INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 30 października 2008 r. (data wpływu 4 listopada 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w części dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m. in. w zakresie możliwości i momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów podatku od nieruchomości, na której realizowana jest inwestycja (pytanie oznaczone we wniosku Nr 3) – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 listopada 2008 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie w części dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m. in. w zakresie możliwości i momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów podatku od nieruchomości, na której realizowana jest inwestycja.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe:

Jednostka jest samorządową instytucją kultury i zgodnie ze statutem prowadzi wspólny projekt rewitalizacji dawnych budynków poprzemysłowych, których część wpisana jest do rejestru zabytków, w celu ich adaptacji na ośrodek kulturalno-artystyczno-filmowy. W przyszłości będzie prowadziła centrum kultury i osiągała przychody z tytułu sprzedaży biletów wstępu do obiektów kulturalnych, jak i z tytułu wynajmu powierzchni, w tym na cele kulturalne.

Jednostka kultury w celu realizacji opisanego projektu otrzymała nieodpłatnie prawo użytkowania nieruchomości od partnerów projektu w celu prowadzenia inwestycji (środki trwałe w budowie), polegającej na rewitalizacji obiektów poprzemysłowych i budowy centrum kulturalno-artystyczno-filmowego. Otrzymując od Urzędu Miasta prawo użytkowania nieruchomości na cele kulturalne, aby prowadzić budowę, jednostka zobowiązana jest do zapłaty podatku od nieruchomości, który to obowiązek ciąży na posiadaczach zależnych. Ponadto część nieruchomości była przez administratora wynajmowana i jednostka kultury wstąpiła w prawa umów najmu lokali. Na podstawie deklaracji podatku od nieruchomości można ustalić kwotę podatku od nieruchomości płaconą od wynajmowanych lokali (działalność gospodarcza) oraz pozostałą kwotę podatku związaną z przyszłą inwestycją, która powinna być zaliczona do kosztów inwestycji (środków trwałych w budowie).

W związku z powyższym zadano m. in. następujące pytanie:

Czy podatek od nieruchomości można zaliczyć do kosztów środków trwałych w budowie... (pytanie oznaczone we wniosku Nr 3).

Zdaniem Wnioskodawcy obowiązek zapłaty podatku od nieruchomości jest bezpośrednio związany z otrzymaniem prawa użytkowania nieruchomości dla celów przyszłej inwestycji (rewitalizacji i budowy centrum kultury) i nie wynika z prawa własności, gdyż własność pozostaje przy Urzędzie Miasta. Obowiązek ten ciąży na posiadaczach zależnych (art. 3 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych). Zatem podatek od nieruchomości powinien stanowić na podstawie art. 16g ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych koszt inwestycji (środków trwałych w budowie), gdyż jego zapłata wiąże się bezpośrednio z realizacją projektu.

Natomiast, ta część kwoty podatku od nieruchomości, która dotyczy wynajmu lokali stanowi koszty bieżące zaliczane do kosztów uzyskania przychodów z tytułu czynszów, które stanowią przychód podatkowy, od którego jednostka płaci podatek dochodowy.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Powyższe oznacza, że wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami. Przy czym zwrot „w celu” oznacza to, że nie każdy wydatek poniesiony przez podatnika w związku z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą podlega odliczeniu od podstawy opodatkowania, lecz tylko ten wydatek, który pozostaje w takim związku przyczynowo-skutkowym, że poniesienie go ma wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodów, albo zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów.

Skoro podatnik jest zobowiązany na podstawie przepisów prawa do ponoszenia podatku od nieruchomości, a nie jest on wyłączony w tzw. negatywnym katalogu zawartym w art. 16 ust. 1 ww. ustawy, to podatek od nieruchomości jest kosztem uzyskania przychodów.

W celu właściwego ustalenia momentu zaliczenia wydatków w ciężar kosztów uzyskania przychodów jednostka winna prawidłowo rozpoznać sposób powiązania kosztów z przychodami.

Zdaniem jednostki podatek od nieruchomości jako koszt wytworzenia powinien stanowić koszt inwestycji na podstawie art. 16g ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z art. 16g ust. 1 pkt 2 ww. ustawy za wartość początkową środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych uważa się, w razie wytworzenia we własnym zakresie koszt wytworzenia, którym na podstawie art. 16g ust. 4 ww. ustawy jest wartość w cenie nabycia, zużytych do wytworzenia środków trwałych: rzeczowych składników majątku i wykorzystanych usług obcych, kosztów wynagrodzeń za prace wraz z pochodnymi, i inne koszty dające się zaliczyć do wartości wytworzonych środków trwałych. Do kosztu wytworzenia nie zalicza się: kosztów ogólnych zarządu, kosztów sprzedaży oraz pozostałych kosztów operacyjnych i kosztów operacji finansowych, w szczególności odsetek od pożyczek (kredytów) i prowizji, z wyłączeniem odsetek i prowizji naliczonych do dnia przekazania środka trwałego do używania.

W przedstawionym we wniosku stanie faktycznym przepisy te nie znajdują zastosowania.

Podatek od nieruchomości, jest kosztem pośrednio pozostającym w związku przyczynowo–skutkowym z przychodami. Wydatki te wynikają z faktu posiadania bądź użytkowania nieruchomości przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą i należy klasyfikować je jako element kosztów stałych, które właściciel (użytkownik) nieruchomości jest obowiązany uiszczać. Wydatki te są ponoszone w związku z samym faktem posiadania nieruchomości czy korzystaniem z niej na podstawie stosownej umowy, niezależnie od tego, czy jest prowadzona inwestycja, czy też nie, jak również sposobu korzystania z nieruchomości.

W myśl art. 15 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą. Sposób ustalenia podatku od nieruchomości umożliwia wskazanie okresu, którego dotyczy.

Za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów stosownie do art. 15 ust. 4e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

W związku z powyższym, podatek od nieruchomości jako koszt pośredni, stanowi koszt uzyskania przychodów zgodnie z art. 15 ust. 4d i 4e ww. ustawy.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego - stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.