INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony, przedstawione we wniosku z dnia 15.09.2008r. (data wpływu 28.09.2008r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie art. 5 konwencji z dnia 20 lipca 2006 r. zawartej między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od zysków majątkowych (Dz. U z 2006 roku, Nr 250, poz. 1840) dalej umowa polsko – angielska - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28.09.2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie art. 5 umowy polsko – angielskiej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest spółką prawa brytyjskiego z siedzibą w Londynie, działającą w branży nowych technologii. Spółka zamierza zakupić od polskiego podmiotu T Polska Sp. z o.o. (dalej: T Polska) urządzenia przemysłowe (środki trwałe), wykorzystywane do produkcji, w tym linie technologiczne, linie produkcyjne, wyposażenie techniczne itp. (dalej: urządzenia przemysłowe). W skład urządzeń przemysłowych nie będą wchodzić jakiekolwiek nieruchomości (tj. grunty lub budynki). Dla celów transakcji zakupu przedmiotowych urządzeń Spółka posłuży się polskim numerem VAT. Nabywane urządzenia przemysłowe znajdują się na terytorium Polski. Następnie Spółka planuje zawrzeć z T Polska umowę leasingu (dalej: umowa) dotyczącą wybranych lub wszystkich urządzeń przemysłowych zakupionych wcześniej od T Polska na podstawie umowy T Polska będzie wykorzystywał za wynagrodzeniem urządzenia przemysłowe na potrzeby prowadzonej na terytorium Polski działalności gospodarczej. Spółka będzie uprawniona do dokonywania odpisów amortyzacyjnych w Wielkiej Brytanii od oddanych w leasing urządzeń przemysłowych na rzecz T Polska. Leasing przedmiotowych urządzeń będzie dokumentowany fakturą VAT wystawianą przez Spółkę, posługującą się brytyjskim numerem VAT.

Spółka wskazuje, iż mimo faktu zarejestrowania w Polsce dla potrzeb podatku VAT nie posiada oraz nie zamierza posiadać na terytorium Polski oddziału (filii), przedstawicielstwa. Ponadto Spółka nie wynajmuje oraz nie zamierza wynajmować żadnych powierzchni użytkowych (biurowych lub magazynowych). Spółka w związku z świadczeniem usługi leasingu na podstawie umowy nie zatrudnia oraz nie zamierza zatrudniać na terytorium Polski żadnych pracowników oraz nie deleguje i nie zamierzą delegować pracowników do Polski na stałe lub okresowo, ani też nie dysponuje i nie zamierza dysponować na terytorium Polski pracownikami innych podmiotów, którzy zobligowani byliby wykonywać polecenia służbowe wydawane przez Spółkę.

Jedynymi elementami, które będą wiązać Spółkę z terytorium Polski będą w istocie:

1. rejestracja w Polsce Spółki jako podatnika podatku VAT;
2. znajdujące się na terytorium polski urządzenia przemysłowe, których właścicielem będzie Spółka, i które na podstawie umowy oddane zostaną w leasing T Polska;
3. umowa pomiędzy Spółką a T Polska, na mocy której T Polska powiela i dystrybuuje płyty dvd oraz refakturuje na Spółkę koszty według metody: marża koszt plus. Surowce wykorzystane przez T Polska przy produkcji płyt dvd są bezpośrednio nabywane przez T Polska;
4. niektóre funkcje „back-office”, takie jak zarządzanie zasobami ludzkimi i usługi konsultingowe, które są zlecane przez Spółkę o.o. T Polska, a potem refakturowane przez T Polska na Spółkę.
   
   

Spółka pragnie podkreślić, iż T Polska stanowi niezależny i samodzielny względem Spółki podmiot.

Wskazać należy, iż ani T Polska, ani jego pracownicy nie będą umocowani do reprezentowania Spółki na podstawie pełnomocnictw udzielonych przez Spółkę

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Spółka zwraca się o potwierdzenie, iż w zdarzeniu przyszłym opisanym przez Spółkę we wniosku:

1. Spółka nie będzie posiadać na terytorium Polski zakładu w rozumieniu art. 5 ust i konwencji z dnia 20 lipca 2006 r. zawartej między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od zysków majątkowych (Dz. U. Nr 250, poz. 1840; dalej: UPO);

1. Spółka nie będzie podlegać ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tj. z 2000 r. Dz. U. Nr 54, poz. 654; dalej: upoop).
   
