Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB4/4160-36/12-4/MP
z 8 stycznia 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

W związku ze skargą z dnia 17.07.2012 r. (data wpływu 30.07.2012 r.) skierowaną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na indywidualną interpretację przepisów prawa podatkowego z dnia 14.05.2012 r. Nr IPPB4/415-88/12-4/MP w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z ulgi meldunkowej, doręczoną w dniu 23.05.2012 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, działając w imieniu Ministra Finansów w trybie art. 54 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.) oraz na podstawie art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749) w związku z § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.), uwzględnia skargę w całości, w związku z czym zmienia zaskarżoną indywidualną interpretację przepisów prawa podatkowego z dnia 14.05.2012 r. Nr IPPB4/415-88/12-4/MP, uznając stanowisko Wnioskodawczyni - za prawidłowe.

UZASADNIENIE

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, działając w imieniu Ministra Finansów, wydał – na wniosek Pani M. W., z dnia 27.01.2012 r. (data wpływu 30.01.2012 r.) uzupełniony pismem z dnia 27.04.2012 r. (data nadania 27.04.2012 r., data wpływu 04.05.2012 r.) stanowiącym odpowiedź na wezwanie z dnia 18.04.2012 r. Nr IPPB4/415-88/12-2/MP (data nadania 18.04.2012 r., data odbioru 24.04.2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z ulgi meldunkowej – zaskarżoną indywidualną interpretację przepisów prawa podatkowego z dnia 14.05.2012 r. Nr IPPB4/415-88/12-4/MP, stwierdzając nieprawidłowość zajętego przez Wnioskodawczynię w ww. wniosku stanowiska, w odniesieniu do przychodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości, w części przypadającej na udział w prawie użytkowania wieczystego działki gruntu.

We wniosku z dnia 27.01.2012 r. (data wpływu 30.01.2012 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przedstawiono następujący stan faktyczny.

W kwietniu 2009 roku orzeczony został rozwód związku małżeńskiego Wnioskodawczyni zawartego w 1981 roku. Wnioskodawczyni nadal pozostaje, wraz z byłym małżonkiem, współwłaścicielką (w 1/2) mieszkania. W mieszkaniu tym małżonkowie zamieszkiwali od września 1988 roku i od tej daty do chwili obecnej są tam zameldowani. W 2008 roku lokatorskie prawo do lokalu zostało przekształcone we własnościowe i założona została księga wieczysta. W 2012 r. były mąż Wnioskodawczyni planuje dokonać spłacenia jej, celem zniesienie współwłasności. Uzgodniona kwota spłaty wynosi 220.000,00 zł (dwieście dwadzieścia tysięcy złotych).

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawczyni poinformowała, że przedmiotem wniosku jest już zaistniały stan faktyczny. Aktem notarialnym z dnia 09.02.2012 r. doszło do realizacji planowanej transakcji.

W paragrafie 1.1 tego aktu wskazano, iż Wnioskodawczyni oświadcza, że jest współwłaścicielką w udziale wynoszącym 1/2 części, lokalu mieszkalnego numer 39 (trzydzieści dziewięć) położonego na V (piątej) kondygnacji w budynku usytuowanym, składającego się z trzech pokoi, kuchni, przedpokoju, garderoby, łazienki i WC, o powierzchni 64,89 m.kw., do którego przynależy komórka lokatorska numer 39 o powierzchni 2,65 m.kw., o łącznej powierzchni 67,54 m.kw., z którym związany jest udział wynoszący 6754/849691 części nieruchomości wspólnej objętej księgą wieczystą, którą stanowi prawo użytkowania wieczystego działki gruntu numer 8/4, o obszarze 4.820,00 m.kw. oraz części budynku i urządzenia, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli lokali.

W paragrafie 2 tego aktu napisano, że Wnioskodawczyni oświadcza, że sprzedaje Panu A. W., cały przysługujący jej udział wynoszący 1/2 części, w opisanym szczegółowo w ustępie 1 paragraf 1 tego aktu, lokalu mieszkalnym numer 39 (trzydzieści dziewięć), dla którego to lokalu Sąd Rejonowy prowadzi księgę wieczystą za cenę 220.000,00 zł (dwieście dwadzieścia tys. zł), a Pan A. W. oświadcza, że udział ten w opisanym wyżej lokalu mieszkalnym za wskazaną cenę kupuje.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w świetle ustawy o PIT w brzmieniu obowiązującym od dnia 01.01.2007 r. do dnia 31.12.2008 r., dokonana przez Wnioskodawczynię transakcja na kwotę 220.000,00 zł. zwolniona jest z podatku dochodowego w ramach tzw. ulgi meldunkowej?

