INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112 poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 10 sierpnia 2009r. (data wpływu do tut. Biura – 17 sierpnia 2009r.), uzupełnionym w dniu 16 października 2009r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie:

• momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej wydatków poniesionych w związku z budową sieci kanalizacyjnej i wodociągowej wraz z dokumentacją projektową dotyczącą budowy tych sieci – jest nieprawidłowe,
  
• momentu zaliczenia do ww. kosztów, wydatków poniesionych na rozbudowę zjazdu z drogi powiatowej – jest prawidłowe,
  
• momentu zaliczenia do ww. kosztów wydatków poniesionych na utwardzenie drogi dojazdowej – jest nieprawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 17 sierpnia 2009r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej wydatków poniesionych w związku z budową sieci kanalizacyjnej i wodociągowej, dokumentacją projektową dotyczącą budowy tych sieci, rozbudową zjazdu z drogi powiatowej oraz utwardzeniem drogi dojazdowej.

Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 05 października 2009r. znak IBPBI/1/415-673/09/KB wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło w dniu 16 października 2009r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca, prowadząc działalność gospodarczą, jest opodatkowany podatkiem liniowym i prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej buduje z przeznaczeniem na sprzedaż budynki mieszkalne, wolnostojące, na własnych działkach, położonych wzdłuż drogi wewnętrznej będącej jego własnością. Droga, o której mowa w poprzednim zdaniu, była drogą gruntową, do której niezbędne było wykonanie zjazdu z drogi powiatowej oraz utwardzenie jej, celem umożliwienia prowadzenia budów na przylegających do niej działkach.

Wnioskodawca, w celu uzbrojenia działek, wykonał odcinek sieci wodociągowej oraz odcinek sieci kanalizacji sanitarnej. Zgodnie z obowiązującymi przepisami oraz ustaleniami z gminą, odcinek sieci kanalizacji sanitarnej i odcinek sieci wodociągowej zostaną przekazane przez wnioskodawcę na rzecz gminy z jednoczesnym zwrotem poniesionych nakładów. Jednakże nie zostaną zwrócone przez gminę koszty związane z opracowaniem dokumentacji na wykonanie wyżej wymienionych odcinków sieci.

Wnioskodawca nadmienia, że od momentu poniesienia wyżej opisanych nakładów do momentu sprzedaży domów upływa od kilku miesięcy do kilku lat.

W uzupełnieniu wniosku wskazano m. in., iż:

• wnioskodawca w prowadzonej podatkowej księdze przychodów i rozchodów ewidencjonuje poniesione koszty na zasadach określonych w art. 22 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który mówi, że koszty uzyskania przychodów z zastrzeżeniem ust. 5 i 6 są potrącane tylko w tym roku podatkowym, w którym zostały poniesione,
• przedmiotowy zjazd z drogi powiatowej leży w pasie tej drogi i jest własnością Skarbu Państwa, będącą w zarządzie Powiatowego Zarządu Dróg. Zjazd ten od wielu lat służył jako dojazd do gruntu rolnego, będącego aktualnie przedmiotem działalności wnioskodawcy. Wydając decyzję o warunkach zabudowy dla terenu, na którym prowadzi działalności gospodarczą, wójt gminy nałożył na wnioskodawcę obowiązek przebudowy zjazdu i dostosowania go do wymogów obowiązujących przy dojazdach do osiedla domów jednorodzinnych,
• utwardzona droga jest drogą dojazdową do działek budowlanych, budowaną przez wnioskodawcę. Wybudowanie drogi jest niezbędne dla dojazdu do prowadzonych budów oraz ma bezpośredni wpływ na wysokość uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości przychodu. Droga jest odrębną działką wprowadzoną do ewidencji środków trwałych w prowadzonej przez wnioskodawcę działalności gospodarczej. Możliwość dojazdu do każdej sprzedanej nieruchomości, jako niezbędna jest wkalkulowana w wartość nieruchomości. Jest ona zapewniana w formie darowizny ułamkowej części drogi przekazywanej w formie aktu notarialnego przy sprzedaży nieruchomości.
  
