INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 19 czerwca 2008r. (data wpływu 23 czerwca 2008r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności nieodpłatnego przekazania towarów w związku z prowadzoną działalnością informacyjną i promocyjną - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 czerwca 2008r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług opodatkowania czynności nieodpłatnego przekazania towarów w związku z prowadzoną działalnością informacyjną i promocyjną .

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawcy, jako jedynej instytucji w kraju przysługuje, zapisane w art. 227 Konstytucji Rzeczpospolitej Polskiej, prawo emitowania znaków pieniężnych. Obok emisji banknotów i monet powszechnego obiegu Wnioskodawca emituje i prowadzi sprzedaż banknotów i monet przeznaczonych na cele kolekcjonerskie oraz na inne cele. Emisja banknotów i monet kolekcjonerskich wiąże się zwykle z wydarzeniami odgrywającymi ważna rolę w historii kraju, nauce, literaturze, sztuce itp. Sprzedaż wyemitowanych wartości kolekcjonerskich poprzedzona jest zazwyczaj akcją informacyjną i promocyjną dotyczącą emisji banknotu czy monety w powiązaniu z obchodami wydarzeń upamiętnionych na pieniądzu. Zdarza się, że podczas prowadzenia tego typu akcji pojedyncze sztuki wartości kolekcjonerskich są nieodpłatnie przekazywane. Przykładem akcji informacyjnych i promocyjnych są organizowane w środkach masowego przekazu konkursy, związane tematycznie z wizerunkiem przedstawionym na banknotach czy monetach kolekcjonerskich. W celu pogłębiania wiedzy społeczeństwa o działalności Wnioskodawcy i jego roli jako wyłącznego emitenta znaków pieniężnych w Polsce, laureatom konkursów, za pośrednictwem mediów przekazuje on w formie nagród monety okolicznościowe. Zaznaczenia wymaga takt, że jednym z zadań realizowanych przez Wnioskodawcę jest upowszechnianie informacji i wiedzy o jego roli, zadaniach i działalności, banków oraz innych instytucji rynku finansowego, kształtowanie wiedzy o racjonalnych zasadach gospodarowania pieniądzem oraz zasadach funkcjonowania gospodarki. Od przekazywanych w ramach prowadzonej działalności informacyjnej i promocyjnej banknotów i monet Wnioskodawcy przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy zakupie usług i surowców niezbędnych do produkcji banknotów i monet.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy nieodpłatne przekazywanie banknotów i monet kolekcjonerskich związane z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością informacyjną i promocyjną powinno być opodatkowane podatkiem od towarów i usług...

Wnioskodawca stoi na stanowisku, ze przekazywanie banknotów i monet w ramach prowadzonej działalności informacyjnej i promocyjnej jest ściśle związane z prowadzonym przedsiębiorstwem. Ideą przekazania jest dotarcie z wiedzą o Wnioskodawcy, o jego roli i znaczeniu dla gospodarki narodowej do szerszego grona odbiorców niż tylko grupy kolekcjonerów. W związku z powyższym, w opinii Wnioskodawcy, nieodpłatne przekazywanie banknotów i monet kolekcjonerskich nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu tym podatkiem podlega między innymi odpłatna dostawa towarów oraz odpłatne świadczenie usług.

Przepis art. 7 ust. 1 cyt. ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Ustawodawca dla celów podatku od towarów i usług zrównał z odpłatną dostawą towarów niektóre nieodpłatne czynności. I tak, zgodnie z treścią art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne przekazanie towarów bez wynagrodzenia, w szczególności darowizny

• jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności, w całości lub w części.
  
  

Jak stanowi art. 7 ust. 3 cyt. ustawy o VAT przepisu ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek.

Zauważyć jednocześnie należy, iż stosownie do przepisu art. 7 ust. 4 ustawy o VAT (w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2008r.) przez prezenty o małej wartości, o których mowa w ust. 3, rozumie się przekazywane przez podatnika jednej osobie towary:

1. łącznej wartości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176, z późn. zm.), jeżeli podatnik prowadzi ewidencję pozwalającą na ustalenie tożsamości tych osób;
2. których przekazania nie ujęto w ewidencji, o której mowa w pkt 1, jeżeli wartość rynkowa przekazanego towaru nie przekracza 5 zł.
   
