Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB1/415-642/12-2/IM
z 19 września 2012 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, reprezentowanego przez doradcę podatkowego, przedstawione we wniosku z dnia 28 czerwca 2012 r. (data wpływu 2 lipca 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 lipca 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca (dalej zwany również akcjonariuszem) jest akcjonariuszem (osobą fizyczną) w spółce komandytowo-akcyjnej - holding hunters spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowo-akcyjna.

W przypadku osiągnięcia przez spółkę zysku i podzielenia go na mocy uchwały walnego zgromadzenia Wnioskodawcy przysługuje prawo do części zysku spółki komandytowo-akcyjnej. Decyzja (uchwałą walnego zgromadzenia) o wypłacie wspólnikom spółki komandytowo-akcyjnej określonego procentowo udziału w zysku spółki komandytowo-akcyjnej zapada po zakończeniu roku podatkowego (obrotowego), wspólnicy mogą postanowić o wypłacie zysku (tzw. dywidenda) lub jego zatrzymaniu w spółce komandytowo-akcyjnej.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy w przedstawionym stanie faktycznym dywidenda wypłacona Wnioskodawcy będącemu akcjonariuszem spółki komandytowo-akcyjnej stanowi dochód z pozarolniczej działalności gospodarczej?
2. W przypadku, gdy odpowiedź na pytanie 1 jest prawidłowa (tj. źródłem przychodów akcjonariusza spółki komandytowo-akcyjnej jest pozarolnicza działalność gospodarcza) – czy akcjonariusz spółki komandytowo-akcyjnej powinien odprowadzić zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych do 20-tego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym została podjęta uchwała przez walne zgromadzenie spółki komandytowo-akcyjnej o wypłacie dywidendy albo – jeżeli określony został dzień dywidendy – w rozliczeniu za miesiąc, w którym przypada ten dzień?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, osoba fizyczna będąca akcjonariuszem w spółce komandytowo-akcyjnej, otrzymując dywidendę, uzyskuje przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy PIT.

Obowiązek podatkowy powstaje w rozliczeniu za miesiąc, w którym podjęta została przez walne zgromadzenie spółki komandytowo-akcyjnej uchwała o wypłacie zysku, bowiem dopiero wówczas przychód stał się Wnioskodawcy należny. Wobec tego Wnioskodawca powinien odprowadzić zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych do 20-tego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym podjęta została uchwała o wypłacie dywidendy albo - jeżeli określony został dzień dywidendy - w rozliczeniu za miesiąc, w którym przypada ten dzień.

Uzasadnienie

Spółka komandytowo-akcyjna jest jedną ze spółek osobowych, co wprost wynika z art. 4 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2000 r. Nr 94, poz. 1037 ze zmianami); (dalej: K.s.h.).

Zgodnie z art. 147 § 1 K.s.h. komplementariusz oraz akcjonariusz uczestniczą w zysku spółki proporcjonalnie do ich wkładów wniesionych do spółki, chyba że statut stanowi inaczej.

W sprawach nieuregulowanych w rozdziale o spółce komandytowo-akcyjnej stosuje się odpowiednio: w zakresie stosunku prawnego komplementariuszy, zarówno między sobą, wobec wszystkich akcjonariuszy, jak i wobec osób trzecich, a także do wkładów tychże wspólników do spółki, z wyłączeniem wkładów na kapitał zakładowy - odpowiednio przepisy dotyczące spółki jawnej, zaś w pozostałych sprawach – odpowiednio przepisy dotyczące spółki akcyjnej, a w szczególności przepisy dotyczące kapitału zakładowego, wkładów, akcjonariuszy, akcji, rady nadzorczej i walnego zgromadzenia. Po zakończeniu roku podatkowego (obrotowego) akcjonariusze mają prawo do udziału w zysku wykazanym w sprawozdaniu finansowym, zbadanym przez biegłego rewidenta, który został przeznaczony przez walne zgromadzenie do wypłaty akcjonariuszom, co wprost wynika z art. 347 § 1 K.s.h. Zatem jedyną formą udziału akcjonariuszy w zysku spółki jest wypłata określonego procentu przysługującego akcjonariuszom prawa do zysku spółki komandytowo-akcyjnej. Uprawnienia te przysługują akcjonariuszom, którzy posiadali akcje we wskazanym dniu.

