INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 18 lutego 2009 r. (data wpływu do tut. BKIP 25 lutego 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej ustalenia czy wydatki poniesione, po dniu uzyskania zezwolenia, na rozbudowę i modernizację środków trwałych użytkowanych przed datą uzyskania zezwolenia można uznać za wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą w rozumieniu § 6 ust. 1 pkt 3 rozporządzenia - jest prawidłowe.

U Z A S A D N I E N I E

W dniu 25 lutego 2009 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej ustalenia czy wydatki poniesione, po dniu uzyskania zezwolenia, na rozbudowę i modernizację środków trwałych użytkowanych i pracujących przed datą uzyskania zezwolenia można uznać za wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą w rozumieniu § 6 ust. 1 pkt 3 rozporządzenia.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Dnia 22 października 2008 roku Spółka uzyskała zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na obszarze Specjalnej Strefy Ekonomicznej (Zezwolenie). Jednym z warunków prowadzenia działalności na terenie strefy jest - Poniesienie na terenie Strefy - w terminie do 31 grudnia 2011 roku wydatków inwestycyjnych o wartości przewyższającej kwotę 400 000 000 PLN - w rozumieniu § 6 ust. 1 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 5 grudnia 2006 roku w sprawie Specjalnej Strefy Ekonomicznej (Dz. U. Nr 228 poz. 1667 z późn. zm.). Na obszarze strefy znajduje się obecnie działająca Cementownia.

Spółka zgodnie z uzyskanym zezwoleniem planuje nową inwestycję polegającą na zwiększeniu mocy produkcyjnych poprzez budowę nowoczesnego ciągu technologicznego składającego się z nowych urządzeń produkcyjnych oraz obiektów.

Jednocześnie w istniejącej już linii do produkcji Spółka przez cały czas dokonuje rozbudowy i modernizacji istniejących instalacji celem zwiększenia mocy produkcyjnych, zastosowania środków trwałych charakteryzujących się lepszymi parametrami technicznymi, ograniczenia zużycia energii oraz spełnienia wymogów przepisów o ochronie środowiska (dokonywanie zmian skierowanych głownie na obniżenie emisji i wykorzystanie paliw alternatywnych). Ze względu na cel inwestycji nie są to w rozumieniu podatnika inwestycje odtworzeniowe.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wydatki poniesione, po dniu uzyskania Zezwolenia, na rozbudowę i modernizację urządzeń istniejących (środków trwałych) użytkowanych i pracujących przed datą uzyskania Zezwolenia można uznać za wydatki kwalifikujące się (koszty kwalifikowane) do objęcia pomocą w rozumieniu § 6 ust. 1 pkt 3 rozporządzenia...

Zadaniem Spółki rozbudowę i modernizację urządzeń istniejących przed uzyskaniem Zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na obszarze Specjalnej Strefy Ekonomicznej można uznać za wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą w rozumieniu § 6 ust. 1 pkt 3.

Za stanowiskiem podatnika przemawiają następujące argumenty:

1. Zezwoleniem objęto również istniejący zakład produkcyjny.
2. Rozporządzenie nie ogranicza kosztów rozbudowy lub modernizacji tylko do inwestycji, które dokonano w obiektach powstałych po dniu uzyskania zezwolenia.
3. Wydatki na te cele zostaną dokonane po dniu uzyskania Zezwolenia.
4. Celem wydatków będzie rozbudowa i modernizacja zakładu działającego na terenie strefy.
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy nie będą to inwestycje odtworzeniowe w rozumieniu § 3 ust. 5 Rozporządzenia zgodnie bowiem z jego treścią nie jest dopuszczalna pomoc przeznaczona na „inwestycje odtworzeniowe".

Jakkolwiek żaden przepis polskiego prawa nie definiuje tego rodzaju inwestycji, to kierując się wykładnią literalną tego pojęcia można przyjąć, iż inwestycje odtworzeniowe to:

• inwestycje polegające na przywróceniu środków trwałych do stanu używalności (bieżące remonty, naprawy), nie powodujące ich ulepszenia lub
• inwestycje polegające na wymianie środków trwałych (które przykładowo zamortyzowały się) na środki trwałe o takich samych właściwościach.
  
  

W indywidualnych przypadkach możliwe jest bowiem uznanie wydatków związanych z wymianą środków trwałych za koszt nowej inwestycji, jeżeli nowe środki trwałe charakteryzują się lepszymi parametrami i/lub poziomem technologicznym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4-6, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. z 2007 r. Nr 42, poz. 274 ze zm.), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Stosownie do treści art. 17 ust. 4 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 34, przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy.

Tak więc warunkiem korzystania z przedmiotowego zwolnienia jest uzyskanie dochodu z działalności gospodarczej, prowadzonej w zakresie przedmiotowym określonym w zezwoleniu, przy czym działalność gospodarcza ma być prowadzona na terenie specjalnej strefy ekonomicznej.

W myśl art. 16 ust. 1 ww. ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych, podstawą do korzystania z pomocy publicznej, udzielanej zgodnie z ustawą, jest zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie danej strefy, uprawniające do korzystania z pomocy publicznej.

Z dniem 30 grudnia 2008 r. weszły w życie:

• rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 15 grudnia 2008 r. w sprawie specjalnej strefy ekonomicznej (Dz. U. Nr 232, poz. 1556) oraz
• rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych (Dz. U. Nr 232, poz. 1548).
  
  

W myśl § 8 ww. rozporządzenia w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych, do przedsiębiorcy, który posiada zezwolenie wydane przed dniem wejścia w życie tego rozporządzenia, stosuje się dotychczasowe warunki udzielania pomocy regionalnej.

W myśl § 8 ww. rozporządzenia w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych, do przedsiębiorcy, który posiada zezwolenie wydane przed dniem wejścia w życie tego rozporządzenia, stosuje się dotychczasowe warunki udzielania pomocy regionalnej.

Na podstawie § 3 ust. 4 tego rozporządzenia, przez nową inwestycję należy rozumieć inwestycję w środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne, polegającą na utworzeniu nowego lub rozbudowie istniejącego przedsiębiorstwa, dywersyfikacji produkcji przedsiębiorstwa przez wprowadzenie nowych dodatkowych produktów bądź na zasadniczej zmianie dotyczącej całościowego procesu produkcyjnego istniejącego przedsiębiorstwa.

Za nową inwestycję uznaje się również nabycie przedsiębiorstwa, które jest w likwidacji albo zostałoby zlikwidowane, gdyby nie zostało nabyte, przy czym przedsiębiorstwo jest nabywane przez niezależnego inwestora.

Nie jest dopuszczalna pomoc przeznaczona na inwestycje odtworzeniowe (§ 3 ust. 5 rozporządzenia).

W myśl § 6 ust. 1 ww. rozporządzenia, za wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą uznaje się koszty inwestycji, pomniejszone o naliczony podatek od towarów i usług oraz o podatek akcyzowy, jeżeli możliwość ich odliczeń wynika z odrębnych przepisów, poniesione na terenie strefy w trakcie obowiązywania zezwolenia, będące:

1. ceną nabycia gruntów lub prawa ich użytkowania wieczystego;
2. ceną nabycia albo kosztem wytworzenia we własnym zakresie środków trwałych, pod warunkiem zaliczenia ich, zgodnie z odrębnymi przepisami, do składników majątku podatnika;
3. kosztem rozbudowy lub modernizacji istniejących środków trwałych;
4. ceną nabycia wartości niematerialnych i prawnych związanych z transferem technologii przez nabycie praw patentowych, licencji, know-how lub nieopatentowanej wiedzy technicznej, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3.
   
   

Ww. przepis określa zatem w szczególności następujące warunki do uznawania wydatków za wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą:

1. muszą to być koszty inwestycji,
2. poniesione w trakcie obowiązywania zezwolenia strefowego,
3. poniesione w związku z realizacją inwestycji na terenie strefy,
4. przeznaczone na cele wyżej wymienione,
   pod warunkiem zaliczenia ich do wartości początkowej środków trwałych, przy czym przez koszty inwestycji należy rozumieć koszty „nowej inwestycji”, o której mowa w § 3 rozporządzenia.
   
   

Inwestycje odtworzeniowe powodowane są zużyciem majątku a ich zadaniem jest zapewnienie zdolności produkcyjnej na dotychczasowym poziomie. Inwestycje odtworzeniowe to zastępowanie zużytych środków trwałych identycznymi. Na takie inwestycji nie przysługuje pomoc w myśl § 3 ust. 5 ww. rozporządzenia.

Reasumując, wydatki na rozbudowę i modernizację istniejących środków trwałych, na które Spółka uzyskała zezwolenie i które nie wiążą się z inwestycją odtworzeniową, można uznać za wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą w rozumieniu § 6 ust. 1 pkt 3 rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 05 grudnia 2006 r. w sprawie specjalnej strefy ekonomicznej.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.