   

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

1. Zakres ograniczonego obowiązku podatkowego

Zgodnie z art. 3 ust. 2 updop, podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu (przypadek Spółki podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy). Jednocześnie należy podkreślić, iż ustalenie takiego dochodu powinno być dokonane z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których Polska jest stroną (w rozważanym przypadku upo). Zgodnie bowiem z art. 87 i 91 Konstytucji Rzeczpospolitej Polskiej ratyfikowane umowy międzynarodowe, a zatem także umowy w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, są po ich ogłoszeniu w Dzienniku Ustaw Rzeczpospolitej Polskiej, źródłem powszechnie obowiązującego w Polsce prawa i stosuje się je bezpośrednio. Ratyfikowana umowa międzynarodowa ma pierwszeństwo przed ustawą jeżeli ustawy tej nie da się pogodzić z umową. Oznacza to, że w przypadku gdy zasady opodatkowania osób zagranicznych przewidziane w umowie o unikaniu podwójnego opodatkowania są korzystniejsze dla tych osób, niż to wynika z ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wówczas stosuje się przepisy tej umowy. (J. Marciniuk, s. 49, Komentarz do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, Warszawa 2005 r.).

2. Należności licencyjne

Spółka zwraca uwagę na postanowienia art. 12 UPO regulującego opodatkowanie należności licencyjnych.

Zgodnie z ust. 1-3 tego przepisu:

• Należności licencyjne powstające w umawiającym się państwie i wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim umawiającym się państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim państwie.
• Jednakże takie należności mogą być także opodatkowane w tym umawiającym się państwie, w którym powstały, i zgodnie z prawem tego państwa, lecz jeżeli osoba uzyskująca należności jest osobą do nich uprawnioną podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć 5 procent kwoty należności licencyjnych brutto.
• Określenie „należności licencyjne” użyte w tym artykule oznacza wszelkiego rodzaju należności płacone za użytkowanie lub prawo do użytkowania wszelkich praw autorskich do dzieła literackiego, artystycznego lub naukowego (włącznie z filmami dla kin oraz filmami lub taśmami transmitowanymi w radiu lub telewizji), wszelkiego patentu, znaku towarowego, wzoru lub modelu, planu, tajemnicy technologii lub procesu produkcyjnego lub za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, handlowego lub naukowego lub za informacje związane z doświadczeniem zawodowym w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how).”

Zgodnie z ww. regulacjami UPO, w przypadku wypłacania na rzecz brytyjskiego podmiotu (w rozważanym przypadku na rzecz Spółki) należności licencyjnych powstałych na terytorium Polski, należności te podlegają opodatkowaniu 5% podatkiem u źródła w Polsce. Literalne brzmienie ust. 3 art. 12 UPO jednoznacznie wskazuje, iż określenie „należności licencyjne” obejmuje swym zakresem m.in. należności płacone za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego.

W tym kontekście wskazać jednak należy, iż zgodnie z art. 12 ust. 4 UPO:

„Postanowienia ustępów 1 i 2 niniejszego artykułu nie mają zastosowania, jeżeli osoba uprawniona do należności licencyjnych, mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w umawiającym się państwie prowadzi w drugim umawiającym się państwie, z którego pochodzą należności licencyjne, działalność poprzez zakład w nim położony, a prawa lub majątek, z tytułu których wypłacane są należności licencyjne faktycznie wiążą się z działalnością tego zakładu w takim przypadku stosuje się postanowienia artykułu 7 niniejszej konwencji.

W świetle powyższego, w przypadku, gdy jednocześnie:

• odbiorca należności licencyjnych posiada zakład na terytorium państwa, z którego wypłacane są należności licencyjne, oraz;

• prawa lub majątek, z którego uzyskiwane są należności licencyjne, wiążą się faktycznie z działalnością zakładu;
  
  

Nie znajdują zastosowania przedstawione powyżej zasady opodatkowania należności licencyjnych wynikające z art. 12 ust. 1 i 2 UPO (tj. opodatkowanie 5% podatkiem w państwie źródła), a należności te opodatkowane są na zasadach wynikających z art. 7 UPO, statuującego zasadę opodatkowania zysków przedsiębiorstwa.

