INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana J., przedstawione we wniosku z dnia 03 grudnia 2008r. (data wpływu do tut. Biura – 10 grudnia 2008r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, w części dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych przekazania przedsiębiorstwa żonie i likwidacji pozarolniczej działalności gospodarczej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 grudnia 2008r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m. in. podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych przekazania przedsiębiorstwa żonie i likwidacji pozarolniczej działalności gospodarczej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Od 2005r. wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT. Prowadzi jednoosobowo działalność gospodarczą w zakresie handlu detalicznego poza siecią sklepową oraz działalność usługową – gabinet kosmetyczny. Dla celów podatku dochodowego prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów. Przedsiębiorstwo, na które składają się środki trwałe (urządzenia, maszyny, środek transportu, inwestycja w obcym środku trwałym – adaptacja lokalu), wyposażenie, towary handlowe oraz materiały zamierza przekazać żonie i zlikwidować działalność gospodarczą. Z żoną łączy go ustrój wspólności majątkowej małżeńskiej. Żona będzie kontynuowała prowadzenie działalności gospodarczej w takim samym zakresie jako czynny podatnik VAT. Przedsiębiorstwo chce przekazać w formie spisu z natury i protokołu przekazania z podpisami notarialnie poświadczonymi. Na dzień przekazania przedsiębiorstwa wykreśli z odpowiednich ewidencji wyposażenie i środki trwałe, które żona przyjmie do odpowiednich ewidencji w swojej działalności gospodarczej. Dochód chce ustalić zgodnie z art. 24 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z uwzględnieniem różnic pomiędzy wartością remanentu końcowego (na dzień przekazania) i remanentu początkowego. Ponieważ przedsiębiorstwo chce przekazać przed likwidacją działalności gospodarczej, wartość remanentu likwidacyjnego i dla podatku dochodowego od osób fizycznych i dla podatku VAT będzie wynosiła zero.

Czy prawidłowe będzie obliczenie dochodu z uwzględnieniem różnic remanentowych, gdzie wartość remanentu końcowego będzie stanowiła towary i materiały przekazane do działalności gospodarczej małżonki oraz remanent likwidacyjny wyniesie zero... (we wniosku pytanie to oznaczono Nr 1)

Zdaniem wnioskodawcy, przekazanie towarów, materiałów oraz wyposażenia i środków trwałych na rzecz żony, w przypadku wspólności ustawowej małżeńskiej nie jest ani sprzedażą ani darowizną. Dlatego też uważa za prawidłowe ustalenie dochodu przy uwzględnieniu różnic remanentowych, gdzie na remanent będą składały się towary i materiały przekazane. Nie wystąpi obowiązek korygowania kosztów uzyskania przychodów, gdyż dochód zostanie ustalony prawidłowo z uwzględnieniem tylko materiałów i towarów sprzedanych. Jednocześnie przekazując towary i materiały przed likwidacją działalności gospodarczej wartość remanentu likwidacyjnego będzie wynosiła zero. Ponieważ materiały i towary będą służyły działalności gospodarczej prowadzonej w tym samym zakresie, ich wartość będzie uwzględniona w remanencie początkowym żony.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 24 ust. 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), w razie zawiadomienia naczelnika urzędu skarbowego o likwidacji działalności gospodarczej, dochód ustala się przy zastosowaniu do wartości ustalonej według cen zakupu pozostałych na dzień likwidacji towarów handlowych, materiałów (surowców) podstawowych i pomocniczych, półwyrobów, wyrobów gotowych, braków i odpadków oraz rzeczowych składników majątku związanego z wykonywaną działalnością, nie będących środkami trwałymi – takiego wskaźnika procentowego, jaki wynika z udziału dochodu w przychodach w okresie ostatnich trzech miesięcy poprzedzających miesiąc, w którym nastąpiła likwidacja działalności, a jeżeli w tym okresie dochód nie wystąpił – w roku podatkowym poprzedzającym rok, w którym nastąpiła likwidacja. Za datę likwidacji działalności gospodarczej uważa się datę określoną w zawiadomieniu, o którym mowa w zdaniu poprzednim. Nie ustala się dochodu na dzień likwidacji, jeżeli:

1. w wyniku zmiany formy prawnej lub połączenia przedsiębiorstw składniki majątku objęte remanentem zostały wniesione w formie wkładu lub aportu do nowo powstałego lub istniejącego przedsiębiorcy,
2. nastąpiła całkowita lub częściowa zmiana branży,
3. osoba fizyczna wniosła w formie wkładu lub aportu do spółki cywilnej albo spółki handlowej składniki majątku objęte remanentem,
4. nastąpiło przekształcenie spółki cywilnej w spółkę handlową lub osobowej spółki handlowej w inną osobową spółkę handlową albo w kapitałową spółkę handlową.
   
   

W związku z zaprzestaniem prowadzenia działalności gospodarczej, podatnik zobowiązany jest na dzień likwidacji działalności gospodarczej, sporządzić remanent likwidacyjny i ustalić dochód w trybie art. 24 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Za datę likwidacji działalności gospodarczej uważa się datę określoną w zawiadomieniu naczelnika urzędu skarbowego o likwidacji działalności gospodarczej.

Zatem, jeżeli wnioskodawca przekaże żonie przedsiębiorstwo (wraz ze wszystkimi składnikami majątkowymi) przed datą wyżej wymienionego zawiadomienia i na moment likwidacji pozarolniczej działalności gospodarczej remanent likwidacyjny wyniesie „zero”, to nie powstanie obowiązek zapłaty zryczałtowanego podatku dochodowego od dochodu na dzień likwidacji (z remanentu likwidacyjnego).

W przeciwnym wypadku zgodnie z art. 44 ust. 4 powołanej ustawy, podatek od dochodu, o którym mowa w art. 24 ust. 3, ustala się w formie ryczałtu w wysokości 10% tego dochodu. Podatek jest płatny w terminie płatności zaliczki za ostatni miesiąc prowadzenia działalności, a w przypadku podatników, którzy wybrali kwartalny sposób wpłacania zaliczek – w terminie płatności zaliczki za ostatni kwartał prowadzenia działalności. W tym przypadku podatnik jest obowiązany w terminie płatności tego podatku złożyć w urzędzie skarbowym spis pozostałych na dzień likwidacji towarów handlowych, materiałów (surowców) podstawowych i pomocniczych, półwyrobów, wyrobów gotowych, braków i odpadków oraz rzeczowych składników majątku związanego z wykonywaną działalnością, w tym także dzieł sztuki, eksponatów muzealnych i aparatury audiowizualnej, niebędących środkami trwałymi, wycenionych według cen zakupu, jeżeli wydatki na ich nabycie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

Jednocześnie zauważyć należy, iż wartość wskazanych we wniosku towarów handlowych i materiałów nie może dwukrotnie stanowić kosztów uzyskania przychodów, tj. i w działalności gospodarczej wnioskodawcy i w działalności gospodarczej jego małżonki.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, 43-300 Bielsko-Biała, ul. Traugutta 2a.