INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 30 grudnia 2008r. (data wpływu do tut. BKIP 02 stycznia 2009r.) uzupełnionym w dniu 30 stycznia 2009r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m. in. w zakresie momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kosztów innych niż bezpośrednio związanymi z przychodami - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 02 stycznia 2009r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m. in. w zakresie momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kosztów innych niż bezpośrednio związanych z przychodami.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych dlatego też, pismem z dnia 21 stycznia 2009r. wezwano do ich uzupełnienia. Uzupełniony wniosek wpłynął do tut. BKIP 30 stycznia 2009r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe :

Spółka otrzymała po zakończeniu roku podatkowego 2007, jednakże do dnia złożenia zeznania za ten rok faktury (rachunki) z datą wystawienia 2008r. dotyczące kosztów bezpośrednio związanych z przychodami roku podatkowego 2007, jak też dotyczące kosztów innych niż koszty bezpośrednio związane z przychodami roku podatkowego 2007 (tzw. koszty pośrednie).

W rachunku wyników za 2007r. spółka początkowo rozpoznała koszt wynikający z ww. faktur (rachunków) w korespondencji z kontem biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów. Jednakże w związku z faktem, iż w praktyce rachunkowości do biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów nie zalicza się zobowiązań wynikających z przyjętych przez jednostkę niefakturowanych dostaw i usług, Spółka pod datą 31 grudnia 2007r. dokonała przeksięgowania ww. zobowiązań na konto „rozliczenie zakupu” (saldo kredytowe).

W zeznaniu CIT-8 za rok 2007 Spółka ujęła do kosztów uzyskania przychodów koszty bezpośrednie wynikające z niezafakturowanych dostaw i usług na dzień bilansowy tj. 31 grudnia 2007r., otrzymanych po dniu bilansowym, jednakże nie później niż do dnia złożenia zeznania.

Natomiast koszty inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami 2007 r. tzw. koszty pośrednie, Spółka zamierza ująć w kosztach podatkowych, w deklaracji CIT-8 za rok 2008.

W związku z powyższym zadano m. in. następujące pytanie:

Czy Spółka prawidłowo postąpi ujmując w zeznaniu CIT-8 za 2008r. koszty inne niż bezpośrednio związane z przychodami 2007r. (tzw. koszty pośrednie), zafakturowane przez dostawców w 2008r., zaksięgowane przez Spółkę w 2007 r. w korespondencji z kontem „rozlicznie zakupu” jako dostawy /usługi niefakturowane...

Zdaniem Spółki koszty pośrednio związane z przychodami roku 2007, wynikające z faktur (rachunków) wystawionych przez dostawców w 2008r., ostatecznie zaksięgowane przez Spółkę jako dostawy/usługi niefakturowane w 2007r. Na koncie „rozliczenie zakupu” będą stanowiły koszt uzyskania przychodu w 2008r.

Przemawia za tym treść art. 15 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zgodnie z którym koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia (…).

Przedmiotowy koszt pośredni z perspektywy podatkowej mógłby zostać przypisany do roku 2007 wyłącznie w przypadku, gdyby w tym okresie został zaksięgowany na podstawie otrzymanej faktury z datą wystawienia 2007r.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam co następuje:

Z opisu zdarzenia przyszłego a także ze stanowiska wynika, że wydatki o których mowa we wniosku Spółka ujęła w księgach roku 2007.

Zgodnie z art. 15 ust. 4d ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, w myśl art. 15 ust. 4e ww. ustawy, z zastrzeżeniem ust. 4f-4h, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Skoro zatem Spółka koszty te ujęła w księgach roku 2007, to wtedy nastąpiło ich poniesienie w rozumieniu art. 15 ust. 4e ww. ustawy. Stąd koszty te nie mogą być odnoszone do roku 2008 i ujęte w deklaracji CIT-8 za rok 2008. A zatem stanowisko Spółki jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

W niniejszej interpretacji nie dokonano oceny stanowiska wnioskodawcy pod kątem prawidłowości ujmowania przedstawionego we wniosku stanu faktycznego w urządzeniach księgowych.

Jak wynika z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej Minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Ustawa z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2002 r. Nr 76, poz. 694 ze zm.), na podstawie której dokonuje się zapisu operacji gospodarczych w księgach rachunkowych, nie jest elementem prawa podatkowego, co wynika z art. 3 pkt 2 Ordynacji podatkowej. W związku z powyższym Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów nie jest uprawniony do oceny stanowiska Spółki w tym zakresie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.