Działając na podstawie art. 14 e oraz art. 14 a § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity: Dz.U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), udzielając interpretacji w zakresie postanowień art. 5 umowy zawartej między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku podpisanej w Berlinie dnia 14 maja 2003 r. (Dz.U. z 2005 r. Nr 12 poz.90),

Minister Finansów uznaje za nieprawidłowe stanowisko przedstawione we wniosku w sprawie dotyczącej opodatkowania zakładu na terytorium Polski.

Uzasadnienie

Jak wynika ze stanu faktycznego, który został przedstawiony we wskazanym wniosku, Spółka X GmbH (dalej również: X) jest zarejestrowana w Polsce jako podatnik podatku od towarów i usług dla celów dostaw i nabyć wewnątrzwspólnotowych, jednocześnie nie posiada oddziału zarejestrowanego w Krajowym Rejestrze Sądowym.

Przedmiotem działalności spółki, zgodnie z przedstawionymi przez nią informacjami, jest produkcja przemysłowa i handel opakowaniami z tworzyw sztucznych wraz z akcesoriami. W tym celu Spółka korzysta z firm polskich, którym zleca wykonanie usług (przerób, montaż) na towarach będących jej własnością. Z przywiezionych materiałów (tworzyw sztucznych, włókien) produkowane są opakowania, które następnie wywożone są za granicę. Wywóz następuje w ciągu 30 dni od daty zakończenia uszlachetniania. Tak więc działalność w Polsce ogranicza się do zlecania niezależnym przedsiębiorstwom wykonania usług na majątku ruchomym.

Pełną odpowiedzialność za jakość wykonanych usług ponoszą polskie firmy. Spółka nie nadzoruje wykonywania usług przez podmioty polskie, nie świadczy na ich rzecz usług doradczych ani nie dostarcza personelu. Za wykonane usługi obciążana jest bezpośrednio Spółka niemiecka.

W celu składowania towarów/materiałów przed i po uszlachetnianiu X wynajmuje w Polsce magazyn, z którego wydawane są towary polskim firmom świadczącym dla niej usługi.

Obecnie Spółka X GmbH rozważa również możliwość sprzedaży firmom polskim części towarów znajdujących się w magazynie.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego, Spółka X GmbH wnosi o potwierdzenie swojego stanowiska, zgodnie z którym w przypadku posiadania przez Spółkę na terytorium Polski magazynu w celu obróbki lub przerobu dóbr lub towarów przez inne przedsiębiorstwo nie powstaje zakład w rozumieniu umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania.

Spółka uważa ponadto, iż dokonanie w sposób powtarzalny lub jednorazowy sprzedaży towarów znajdujących się w magazynie również nie skutkuje powstaniem na terytorium Polski zakładu.

Zdaniem Spółki, zgodnie z art. 5 wskazanej umowy polsko niemieckiej określenie "zakład" nie obejmuje utrzymywania zapasów dóbr lub towarów należących do przedsiębiorstwa wyłącznie w celu obróbki lub przerobu przez inne przedsiębiorstwo. Dodatkowo Spółka podnosi, iż sprzedaż towarów przechowywanych w magazynie również nie skutkuje powstaniem na terytorium Polski zakład, gdyż będzie miała ona marginalny charakter w stosunku do wolumenu ilości i wartości towarów poddawanych przerobowi. Zdaniem spółki zastosowanie znajduje w tym wypadku art. 5 ust 4 lit f polsko niemieckiej umowy w sprawie unikania podwójnego opodatkowania

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz stanowisko Spółki X GmbH, Minister Finansów stwierdza, co następuje.

Stosownie do art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz.U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W przypadku gdy Polska podpisała umowę o unikaniu podwójnego opodatkowania z krajem rezydencji podatkowej podatnika, zastosowanie znajdują postanowienia tej umowy, które stanowią integralną część polskiego systemu podatkowego.

Zgodnie natomiast z art. 7 polsko-niemieckiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, zyski przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że przedsiębiorstwo prowadzi działalność gospodarczą w drugim Umawiającym się Państwie poprzez położony tam zakład. Jeżeli przedsiębiorstwo wykonuje działalność w ten sposób, to zyski przedsiębiorstwa mogą być opodatkowane w drugim Państwie, jednak tylko w takiej mierze, w jakiej mogą być przypisane temu zakładowi.

Jednocześnie definicja zakładu zawarta jest w art. 5 ust. 1 umowy, który stanowi, iż określenie "zakład" oznacza stałą placówkę, przez którą całkowicie lub częściowo prowadzona jest działalność przedsiębiorstwa. W szczególności miejsce zarządu, filię, biuro, fabrykę, warsztat, kopalnię, źródło ropy naftowej lub gazu ziemnego, kamieniołom albo inne miejsce wydobywania zasobów naturalnych. Tak więc aby można było mówić o zakładzie musi istnieć placówka, która ma stały charakter, i za pośrednictwem której wykonywana powinna być działalność przedsiębiorstwa.