Spółka komandytowo-akcyjna, jako spółka osobowa nie jest podatnikiem podatku dochodowego, podatnikami są natomiast wspólnicy spółki. Osoby prawne będące wspólnikiem spółki osobowej są podatnikami podatku dochodowego od osób prawnych. Z kolei osoby fizyczne (w tym Wnioskodawca) są podatnikami podatku dochodowego od osób fizycznych, zatem ich rok podatkowy pokrywa się z rokiem kalendarzowym.

Wnioskodawca dochody z tytułu udziału w zyskach spółki komandytowo-akcyjnej zakwalifikował do przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Na podstawie art. 5b ust. 2 ustawy PIT w przypadku, gdy spółka niemająca osobowości prawnej (w tym spółka komandytowo-akcyjna) prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą, wówczas również przychody wspólnika z udziału w takiej spółce uznaje się za przychody ze źródła, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza. Zatem jeżeli pozarolniczą działalność gospodarczą prowadzi spółka niemająca osobowości prawnej - a taką właśnie jest spółka komandytowo-akcyjna, w której Wnioskujący jest akcjonariuszem - przychody wspólnika (Wnioskującego) z udziału w takiej spółce uznaje się za przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 8 ustawy PIT przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną u każdego wspólnika określa się proporcjonalnie do jego prawa w udziale w zysku. Zasady te stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, rozliczania strat oraz ulg podatkowych.

Dochód osiągnięty z tytułu udziału w spółce komandytowo-akcyjnej, czyli dla wspólnika spółki komandytowo-akcyjnej uznawany za dochód z pozarolniczej działalności gospodarczej podlega co do zasady opodatkowaniu według skali, zgodnie z art. 27 ust. 1 ustawy PIT, ale podatnik ma możliwość wyboru podatkowania podatkiem liniowym zgodnie z art. 30c ust. 1 ustawy PIT.

Z uwagi na to, że przychody uzyskiwane przez Wnioskodawcę stanowią przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej, zgodnie z przepisem art. 44 ust. 1 ustawy PIT Wnioskodawca obowiązany jest bez wezwania wpłacać w ciągu roku podatkowego zaliczki na podatek dochodowy według określonych przepisami zasad. W przedstawionym stanie faktycznym Wnioskodawca nie będzie miał obowiązku wpłacania zaliczek w ciągu roku. Dopiero na moment podjęcia przez walne zgromadzenie spółki komandytowo-akcyjnej uchwały o wypłacie dywidendy, powstanie obowiązek odprowadzenia zaliczki na podatek dochodowy. Wnioskodawca wywodzi takie stanowisko w oparciu o brzmienie przepisu art. 14 ust. 1 zdanie pierwsze w związku z art. 44 ust. 3 pkt 1 ustawy PIT. W myśl art. 14 ust. 1 ustawy PIT za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. Natomiast obowiązek wpłacania zaliczki powstaje, poczynając od miesiąca, w którym dochody te przekroczyły kwotę powodującą obowiązek zapłacenia podatku na podstawie art. 44 ust. 3 pkt 1 ustawy PIT, a dla podatników stosujących metodę liniową zaliczki miesięczne na podstawie art. 44 ust. 3f ustawy PIT wpłaca się w wysokości różnicy między podatkiem należnym od dochodu osiągniętego od początku roku, obliczonym zgodnie z art. 30c, a sumą należnych zaliczek za poprzednie miesiące.

