charakterze technicznym i informacyjnym.

Z tych samych powodów zależnym przedstawicielem nie będzie również spółka dystrybucyjna z siedzibą w Polsce (spółka siostra), która na własny rachunek i we własnym imieniu nabywa od Spółki towary i prowadzi ich sprzedaż na terytorium Polski.

Zgodnie z powyższym należy uznać, że prowadzona w Polsce działalność nie będzie skutkować powstaniem zakładu w Polsce, a co za tym idzie, zgodnie z art. 7 Umowy Spółka nie będzie miała w Polsce obowiązku podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe w pełnym zakresie.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono w tym zakresie od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.