Jednakże od ogólnej zasady istnienia zakładu, istnieje szereg wyłączeń. Stosownie do art. 5 ust. 4 polsko niemieckiej umowy w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, określenie "zakład" nie obejmuje:

1. użytkowania placówek, które służą wyłącznie do składowania, wystawiania lub dostarczania dóbr lub towarów należących do przedsiębiorstwa;
2. utrzymywania zapasów dóbr lub towarów należących do przedsiębiorstwa wyłącznie w celu składowania, wystawiania lub dostarczania;
3. utrzymywania zapasów dóbr lub towarów należących do przedsiębiorstwa wyłącznie w celu obróbki lub przerobu przez inne przedsiębiorstwo;
4. utrzymywania stałej placówki wyłącznie w celu zakupu dóbr lub towarów albo zbierania informacji dla przedsiębiorstwa;
5. utrzymywania stałej placówki wyłącznie w celu prowadzenia dla przedsiębiorstwa jakiejkolwiek innej działalności o charakterze przygotowawczym lub pomocniczym;
6. utrzymywania stałej placówki wyłącznie w celu prowadzenia któregokolwiek rodzaju działalności, o których mowa pod literami od a) do e), pod warunkiem jednak, że całkowita działalność stałej placówki, wynikająca z takiego połączenia rodzajów działalności, ma charakter przygotowawczy lub pomocniczy.

Katalog ten jest katalogiem zamkniętym, którego nie należy interpretować rozszerzająco. Dlatego działalność, która nie może zostać zliczona do żadnego z ww. przypadków będzie uznawana za zakład, w rozumieniu ww. umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Kryterium pozwalające wyróżnić działalność mającą charakter przygotowawczy lub pomocniczy polega na stwierdzeniu, czy działalność stałej placówki stanowi istotną i znaczącą część działalności przedsiębiorstwa jako całości. Stała placówka, której cel jest identyczny z celem przedsiębiorstwa jako całości nie prowadzi działalności o charakterze przygotowawczym lub pomocniczym. Jednocześnie, jak wyjaśnia pkt 23 Komentarza do art. 5 Modelowej Konwencji OECD w sprawie podatku od dochodu i majątku (wersja skrócona, lipiec 2005 r.), z definicji zakładu należy wykluczyć te placówki przedsiębiorstwa, które realizują działania zbyt odległe od aktualnego uzyskiwania zysków przez przedsiębiorstwo, aby można było przypisać takiej stałej placówce jakąkolwiek konkretną część tych zysków.

Jednakże, w Komentarzu sformułowane zostały inne ogólne zasady, co do sposobu postępowania w tym zakresie. Zgodnie z nimi, działalność przygotowawcza lub pomocnicza zagranicznego przedsiębiorstwa prowadzona za pośrednictwem stałej placówki, aby nie była uznana za zakład, musi być wykonywana wyłącznie dla przedsiębiorstwa macierzystego.

W przypadku natomiast gdy stała placówka jest wykorzystywana zarówno dla działalności w ramach wyłączeń, jak i dla innej działalności, uznaje się ją za zakład, który podlega opodatkowaniu z tytułu obu rodzajów działalności (np. gdy magazyn jest utrzymywany w celu wydawania towarów, oraz zajmuje się sprzedażą).

W omawianym przypadku działalność przedsiębiorstwa X GmbH polega na produkcji przemysłowej i handlu opakowaniami z tworzyw sztucznych wraz z akcesoriami. Tak więc w przypadku prowadzenia na terytorium polski magazynu wyłącznie w celu utrzymywania zapasów dóbr lub towarów należących do przedsiębiorstwa wyłącznie w celu obróbki lub przerobu przez inne przedsiębiorstwo, zgodnie z art. 5 ust. 4 lit c umowy, nie dojdzie do powstania zakładu.

Jednakże w przypadku, gdy z utrzymywanego magazynu Spółka rozpocznie sprzedaż składowanych towarów (materiałów), zgodnie z przytoczoną wyżej argumentacją powstanie na terytorium Polski zakład w rozumieniu ww. polsko-niemieckiej umowy w sprawie unikania podwójnego opodatkowania. W tym przypadku opodatkowaniu podlegać będzie całość działalności prowadzonej przez X GmbH, na terytorium Polski.

Minister Finansów informuje, że interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Odpowiedź nie jest wiążąca dla Strony, jest natomiast wiążąca dla właściwych organów podatkowych i organów kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Na niniejsze postanowienie, na podstawie art. 14e § 2, art. 14a § 4 oraz art. 236 § 1 i § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej, Stronie przysługuje zażalenie do Ministra Finansów w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia.