INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 9 kwietnia 2009 r. (data wpływu 15 kwietnia 2009 r.), uzupełnionym pismami z dnia 19 i 25 maja 2009 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy nieruchomości zabudowanej, dokonywanej w trybie egzekucji – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 kwietnia 2009 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy nieruchomości zabudowanej, dokonywanej w trybie egzekucji.

W złożonym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 19 lutego 2009 r. komornik sądowy, działając jako płatnik podatku od towarów i usług, na podstawie art. 18 ustawy o podatku od towarów i usług obliczył, pobrał i wpłacił na konto urzędu skarbowego kwotę 1.226.229,51 zł z tytułu podatku od towarów i usług od dokonanej w toku postępowania egzekucyjnego sprzedaży nieruchomości dłużnika – Wnioskodawcy, składającej się z działki gruntu nr 253/2 o pow. 1,0671 ha zabudowanej budynkami, tj. budynkiem restauracyjno-biurowym oraz czterema budynkami hotelowo-wczasowymi połączonymi łącznikiem i stanowiące ośrodek wczasowy wykorzystywany przez Wnioskodawcę, będącego czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, do prowadzenia działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Mocą postanowienia sądu rejonowego, które uprawomocniło się z dniem 28 stycznia 2009 r. komornik sądowy wystawił fakturę VAT (w imieniu Wnioskodawcy), w której wykazał:

• datę wystawienia faktury 16 luty 2009 r.,
• datę sprzedaży 28 stycznia 2009 r.,
• wartość brutto nieruchomości 6.800.000,00 zł,
• podatek od towarów i usług 1.226.229,51 zł,
• wartość netto 5.573.770,49 zł,

uznając, że czynność przeniesienia własności nieruchomości będącej przedmiotem egzekucji, na osobę nabywcy ustalonej w postanowieniu o przybiciu, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Przedmiotową nieruchomość Wnioskodawca nabył w dniu 30 września 1997 r. od sprzedającego, który dokonał sprzedaży w wykonywaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Wnioskodawcy przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu tego nabycia. W piśmie z dnia 19 maja 2009 r. Wnioskodawca wskazał, że aktem notarialnym z dnia 7 grudnia 2001 r. została zawarta umowa spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. Kapitał zakładowy spółki wyniósł 278.000 zł. Wnioskodawca objął 554 udziały, po 500 zł każdy udział, na łączną kwotę 277.000 zł pokryte wkładem niepieniężnym w postaci prawa własności nieruchomości oznaczonej geodezyjnie jako działka nr 253/2 o pow. 1,0671 ha, zabudowanej budynkami stanowiącymi ośrodek wczasowy, natomiast wspólnik objął 2 udziały po 500 zł każdy, pokryte wkładem niepieniężnym w postaci rzeczy ruchomej (telewizora). Przeniesienie nieruchomości wpisane zostało w dziale II ksiąg wieczystych jako prawo własności na rzecz spółki z o.o. Następnie aktem notarialnym z dnia 15 września 2004 r. nastąpiło przeniesienie powyższych nieruchomości (prawo własności nieruchomości – działki nr 253/2 i znajdujących się na niej zabudowań stanowiących ośrodek wypoczynkowy, wniesionych w dniu 7 grudnia 2001 r. do utworzonej spółki z o.o.) na rzecz Wnioskodawcy, tytułem zwrotu wniesionych wkładów. Wnioskodawca wskazuje, iż spółka z o.o. utworzona w dniu 7 grudnia 2001 r. została rozwiązana, bowiem nie została zarejestrowana w rejestrze przedsiębiorców. Spółka nie podjęła działalności i oprócz zawarcia umowy spółki, wniesienia wkładów, wyboru zarządu, nie podjęła innych czynności. Przeniesienie zwrotne nieruchomości zostało wpisane w dziale II ksiąg wieczystych jako prawo własności Wnioskodawcy z dniem 15 września 2004 r. Ponadto Wnioskodawca zauważa, że przysądzenie postanowieniem z dnia 10 października 2008 r. nieruchomości, będącej przedmiotem przetargu w dniu 8 czerwca 2007 r. na rzecz nabywcy za cenę 6.800.000 zł (która w 2007 r. została w całości zapłacona gotówką) uprawomocniło się w dniu 28 stycznia 2009 r. Z kolei w piśmie z dnia 25 maja 2009 r. Wnioskodawca wskazał, że w latach 1999-2000 zostały poniesione wydatki na ulepszenie budynków, które przekroczyły 30% wartości początkowej każdego budynku, w stosunku do tych wydatków przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego oraz podniósł, że budynki, w stosunku do których przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego w stanie ulepszonym były wykorzystywane do czynności opodatkowanych przez okres co najmniej 5 lat.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy przedmiotowa czynność, w opisanym stanie faktycznym podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a komornik sądowy słusznie w wystawionej fakturze wykazał kwotę należnego podatku od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy komornik sądowy w wystawionej fakturze niesłusznie wykazał należny podatek od towarów i usług, gdyż czynność przeniesienia własności ww. nieruchomości będącej przedmiotem egzekucji na osobę nabywcy ustalonego w postanowieniu o przybiciu, w świetle obowiązującego prawa w dacie uprawomocnienia się postanowienia o przysądzeniu własności korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług. Wnioskodawca podnosi, że nieruchomość będąca przedmiotem sprzedaży w 2009 r., została nabyta w dniu 30 września 1997 r. w ramach pierwszego zasiedlenia od dokonującego sprzedaży w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, a Wnioskodawcy przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy dostawie, a sprzedaż tej nieruchomości nastąpiła po upływie 2 lat od pierwszego zasiedlenia. Z kolei w piśmie z dnia 19 maja 2009 r. Wnioskodawca zauważył, że nabywając w dniu 15 września 2004 r. nieruchomości nie przysługiwało mu prawo do obniżenia podatku z tytułu tego nabycia. Przysądzenie nieruchomości w 2008 r. (uprawomocnionym w 2009 r.) zwolnione jest więc od podatku od towarów i usług na mocy art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, gdyż w chwili powtórnego nabycia nie przysługiwało Wnioskodawcy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, jako że nieruchomości będące przedmiotem dostawy były towarami używanymi w rozumieniu art. 43 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 18 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) organy egzekucyjne określone w ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2005 r. Nr 229, poz. 1954 ze zm.) oraz komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania cywilnego są płatnikami podatku od dostawy, dokonywanej w trybie egzekucji, towarów będących własnością dłużnika lub posiadanych przez niego z naruszeniem obowiązujących przepisów.