3. Zyski przedsiębiorstwa

Zgodnie z art. 7 ust. 1 UPO regulującym zasady opodatkowania zysków przedsiębiorstwa:

„1. Zyski przedsiębiorstwa umawiającego się państwa podlegają opodatkowaniu tylko w tym państwie, chyba że przedsiębiorstwo prowadzi w drugim umawiającym się państwie działalność poprzez położony tam zakład.

Jeżeli przedsiębiorstwo wykonuje działalność w ten sposób, to zyski przedsiębiorstwa mogą być opodatkowane w drugim państwie, jednak tylko w takiej mierze w jakiej można je przypisać temu zakładowi.”

Zgodnie z ww. regulacją, zyski brytyjskiego przedsiębiorstwa (tj. w rozważanym przypadku zyski spółki) podlegają opodatkowaniu tylko w Wielkiej Brytanii, chyba że przedsiębiorstwo prowadzi działalność w Polsce przez położony na terytorium Polski zakład. Jeżeli przedsiębiorstwo wykonuje działalność w ten sposób, zyski przedsiębiorstwa mogą być opodatkowane w Polsce, jednak tylko w takiej mierze, w jakiej mogą być przypisane temu zakładowi. A zatem, biorąc pod uwagę powyższe, należy uznać, iż kluczowym elementem, który rozstrzygać będzie na jakich zasadach będą opodatkowane należności licencyjne otrzymywane przez Spółkę z terytorium Polski, jest fakt posiadania lub braku posiadania przez Spółkę zakładu na terytorium Polski.

4. Pojęcie zakładu w tym kontekście należy zwrócić uwagę, iż definicja została zawarta w art. 5 ust. 1 UPO. Zgodnie z powyższą regulacja, określenie zakład oznaczą stałą placówkę, przez którą całkowicie lub częściowo prowadzona jest działalność przedsiębiorstwa. Jednocześnie, w ust. 2 art. 5 UPO wskazano przykładowy katalog stałych placówek mogących stanowić zakład, tj.:

1. siedzibę zarządu,
2. filię
3. biuro,
4. fabrykę,
5. warsztat oraz
6. kopalnię, źródło ropy naftowej lub gazu, kamieniołom albo każde inne miejsce wydobywania zasobów naturalnych.

W świetle powyższego, aby doszło do powstania zakładu koniecznym jest łączne spełnienie następujących przesłanek:

(I) istnienie miejsca prowadzenia działalności gospodarczej (placówka);

(ii) stały charakter placówki;

(iii) prowadzenie działalności gospodarczej (działalności przedsiębiorstwa) w całości lub w części za pośrednictwem stałej placówki.

Na powyższe przesłanki jednoznacznie wskazuje analiza normy art. 5 ust. 1 UPO. Analogiczne rozumienie pojęcia zakład zostało przyjęte w punkcie 2 komentarza do art. 5 skróconej wersji Konwencji modelowej w sprawie podatku od dochodu i majątku OECD z dnia 15 lipca 2005 r. (dalej: komentarz do konwencji modelowej OECD).

Reasumując, z ogólnej regulacji zawartej w art. 5 umowy wynika, iż dla uznania, że przedsiębiorstwo prowadzi swoją działalność w formie zakładu winny wystąpić łącznie trzy przesłanki:

• istnienie miejsca gdzie działalność jest prowadzona (placówka),

• stały charakter takiej placówki,

• wykonywanie za pośrednictwem placówki działalności gospodarczej, które nie ma przygotowawczego lub pomocniczego charakteru”.
  
  

Niezależnie od faktu, iż przedstawiona powyżej interpretacja przepisów prawa podatkowego odnosi się do konwencji z dnia 13 lutego 2002 r. zawartej między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Niderlandów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu (Dz. U. z 2003 r. Nr 216, poz. 2120), przedstawione w niej rozumienie pojęcia zakład można odnieść do sytuacji Spółki, gdyż regulacje wspomnianej umowy oraz upo w tym zakresie pozostają zbieżne.

A(I)

Zdaniem Spółki, w świetle przedstawionego stanu faktycznego oczywistym jest, że Spółka nie posiada na terytorium polski placówki, przez którą prowadziłaby działalność gospodarczą,

A

Jak wskazała bowiem Spółka w opisie zdarzenia przyszłego, w związku z planowanym zawarciem umowy Spółka nie posiada oraz nie zamierza posiadać na terytorium Polski oddziału (filii), przedstawicielstwa. Ponadto Spółka nie wynajmuje oraz nie zamierza wynajmować żadnych powierzchni użytkowych (biurowych lub magazynowych).