Kluczowym dla ustalenia momentu, kiedy powstaje obowiązek zapłaty zaliczki na podatek dochodowy jest odwołanie się do pojęcia przychodu należnego. Jednakże ustawodawca nie zawarł definicji legalnej tego pojęcia w przepisach podatkowych. Znaczenie tego pojęcia można ustalić w oparciu o reguły wykładni językowej oraz interpretację dokonywaną przez sądy administracyjne. Zgodnie z definicją z internetowego Słownika Języka Polskiego PWN pod pojęciem „należny” rozumie się „przysługujący komuś lub czemuś”. Definicja prowadzi do wniosku, że przychód staje się należny dopiero w momencie, gdy podmiot może się skutecznie domagać świadczenia od drugiego podmiotu. Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 20.09.2007 r., sygn. akt II FSK 1028/06 w zasadzie zrównał pojęcie przychodu należnego z wymagalną wierzytelnością, orzekając, że „kwoty należne” są to te przychody, które wynikają ze źródła przychodów, jakie stanowi działalność gospodarcza, i które w następstwie prowadzenia tej działalności stają się wymagalną wierzytelnością, choćby faktycznie środków z tego tytułu jeszcze nie uzyskano. Termin „kwota należna” jest w tym ujęciu tożsamy z pojęciem „wymagalne świadczenie (wierzytelność)”.”

Specyfika formy prawnej jaką jest spółka komandytowo-akcyjna oraz pozycja prawna akcjonariusza powodują, że:

• po pierwsze, prawo do zysku akcjonariusza powstaje dopiero z chwilą wykazania zysku spółki (art. 347 § 1 w związku z art. 126 § 1 pkt 2 K.s.h.),
• po drugie, zysk ten musi być przeznaczony do wypłaty w drodze uchwały podjętej przez walne zgromadzenie (art. 347 § 1 w związku z art. 126 § 1 pkt 2 K.s.h.),
• po trzecie, uchwała wymaga zgody wszystkich komplementariuszy spółki (art. 146 § 2 pkt 2 K.s.h.),
• po czwarte, akcjonariusz jest uprawnionym do dywidendy wyłącznie wówczas, jeśli w dniu powzięcia uchwały o podziale zysku przysługiwały mu akcje (art. 348 § 2 w związku z art. 126 § 1 pkt 2 K.s.h.).
  
  

Dopiero, gdy spełnione są powyżej wskazane warunki akcjonariusz ma wierzytelność wobec spółki i roszczenie o wypłatę dywidendy. Wcześniej akcjonariusz nie tylko nie może otrzymać żadnej wypłaty, ale nie ma również roszczenia wobec spółki komandytowo-akcyjnej o wypłatę. Samo posiadanie akcji i prawo do udziału w zysku nie powodują powstania przychodu u akcjonariusza spółki komandytowo-akcyjnej. Wątpliwości w tym zakresie zostały poddane rozstrzygnięciu przez Naczelny Sąd Administracyjny w składzie siedmiu sędziów.

Choć powyżej wskazana uchwała dotyczy spółki kapitałowej mającej status akcjonariusza spółki komandytowo-akcyjnej, to tezy zawarte w uchwale są uniwersalne i mają przełożenie również na sposób opodatkowania osób fizycznych będących akcjonariuszami spółek komandytowo-akcyjnych. Wnioskodawca w pełni podziela pogląd wyrażony w wyżej wspomnianej uchwale, zgodnie z którym:

„Treść wskazanych przepisów prawa handlowego prowadzi do wniosku, iż przyznanie akcjonariuszom prawa do udziału w zysku rocznym przeznaczonym do wypłaty powstaje tylko wówczas, gdy odpowiednia jego część została przeznaczona do podziału przez walne zgromadzenie. Wcześniej akcjonariusz nie tylko nie może go otrzymać, lecz również nie ma roszczenia do spółki o jego wypłatę. Natomiast prawa udziałowe wynikające z przysługiwania akcji oraz związane z akcją obowiązki sytuują wyraźnie akcjonariusza spółki komandytowo-akcyjnej jako beneficjenta określonych praw majątkowych inkorporowanych w akcji.