W myśl § 22 ust. 1 i 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337) organy egzekucyjne, określone w ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2005 r. Nr 229, poz. 1954 ze zm.), oraz komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. – Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. Nr 43, poz. 296 ze zm.), w przypadku sprzedaży towarów, wystawiają w imieniu dłużnika i na jego rachunek faktury potwierdzające dokonanie sprzedaży tych towarów. Fakturę wystawia się, jeżeli na dłużniku spoczywa obowiązek podatkowy związany ze sprzedażą towarów.

Z powyższych przepisów wynika, iż komornik sądowy dokonuje transakcji w imieniu podatnika - dłużnika. Prowadzona przez niego sprzedaż towarów będących własnością dłużnika będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdy do rozliczenia tego podatku byłby zobowiązany dłużnik; w przypadku gdy powyższa czynność nie podlegałaby opodatkowaniu tym podatkiem lub byłaby od niego zwolniona, komornik sądowy nie będzie obowiązany do odprowadzenia podatku. A zatem komornik sądowy zobowiązany jest do przestrzegania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług i do uwzględnienia w trakcie sprzedaży licytacyjnej nieruchomości okoliczności decydujących o jej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Opodatkowanie podatkiem od towarów i usług będzie miało miejsce wówczas, jeżeli spełnione zostaną przesłanki o charakterze przedmiotowym, tj. wystąpi czynność podlegająca opodatkowaniu w oparciu o przepisy art. 5 ww. ustawy i podmiotowym, tj. gdy czynność podlegająca opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jest dokonywana przez osobę (lub jednostkę organizacyjną) będącą podatnikiem w rozumieniu art. 15 ust. 1 ww. ustawy, działającą w takim charakterze.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 cyt. ustawy opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

1. przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;
2. wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;
3. wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;
4. wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;
5. ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego;
6. oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;
7. zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.