  

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy wnioskodawca powinien nakłady ponoszone na budowę odcinków sieci kanalizacji sanitarnej i sieci wodociągowej zaliczać do kosztów uzyskania przychodów w momencie ich poniesienia, czy też ujmować ww. nakłady w spisie z natury i zaliczać je do kosztów uzyskania przychodów dopiero w momencie sprzedaży poszczególnych domów...

Czy wnioskodawca powinien koszty opracowania dokumentacji na wykonanie odcinka sieci kanalizacji sanitarnej i odcinka sieci wodociągowej zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w momencie ich poniesienia, czy też ujmować ww. nakłady w spisie z natury i zaliczać je do kosztów uzyskania przychodów w momencie sprzedaży poszczególnych domów...

Czy wnioskodawca powinien ponoszone nakłady na rozbudowę zjazdu z drogi powiatowej do budowanych domów i na utwardzenie drogi, do której przylegają działki budowlane zaliczać do kosztów uzyskania przychodów w momencie ich poniesienia, czy też ujmować je w spisie z natury i zaliczać do kosztów uzyskania przychodów w momencie sprzedaży poszczególnych domów...

Zdaniem wnioskodawcy, nakłady ponoszone na budowę odcinków sieci kanalizacji sanitarnej i sieci wodociągowej oraz koszty opracowania dokumentacji na wykonanie ww. odcinków należy ujmować w spisie z natury i zaliczać do kosztów uzyskania przychodów w momencie sprzedaży domów, których ww. koszty dotyczą. Natomiast nakłady ponoszone na rozbudowę zjazdu z drogi powiatowej do budowanych domów i nakłady na utwardzenie drogi, do której przylegają działki budowlane stanowią koszty pośrednie – nie związane bezpośrednio z budowanymi domami i powinny one być zaliczane do kosztów uzyskania przychodów w momencie ich poniesienia.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Zatem aby dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodu, musi spełniać łącznie następujące przesłanki:

• musi być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu;
• nie może być wymieniony w art. 23 w/w ustawy, wśród wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów;
• musi być należycie udokumentowany.
  
  

Generalnie należy przyjąć, iż kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodów bądź też zabezpieczenie lub zachowanie tego źródła przychodów, o ile w myśl przepisów ww. ustawy nie podlegają wyłączeniu z tychże kosztów. Przy czym związek przyczynowy pomiędzy poniesieniem wydatku, a osiągnięciem przychodu bądź zachowaniem lub zabezpieczeniem jego źródła należy oceniać indywidualnie w stosunku do każdego wydatku. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczynić się do osiągnięcia przychodu, bądź służyć zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów. Zauważyć przy tym należy, iż konieczność poniesienia danego wydatku nie może wynikać z zaniedbań lub sprzecznych z prawem działań podatnika.

Koszty poniesione na zachowanie źródła przychodu to koszty, które poniesione zostały, aby przychody z danego źródła przychodów w dalszym ciągu uzyskiwano oraz aby takie źródło w ogóle dalej istniało. Natomiast za koszty służące zabezpieczeniu źródła przychodów należy uznać koszty poniesione na ochronę istniejącego źródła przychodów, w sposób, gwarantujący bezpieczne funkcjonowanie tego źródła. Istotą tego rodzaju kosztów jest więc ich obligatoryjne poniesienie w celu nie dopuszczenia do utraty źródła przychodu w przyszłości.