Spółka nie zatrudnia oraz nie zamierzą zatrudniać na terytorium Polski żadnych pracowników oraz nie deleguje i nie zamierza delegować pracowników do Polski na stałe lub okresowo, ani też nie dysponuje i nie zamierza dysponować na terytorium Polski pracownikami innych podmiotów, którzy zobligowani byliby wykonywać polecenia służbowe wydawane przez Spółkę.

B

Nie można także uznać, iż placówka (miejsce prowadzenia działalności) Spółki w Polsce powstanie w związku z planowanym przez Spółkę świadczeniem usług leasingu dotyczących urządzeń przemysłowych znajdujących się na terytorium Polski. Wskazać należy, iż w związku z planowanym zawarciem umowy, Spółka odda w leasing T Polska urządzenia przemysłowe, które T Polska będzie wykorzystywał na potrzeby prowadzonej na terytorium Polski działalności gospodarczej. Podkreślić jednak należy, iż na podstawie umowy Spółka będzie zobowiązana jedynie do udostępnienia urządzeń przemysłowych T Polska i nie planuje w związku ze świadczeniem usług leasingu urządzeń przemysłowych - na co wskazano powyżej - być w jakikolwiek inny sposób „fizycznie” obecna na terytorium Polski.

Stanowisko Spółki, zgodnie z którym sam fakt leasingu urządzeń przemysłowych znajdujących się w Polsce nie może być utożsamiany z istnieniem miejsca prowadzenia działalności (placówka), zostało potwierdzone w pkt 8 komentarza do art. 5 konwencji modelowej OECD, zgodnie z którym: (...) Jeśli przedsiębiorca wynajmuje lub leasinguje (...) Urządzenia przemysłowe (...) Przedsiębiorcy z innego państwa, bez utrzymywania dla takich czynności najmu lub leasingu stałego miejsca prowadzenia działalności w tym drugim państwie, leasingowane (...) Urządzenia przemysłowe (...) Jako takie nie będą tworzyć zakładu wynajmującego, zakładając, że umowa jest ograniczona wyłącznie do leasingu (...)”. Co więcej, do powyższego wniosku jednoznacznie prowadzi również analiza art. 12 UPO. Zgodnie z art. 12 ust. 4 UPO, należności licencyjne otrzymywane w związku z oddaniem do użytkowania urządzenia przemysłowego, będą podlegać zasadom opodatkowania wynikającym z normy art. 12 ust. 1 i 2 UPO, jedynie w sytuacji. Gdy na terytorium państwa, w którym powstały należności licencyjnej ich odbiorca nie posiada zakładu w rozumieniu art. 5 ust. 1 UPO. Należy zatem przyjąć, iż postanowienia art. 12 UPO wprost przewidują sytuację, w której urządzenia przemysłowe znajdujące się na terytorium Polski, nie będą tworzyć zakładu w rozumieniu art. 5 ust 1 UPO. Jeśli by bowiem uznać, iż w każdym przypadku sam fakt udostępnienia przez podmiot brytyjski polskiemu podmiotowi urządzeń przemysłowych znajdujących się na terytorium Polski prowadziłby do powstania zakładu, postanowienia art. 12 ust 1 i 2 UPO nie mogłyby zostać zastosowane w praktyce, co czyniłoby je bezużytecznym.

W związku z powyższym należy wyraźnie stwierdzić, iż sam fakt udostępnienia przez spółkę na podstawie umowy na rzecz T Polska (w ramach świadczonej usługi leasingu) urządzeń przemysłowych znajdujących się na terytorium Polski, nie będzie tworzyć dla Spółki miejsca prowadzenia działalności (placówki) w Polsce.

Z całą pewnością o istnieniu placówki na terytorium Polski nie może również przesądzać fakt posiadania przez Spółkę w Polsce rejestracji dla celów podatku VAT Spółka podkreśla, że fakt rejestracji w Polsce dla celów VAT oraz posługiwanie się przez nią polskim numerem VAT(np. dla celów transakcji nabycia od T Polska urządzeń przemysłowych) nie będzie prowadzić do jakiejkolwiek fizycznej obecności Spółki na terytorium Polski. Co więcej, na fakturach VAT, wystawianych przez Spółkę na podstawie umowy w celu dokumentowania leasingu urządzeń przemysłowych, Spółka zamierza posługiwać się wyłączenie brytyjskim numerem VAT. W konsekwencji, rejestracja Spółki w Polsce dla potrzeb VAT nie oznacza posiadania na terytorium Polski miejsca (placówki) prowadzenia działalności.