Jednocześnie wskazać należy, iż prawo do udziału w zysku jest podstawowym prawem majątkowym przysługującym akcjonariuszowi spółki komandytowo-akcyjnej. Prawo do udziału w zysku należy odróżnić od wierzytelności i opartego na nim roszczenia akcjonariusza wobec spółki o wypłatę przypadającej mu części zysku przeznaczonego do podziału. Wierzytelność, której przedmiotem jest wypłata należnej części zysku akcjonariusz nabywa bowiem po zaistnieniu określonych wyżej przesłanek. Dopiero wówczas wierzytelność ta może być skonkretyzowana pod względem przedmiotowym i podmiotowym. Natomiast do czasu spełnienia w danym roku obrotowym przesłanek powstania roszczenia o wypłatę, akcjonariusz nie posiada uprawnienia do żądania od spółki świadczenia w postaci wypłaty z zysku. Nie otrzyma on w tym momencie wypłaty z zysku, a więc z tego tytułu nie będzie mógł osiągnąć przychodu do opodatkowania. Akcjonariusz będzie miał jedynie podstawy ku temu by oczekiwać wypłaty z zysku.”

Biorąc pod uwagę powyższą definicję „kwoty należnej” dokonaną przez Naczelny Sąd Administracyjny oraz fakt, iż w świetle przepisów K.s.h. akcjonariuszowi spółki komandytowo-akcyjnej przysługuje zysk ze spółki (tylko wtedy, gdy zysk uchwałą walnego zgromadzenia wspólników spółki komandytowo-akcyjnej przeznaczony zostaje do podziału, należy uznać, iż dopiero w tym momencie przychód staje się należny w rozumieniu art. 14 ust. 1 ustawy PIT. Z tą chwilą bowiem akcjonariusz nabywa wierzytelność o wypłatę należnej mu części zysku (dywidendy).

Na podstawie art. 44 ust. 1 pkt 1 ustawy PIT podatnicy osiągający dochody z działalności gospodarczej, o której mowa w art. 14 ustawy PIT - są obowiązani bez wezwania wpłacać w ciągu roku podatkowego zaliczki na podatek dochodowy według zasad określonych w ust. 3, z zastrzeżeniem ust. 3f-3h. Dalej zgodnie z art. 44 ust. 3 pkt 1 ustawy PIT, podatnik prowadzący działalność gospodarczą ma obowiązek uiszczania co miesiąc zaliczek na podatek dochodowy, począwszy od miesiąca w którym dochód przekroczył kwotę powodującą obowiązek zapłacenia podatku.

Reasumując, ponieważ zgodnie z art. 44 ust. 3 pkt 1 PIT obowiązek wpłacania zaliczki powstaje dopiero z miesiącem, w którym dochód podatnika przekroczył kwotę powodującą obowiązek zapłacenia podatku, to w sytuacji gdy Wnioskodawca - akcjonariusz spółki komandytowo-akcyjnej nie uzyska przychodu (dochodu) w ciągu roku podatkowego, obowiązek zaliczki nigdy nie powstanie, bowiem Wnioskodawca nie osiągnie przychodu należnego. Dopiero w momencie, gdy przychód stanie się należny, a więc w momencie podjęcia uchwały przez walne zgromadzenie wspólników spółki komandytowo-akcyjnej o wypłacie dywidendy albo - jeżeli określony został dzień dywidendy - to w tym dniu, Wnioskodawca będzie zobowiązany do zapłaty podatku zgodnie z zasadami opisanymi w art. 44 ust. 1, ust. 3 pkt 1 ustawy PIT.

Zdaniem Wnioskodawcy, dopóki nie można stwierdzić istnienia podstaw prawnych dla dokonania podziału zysku spółki komandytowo-akcyjnej na rzecz akcjonariuszy, a co za tym idzie, roszczenia akcjonariusza spółki komandytowo-akcyjnej, dopóty nie będzie można mówić o istnieniu przychodu z zysku podlegającego opodatkowaniu w formie comiesięcznych zaliczek na podatek. Powyższe wynika między innymi z wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 07.03.2012 r., sygn. akt I SA/Wr 119/12.