W myśl art. 22 ust. 4 ww. ustawy, koszty uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 5 i 6, są potrącane tylko w tym roku podatkowym, w którym zostały poniesione. Przy czym, stosownie do treści art. 22 ust. 6b ww. ustawy, za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów w przypadku podatników, o których mowa w ust. 6 (dokonujących ewidencji zdarzeń gospodarczych w podatkowej księdze przychodów i rozchodów), z zastrzeżeniem ust. 5e, 6ba, 6bb i 7b, uważa się dzień wystawienia faktury (rachunku) lub innego dowodu stanowiącego podstawę do zaksięgowania (ujęcia) kosztu.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż wnioskodawca prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą w zakresie budowy i sprzedaży budynków mieszkalnych, posadowionych na jego gruntach. Zdarzenia gospodarcze związane z prowadzoną działalnością ewidencjonuje w podatkowej księdze przychodów i rozchodów, na zasadach określonych w ww. art. 22 ust. 4 ww. ustawy. W celu uzbrojenia działek, na których budował budynki mieszkalne, wykonał na własny rachunek odcinek sieci wodociągowej oraz kanalizacji sanitarnej. W związku z tym poniósł także wydatki na opracowanie stosownej dokumentacji. Wybudowane odcinki ww. sieci wnioskodawca przekaże na rzecz gminy, w zamian za zwrot poniesionych na ich budowę nakładów, za wyjątkiem zwrotu wydatków związanych z opracowaniem dokumentacji.

Biorąc pod uwagę rodzaj prowadzonej przez wnioskodawcę pozarolniczej działalności gospodarczej stwierdzić należy, iż budowa sieci wodociągowej oraz kanalizacji sanitarnej, jako części prowadzonej inwestycji budowlanej, ma związek z uzyskaniem przychodu z tytułu późniejszej sprzedaży wybudowanych budynków. W konsekwencji wydatki poniesione na ten cel, zarówno te związane bezpośrednio z budową ww. sieci, jak i z opracowaniem stosownej dokumentacji, mogą stanowić koszty uzyskania przychodu prowadzonej przez wnioskodawcę pozarolniczej działalności gospodarczej. Z uwagi jednak na stosowaną przez wnioskodawcę metodę ewidencjonowania kosztów, wydatki te stanowią koszty uzyskania przychodu w dacie poniesienia, tj. w dniu, w którym wystawiono faktury, bądź inne dowody księgowe, stanowiące podstawę do zaksięgowania kosztów w prowadzonej podatkowej księdze przychodów i rozchodów, a nie w momencie sprzedaży wybudowanych budynków.

Jednocześnie wskazać należy, iż w momencie otrzymania zwrotu nakładów poniesionych w związku z budową wskazanych we wniosku odcinków sieci, po stronie wnioskodawcy powstanie przychód z prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej.

W świetle powyższego przedstawione we wniosku stanowisko w części dotyczącej momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, wydatków poniesionych w związku z budową sieci kanalizacyjnej i wodociągowej oraz z dokumentacją projektową dotyczącą budowy tych sieci (przekazanej na własność gminie) jest nieprawidłowe.

Odnosząc się do kwestii możliwości i sposobu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej wydatków poniesionych na rozbudowę zjazdu z drogi powiatowej stwierdzić należy, iż zgodnie z art. 22a ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
2. maszyny, urządzenia i środki transportu,
3. inne przedmioty

- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

W myśl art. 22a ust. 2 ww. ustawy amortyzacji podlegają również, z zastrzeżeniem art. 22c, niezależnie od przewidywanego okresu używania:

1. przyjęte do używania inwestycje w obcych środkach trwałych, zwane dalej "inwestycjami w obcych środkach trwałych",
2. budynki i budowle wybudowane na cudzym gruncie,
3. składniki majątku, wymienione w ust. 1, niestanowiące własności lub współwłasności podatnika, wykorzystywane przez niego na potrzeby związane z prowadzoną działalnością na podstawie umowy określonej w art. 23a pkt 1, zawartej z właścicielem lub współwłaścicielami tych składników - jeżeli zgodnie z przepisami rozdziału 4a odpisów amortyzacyjnych dokonuje korzystający

