INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 21.10.2008 r. (data wpływu 03.11.2008 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania wynagrodzenia wyegzekwowanego przez komornika - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 03.11.2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania wynagrodzenia wyegzekwowanego przez komornika.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony stan faktyczny:

Wnioskodawca, będący osobą fizyczną w dniu 1 września 2005 r. zawarł umowę o współpracy z Funduszem Pożyczkowym. Zgodnie z § 1 pkt 2 umowy o współpracy Wnioskodawca od czerwca 2004 roku pełnił funkcję na stanowisku dyrektora generalnego w Funduszu. Zgodnie z § 2 umowy o współpracę:

1. Zleceniobiorca zobowiązuje się do realizacji zadań merytorycznych, organizacyjno-logistycznych, a także w miarę możliwości finansowych dla funkcjonowania i rozwoju Funduszu Pożyczkowego, a także całej Grupy.
2. Zakres czynności i zadań Zleceniobiorca będzie uzgadniał z Zarządem lub Radą Nadzorczą zgodnie z ich kompetencjami wynikającymi ze Statutu i Prawa spółdzielczego.
3. Strony mogą skonkretyzować zakres czynności zleceniobiorcy w formie aneksu do niniejszej umowy.
4. Zleceniobiorca dla realizacji umowy może zatrudniać niezbędne osoby prawne i fizyczne, nie jest związany miejscem i czasem pracy.

Z kolei zgodnie z § 3 ust. 1 i 2, wynagrodzenie za czynności i zadania realizowane w ramach niniejszej umowy wynikać będzie z czasu trwania umowy i niżej wymienionych stawek:

1. od czerwca 2004 roku na stanowisku dyrektora generalnego prowadzącego sprawy biura zarządu i rady nadzorczej oraz koordynującego całokształt działań samorządowych funduszy pożyczkowych - 8 tys. zł miesięcznie,
2. od września 2004 roku ryczałtowo za utrzymanie gotowości biura zarządu - 7 tys. zł miesięcznie.

Wypłata wynagrodzenia zleceniobiorcy została uzależniona od podpisania umowy zrzeszeniowej w Grupie przez co najmniej 5 spółdzielni lokalnych oraz rozpoczęcia przez nie udzielania pożyczek, nie później jednak niż w rok od podpisania umowy (zrzeszeniowej).

Wnioskodawca nie prowadził działalności gospodarczej w okresie realizacji zadań wynikających z umowy.

Fundusz, z uwagi na brak środków finansowych, nie wypłacił Wnioskodawcy należnego wynagrodzenia.

Fundusz jako zastaw - zabezpieczenie wypłaty wynagrodzenia należnego z tytułu umowy, przekazał Wnioskodawcy weksel własny.

Wnioskodawca po wyczerpaniu stosownych wezwań do wykupu weksla stanowiącego zabezpieczenie realizacji umowy skierował pozew do sądu.

Wnioskodawca po zakończeniu procedur sądowych i uzyskaniu klauzuli wykonalności od Sądu Okręgowego, skierował wniosek do Komornika Sądowego o ściągnięcie należnej wierzytelności. Kwota wyegzekwowana przez komornika zostanie przez Wnioskodawcę (Podatnika) wykazana w zeznaniu rocznym i opodatkowana podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy przy obliczaniu wysokości podatku dochodowego od osób fizycznych od kwoty wyegzekwowanej przez komornika, w części stanowiącej równowartość wynagrodzenia z tytułu wykonywania umowy, Wnioskodawca (Podatnik) może zastosować 20% koszty uzyskania przychodów zgodnie z art. 22 ust. 9 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych...