Powyższe stanowisko Wnioskodawcy potwierdza interpretacja ogólna wydana przez Ministra Finansów z dnia 11.05.2012 r., nr DD5/033/1/12/KSM/DD-125. Mając na względzie tezy wynikające z uchwały Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 16.01.2012 r. (sygn. II FPS 1/11) Minister Finansów uznał, że „z datą podjęcia uchwały przez walne zgromadzenie spółki komandytowo-akcyjnej o wypłacie dywidendy albo - jeżeli określony został dzień dywidendy - w tym dniu, przychód akcjonariusza z tytułu udziału w zysku takiej spółki staje się jego przychodem należnym, podlegającym z tą datą - stosownie do art. 5 updop oraz art. 5b ust. 2 i art. 8 updof - połączeniu z pozostałymi przychodami, o których mowa w art. 12 updop oraz art. 10 ust. 1 pkt 3 updof. Stosownie więc do przepisów obu tych ustaw - kwota przyznanej przez walne zgromadzenie SKA akcjonariuszowi (osobie fizycznej, osobie prawnej) dywidendy, na podstawie uchwały o podziale zysku tej spółki, stanowi przychód z działalności gospodarczej, od którego należy odprowadzić zaliczkę na podatek dochodowy, stosownie do art. 25 updop oraz art. 44 ust. 1 pkt 1 updof za miesiąc, w którym go uzyskano.”

Powyższe stanowisko potwierdza również szereg wyroków sądów administracyjnych, w tym uchwała Naczelnego Sądu Administracyjnego w składzie siedmiu sędziów z dnia 16.01.2012 r., sygn. akt I FPS 1/11 oraz wydane po tej dacie wyroki:

• Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 13.04.2012 r., sygn. akt I SA/Wr 78/12, sygn. akt I SA/Wr 79/12, sygn. akt I SA/Wr 80/12,
• Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 13.04.2012 r., sygn. akt I SA/Kr 272/12, sygn. akt I SA/Kr 273/12,
• Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 12.04.2012 r., sygn. akt I SA/Kr 270/12,
• Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 12.04.2012 r., sygn. akt I SA/Sz 154/12,
• Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 12.04.2012 r., sygn. akt II FSK 378/12,
• Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 05.04.2012 r., sygn. akt I SA/Kr 16/12, sygn. akt I SA/Kr 1644/11,
• Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 03.04.2012 r., sygn. akt I SA/Wr 83/12, sygn. akt I SA/Wr 84/12, sygn. akt I SA/Wr 96/12, sygn. akt I SA/Wr 97/12,
• Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 03.04.2012 r., sygn. akt I SA/Kr 255/12,
• Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 02.04.2012 r., sygn. akt I SA/Wr 87/12,
• Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 30.03.2012 r., sygn. akt I SA/Kr 17/12,
• Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 29.03.2012 r., sygn. akt I SA/Po 175/12, sygn. akt I SA/Po 176/12, sygn. akt I SA/Po 104/12,
• Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 28.03.2012 r., sygn. akt I SA/Łd 252/12,
• Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 27.03.2012 r., sygn. akt I SA/Wr 1508/11,
• Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 27.03.2012 r., sygn. akt I SA/Kr 180/12,
• Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 23.03.2012 r., sygn. akt I SA/Wr 1764/11, sygn. akt I SA/Wr 1765/11,
• Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 22.03.2012 r., sygn. akt I SA/Wr 1763/11, sygn. akt I SA/Wr 1766/11,
• Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 21.03.2012 r., sygn. akt I SA/Wr 99/12, sygn. akt I SA/Wr 98/12,
• Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 20.03.2012 r., sygn. akt I SA/Wr 1455/11,
• Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 13.03.2012 r., sygn. akt I SA/Kr 1/12,
• Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 13.03.2012 r., sygn. akt I SA/Gl 21/12, sygn. akt I SA/Gl 22/12,
• Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 09.03.2012 r., sygn. akt I SA/Wr 68/12, sygn. akt I SA/Wr 169/12,
• Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 08.03.2012 r., sygn. akt I SA/Wr 95/12,
• Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 07.03.2012 r., sygn. akt I SA/Wr 119/12, sygn. akt I SA/Wr 104/12,
• Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 07.03.2012 r., sygn. akt I SA/Kr 69/12,
• Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 06.03.2012 r., sygn. akt I SA/Kr 2153/11, sygn. akt I SA/Kr 2154/11,
• Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 05.03.2012 r., sygn. akt III SA/Wa 1828/11,
• Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 02.03.2012 r., sygn. akt I SA/Wr 81/12, sygn. akt I SA/Wr 120/12, sygn. akt I SA/Wr 121/12, sygn. akt I SA/Wr 77/12,
• Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 17.02.2012 r., sygn. akt I SA/Wr 1780/11, sygn. akt I SA/Wr 1781/11,
• Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 08.02.2012 r., sygn. akt I SA/Kr 1924/11,
• Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 01.02.2012 r., sygn. akt VIII SA/Wa 976/11,
• Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 25.01.2012 r., sygn. akt III SA/Wa 1431/11,
• Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 23.01.2012 r., sygn. akt I SA/Gl 653/11.
  