- zwane także środkami trwałymi.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje pojęcia „inwestycji w obcych środkach trwałych”. Wobec tego należy zastosować wykładnię językową, zgodnie z którą inwestycje w obcych środkach trwałych są to poniesione przez podatnika nakłady w cudzym środku trwałym, nie będącym własnością podatnika, ale używanym w prowadzonej przez niego działalności na podstawie tytułu prawnego np. umowy najmu, dzierżawy, lub innej umowy o podobnym charakterze.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż w związku z realizowaną inwestycją budowlaną, wnioskodawca został zobowiązany do przebudowania i dostosowania do wymogów obowiązujących przy dojazdach do osiedla domów jednorodzinnych zjazdu z drogi powiatowej. Zjazd ten leży w pasie drogi powiatowej i jest własnością Skarbu Państwa, zarządzaną przez Powiatowy Zarząd Dróg. Zjazd ten został oddany do publicznego użytku i nie stanowi własności wnioskodawcy. Nie stanowi zatem środka trwałego w prowadzonej przez wnioskodawcę pozarolniczej działalności gospodarczej. Wydatki poniesione w związku z jego rozbudową nie stanowią także inwestycji w obcym środku trwałym. Zjazd nie jest bowiem przedmiotem umowy najmu, dzierżawy ani innej umowy o podobnym charakterze zawartej pomiędzy wnioskodawcą a właścicielem drogi.

W świetle cyt. wyżej przepisów stwierdzić należy, iż wydatki poniesione w związku z przebudową wskazanego we wniosku zjazdu z drogi powiatowej stanowią koszty uzyskania przychodu prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach określonych w ww. art. 22 ust. 1 ww. ustawy. Z uwagi na fakt, iż przebudowa tego zjazdu była niezbędna dla realizacji prowadzonego przedsięwzięcia budowlanego, poszczególne wydatki poniesione na ten cel stanowią koszty uzyskania przychodu w dacie ich poniesienia w rozumieniu art. 22 ust. 6b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych o ile zostały należycie udokumentowane.

Z uwagi na powyższe przedstawione we wniosku stanowisko dotyczące momentu zaliczenia do ww. kosztów wydatków poniesionych na rozbudowę zjazdu z drogi powiatowej jest prawidłowe.

Odnosząc się natomiast do kwestii momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu prowadzonej działalności gospodarczej wydatków z tytułu utwardzenia wewnętrznej drogi dojazdowej, stwierdzić należy, iż zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na:

1. nabycie gruntów lub prawa wieczystego użytkowania gruntów, z wyjątkiem opłat za wieczyste użytkowanie gruntów,
2. nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż wymienione w lit. a) środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części,
3. ulepszenie środków trwałych, które zgodnie z art. 22g ust. 17 powiększają wartość środków trwałych, stanowiącą podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych

- wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, są jednak kosztem uzyskania przychodów przy określaniu dochodu z odpłatnego zbycia rzeczy określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d), oraz gdy odpłatne zbycie rzeczy i praw jest przedmiotem działalności gospodarczej, a także w przypadku odpłatnego zbycia składników majątku związanych z działalnością gospodarczą, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, bez względu na czas ich poniesienia.

Stosownie natomiast do art. 22g ust. 17 ww. ustawy, jeżeli środki trwałe uległy ulepszeniu w wyniku przebudowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji, wartość początkową tych środków, ustaloną zgodnie z ust. 1, 3-9 i 11-15, powiększa się o sumę wydatków na ich ulepszenie, w tym także o wydatki na nabycie części składowych lub peryferyjnych, których jednostkowa cena nabycia przekracza 3.500 zł. Środki trwałe uważa się za ulepszone, gdy suma wydatków poniesionych na ich przebudowę, rozbudowę, rekonstrukcję, adaptację lub modernizację w danym roku podatkowym przekracza 3.500 zł i wydatki te powodują wzrost wartości użytkowej w stosunku do wartości z dnia przyjęcia środków trwałych do używania, mierzonej w szczególności okresem używania, zdolnością wytwórczą, jakością produktów uzyskiwanych za pomocą ulepszonych środków trwałych i kosztami ich eksploatacji.