Zdaniem Wnioskodawczyni, zgodnie z przepisami podatnik, który chce obecnie sprzedać mieszkanie kupione w latach 2007-2008, powinien zapłacić 19% podatku od dochodu z takiej transakcji. Dzięki tzw. uldze meldunkowej podatku może jednak nie płacić, pod warunkiem, że przed sprzedażą był w tym mieszkaniu zameldowany przynajmniej przez rok. Warunek ten w przypadku Wnioskodawczyni został spełniony. Złożone również zostało w Urzędzie Skarbowym oświadczenie w tej sprawie, wymagane przepisami prawa podatkowego. Wobec powyższego, według oceny Wnioskodawczyni, cała kwota 220.000,00 zł. powinna być objęta zwolnieniem podatkowym.

W dniu 14.05.2012 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów, wydał interpretację indywidualną Nr IPPB4/415-88/12-4/MP dotyczącą podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z ulgi meldunkowej, w której nie podzielił stanowiska Wnioskodawczyni w odniesieniu do przychodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości, w części przypadającej na udział w prawie użytkowania wieczystego działki gruntu, stwierdzając, iż przychód uzyskany ze sprzedaży udziału w prawie użytkowania wieczystego działki gruntu podlega opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 30e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretację skutecznie doręczono w dniu 23.05.2012 r.

Nie zgadzając się z powyższym stanowiskiem, Strona pismem z dnia 29.05.2012 r. (data wpływu 01.06.2012 r.) złożyła wezwanie do usunięcia naruszenia prawa.

W złożonym wezwaniu do usunięcia naruszenia prawa Skarżąca wskazała, iż wydanej interpretacji zarzuca niezgodność z art. 21 ust. 21 u.p.d.o.f., w którym ustawodawca wskazał, że zwolnienie ma zastosowanie do przychodów podatnika, który w terminie 14 dni od dokonania odpłatnego zbycia nieruchomości lub prawa majątkowego złoży oświadczenie we właściwym urzędzie skarbowym o spełnieniu warunków do zwolnienia. Art. 21 ust. 1 pkt 126 u.p.d.o.f. powinien być odczytywany w kontekście wyżej powołanego przepisu. Strona podkreśliła, że tak też wskazuje uchwała NSA II FPS 3/11 (data orzeczenia 02.04.2012 r.).

Po dokonaniu analizy zarzutów przytoczonych w wezwaniu do usunięcia naruszenia prawa Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdził brak podstaw do zmiany ww. indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, co przedstawiono w odpowiedzi na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa zawartej w piśmie z dnia 22.06.2012 r. Nr IPPB4/415-88/W/12-6/MP. Odpowiedź została skutecznie doręczona w dniu 29.06.2012 r.

W dniu 30.07.2012 r. do Izby Skarbowej w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku wpłynęła skarga, w której Pani M. W. zaskarżyła stanowisko Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie zawarte w interpretacji indywidualnej z dnia 14.05.2012 r. Nr IPPB4/415-88/12-4/MP, w odniesieniu do przychodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości, w części przypadającej na udział w prawie użytkowania wieczystego działki gruntu.

Zaskarżonej interpretacji Strona Skarżąca zarzuciła niezgodność z art. 21 ust. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając na uwadze wskazane naruszenie przepisu, Strona wniosła o:

1. uchylenie zaskarżonej decyzji w odniesieniu do przychodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości, w części przypadającej na udział w prawie użytkowania wieczystego działki gruntu, jako naruszające prawo,
   
2. zasądzenie kosztów postępowania według norm przewidzianych prawem.
   
   

Na wstępie przedmiotowej skargi, Skarżąca opisała dotychczasowy przebieg postępowania administracyjnego wraz z argumentacją zawartą we wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji oraz w wezwaniu do usunięcia naruszenia prawa.

