INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 17.10.2008r. (data wpływu 01.12.2008r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 01.12.2008r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na opłaty notarialne i sądowe oraz podatek od czynności cywilnoprawnych dotyczących podwyższenia kapitału zakładowego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W październiku b.r. nastąpiło podwyższenie kapitału zakładowego spółki F Sp. z o.o. o 17.480.500 zł poprzez objęcie 349 610 nowych udziałów o nominale 50 zł każdy w spółce F Sp. z o.o z siedzibą w W od jej dotychczasowego 100% udziałowca spółki E z siedzibą we Francji, która to spółka jest równocześnie 100% udziałowcem spółki F Sp. z o.o.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 updop kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Każdy więc wydatek spełniający powyższą definicję podlega zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów. Kosztami uzyskania przychodów są koszty zarówno bezpośrednio, jak i pośrednio związane z funkcjonowaniem spółki. Koszty związane z podwyższeniem kapitału zakładowego należy uznać za koszty dotyczące całokształtu działalności podatnika, związane z funkcjonowaniem spółki.

Na podstawie art. 12 ust. 4 pkt 4 updop nie zalicza się do przychodów otrzymanych na utworzenie lub powiększenie kapitału zakładowego. A zatem w rozumieniu updop nie stanowią one przychodów. Nie są to natomiast źródła przychodów z których dochody nie podlegają opodatkowaniu ani też są wolne od podatku. Nie podlegają bowiem opodatkowaniu dochody na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania a także te do których nie stosuje się ustawy określone w art. 2 updop tj. z działalności rolniczej (z wyjątkiem dochodów z działów specjalnych produkcji rolnej), z gospodarki leśnej w rozumieniu ustawy o lasach oraz wynikające z czynności, które nie mogą być przedmiotem prawnie skutecznej umowy. Wolne od podatku dochody zostały wymienione w art. 17 updop. Ponieważ przychody otrzymane przez spółkę na utworzenie lub podwyższenie kapitału zakładowego nie stanowią przychodów w rozumieniu updop, to tym samym nie można ich uznać za niepodlegające bądź wolne od podatku, bo w ogóle nie są one przychodami w rozumieniu updop. Nie może mieć więc tutaj zastosowania art. 7 ust. 3 pkt 3 updop na podstawie którego przy ustalaniu dochodu stanowiącego podstawę opodatkowania nie uwzględnia się kosztów ze źródeł przychodów położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub za granicą, jeżeli dochody z tych źródeł nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym albo są wolne od podatku. Na tej samej zasadzie skoro nie zaistnieje przychód to nie ma kosztu jego uzyskania można by również zakwestionować np. wydatki na prowizje czy doradztwa finansowego w celu uzyskania kredytu na bieżącą działalność gospodarczą, spółki. Kredyt taki również bowiem nie stanowi przychodu na podstawie art. 12 ust. 4 pkt 1 updop a niewątpliwie wydatki poniesione w związku z jego uzyskaniem są poniesione w celu uzyskania przychodu i wydaje się oczywistym, że są zaliczane do kosztów podatkowych. (Na przykład Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji z 27 września 2007r. (sygn.ILPB3/423-25/O7-2/HS) uznał, że podatek od czynności cywilnoprawnej związany z zaciągniętą od udziałowca pożyczką, gdy zostanie naliczony do dnia przekazania środka trwałego do używania stanowić będzie element jego wartości początkowej. Tym samym zostanie zaliczony do kosztów uzyskania przychodów w ramach odpisów amortyzacyjnych. Jeżeli natomiast po oddaniu środka trwałego do używania, spółka zaciągać będzie od udziałowca kolejne pożyczki związane już z finansowaniem bieżącej działalności, to podatek od czynności cywilnoprawnych od tych pożyczek stanowić będzie koszt uzyskania przychodów.) To iż wydatki związane z uzyskaniem tego kredytu czy też analogicznie związane z utworzeniem bądź podwyższeniem kapitału zakładowego nie skutkują bezpośrednio powstaniem przychodu, bowiem zarówno kredyt jak i kapitał zakładowy nie są przychodami nie oznacza braku ich związku z późniejszymi przychodami osiąganymi przez spółkę. W związku z powyższym spółka uznała opłaty notarialne i sądowe oraz podatek od czynności cywilnoprawnych poniesiony w związku z podwyższeniem kapitału za koszt uzyskania przychodu i skorzystała z prawa do odliczenia podatku od towarów i usług od opłaty notarialnej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy opłaty notarialne i sądowe oraz podatek od czynności cywilnoprawnych dotyczące operacji podwyższenia kapitału zakładowego poprzez objęcie nowych udziałów w innej spółce powinny stanowić koszt uzyskania przychodów ...

Zdaniem Spółki opłaty notarialne i sądowe oraz podatek od czynności cywilnoprawnych dotyczące operacji podwyższenia kapitału zakładowego poprzez objęcie nowych udziałów w innej spółce, uwzględniając fakt, że nie wszystkie koszty muszą być bezpośrednio powiązane z konkretnym przychodem, a mogą, tak jak ma to miejsce w przypadku podwyższenia kapitału zakładowego, służyć zachowaniu źródła przychodów, są kosztami uzyskania przychodów Spółki.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzam co następuje.

Zgodnie z treścią art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (…).

