INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej, przedstawione we wniosku z dnia 11 czerwca 2008 r. (data wpływu 16 czerwca 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania umów pożyczki – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 czerwca 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania umów pożyczki.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest spółką dominującą w rozumieniu art. 4 § 1 ustawy z dnia 15 września 2000 roku Kodeks spółek handlowych w stosunku do innej spółki kapitałowej.

W celu poprawy płynności finansowej spółki zależnej Zainteresowany zamierza udzielić pożyczki, przy czym jest wysoce prawdopodobne, że w skali roku kalendarzowego zostaną zawarte z tym samym pożyczkobiorcą co najmniej dwie umowy pożyczki.

Wnioskodawca zamierza zawrzeć klasyczną umowę nazwaną, a więc w przypadku każdej pożyczki zastosowanie znajdą przepisy Kodeksu cywilnego (art. 720-724), bez wprowadzania żadnych innych elementów, które wzbudzałyby wątpliwość co do istoty stosunku cywilnoprawnego.

W obu przypadkach zasadniczym, ekonomicznym celem umowy pożyczki pozostanie utrzymanie należytej kondycji finansowej pożyczkobiorcy. W chwili składania niniejszego wniosku Zainteresowany nie ma zamiaru prowadzenia tego typu działalności (udzielanie pożyczek) w sposób częstotliwy, a obecne działania zostaną ukierunkowane tylko na zależny podmiot gospodarczy i tylko w celu utrzymania jego płynności finansowej.

Ze względu na brak zamiaru udzielania pożyczek w sposób ciągły i cykliczny Wnioskodawca nie ujawnił w Krajowym Rejestrze Sądowym tego typu działalności zgodnie z Rozporządzeniem z dnia 24 grudnia 2007 roku w sprawie Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD).

W chwili złożenia niniejszego wniosku Zainteresowany pozostaje stroną dwóch umów pożyczki, przy czym każda z nich została zawarta ze spółką zależną. W obu przypadkach Wnioskodawca zakwalifikował pożyczki jako czynność prawną opodatkowaną podatkiem od czynności cywilnoprawnych i taki też podatek został zapłacony.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych.

Czy zawarcie przez Wnioskodawcę kolejnych umów pożyczki ze spółką zależną (podmiotem opisanym w pozycji 50 wniosku ORD-IN) nadal będzie stanowić czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych...

Zdaniem Wnioskodawcy, umowy pożyczki będą podlegać podatkowi od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 1 ust. 1 pkt. 1 lit. b) oraz art. 6 ust. 1 pkt 8 lit. d) ustawy z dnia z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t. j. Dz. U. z 2007 roku, nr 68, póz. 450 ze zm.).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy z dnia 09 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t. j. Dz. U. z 2007 r. Nr 68, poz. 450 ze zm.) podatkowi temu podlegają wymienione w tym przepisie czynności cywilnoprawne, w tym między innymi umowy pożyczki.

W ustawie przewidziano jednak sytuacje, w których czynność mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy jest wyłączona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Stosownie do art. 2 pkt 4 ww. ustawy, nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest:

1. opodatkowana podatkiem od towarów i usług,
2. zwolniona z podatku od towarów i usług, z wyjątkiem:

  - umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem jest nieruchomość lub jej część, albo prawo użytkowania wieczystego spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach,
  - umowy spółki i jej zmiany,
  - umowy sprzedaży udziałów i akcji w spółkach handlowych.

O wyłączeniu czynności spod działania przepisów ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie decyduje okoliczność, że strony tej umowy są podatnikami podatku od towarów i usług, lecz wyłącznie fakt, że przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej konkretnej czynności jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub jest zwolniona z tego podatku.

W interpretacji nr ILPP1/443-601/08-2/HW z dnia 16 sierpnia 2008 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów poinformował Wnioskodawcę, że udzielanie przez Wnioskodawcę oprocentowanych pożyczek wypełnia dyspozycję przepisu art. 5 ust. 1 w związku z art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług i podlega opodatkowaniu tym podatkiem na ogólnych zasadach.

Stosownie do przepisu art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku usługi wymienione w załączniku Nr 4 do ustawy.

Jednocześnie poinformowano Zainteresowanego, że organ podatkowy nie jest organem uprawnionym do klasyfikowania danych usług lub towarów do odpowiednich symboli PKWiU.

Stwierdzono również, iż tylko w przypadku prawidłowego zaklasyfikowania do właściwego grupowania PKWiU możliwie jest rozstrzygnięcie o zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług danego towaru lub usługi.

W związku z tym, mając na uwadze wyżej wskazane przepisy ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych uznać należy, że stosownie do art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, jeżeli pożyczki udzielone przez Wnioskodawcę korzystają ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług, nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Końcowo tut. organ pragnie podkreślić, że w przypadku pożyczki udzielonej spółce przez wspólnika – w świetle art. 1 ust. 3 pkt 2 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych – czynność tę traktuje się jako zmianę umowy spółki.

Czynność ta zgodnie z art. 2 pkt 4 ww. ustawy nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych tylko w sytuacji opodatkowania jednej ze stron z tytułu dokonania tej czynności podatkiem od towarów i usług. Natomiast w przypadku zwolnienia z podatku od towarów i usług – zgodnie z art. 2 pkt 4 lit. b) ww. ustawy - zmiana umowy spółki podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Ponadto informuje się, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej stanu faktycznego z zakresu podatku od czynności cywilnoprawnych. Kwestia dotycząca zdarzenia przyszłego została rozstrzygnięta w odrębnej interpretacji z dnia 16 września 2008 r. nr ILPB2/436-52/08-3/AJ.

Natomiast w przedmiocie udzielenia pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług wydane zostały interpretacje nr ILPP1/443-601/08-2/HW oraz ILPP1/443-601/08-3/HW z dnia 16 września 2008 r.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.