Ulepszenie polega na przebudowie, rozbudowie, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji środka trwałego. Wyliczenie zawarte w omawianym przepisie stanowi katalog zamknięty, co oznacza, że tylko wydatki związane chociaż z jedną z tych prac, które w konsekwencji skutkują wymienionymi efektami, czyli przebudową, rozbudową rekonstrukcją adaptacją lub modernizacją środka trwałego, mogą zostać uznane za wydatki ulepszające ten środek. Przebudową jest rezultat prac budowlanych, którego istotą jest zmiana struktury wewnętrznej obiektu już istniejącego, nie powodująca jednak zwiększenia ani jego powierzchni, ani też kubatury. Rozbudowa polega na zwiększeniu, w wyniku prac budowlanych, powierzchni lub kubatury budynku. Rekonstrukcja to ponowna budowa, w efekcie której nastąpi odtworzenie określonych elementów obiektu w tej przestrzeni, którą dotychczas elementy te zajmowały. Zazwyczaj dotyczy elementów zużytych lub zniszczonych. Adaptacja natomiast polega na przystosowaniu obiektu do nowej funkcji, której dotychczas nie pełnił, a modernizacja to unowocześnienie, tj. wyposażenie obiektu bądź jego elementów składowych w takie urządzenia lub cechy, których wcześniej nie miał, a które są wytworem nowszej myśli technicznej.

Ulepszenie środka trwałego polega zatem na dokonywaniu nakładów na tenże środek, które powodują wzrost wartości użytkowej tego środka.

Z uzupełnienia wniosku wynika, iż droga dojazdowa uznana została za odrębny środek trwały w prowadzonej przez wnioskodawcę pozarolniczej działalności gospodarczej (o co tut. Organ wprost pytał w wezwaniu o uzupełnienie braków formalnych wniosku z dnia 05 października 2009r.). Z wniosku wynika zatem, iż wnioskodawca poniósł nakłady na utwardzenie drogi gruntowej - środka trwałego. Poniesienie tych nakładów było niezbędne dla możliwości prowadzenia budów (umożliwiało dojazd do nich) oraz ma bezpośredni wpływ na wysokość przychodu uzyskanego ze sprzedaży wybudowanych budynków. Wynika z tego, iż utwardzenie ww. drogi niewątpliwie spowodowało wzrost wartości użytkowej tego środka trwałego, dlatego też poniesione w związku z utwardzeniem drogi wydatki, podnoszą wartość początkową środka trwałego (drogi) i podlegają zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów poprzez dokonywane odpisy amortyzacyjne, bądź też w momencie odpłatnego zbycia tego środka trwałego, zgodnie z ww. art. 23 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy.

W uzupełnieniu wniosku wskazano jednak, iż utwardzona droga będzie przekazana aktem notarialnym w częściach ułamkowych nabywcom poszczególnych nieruchomości, w formie darowizny.

Zgodnie z art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 ze zm.), przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.

Natomiast w myśl art. 23 ust. 1 pkt 11 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów darowizn i ofiar wszelkiego rodzaju, z tym że kosztem uzyskania przychodów są koszty wytworzenia lub cena nabycia produktów spożywczych, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 16 ustawy o podatku od towarów i usług, przekazanych na rzecz organizacji pożytku publicznego w rozumieniu przepisów ustawy o działalności pożytku publicznego, z przeznaczeniem wyłącznie na cele działalności charytatywnej prowadzonej przez te organizacje.

Ponadto zgodnie z art. 22h ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 22k, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji (wykazu), z zastrzeżeniem art. 22e, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór; suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których, zgodnie z art. 23 ust. 1, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

W świetle cytowanych wyżej przepisów stwierdzić zatem należy, iż wydatki poniesione na utwardzenie wskazanej we wniosku drogi, stanowiącej środek trwały w prowadzonej przez wnioskodawcę pozarolniczej działalności gospodarczej, podnoszą wartość początkową tego środka trwałego i do czasu przekazania drogi w formie darowizny nabywcom wybudowanych nieruchomości, stanowią koszty uzyskania przychodu poprzez odpisy amortyzacyjne. Natomiast w momencie zbycia poszczególnych części drogi w drodze umowy darowizny, wnioskodawca traci prawo do dokonywania od tej części odpisów amortyzacyjnych, a w konsekwencji prawo do zaliczania poniesionych w związku z utwardzeniem drogi wydatków do kosztów uzyskania przychodu prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej.

W związku z powyższym przedstawione we wniosku stanowisko w części dotyczącej momentu zaliczenia do ww. kosztów wydatków poniesionych na utwardzenie drogi dojazdowej jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.