  

Mając na uwadze jednolite stanowiska sądów administracyjnych w wyżej wskazanych wyrokach, jakie zapadły od momentu wydania uchwały przez Naczelny Sąd Administracyjny w składzie siedmiu sędziów, bezsprzecznie należy uznać, że przychód podatkowy akcjonariusza spółki komandytowo-akcyjnej pojawić się może jedynie w związku z otrzymaniem przysługującego mu udziału w zysku spółki, tj. z otrzymaniem dywidendy lub też zaliczki na poczet dywidendy.

Na koniec należy również zwrócić uwagę na stanowisko Naczelnego Sądu Administracyjnego wyrażone w wyroku z dnia 10.01.2012 r., sygn. Akt II FSK 1326/09, zgodnie z którym „(...) Prawo podatkowe nie może nakładać na podatnika obowiązków w oderwaniu od stanów faktycznych, których skutki możliwe są do osiągnięcia jedynie przy poszanowaniu norm prawa handlowego. Zdarzenia naruszające podstawy prawne funkcjonowania spółki komandytowo-akcyjnej tak gdy idzie o osiąganie zysku, który spółka ma prawo przeznaczyć do podziału między wspólników, jak wykazanie zysku w sprawozdaniu finansowym, czy wyrażenie opinii o sprawozdaniu przez biegłego rewidenta, podziału zysku za rok obrotowy przez walne zgromadzenie za zgodą wszystkich komplementariuszy w części przypadającej akcjonariuszom, nie będą w rezultacie stanowiły elementów hipotezy norm prawa podatkowego zakreślających stany faktyczne podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. W przeciwnym razie mogło by dochodzić do sytuacji opodatkowania przychodów (dochodów), które nie były by nigdy osiągnięte przez podatnika. Kłóciło by się to z istotą podatku dochodowego sięgającego do dochodu jako źródła podatkowego w sposób ostateczny, a więc definitywny i wypaczało istotę zaliczkowego poboru podatku.”

Podsumowując, Wnioskodawca będąc osobą fizyczną - akcjonariuszem w spółce komandytowo-akcyjnej, otrzymując dywidendę, uzyskuje przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy PIT, przy czym obowiązek podatkowy powstaje w rozliczeniu za miesiąc, w którym podjęta została uchwała przez walne zgromadzenie wspólników spółki komandytowo-akcyjnej o wypłacie zysku, albo – jeżeli określony został dzień dywidendy - to w tym dniu, bowiem dopiero wówczas przychód staje się Wnioskodawcy należny. Wnioskodawca będzie zobowiązany do odprowadzenia zaliczki na podatek dochodowy do 20-dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym podjęto uchwałę; albo - jeżeli określony został dzień dywidendy - w rozliczeniu za miesiąc, w którym przypada ten dzień.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 4 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 ze zm.), spółka osobowa to – spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa i spółka komandytowo-akcyjna.