W tym kontekście należy wskazać na odpowiedź na interpelację poselską wydaną przez Ministra Finansów w dniu 10 września 2002 r. (sygn. IV-17250), w której wyraźnie rozróżniono wykonywanie czynności podlegających opodatkowaniu VAT od prowadzenia działalności gospodarczej. W przedmiotowej interpelacji stwierdzono, iż:

„(..) Obowiązek rejestracji dla podatku od towarów i usług osób lub jednostek wymienionych w art. 5 cytowanej ustawy powstaje niezależnie od formy prowadzenia przez takie osoby (jednostki) działalności gospodarczej na terytorium Rzeczypospolitej polskiej. Należy zaznaczyć iż przepisy o podatku od towarów i usług nie łączą obowiązku rejestracji dla tego podatku z prowadzoną działalnością gospodarczą lecz z faktem wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem.”

Powyższa odpowiedź na interpelację wydana została wprawdzie na gruncie ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz.U. nr 11, poi 50 ze zm.), lecz zasada zgodnie z którą wykonywanie czynności opodatkowanych podatkiem VAT (niezależnie od prowadzenia na terytorium Polski działalności gospodarczej) wymusza rejestrację podatnika dla potrzeb podatku VAT obowiązuje również w ramach obecnie obowiązujących przepisów VAT należy zatem uznać, iż formalno-prawny obowiązek rejestracji dla potrzeb podatku VAT wynikający z przesłanki wykonywania na terytorium Polski czynności opodatkowanych podatkiem VAT, nie prowadzi do automatycznego powstania placówki (miejsca) prowadzenia na terytorium polski działalności gospodarczej.

Rejestracja dla potrzeb VAT jest bowiem - co potwierdza cytowane powyżej pismo Ministra Finansów - niezależna od faktu prowadzenia bądź nie prowadzenia działalności gospodarczej. Wskazać ponadto należy, iż w cytowanym piśmie Minister Finansów wprost wskazał, iż dla określenia czy w badanej sytuacji dochodzi do powstania zakładu w rozumieniu umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, analizie należy poddać przepisy danej umowy regulujące rozumienie pojęcie „zakład. Analiza powyższego stanowiska prowadzi do wniosku, iż należy wyraźnie rozróżniać fakt rejestracji dla potrzeb podatku VAT (jako realizację formalnoprawnego obowiązku wynikającego z przepisów dotyczących podatku VAT), od prowadzenia i wykonywania działalności gospodarczej.

Powyższe stanowisko, zgodnie z którym sam fakt rejestracji spółki dla potrzeb podatku VAT, nie może być uznany za posiadanie przez nią placówki na terytorium Polski potwierdza także doktryna międzynarodowego prawa podatkowego.

W świetle powyższego należy stwierdzić, iż Spółka nie posiada na terytorium Polski placówki (miejsca), przez którą prowadzona jest działalność gospodarcza.

Ad(II)

Mając na uwadze fakt, że Spółka nie będzie posiadać na terytorium Polski miejsca prowadzenia działalności gospodarczej (placówki) stwierdzić należy, iż także druga z przesłanek istnienia zakładu (tj. stałość posiadanej placówki) nie jest spełniona w stanie faktycznym objętym niniejszym wnioskiem. Bezprzedmiotowe jest bowiem badanie spełnienia warunku stałości placówki, jeżeli taka placówka w ogóle nie istnieje (nie będzie istnieć).