Następnie w uzasadnieniu zarzutów skargi Strona wskazała, iż wydanej interpretacji zarzuca niezgodność z art. 21 ust. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w którym ustawodawca wskazał, że zwolnienie ma zastosowanie do przychodów podatnika, który w terminie 14 dni od dokonania odpłatnego zbycia nieruchomości lub prawa majątkowego złoży oświadczenie we właściwym urzędzie skarbowym o spełnieniu warunków do zwolnienia. Zdaniem Skarżącej, art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy powinien być odczytywany w kontekście wyżej powołanego przepisu.

Strona skarżąca dodała, iż argumentem przemawiającym za uchyleniem decyzji jest uchwała Naczelnego Sądu Administracyjnego II FPS 3/11, data orzeczenia 02.04.2012 r.

Pismem z dnia 23.08.2012 r. Nr IPPB4/4160-36/12-2/MP Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie przekazał skargę wraz z odpowiedzią na skargę i aktami sprawy do WSA w Warszawie.

Stosownie do art. 54 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.), organ, którego działanie lub bezczynność zaskarżono, może w zakresie swojej właściwości uwzględnić skargę w całości do dnia rozpoczęcia rozprawy.

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów po rozpatrzeniu przedmiotowej skargi z dnia 17.07.2012 r. (data wpływu 30.07.2012 r.) uwzględnia skargę w całości i stwierdza, że stanowisko Skarżącej przedstawione we wniosku z dnia 27.01.2012 r. (data wpływu 30.01.2012 r.) oraz piśmie z dnia 27.04.2012 r. (data nadania 27.04.2012 r., data wpływu 04.05.2012 r.), uzupełniającym braki formalne na wezwanie z dnia 18.04.2012 r. Nr IPPB4/415-88/12-2/MP (data nadania 18.04.2012 r., data odbioru 24.04.2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z ulgi meldunkowej – jest prawidłowe.

Wobec powyższego Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie rozpatrując ponownie przedmiotową sprawę zważył co następuje:

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, jednym ze źródeł przychodów jest odpłatne zbycie:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
   
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
   
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

W przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości, dla określenia właściwej podstawy prawnej normującej zasady opodatkowania przychodu (dochodu) uzyskanego z jej zbycia, istotne jest z punktu widzenia ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ustalenie zarówno daty jak i formy nabycia nieruchomości.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w 2008 roku lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego zostało przekształcone we własnościowe i została założona księga wieczysta. Wnioskodawczyni wraz z mężem pozostaje współwłaścicielką w udziale wynoszącym 1/2 części przedmiotowego lokalu mieszkalnego. W mieszkaniu tym małżonkowie zamieszkiwali od września 1988 roku i od tej daty do chwili obecnej są tam zameldowani. Aktem notarialnym z dnia 09.02.2012 r. były mąż Wnioskodawczyni dokonał spłacenia Jej, celem zniesienie współwłasności.

Zgodnie z art. 211 i 212 oraz art. 1036 ustawy Kodeks cywilny, zniesienie współwłasności może nastąpić przez podział rzeczy wspólnej, a gdy rzeczy nie da się podzielić, przez przyznanie rzeczy jednemu ze współwłaścicieli z obowiązkiem spłaty pozostałych, bądź przez podział cywilny, polegający na sprzedaży rzeczy wspólnej i podziale uzyskanej ceny stosownie do wielkości udziałów współwłaścicieli.

W wyniku zniesienia współwłasności możliwy jest więc podział rzeczy lub prawa poprzez przyznanie tej rzeczy lub prawa jednej osobie, przy jednoczesnym zobowiązaniu dokonania spłat na rzecz pozostałych współwłaścicieli. Wówczas osoba otrzymująca w całości daną rzecz lub prawo nabywa jej część ponad dotychczas posiadany i przysługujący jej udział w rzeczy lub prawie. Konsekwencją tego jest zbycie tej części rzeczy lub prawa po stronie innego współwłaściciela, który w zamian przysługującej części rzeczy lub prawa otrzyma spłatę pieniężną.