Zdaniem Wnioskodawcy, przy obliczaniu podatku dochodowego od osób fizycznych od otrzymanej wypłaty, może zastosować 20% koszty uzyskania przychodu. Przedmiotowa umowa bowiem, choć nazwana „umową o współpracę”, jest de facto umową zlecenia, o której mowa w art. 734 i dalszych ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.). Wprawdzie w ujęciu kodeksowym przedmiotem umowy zlecenia jest zobowiązanie do dokonania jedynie określonej czynności prawnej, a nie każdej czynności, ale zgodnie z art. 750 Kodeksu cywilnego, „do umów o świadczenie usług, które nie są uregulowane innymi przepisami, stosuje się odpowiednio przepisy o zleceniu” (tzw. zlecenie o szerokim znaczeniu). W uzasadnieniu wyroku Sądu Najwyższego z dnia 10 czerwca 2003 r., sygn. akt I CKN 414/01 sąd uznał, że „w świetle przeważających poglądów doktryny i orzecznictwa można przyjąć, że przepisy o zleceniu obejmują wszystkie rodzaje świadczenia usług, które nie mieszczą się w granicach typów umów przewidzianych w kodeksie cywilnym”.

Zgodnie z zaś postanowieniami umowy, Wnioskodawca zobowiązał się do świadczenia na rzecz Funduszu - usług obejmujących wykonywania „zadań merytorycznych, organizacyjno-logistycznych, a także w miarę możliwości finansowych”. Umowa o współpracę, która łączyła Wnioskodawcę z Funduszem, była umową o świadczenie usług. Stąd, w świetle art. 750 Kodeksu cywilnego, należy uznać ją za umowę zlecenia.

Zgodnie z 22 ust. 9 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnik uzyskujący dochody z umowy zlecenia, ma prawo zastosowania 20% zryczałtowanych kosztów uzyskania przychodów. Z związku z powyższym, uznać należy, że Podatnik dokonując, w zeznaniu rocznym składanym za 2008 r. rozliczenia uzyskanego dochodu z tytułu umowy o współpracę, ma prawo do uwzględnienia 20% zryczałtowanych kosztów uzyskania przychodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Przepis art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) stanowi, iż opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-16, art. 17 ust. 1 pkt 6 i 9, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Natomiast w myśl art. 10 ust. 1 pkt 2 tej ustawy, źródłem przychodów jest działalność wykonywana osobiście, zdefiniowana w przepisie art. 13 ww. ustawy.

Do tej samej kategorii źródeł przychodów (działalność wykonywana osobiście) zostały zakwalifikowane również przychody z tytułu wykonywania usług na podstawie umowy zlecenia, bowiem jak stanowi art. 13 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychody z tytułu działalności wykonywanej osobiście uważa się przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od:

1. osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej oraz jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej,
2. właściciela (posiadacza) nieruchomości, w której lokale są wynajmowane, lub działającego w jego imieniu zarządcy albo administratora - jeżeli podatnik wykonuje te usługi wyłącznie dla potrzeb związanych z tą nieruchomością

• z wyjątkiem przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej oraz przychodów, o których mowa w pkt 9.

A zatem do przychodów z osobiście wykonywanej działalności z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, zalicza się wyłącznie przychody otrzymywane z tego tytułu od osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej.

Zaliczenie przychodów uzyskanych przez podatnika do działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 13 pkt 8 ww. ustawy, uzależnione jest zatem od łącznego spełnienia warunków określonych tymi przepisami. Dopiero w przypadku spełnienia wszystkich podanych wyżej warunków przychody uzyskane z umowy zlecenia lub umowy o dzieło mogą stanowić przychody z działalności wykonywanej osobiście w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przychodów uzyskanych przez podatnika na podstawie zawartej umowy zlecenia lub o dzieło nie zalicza się do przychodów z działalności wykonywanej osobiście jedynie w przypadku, gdy usługa objęta umową wchodzi w zakres prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej.

Zgodnie natomiast z art. 22 ust. 9 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, koszty uzyskania przychodów z tytułu określonych w art. 13 pkt 2, 4, 6 i 8 wynoszą 20% uzyskanego przychodu.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca, będący osobą fizyczną w dniu 1 września 2005 r. zawarł umowę o współpracę z funduszem.