Towarami, zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy o podatku od towarów i usług, są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Uwzględniając to, iż przedmiotem dostawy była nieruchomość zabudowana budynkami stanowiącymi ośrodek wypoczynkowy, wykorzystywana przez Wnioskodawcę w prowadzonej działalności gospodarczej, stwierdzić należy, iż dostawa przedmiotowej nieruchomości jako związanej z prowadzoną działalnością gospodarczą, podlega opodatkowaniu podatkiem i od towarów i usług, jako dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Z kolei zgodnie z art. 29 ust. 5 cyt. ustawy w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

W świetle tego przepisu przy sprzedaży budynków lub budowli, grunt, na którym są one posadowione dzieli byt prawny budynków w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.

Co do zasady stawka podatku – na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług - wynosi 22%. Jednakże, zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie z podatku.

Jak stanowi art. 43 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2009 r., zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem, gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Z powyższego wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest generalnie zwolniona od podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi dostawa w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Przez pierwsze zasiedlenie, zgodnie z zawartą w art. 2 pkt 14 ustawy o podatku od towarów i usług definicją, rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Wskazać jednocześnie należy, iż od dnia 1 stycznia 2009 r. zgodnie z art. 43 ust. 10 cyt. ustawy można zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10 i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem, że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

1. są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;
2. złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.

Zgodnie z ustępem 11 tego artykułu oświadczenie, o którym w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

1. imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy;
2. planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynku, budowli lub ich części;
3. adres budynku, budowli lub ich części.

Tak więc, ustawodawca daje podatnikom, dokonującym dostawy budynków, mającym prawo do skorzystania ze zwolnienia od podatku, po spełnieniu określonych warunków, możliwość do zrezygnowania ze zwolnienia i opodatkowania transakcji na zasadach ogólnych.

Z przedstawionego we wniosku, jak również pismach stanowiących jego uzupełnienie, stanu faktycznego wynika, iż nieruchomość zabudowana, będąca przedmiotem dostawy w trybie egzekucji komorniczej (data sprzedaży 28 stycznia 2009 r.), została nabyta przez Wnioskodawcę w miesiącu wrześniu 1997 r. W latach 1999-2000 Wnioskodawca ponosił wydatki na ulepszenie poszczególnych budynków przekraczające 30% wartości początkowej każdego budynku, w stosunku do których to wydatków przysługiwało prawo do odliczenia podatku od towarów i usług. Z kolei w miesiącu grudniu 2001 r. przedmiotowa nieruchomość została wniesiona do spółki z o.o. jako wkład niepieniężny. Następnie, w miesiącu wrześniu 2004 r. nastąpiło przeniesienie własności tej nieruchomości na rzecz Wnioskodawcy tytułem zwrotu wniesionych wkładów.

Biorąc pod uwagę przywołane regulacje prawne oraz przedstawione powyżej okoliczności, z których wynika, iż właścicielem nieruchomości będącej przedmiotem dostawy Wnioskodawca jest ponownie od 2004 r. uznać należy, że dostawa budynków w trybie egzekucji, nie nastąpi w ramach pierwszego zasiedlenia (w rozumieniu przepisu art. 2 pkt 14 ustawy) lub przed nim. Ponadto od pierwszego ich zasiedlenia do momentu dostawy upłynął okres dłuższy niż 2 lata. Reasumując stwierdzić zatem należy, że zbycie przedmiotowych budynków wraz z gruntem, na którym są posadowione, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, jednakże korzysta ze zwolnienia od podatku, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług w powiązaniu z art. 29 ust. 5 tej ustawy. Wobec powyższego komornik nie był zobowiązanym do wykazania w wystawionej fakturze VAT kwoty należnego podatku od towarów i usług z tytułu dostawy ww. nieruchomości będącej własnością dłużnika, dokonywanej w trybie egzekucji, ponieważ możliwe było zastosowanie zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 cyt. ustawy.

Końcowo zauważyć należy, iż przywołany przez Wnioskodawcę art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług nie ma zastosowania w niniejszej sprawie, bowiem po zmianie przepisów od dnia 1 stycznia 2009 r. towarem używanym są tylko rzeczy ruchome. A zatem regulacje zawarte we wskazanym przepisie nie mają zastosowania do budynków, budowli lub ich części, do których to odnosi się art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a cyt. ustawy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej - powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska Nr 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87-100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.