INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112 poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana O. przedstawione we wniosku z dnia 8 września 2008 r. (data wpływu do tut. Biura –12 września 2008 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych m.in. w zakresie możliwości zakwalifikowania wydatków poniesionych w związku z uruchomieniem maszyny używanej na podstawie umowy leasingu operacyjnego jako inwestycji w obcym środku trwałym – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 września 2008 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych m.in. w zakresie możliwości zakwalifikowania wydatków poniesionych w związku z uruchomieniem maszyny używanej na podstawie umowy leasingu operacyjnego jako inwestycji w obcym środku trwałym.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca używa na podstawie leasingu operacyjnego, bardzo dużą i drogą maszynę do przetwórstwa tworzyw sztucznych. Jej uruchomienie wymagało poniesienia dodatkowych nakładów w kwocie 90.000 zł związanych z: pracą dźwigu przy rozładunku, wykonaniu specjalistycznego podłoża, wykonaniu pomostu kontrolnego itp. Wszystkie te poniesione wydatki zostały objęte jako inwestycja w obcym obiekcie i zaliczone do grupy 6 KRŚT (tak jak byłaby ujęta maszyna).

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy w świetle art. 22j ust. 4 i ust. 1 pkt 1 lit. c) prawidłowym jest potraktowanie ww. kosztów jako inwestycji w obcym obiekcie i amortyzowanie ich stawką 20% rocznie...(we wniosku pytanie to oznaczono nr 2)

Zdaniem wnioskodawcy, poniesione nakłady stanowią inwestycję w obcym obiekcie tj. w maszynie do przetwórstwa tworzyw sztucznych, gdyż bez nich maszyny nie można uruchomić. A skoro tak jest, to zgodnie z art. 22j ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, inwestycja w obcym obiekcie zaliczona do grupy 6 KRŚT uprawnia do amortyzacji w okresie 60 miesięcy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Aby zatem dany wydatek mógł zostać zakwalifikowany do kosztów uzyskania przychodu musi spełniać łącznie następujące przesłanki:

• musi być ponoszony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu;
• nie może być wymieniony w art. 23 ww. ustawy, wśród wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów;
• musi być należycie udokumentowany.
  
  

Zgodnie z art. 22 ust. 8 ww. ustawy kosztami uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23. Z kolei stosownie do art. 22a ust. 2 pkt 1 ww. ustawy amortyzacji podlegają również, z zastrzeżeniem art. 22c, niezależnie od przewidywanego okresu używania przyjęte do używania inwestycje w obcych środkach trwałych, zwane dalej "inwestycjami w obcych środkach trwałych".Przepisy prawa podatkowego nie definiują wprost, co należy rozumieć przez inwestycje w obcych środkach trwałych, ale definiują pojęcie inwestycji. Zgodnie z art. 5a pkt 1 ww. ustawy inwestycje to środki trwałe w budowie w rozumieniu ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (t.j. Dz. U. z 2002r. nr 76, poz. 694).Środki trwałe w budowie to zaliczane do aktywów trwałych środki trwałe w okresie ich budowy, montażu lub ulepszenia już istniejącego środka trwałego - art. 3 ust. 1 pkt 16 ww. ustawy o rachunkowości.

Biorąc pod uwagę te definicje można stwierdzić, że inwestycje w obcych środkach trwałych to ogół działań (nakładów) podatnika odnoszących się do niestanowiącego jego własności środka trwałego, które zmierzają do jego ulepszenia, tzn. polegają na jego przebudowie, rozbudowie, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji lub polegają na stworzeniu składnika majątku mającego cechy środka trwałego.Dotyczy to także środka trwałego używanego na podstawie umowy najmu dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze, czyli również środka trwałego używanego na podstawie umowy leasingu.W przedstawionym we wniosku stanie faktycznym wnioskodawca wskazał, iż uruchomienie maszyny do przetwórstwa tworzyw sztucznych, używanej na podstawie leasingu operacyjnego, wymagało poniesienia dodatkowych nakładów związanych z: pracą dźwigu przy rozładunku, wykonaniu, specjalistycznego podłoża, wykonaniu pomostu kontrolnego itp. warunkujących jej eksploatację.

W świetle powyższego stwierdzić należy, iż jeżeli w związku z zawarciem wskazanej we wniosku umowy leasingu wnioskodawcy nie przysługuje prawo do amortyzowania przedmiotu leasingu, to wydatki związane z uruchomieniem przedmiotowej maszyny, w tym przypadku wydatki umożliwiające stworzenie składnika majątku mającego cechy środka trwałego, mogą stanowić dla wnioskodawcy inwestycję w obcym środku trwałym i dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych, stanowią koszty uzyskania przychodów w sposób pośredni, poprzez możliwość zaliczenia ich w koszty w formie odpisów amortyzacyjnych, pod warunkiem, że wydatki te zostały poniesione w celu osiągnięcia przychodów.Zgodnie z cyt. wyżej art. 22a ust. 2 pkt 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych inwestycje w obcych środkach trwałych są amortyzowane niezależnie od przewidywanego okresu używania.

Zgodnie z art. 22j ust. 4 ww. ustawy podatnicy mogą indywidualnie ustalić stawki amortyzacyjne także dla przyjętych do używania inwestycji w obcych środkach trwałych, z tym że dla:

1. inwestycji w obcych budynkach (lokalach) lub budowlach - okres amortyzacji nie może być krótszy niż 10 lat,
2. inwestycji w obcych środkach trwałych innych niż wymienione w pkt 1 - okres amortyzacji ustala się według zasad określonych w ust. 1 pkt 1 i 2.
   
   

Z kolei stosownie do treści art. 22j ust. 1 pkt 1 lit. c) podatnicy mogą indywidualnie ustalić stawki amortyzacyjne dla używanych lub ulepszonych środków trwałych, po raz pierwszy wprowadzonych do ewidencji danego podatnika, z tym że okres amortyzacji nie może być krótszy niż: dla środków trwałych zaliczonych do grupy 3-6 i 8 Klasyfikacji - 60 miesięcy w sytuacji gdy ich wartość początkowa przekracza 50.000,00 zł.Jak wynika z treści wniosku, wnioskodawca dokonał nakładów w kwocie 90.000,00 zł, celem uruchomienia maszyny do przetwórstwa tworzyw sztucznych, którą zakwalifikował do grupy 6 Klasyfikacji Środków Trwałych. Oznacza to, że w świetle cytowanych powyżej przepisów, okres amortyzacji inwestycji w obcym środku trwałym nie może być krótszy niż 60 miesięcy, zatem maksymalna roczna stawka amortyzacyjna dla przedmiotowej inwestycji w obcym środku trwałym wynosi 20%.

W świetle powyższego stwierdzić należy, iż przyjętą do używania ww. inwestycję w obcym środku trwałym wnioskodawca może amortyzować 20% stawką amortyzacyjną.Jednocześnie należy wskazać, iż organ podatkowy nie jest uprawniony do dokonywania klasyfikacji środków trwałych do odpowiedniej grupy. Klasyfikacji tej powinien dokonać sam podmiot gospodarczy przy ewentualnej pomocy uprawnionego organu statystycznego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenie w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.