W świetle powyższego należy stwierdzić, iż spółka nie posiada na terytorium Polski stałej placówki

Odnosząc się do trzeciej przesłanki - tj. prowadzenia działalności gospodarczej przez placówkę- Spółka pragnie podkreślić, że nie prowadzi i nie będzie prowadzić na terytorium Polski działalności gospodarczej. Nie można bowiem utożsamiać faktu oddania przez Spółkę na rzecz T Polska w ramach świadczenia usług leasingu urządzeń przemysłowych znajdujących się na terytorium Polski, z prowadzeniem na terytorium Polski

działalności gospodarczej. Uzyskiwane przez Spółkę należności licencyjne z terytorium Polski stanowiące opłatę za korzystanie z urządzeń przemysłowych) nie będą stanowić przychodów działalności gospodarczej prowadzonej na terytorium Polski. Spółka nie posiadając Polsce stałego miejsca powadzenia działalności, obiektywnie nie dysponuje bowiem warunkami do prowadzenia na terytorium Polski działalności gospodarczej.

W analizowanym stanie faktycznym wniosek powyższy potwierdza także pismo Dyrektora Departamentu Podatków Bezpośrednich z dnia 24 lipca 2001 r. (nr PB4/AK-8214-1045-277/01) opublikowane w Biuletynie Skarbowym Ministerstwa Finansów nr 4 z 2001 r., w którym to piśmie stwierdzono m.in., iż: nie stanowią zaś dochodów uzyskanych ze źródeł dochodów położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dochody nierezydentów (...) Z obrotu towarami i usługami, będącymi przedmiotem działalności gospodarczej nierezydenta nieprowadzącego w tym zakresie działalności gospodarczej z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (tj. niemającego na terytorium Polski stałej placówki, biura, oddziału, przedstawicielstwa, przedstawiciela, najętej powierzchni w celu prowadzenia działalności itp.”

W świetle powyższego Wnioskodawca, iż Spółka nie prowadzi na terytorium Polski działalności gospodarczej.

5. Dodatkowe uwagi

Spółka podkreśla, iż oczywistym jest, że T Polska nie stanowi agenta zależnego spółki w rozumieniu art. 5 ust. 5 upo. Jak wskazano bowiem w opisie stanu faktycznego, T Polska jest niezależny i samodzielnym względem Spółki podmiotem. Co więcej, T Polska nie będzie także umocowany do reprezentowania Spółki tj. ani T Polska, ani jego pracownicy nie będą posiadali pełnomocnictw udzielonych przez Spółkę.

Brak jest zatem podstaw do uznania, iż Spółka posiada na terytorium Polski zakład, w postaci agenta zależnego, o którym mowa w art. 5 ust. 5 upo.

Ponadto fakt, iż T Polska powiela i dystrybuuje płyty dvd na rzecz Spółki oraz wykonuje za wynagrodzeniem na jej rzecz niektóre funkcje „back-office”, takie jak zarządzanie zasobami ludzkimi i usługi konsultingowe, także nie powoduje powstania zakładu spółki na terytorium Polski.

6. Podsumowanie

W świetle powyższego należy stwierdzić, iż Spółka nie posiada na terytorium Polski stałej placówki przez którą prowadziłaby działalność gospodarczej jedyne elementy łączące Spółkę z terytorium Polski, tj. rejestracja dla potrzeb podatku VAT oraz posiadanie na terytorium Polski oddanych w ramach świadczonej usługi leasingu na rzecz T Polska urządzeń przemysłowych, w świetle dokonanej powyżej analizy, nie prowadzą zdaniem Spółki, do powstania zakładu.

Wnioskodawca podkreśla, iż Spółka nie posiada na terytorium Polski stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej (stałej placówki). Spółka nie posiada bowiem oraz nie zamierza posiadać na terytorium Polski oddziału (filii), przedstawicielstwa. Ponadto Spółka nie wynajmuje oraz nie zamierza wynajmować żadnych powierzchni użytkowych (biurowych lub magazynowych). Spółka nie zatrudnia oraz nie zamierza zatrudniać na terytorium Polski żadnych pracowników oraz nie deleguje i nie zamierza delegować pracowników do Polski na stałe lub okresowo, ani też nie dysponuje i nie zamierzą dysponować na terytorium Polski pracownikami innych podmiotów, którzy zobligowani byliby wykonywać polecenia służbowe wydawane przez Spółkę tym samym należy uznać, iż w opisanym w niniejszym wniosku stanie faktycznym Spółka nie posiada i nie będzie posiadać na terytorium polski zakładu, o którym mowa w art. 5 ust. 1 UPO.

Biorąc pod uwagę powyższe, tj. brak stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terenie Polski, należy uznać że Spółka nie będzie podlegać ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 2 updop.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe w pełnym zakresie.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono w tym zakresie od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.