Spółka komandytowo-akcyjna jest spółką osobową mającą na celu prowadzenie przedsiębiorstwa pod własną firmą, w której wobec wierzycieli za zobowiązania spółki co najmniej jeden wspólnik odpowiada bez ograniczenia (komplementariusz), a co najmniej jeden wspólnik jest akcjonariuszem (art. 125 Kodeksu spółek handlowych).

Z kolei art. 147 § 1 Kodeksu spółek handlowych stanowi, iż komplementariusz i akcjonariusz uczestniczą w zysku spółki proporcjonalnie do ich wkładów wniesionych do spółki, chyba że statut stanowi inaczej.

Spółki osobowe nie posiadają osobowości prawnej. Dochody spółek osobowych nie stanowią zatem odrębnego przedmiotu opodatkowania. Podlegają natomiast opodatkowaniu dochody poszczególnych wspólników spółki osobowej. Sposób opodatkowania dochodu z udziału w spółce osobowej będzie uzależniony od cywilnoprawnego statusu danego wspólnika. Jeżeli wspólnikiem (akcjonariuszem) spółki komandytowo-akcyjnej jest osoba fizyczna, to dochód z udziału w tej spółce będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U z 2012 r., poz. 361 ze zm.), odrębnym źródłem przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Pojęcie pozarolniczej działalności gospodarczej zostało zdefiniowane w art. 5a pkt 6 ww. ustawy, jako działalność zarobkowa:

1. wytwórcza, budowlana, handlowa, usługowa,
2. polegająca na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegająca na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

   - prowadzona we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

W myśl art. 5b ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli pozarolniczą działalność gospodarczą prowadzi spółka niemająca osobowości prawnej, przychody wspólnika z udziału w takiej spółce, określone na podstawie art. 8 ust. 1, uznaje się za przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, czyli z pozarolniczej działalności gospodarczej.

W myśl art. 14 ust. 1 ww. ustawy, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (tj. pozarolniczej działalności gospodarczej), uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiują pojęcia „przychód należny”. Wobec tego sięgnąć należy do znaczenia tego określenia na gruncie wykładni językowej, a także na gruncie przepisów prawa cywilnego, a w szczególności przepisów Kodeksu spółek handlowych, które kształtują relacje akcjonariusza ze spółką komandytowo-akcyjną, w zakresie jego prawa do udziału w zyskach.

Zgodnie z art. 126 § 1 Kodeksu spółek handlowych, w sprawach nieuregulowanych w niniejszym dziale do spółki komandytowo-akcyjnej stosuje się:

1. w zakresie stosunku prawnego komplementariuszy, zarówno między sobą, wobec wszystkich akcjonariuszy, jak i wobec osób trzecich, a także do wkładów tychże wspólników do spółki, z wyłączeniem wkładów na kapitał zakładowy – odpowiednio przepisy dotyczące spółki jawnej,
2. w pozostałych sprawach – odpowiednio przepisy dotyczące spółki akcyjnej, a w szczególności przepisy dotyczące kapitału zakładowego, wkładów akcjonariuszy, akcji, rady nadzorczej i walnego zgromadzenia.
   
   

Stosownie do treści art. 347 § 1 Kodeksu spółek handlowych, akcjonariusze mają prawo do udziału w zysku wykazanym w sprawozdaniu finansowym, zbadanym przez biegłego rewidenta, który został przeznaczony przez walne zgromadzenie do wypłaty akcjonariuszom.

Z kolei w myśl art. 348 § 2 Kodeksu spółek handlowych, uprawnionymi do dywidendy za dany rok obrotowy są akcjonariusze, którym przysługiwały akcje w dniu powzięcia uchwały o podziale zysku. Statut może upoważnić walne zgromadzenie do określenia dnia, według którego ustala się listę akcjonariuszy uprawnionych do dywidendy za dany rok obrotowy (dzień dywidendy). Dzień dywidendy nie może być wyznaczony później niż w terminie dwóch miesięcy, licząc od dnia powzięcia uchwały, o której mowa w art. 347 § 1. Uchwałę o przesunięciu dnia dywidendy podejmuje się na zwyczajnym walnym zgromadzeniu.