Należy zatem stwierdzić, że zniesienie współwłasności polegające na fizycznym podziale rzeczy (nieruchomości) wspólnej, a w przedmiotowej sprawie polegające na przyznaniu udziału Wnioskodawczyni w nieruchomości jej byłemu mężowi, podczas gdy Wnioskodawczyni otrzymuje spłatę, stanowi formę odpłatnego zbycia.

Osoba (w sytuacji przedstawionej we wniosku - Wnioskodawczyni), która otrzymuje spłatę zbywa bowiem odpłatnie udział we współwłasności. Spłata będzie w tym przypadku wyrażoną w pieniądzu równowartością zbytego udziału we wspólnym prawie, co oznacza, że pomiędzy współwłaścicielami dochodzi do wymiany dóbr majątkowych, tj. udziału w nieruchomości w zamian za środki pieniężne.

Cytowane w przepisie art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, „odpłatne zbycie” oznacza każde przeniesienie prawa własności lub innych praw majątkowych w zamian za korzyść majątkową. Termin odpłatne zbycie obejmuje zatem szeroki zakres umów. W myśl art. 155 ustawy Kodeks cywilny umowa sprzedaży, zamiany, darowizny, przekazania nieruchomości lub inna umowa zobowiązująca do przeniesienia własności rzeczy co do tożsamości oznaczonej przenosi własność na nabywcę, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej albo że strony inaczej postanowiły. Tym samym określenie „zbycie” odnosi się do wszystkich przypadków przeniesienia własności, nie ogranicza się wyłącznie do sprzedaży czy zamiany, lecz ma zastosowanie do wszystkich czynności prawnych, których skutkiem jest przeniesienie prawa własności do całej rzeczy lub udziału.

W związku z tym, po stronie dokonującego odpłatnego (bo w zamian za spłatę) zbycia udziału w nieruchomości powstaje obowiązek podatkowy, o ile zdarzenie to ma miejsce przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie zbywanego udziału.

W przedmiotowej sprawie, dokonując oceny skutków podatkowych odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości należy stosować przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r. Zgodnie bowiem z art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316 ze zm.) do przychodu (dochodu) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) w okresie od dnia 1 stycznia 2007 r. do dnia 31 grudnia 2008 r., stosuje się zasady określone w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r.

W myśl art. 30e ust. 1 i 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2007 r. do 31 grudnia 2008 r. od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku i płatny jest w terminie złożenia zeznania za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie.

Podstawą obliczenia podatku, zgodnie z art. 30e ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Zgodnie z art. 19 ust. 1 ww. ustawy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej.

Stosownie do art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania. Wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6c i 6d, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych (art. 22 ust. 6e ustawy).

Zgodnie z art. 22 ust. 6f ww. ustawy koszty nabycia lub koszty wytworzenia, o których mowa w ust. 6c, są corocznie podwyższane, począwszy od roku następującego po roku, w którym nastąpiło nabycie lub wytworzenie zbywanych rzeczy lub praw majątkowych, do roku poprzedzającego rok podatkowy, w którym nastąpiło ich zbycie, w stopniu odpowiadającym wskaźnikowi wzrostu cen towarów i usług konsumpcyjnych w okresie pierwszych trzech kwartałów roku podatkowego w stosunku do tego samego okresu roku ubiegłego, ogłaszanemu przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski".

Zgodnie jednak z zapisem art. 21 ust. 1 pkt 126 cyt. ustawy, wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane z odpłatnego zbycia:

1. budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku,
   
2. lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu,
   
3. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie,
   
4. prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,

- jeżeli podatnik był zameldowany w budynku lub lokalu wymienionym w lit. a) - d) na pobyt stały przez okres nie krótszy niż 12 miesięcy przed datą zbycia, z zastrzeżeniem ust. 21 i 22.