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu wydatków enumeratywnie wymienionych w przywołanym art. 16 ust. 1 ustawy, stanowić mogą koszt uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo – skutkowym z osiąganymi przychodami. Najwłaściwsza i zgodna z treścią ustawowej regulacji kwalifikacja kosztów uzyskania przychodów powinna brać pod uwagę:

• przeznaczenie wydatku (jego celowość, zasadność dla funkcjonowania podmiotu) oraz

• potencjalną możliwość (analizowaną w dacie poniesienia wydatku na podstawie obiektywnych przesłanek) przyczynienia się danego wydatku do osiągnięcia przychodu.
  
  

Koszty podatkowe ponoszone przez podmiot gospodarczy można podzielić na koszty bezpośrednie i pośrednie. Koszty bezpośrednie obejmują wydatki, które są ściśle (bezpośrednio) związane z konkretnymi przychodami, jakie osiąga podmiot gospodarczy. Natomiast do kosztów pośrednich zalicza się wydatki, które nie mają bezpośredniego odzwierciedlenia w osiąganych przychodach, jakkolwiek ich ponoszenie warunkuje prawidłowe funkcjonowanie podmiotu gospodarczego. Jest to wówczas koszt ogólny działalności gospodarczej. Aby określić czy dany koszt jest bezpośrednio związany z przychodem, należy rozstrzygnąć czy istnieje możliwość powiązania tego wydatku z przychodem osiągniętym w roku podatkowym. Przy ocenie tej, decydującym jest moment dokonania tegoż wydatku, a nie moment osiągnięcia przychodu. Gdy związek między poniesionym kosztem a uzyskanym przychodem jest wyraźny, koszt taki jest kosztem bezpośrednio związanym z tym właśnie przychodem.

W przypadku kosztów poniesionych w związku z podwyższeniem kapitału zakładowego poprzez objęcie nowych udziałów. Zatem wymienione we wniosku wydatki związane z emisją akcji są bezpośrednio związane z podwyższeniem kapitału zakładowego.

W myśl art. 12 ust. 4 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, do przychodów nie zalicza się przychodów otrzymanych na utworzenie lub powiększenie kapitału zakładowego (akcyjnego), funduszu udziałowego albo funduszu założycielskiego albo organizacyjnego ubezpieczyciela - a w towarzystwach powierniczych wartości aktywów tych funduszy.

Powyższe oznacza, iż wartość wkładów zarówno pieniężnych jak i niepieniężnych wnoszona na pokrycie kapitału zakładowego w związku z utworzeniem spółki, jak również z podwyższeniem tego kapitału nie jest zaliczana do przychodów podatkowych spółki.

Skoro więc, przychód otrzymany na powiększenie kapitału zakładowego nie stanowi przychodu dla celów podatkowych, to koszty jego uzyskania, w przedmiotowej sprawie poniesione przez Spółkę wydatki dotyczące podwyższenia kapitału zakładowego – związane z emisją akcji w wyniku której zostanie podwyższony kapitał zakładowy; nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zgodnie bowiem z tym przepisem nie stanowią kosztów podatkowych wydatki, co prawda nie wymienione w art. 16 ust. 1 ww. ustawy, ale związane z przysporzeniami nie uważanymi za przychód przez ustawodawcę (art. 12 ust. 4 pkt 4 ustawy). Należy zauważyć także, iż podwyższenie kapitału zakładowego i związane z tym rozszerzenie działalności w określonej perspektywie czasowej będzie generowało zwiększone przychody, jednak będą to już przychody z bieżącej działalności gospodarczej podmiotu. Z osiągnięciem tego przychodu będą wiązały się odrębne wydatki stanowiące koszt jego uzyskania. Okoliczność, że dokonując przedmiotowych wydatków Spółka zakłada, iż w efekcie będą one generowały przychody z działalności gospodarczej nie podważa ich bezpośredniego związku z podwyższeniem kapitału zakładowego.

Rozpatrując określone wydatki jako wiążące się z osiągnięciem przysporzenia zidentyfikowanego przez ustawodawcę jako konkretny rodzaj przychodu, bez względu na możliwość wywiedzenia pośredniego związku tych wydatków z ewentualnymi innymi przychodami, zaliczenie ich do kosztów uzyskania przychodów oceniane musi być w kontekście, tego przychodu, z którym wydatki te są bezpośrednio związane.

Ponadto z art. 7 ust. 3 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wynika, że przy ustalaniu dochodu stanowiącego podstawę opodatkowania nie uwzględnia się przychodów ze źródeł przychodów położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub za granicą, jeżeli dochody z tych źródeł nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym albo są wolne od podatku. Jednocześnie zgodnie z art. 7 ust. 3 pkt 3 tej ustawy, przy ustalaniu dochodu stanowiącego podstawę opodatkowania, nie uwzględnia się kosztów uzyskania przychodów ze źródeł przychodów, jeżeli dochody z tych źródeł nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym lub są wolne od podatku oraz kosztów uzyskania przychodów związanych z przychodem nie podlegającym opodatkowaniu. A zatem związane z tymi przychodami koszty uzyskania przychodów są neutralne podatkowo, tj. nie mogą pomniejszać przychodów uzyskiwanych z innych źródeł. Przepisy te odnoszą się do generalnej zasady, która wynika z art. 7 ust. 1 i 2 ww. ustawy, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych podlega dochód stanowiący nadwyżkę sumy przychodów nad kosztami uzyskania tych przychodów.

W odniesieniu do powołanej przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnej należy stwierdzić, iż zapadła one w indywidualnej sprawie i nie jest wiążąca dla organu wydającego przedmiotową interpretację.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.