   

Generalnie zatem, z uwagi na brzmienie art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa. Od tej zasady przewidziano jednak pewne wyjątki. Art. 7 ust. 2 ustawy o VAT wskazuje bowiem czynności, które mimo braku odpłatności uważane są za zrównane z odpłatną dostawą. Do czynności takich ustawodawca zaliczył przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, pod warunkiem jednak, iż podatnikowi przysługiwało przy ich nabyciu prawo do całkowitego albo częściowego odliczenia podatku naliczonego. Jednocześnie na mocy art. 7 ust. 3 ustawodawca wyłączył z opodatkowania czynności, które generalnie ściśle związane są z prowadzonym przedsiębiorstwem – drukowane materiały reklamowe i informacyjne, prezenty o małej wartości oraz próbki. Ponieważ interpretacja art. 7 ust. 2 cyt. ustawy w oparciu o wykładnię wyłącznie gramatyczną budzi pewne wątpliwości, zatem nie można się tylko na niej opierać. Dla wyjaśnienia zakresu przedmiotowego opodatkowania podatkiem od towarów i usług wynikającego z tych norm, koniecznym jest sięgnięcie do wykładni o charakterze kompleksowym. Przy wykładni przedmiotowych przepisów ustawy należy wziąć pod uwagę zasadę racjonalności ustawodawcy oraz interpretować przepis art. 7 ust. 2 w zestawieniu z art. 7 ust. 3 ustawy, będącego przepisem szczególnym w stosunku do uregulowania art. 7 ust. 2 tej ustawy. Przede wszystkim zauważenia wymaga, że określone w ust. 3 wyłączenia od zakresu zastosowania przepisu ust. 2, dotyczą towarów, których zbycie co do zasady jest związane z prowadzonym przedsiębiorstwem. Jeśli zatem na podstawie art. 7 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług przekazanie towarów określonych w tym przepisie, których wydanie niewątpliwie jest zazwyczaj związane z prowadzonym przedsiębiorstwem - podlega wyłączeniu od opodatkowania podatkiem od towarów i usług, to w konsekwencji należy wnioskować, że art. 7 ust. 2 stanowi podstawę do opodatkowania również nieodpłatnego przekazania towarów na cele związane z prowadzonym przedsiębiorstwem. Odmienna interpretacja podważałaby racjonalność ustawodawcy. Nie byłoby bowiem racjonalne wyłączanie z opodatkowania czynności, które takiemu opodatkowaniu nie podlegają.

Mając na uwadze powołane wyżej przepisy należy zauważyć, iż opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegać będzie generalnie każde nieodpłatne przekazanie towarów zakupionych na cele reprezentacji, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile Wnioskodawcy przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów i usług (z wyjątkiem przekazania towarów stanowiących drukowane materiały reklamowe i informacyjne bądź spełniających warunki do uznania ich za prezenty o małej wartości lub próbki). W takim przypadku na wnioskodawcy ciążyć będzie obowiązek naliczenia podatku VAT należnego.

Natomiast w przypadku, gdy Podatnik nie będzie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług, to ich nieodpłatne przekazanie - na cele reklamy lub reprezentacji - pozostanie neutralne podatkowo (nie trzeba będzie dokonywać ich opodatkowania i naliczenia podatku VAT należnego).

Reasumując, w świetle powyższych uregulowań, należy więc stwierdzić, iż, w analizowanym zdarzeniu nieodpłatne przekazanie banknotów i monet, jako nagród dla uczestników biorących udział w konkursach organizowanych w celu pogłębienia wiedzy o Wnioskodawcy (działalność promocyjna i informacyjna), podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług – Wnioskodawcy przysługiwało bowiem prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy zakupie usług i surowców niezbędnych do produkcji banknotów i monet.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1 Maja 10,09-402 Płock.