Zatem z datą podjęcia uchwały przez walne zgromadzenie spółki komandytowo-akcyjnej o wypłacie dywidendy albo – jeżeli określony został dzień dywidendy – w tym dniu, przychód akcjonariusza z tytułu udziału w zysku takiej spółki staje się jego przychodem należnym, podlegającym z tą datą – stosownie do art. 5b ust. 2 i art. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – połączeniu z pozostałymi przychodami, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy.

Jak wyżej wskazano, stosownie do przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – kwota przyznanej przez walne zgromadzenie spółki komandytowo-akcyjnej akcjonariuszowi (osobie fizycznej) dywidendy, na podstawie uchwały o podziale zysku tej spółki, stanowi przychód z działalności gospodarczej.

Przychód ten jest jednocześnie dochodem podlegającym opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, bowiem w przypadku dywidendy uzyskiwanej z tytułu uczestnictwa w spółce komandytowo-akcyjnej nie wystąpią koszty uzyskania przychodów.

Od ww. przychodu należy odprowadzić zaliczkę na podatek dochodowy, stosownie do art. 44 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za miesiąc, w którym go uzyskano.

Zgodnie z dyspozycją przepisu art. 44 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, podatnicy osiągający dochody z działalności gospodarczej, o której mowa w art. 14 – są obowiązani bez wezwania wpłacać w ciągu roku podatkowego zaliczki na podatek dochodowy według zasad określonych w ust. 3, z zastrzeżeniem ust. 3f-3h.

Podatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani wpłacać zaliczki miesięczne. Wysokość zaliczek, z zastrzeżeniem ust. 3f, ustala się w następujący sposób:

1. obowiązek wpłacania zaliczki powstaje, poczynając od miesiąca, w którym dochody te przekroczyły kwotę powodującą obowiązek zapłacenia podatku;
2. zaliczkę za ten miesiąc stanowi podatek obliczony od tego dochodu według zasad określonych w art. 26, 27 i 27b;
3. zaliczkę za dalsze miesiące ustala się w wysokości różnicy pomiędzy podatkiem należnym od dochodu osiągniętego od początku roku a sumą zaliczek za miesiące poprzedzające (art. 44 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).
   
   

Mając powyższe na uwadze wskazać należy, iż przychód (dochód) z udziału w zysku spółki komandytowo-akcyjnej w postaci dywidendy stanowi przychód ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Przychód ten powstanie w dniu, w którym stanie się należnym w rozumienia art. 14 ust. 1 cyt. ustawy, tj. - jak wskazano w interpretacji - z datą podjęcia uchwały przez walne zgromadzenie spółki komandytowo-akcyjnej o podziale zysku albo – jeżeli określony został dzień dywidendy – w tym dniu.

Natomiast obowiązek zapłaty zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych powstanie dopiero za miesiąc, w którym przychód stał się należny. Tym samym od kwoty przyznanej dywidendy, jako przychodu z działalności gospodarczej, należy odprowadzić zaliczkę na podatek dochodowy, stosownie do uregulowań zawartych w art. 44 ust. 1 pkt 1 cyt. ustawy, za miesiąc, w którym przychód stanie się należny (zgodnie z datą podjęcia uchwały przez walne zgromadzenie spółki komandytowo-akcyjnej o podziale zysku albo w dniu dywidendy, jeżeli ten dzień został określony).

Ponadto wskazać należy, że podstawą opodatkowania będzie kwota dywidendy przyznanej Wnioskodawcy uchwałą walnego zgromadzenia spółki.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę pism co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, tut. organ informuje, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Odnosząc się natomiast do powołanych przez Wnioskodawcę wyroków sądów administracyjnych tut. organ informuje, że w myśl zasady wyrażonej w art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270) zostały one wydane w indywidualnych sprawach i dotyczą wyłącznie tych spraw, w których zapadły.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.