Ponadto, zwolnienie to ma zastosowanie do przychodów podatnika, który w terminie 14 dni od dnia dokonania odpłatnego zbycia nieruchomości lub prawa majątkowego złoży oświadczenie, że spełnia warunki do zwolnienia (art. 21 ust. 21 ww. ustawy). Oznacza to, że nie złożenie oświadczenia lub złożenie go po terminie powoduje brak prawa do zwolnienia. Wymóg złożenia w terminie tego oświadczenia jest bowiem, obok zameldowania na pobyt stały w sprzedawanym lokalu lub budynku przez okres 12 miesięcy, warunkiem koniecznym do zastosowania omawianego zwolnienia. Warunek ten wynika wprost z przepisu art. 21 ust. 21, dotyczącego zwolnień przedmiotowych, przez co stał się on nieodłącznym elementem regulacji dotyczącej możliwości skorzystania ze zwolnienia przychodu z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zaznaczyć należy, iż na mocy przepisu art. 8 ust. 3 cytowanej ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw oświadczenie, o którym mowa w art. 21 ust. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r., składa się w terminie złożenia zeznania, o którym mowa w art. 45 ust. 1 ustawy, za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy. W przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, 14-dniowy termin określony w art. 21 ust. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r., nie ma zastosowania.

Wobec powyższego, zwolnienie, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych uzależnione jest od spełnienia łącznie dwóch warunków:

1. okresu zameldowania na pobyt stały nie krótszego niż dwunastomiesięczny przed datą zbycia,
   
2. terminowego złożenia oświadczenia o spełnieniu warunków do zwolnienia.
   
   

Z analizy stanu faktycznego wynika, iż w dniu 09.02.2012 r. Wnioskodawczyni dokonała odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości, stanowiący 1/2 część lokalu mieszkalnego, do którego przynależy komórka lokatorska, z którym związany jest udział części nieruchomości wspólnej, którą stanowi prawo użytkowania wieczystego działki gruntu oraz części budynku i urządzenia, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli lokali. Zainteresowana wskazała, iż spełniła wymóg dwunastomiesięcznego okresu zameldowania w zbywanym lokalu mieszkalnym jak również złożyła w Urzędzie Skarbowym oświadczenie, wymagane przepisami prawa podatkowego.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera legalnej definicji budynku czy też budynku mieszkalnego, ani też definicji nieruchomości. W związku z tym, w celu ustalenia zakresu przedmiotowego zwolnienia należy odwołać się do przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.).

W myśl art. 46 § 1 Kodeksu cywilnego, nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

Stosownie do art. 47 § 1 Kodeksu cywilnego część składowa rzeczy nie może być odrębnym przedmiotem własności i innych praw rzeczowych. Zgodnie z art. 48 ww. Kodeksu z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych, do części składowych gruntu należą w szczególności budynki i inne urządzenia trwale z gruntem związane, jak również drzewa i inne rośliny od chwili zasadzenia lub zastania.

Powyższe prowadzi do wniosku, że zwolnienie z art. 21 ust. 1 pkt 126 ww. ustawy, dotyczy całości przychodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości tj. zarówno lokalu mieszkalnego wraz z przynależną komórką lokatorską jak i udziału w nieruchomości wspólnej, w tym gruncie przynależnym do tego lokalu.

Przenosząc powyższe rozważania na grunt przedmiotowej sprawy należy wywieść, iż przychód uzyskany przez Wnioskodawczynię z odpłatnego zbycia udziału w przedmiotowej nieruchomości będzie korzystał ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle powyższego, po ponownej analizie stanu faktycznego przedstawionego we wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego oraz zarzutów zawartych w skardze poprzedzonej wezwaniem do usunięcia naruszenia prawa, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 27.01.2012 r. (data wpływu 30.01.2012 r.) jest prawidłowe.

Mając na uwadze powyższe, należało orzec jak w sentencji.

Ponadto tut. organ informuje, iż ewentualne ustalenie kwoty dochodu z tytułu sprzedaży udziałów w przedmiotowych nieruchomościach nie należy do kompetencji tut. organu. Zgodnie bowiem z zasadą samoopodatkowania, obowiązującą w polskim systemie podatkowym, na podatniku spoczywa obowiązek dokonania oceny własnej sytuacji prawnopodatkowej, a po jej dokonaniu zachowania się zgodnie z przepisami prawa podatkowego, bowiem prawidłowość takiego rozliczenia podlega weryfikacji przez organ podatkowy. W związku z powyższym tut. organ nie może odnieść się do kwoty wskazanej przez Wnioskodawczynię.

Jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny różni się od stanu faktycznego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawczyni w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.