Wnioskodawca nie prowadził działalności gospodarczej w okresie realizacji zadań wynikających z umowy.

Fundusz, z uwagi na brak środków finansowych, nie wypłacił Wnioskodawcy należnego wynagrodzenia.

Fundusz jako zastaw - zabezpieczenie wypłaty wynagrodzenia należnego z tytułu umowy, przekazał Wnioskodawcy weksel własny.

Wnioskodawca po wyczerpaniu stosownych wezwań do wykupu weksla stanowiącego zabezpieczenie realizacji umowy skierował pozew do sądu.

Wnioskodawca po zakończeniu procedur sądowych i uzyskaniu klauzuli wykonalności od Sądu Okręgowego, skierował wniosek do Komornika Sądowego o ściągnięcie należnej wierzytelności. Kwota wyegzekwowana przez komornika zostanie przez Wnioskodawcę wykazana w zeznaniu rocznym i opodatkowana podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zawarta z Funduszem, umową o świadczenie usług, w świetle art. 750 Kodeksu cywilnego, winna zostać uznana, za umowę zlecenia.

Należy zauważyć, że Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów, wydając interpretację w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej – nie przeprowadza postępowania dowodowego, nie jest wobec tego obowiązany, ani uprawniony do zebrania i zbadania materiału dowodowego w sprawie – związany jest wyłącznie opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionym przez Wnioskodawcę.

W rozpatrywanej sprawie tut. organ podatkowy nie jest uprawniony do stwierdzenia i rozstrzygnięcia, co do zakresu uznania za umowę zlecenie, zawartej umowy o współpracę.

Zgodnie z art. 42e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w przypadku gdy za zakład pracy wypłaty świadczeń określonych w art. 12 dokonuje komornik sądowy lub podmiot niebędący następcą prawnym zakładu pracy, przejmujący jego zobowiązania wynikające ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy, jest obowiązany, jako płatnik, do poboru zaliczki na podatek, stosując do wypłacanych świadczeń najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Z przepisu tego wprost wynika, iż w sytuacji, gdy komornik sądowy dokonuje egzekucji zaległego wynagrodzenia za pracę świadczoną na podstawie stosunku pracy, przejmuje obowiązki płatnika i wobec tego jest zobowiązany do naliczenia i poboru zaliczki na podatek dochodowy. W takim wypadku, na komorniku sądowym spoczywa również obowiązek terminowego przekazania informacji podatkowej podatnikowi i właściwemu organowi podatkowemu oraz przekazania pobranych zaliczek na rachunek tego organu.

Natomiast komornik nie jest obowiązany do pełnienia obowiązków płatnika w wypadku wypłacenia wyegzekwowanych należności z tytułu świadczenia pracy na podstawie umowy zlecenia.

Tym samym, jeżeli komornik sądowy wypłacił Panu zaległe wynagrodzenie wyegzekwowane od pracodawcy, z pominięciem czynności z zakresu obowiązków płatnika i nie obliczył (z uwzględnieniem kosztów uzyskania przychodów) i nie pobrał zaliczki na podatek dochodowy, to składając zeznanie podatkowe, za rok, w którym otrzymał Pan należne wynagrodzenie, - a wynagrodzenie to spełnia warunki zaliczenia do działalności wykonywanej osobiście z tytułu umowy zlecenia, o których mowa w art. 13 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - służy Panu prawo zastosowania kosztów uzyskania przychodów w wysokości 20% należnego przychodu.

Reasumując: przy obliczaniu wysokości podatku dochodowego od osób fizycznych od kwoty wyegzekwowanej przez komornika, w części stanowiącej równowartość wynagrodzenia z tytułu wykonywania umowy, może Pan zastosować 20% koszty uzyskania przychodów zgodnie z art. 22 ust. 9 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, o ile komornik sądowy nie zastosował tych kosztów wcześniej, tj. dokonując wypłaty.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja nr 10, 09-402 Płock.