Zmiana Interpretacji Indywidualnej

Na podstawie art. 14e ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2005 r. Nr 6, poz. 60, z późn. zm.) Minister Finansów zmienia z urzędu, jako nieprawidłową, interpretację indywidualną wydaną w dniu 8 stycznia 2008 r., nr ITPB3/423-155/07/AT, przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy, w ten sposób, że uznaje, iż stanowisko Miejskiego Zakładu Komunikacji w (...), przedstawione we wniosku z dnia 13 listopada 2007 r. o udzielenie pisemnej interpretacji prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych, w sprawie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków z tytułu wypłaconego odszkodowania za nieuzasadnione i niezgodne z prawem wypowiedzenie umowy o pracę, jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie

Wniosek Spółki z dnia 13 listopada 2007 r. o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego odnośnie podatku dochodowego od osób prawnych dotyczył uznania za koszt podatkowy odszkodowania dla pracownika za nieuzasadnione i niezgodne z prawem wypowiedzenie umowy o pracę wraz z odsetkami.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W dniu 17 sierpnia 2007 r. Sąd Rejonowy zasądził od pozwanego (Zakład) na rzecz powoda (byłego pracownika) odszkodowanie wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 17 stycznia 2007 r. za nieuzasadnione i niezgodne z prawem wypowiedzenie umowy o pracę. Sąd Okręgowy wyrokiem z dnia 30 października 2007 r. utrzymał w mocy orzeczenie sądu pierwszej instancji.

Zdaniem Wnioskodawcy przedmiotowe odszkodowanie wraz z odsetkami nie znajduje się w katalogu art. 16 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, stąd wydatek ten może być uznany za koszt podatkowy w momencie jego wypłaty.

Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działając z upoważnienia Ministra Finansów, wydał w dniu 8 stycznia 2008 r. interpretację indywidualną (nr ITPB3/423-155/07/AT), w której stanowisko Spółki uznał za prawidłowe.

W uzasadnieniu Dyrektor Izby Skarbowej stwierdził, iż zgodnie z dyspozycją art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Z przepisu tego wynika, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo- skutkowym z przychodami, w tym służą zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów.

W art. 16 ust. 1 omawianej ustawy prawodawca zawarł natomiast zamknięty katalog wydatków, które nie mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

Odszkodowania zasądzone na rzecz byłych pracowników z tytułu nieuzasadnionego lub niezgodnego z prawem wypowiedzenia umowy o pracę oraz odsetki za zwłokę od tych należności nie zostały ujęte w treści wskazanego przepisu.

Zatem wydatek, o którym mowa we wniosku, jako świadczenie pozostające w ścisłym związku ze stosunkiem pracy jaki łączył Wnioskodawcę z osobą, na rzecz której świadczenia dokonano, wyczerpuje znamiona cytowanego art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w związku z czym może zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów Jednostki.

Po zapoznaniu się z aktami sprawy, Minister Finansów zważa, co następuje.

Zgodnie z art. 14e § 1 Ordynacji podatkowej, Minister Finansów może, z urzędu, zmienić wydaną interpretację ogólną lub indywidualną, jeżeli stwierdzi jej nieprawidłowość, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości. Przepis ten nie zawiera ograniczeń czasowych, co oznacza, że jeśli stwierdzona zostanie nieprawidłowość wydanej interpretacji indywidualnej, Minister Finansów może, z urzędu, zmienić ją w dowolnym czasie.

W ocenie Ministra Finansów, stanowiska Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 8 stycznia 2008 r. (nr ITPB3/423-155/07/AT) nie można uznać za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.; dalej: updop) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem wydatków wymienionych w art. 16 ust. 1 updop. Warunkiem koniecznym pozwalającym zakwalifikować dany wydatek do kosztów podatkowych jest zatem poniesienie wydatku w jednym z celów wymienionych w art. 15 ust. 1 updop oraz braku tego wydatku w katalogu wydatków (art. 16 ust. 1 updop) wyłączonych z kosztów podatkowych.

W art. 16 ust. 1 updop nie wymieniono odszkodowań wypłaconych pracownikom z tytułu nieuzasadnionego lub niezgodnego z przepisami rozwiązania umowy o pracę. Zatem wydatek taki, jako nie wymieniony w art. 16 ust. 1 updop, co do zasady, mógłby stanowić koszt uzyskania przychodów, o ile mieściłby się w ogólnej definicji kosztów podatkowych zawartej w art. 15 ust. 1 updop, a więc pozostawałby w związku z uzyskiwanymi przez podatnika przychodami i w tej mierze odnalazłby się w katalogu otwartym kosztów uzyskania przychodów.

W ocenie Ministra Finansów odszkodowanie zasądzone przez Sąd pracy z powodu niezgodnego z prawem rozwiązania stosunku pracy z byłym pracownikiem nie klasyfikują się do kosztów uzyskania przychodów. Jego celem nie jest uzyskanie przychodu, ani zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów, gdyż istotą sporu była zasadność roszczenia i wysokość odszkodowania przyznanego niepracującemu już w Spółce pracownikowi za rozwiązanie z nim umowy o pracę. Na uwadze należy mieć także to, iż odszkodowanie choć wynika z wcześniej łączącego strony stosunku pracy, to jednak nie jest wypłacanym zaległym wynagrodzeniem pracownika, ale swoistą dolegliwością (sankcja) za niezgodne z prawem działanie pracodawcy, którego wysokość określa się w oparciu o miesięczne wynagrodzenie byłego pracownika.

Tym samym brak jest podstaw do uznania za potrącamy koszt podatkowy skutek działania podatnika (odszkodowanie), które powstało w wyniku niezgodnego i zawinionego z prawem działania podatnika w związku z rozwiązaniem umowy o pracę.

W związku z powyższym postanowiono jak w osnowie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą zmianę interpretacji przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał zmianę interpretacji indywidualnej w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa stosownie do zapisu art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego wnosi się (w dwóch egzemplarzach) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 tej ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi).