INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością reprezentowanej przez Pełnomocnika, przedstawione we wniosku z dnia 29 kwietnia 2008 r. (data wpływu 05.05.2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie utraty prawa do zwolnienia dochodu uzyskanego z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 05 maja 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie utraty prawa do zwolnienia dochodu uzyskanego z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka prowadzi działalność gospodarczą na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej na podstawie zezwolenia nr (…) z 19.10.2000 r. Spółka nabyła prawo do zwolnienia dochodu uzyskiwanego z działalności gospodarczej w Strefie od podatku dochodowego od osób prawnych z tytułu poniesionych wydatków inwestycyjnych.

Nabycie prawa do zwolnienia podatkowego nastąpiło na podstawie art. 12 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. z 1994 r. Nr 123, poz. 600 ze zm.) w brzmieniu obowiązującym do dnia 31.12.2000 r.

Spółka podlegała wyłączeniom określonym pierwotnie w art. 5 ustawy z 16.11.2000 r. o zmianie ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. z 2000 r. Nr 117, poz. 1228 ze zm.), a później w art. 5 ustawy z 2.10.2003 r. o zmianie ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych i niektórych ustaw (Dz. U. z 2003 r. Nr 188, poz. 1840 ze zm.). W konsekwencji, w stosunku do Spółki utrzymane zostały w mocy zasady regulujące prawo do zwolnień podatkowych określone w art. 12 ustawy z 20.10.1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. z 1994 r. Nr 123, poz. 600 ze zm.) w brzmieniu obowiązującym do dnia 31.12.2000 r. oraz w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie art. 4 ust. 1 ww. ustawy w brzmieniu sprzed 31.12.2000 r.

W dniu 14.12.2007 r. Spółka wystąpiła do Ministra Gospodarki w trybie określonym w art. 6 ustawy z 2.10.2003 r. o zmianie ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych i niektórych ustaw (Dz. U. z 2003 r. Nr 188, poz. 1840 ze zm.) o zmianę zezwolenia nr 33 z 19.10.2000 r., na podstawie którego Spółka prowadzi działalność gospodarczej w strefie, polegającą na zastosowaniu do Spółki przepisów dotyczących zwolnień podatkowych określonych w art. 5 ww. ustawy w miejsce przepisów art. 12 ust. 1 ustawy z 20.10.1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. z 1994 r. Nr 123, poz. 600 ze zm.) w brzmieniu z dnia 31.12.2000 r. W dniu 10.03.2008 r. Spółka uzyskała ostateczną decyzję Ministra Gospodarki nr (…) z dnia 29.02.2008 r. w sprawie zmiany zezwolenia nr (…) z 19.10.2000 r., która to decyzja uwzględniła w całości powyższy wniosek Spółki.

Spółka przez cały okres swojej działalności w Strefie utrzymywała i nadal utrzymuje status małego przedsiębiorcy.

Spółka w najbliższym czasie zamierza zbyć składniki majątku, z którymi związane były powyższe wydatki inwestycyjne, przy czym Spółka chce zachować nabyte prawo do zwolnienia podatkowego.

Od chwili wprowadzenia przedmiotowych składników majątkowych do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, minęło już więcej niż 3 lata.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Na podstawie przepisów, którego z poniższych rozporządzeń wykonujących ustawę o specjalnych strefach ekonomicznych należy ustalać warunki czasowe, jakie muszą być zachowane przez Spółkę przy zbywaniu składników majątku związanych z wydatkami inwestycyjnymi – tak, aby Spółka nie utraciła nabytego prawa do zwolnienia od podatku dochodowego z tytułu kosztów nowej inwestycji w Strefie:

  - § 13 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 09.09.1997 r. w sprawie ustanowienia „Specjalnej Strefy Ekonomicznej” (Dz. U. z 1997 r. Nr 135, poz. 904 ze zm.) w brzmieniu z dnia 31.12.2000 r. czy
  - § 5 ust. 1 pkt 1 aktualnie obowiązującego rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 05.12.2006 r. w sprawie Specjalnej Strefy Ekonomicznej (Dz. U. z 2006 r. Nr 236, poz. 1704 ze zm.)...
2. Czy w razie zbycia w chwili obecnej składników majątku związanych z wydatkami inwestycyjnymi Spółka spełni warunki czasowe wymagane dla zachowania prawa do zwolnienia z podatku dochodowego...

Zdaniem Wnioskodawcy, na mocy art. 5 ustawy z 16.11.2000 r. o zmianie ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. z 2000 r. Nr 117, poz. 1228 ze zm.), a później art. 5 ustawy z 2.10.2003 r. o zmianie ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych i niektórych ustaw (Dz. U. z 2003 r. Nr 188, poz. 1840 ze zm.), w stosunku do Spółki utrzymane zostały w mocy zasady regulujące prawo do zwolnień podatkowych określone w art. 12 oraz w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie art. 4 ust. 1 ustawy z 20.10.1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. z 1994 r. Nr 123, poz. 600 ze zm.) w brzmieniu z dnia 31.12.2000 r. Przez przepisy wykonawcze należy rozumieć przede wszystkim § 13 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Rady Ministrów z 9.09.1997 r. w sprawie ustanowienia „Specjalnej Strefy Ekonomicznej” (Dz. U. z 1997 r. Nr 135, poz. 904 ze zm.) w brzmieniu z dnia 31.12.2000 r., zgodnie z którym podmiot tracił prawo do zwolnień od podatku dochodowego, jeżeli w roku podatkowym, w którym z niego skorzystał, lub przed upływem trzech lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym zakończył korzystanie ze zwolnień przeniesie w jakiejkolwiek formie własność składników majątkowych, (…), z którymi były związane zwolnienia od podatku (…).

Zgodnie jednak z art. 6 ust. 1 ustawy z 2.10.2003 r. o zmianie ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych i niektórych ustaw (Dz. U. z 2003 r. Nr 188, poz. 1840 ze zm.) przedsiębiorca, który uzyskał zezwolenie przed dniem 1 stycznia 2001 r., mógł wystąpić z wnioskiem do ministra właściwego do spraw gospodarki o jego zmianę polegającą na zastosowaniu do tego przedsiębiorcy przepisów dotyczących zwolnień podatkowych określonych w art. 5 ww. ustawy w miejsce art. 12 ustawy z 20.10.1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. z 1994 r. Nr 123, poz. 600 ze zm.) w brzmieniu z dnia 31.12.2000 r. Zgodnie zaś z art. 6 ust. 5 ww. ustawy termin do złożenia powyższego wniosku upływał z dniem 31.12.2007 r.

Spółka złożyła w przepisanym terminie stosowny wniosek oraz uzyskała ostateczną decyzję Ministra Gospodarki o zmianie zezwolenia, o której mowa w art. 6 ust. 1 ustawy z 2.10.2003 r. o zmianie ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych i niektórych ustaw (Dz. U. z 2003 r. Nr 188, poz. 1840 ze zm.).

Z uwagi na powyższe, w zakresie prawa do zwolnienia podatkowego Spółkę przestały wiązać art. 12 oraz przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 4 ust. 1 ustawy z 20.10.1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. z 1994 r. Nr 123, poz. 600 ze zm.) w brzmieniu z dnia 31.12.2000 r., w tym przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z 9.09.1997 r. w sprawie ustanowienia „Specjalnej Strefy Ekonomicznej” (Dz. U. z 1997 r. Nr 135, poz. 904 ze zm.) w brzmieniu z dnia 31.12.2000 r. Jednocześnie Spółka zaczęła w omawianym zakresie podlegać nowym regulacjom zawartym w art. 5 ustawy z 2.10.2003 r. o zmianie ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych i niektórych ustaw (Dz. U. z 2003 r. Nr 188, poz. 1840 ze zm.) oraz znowelizowanym przepisom wykonawczym wydanym na podstawie art. 4 ust. 1 ustawy z 20.10.1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. z 1994 r. Nr 123, poz. 600 ze zm.) w brzmieniu obowiązującym po 01.01.2001 r. Przez znowelizowane przepisy wykonawcze należy rozumieć obecne przepisy aktualnie obowiązującego rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 5.12.2006 r. w sprawie Specjalnej Strefy Ekonomicznej (Dz. U. z 2006 r. Nr 236, poz. 1704 ze zm.).

Mając powyższe na uwadze, Spółka stoi na stanowisku, że aby nie utracić prawa do zwolnienia podatkowego, przy planowanym zbyciu składników majątku związanych z wydatkami inwestycyjnymi, Spółka powinna spełnić warunki czasowe określone w § 5 ust. 1 pkt 1 obowiązującego rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 5.12.2006 r. w sprawie Specjalnej Strefy Ekonomicznej (Dz. U. z 2006 r. Nr 236, poz. 1704 ze zm.). Z uwagi bowiem na fakt zmiany zezwolenia w trybie art. 6 ust. 1 ustawy z 2.10.2003 r. o zmianie ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych i niektórych ustaw (Dz. U. z 2003 r. Nr 188, poz. 1840 ze zm.) nie znajdzie tu zastosowania § 13 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Rady Ministrów z 9.09.1997 r. w sprawie ustanowienia „Specjalnej Strefy Ekonomicznej” (Dz. U. z 1997 r. Nr 135, poz. 904 ze zm.) w brzmieniu z dnia 31.12.2000 r.

A zatem, w przypadku zbycia w chwili obecnej składników majątku związanych z wydatkami inwestycyjnymi, Spółka jako mały przedsiębiorca, zachowa prawo do zwolnienia z podatku dochodowego, gdyż od czasu wprowadzenia przedmiotowych składników majątkowych do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, minęło już więcej niż 3 lata.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zasady i tryb ustanawiania specjalnych stref ekonomicznych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zarządzania takimi strefami oraz szczególne zasady i warunki prowadzenia na ich terenie działalności gospodarczej zostały określone w ustawie z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. z 1994 r. Nr 123, poz. 600 ze zm.).

Zgodnie z dyspozycją zawartą w art. 4 ust. 1 ww. ustawy, Rada Ministrów wydała rozporządzenie z dnia 09 września 1997 r. w sprawie ustanowienia „Specjalnej Strefy Ekonomicznej” (Dz. U. Nr 135, poz. 904).

Od dnia 01 stycznia 2001 r. weszły w życie przepisy ustawy z dnia 16 listopada 2000 r. o zmianie ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. z 2000 r. Nr 117, poz. 1228). Zgodnie z art. 5 ust. 1 tej ustawy przedsiębiorcy, którzy przed dniem wejścia w życie ustawy uzyskali zezwolenie na podstawie art. 16 ust. 1 ustawy wymienionej w art. 1, zachowują przez okres ważności zezwolenia prawo do zwolnień i preferencji podatkowych określonych w art. 12 ust. 1 ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu obowiązującym przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy.

Z dniem uzyskania przez Rzeczpospolitą Polską członkostwa w Unii Europejskiej ustawą z dnia 2 października 2003 r. o zmianie ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych i niektórych ustaw (Dz. U. z 2003 r. Nr 188, poz. 1840) wprowadzono kolejne zmiany do ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych. Przepisem art. 3 tej ustawy uchylono art. 5 ustawy z dnia 16.11.2000 r. Natomiast art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 02.10.2003 r. stanowi, iż z zastrzeżeniem ust. 6, przedsiębiorca, który posiada zezwolenie uzyskane przed dniem 1 stycznia 2001 r., zachowuje prawo do zwolnień podatkowych określonych w art. 12 ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu z dnia 31 grudnia 2000 r.:

1. w okresie do dnia 31 grudnia 2011 r. - jeżeli był on w dniu wejścia w życie niniejszej ustawy małym przedsiębiorcą,
2. w okresie do dnia 31 grudnia 2010 r. - jeżeli był on w dniu wejścia w życie niniejszej ustawy średnim przedsiębiorcą

  - w rozumieniu załącznika 1 do rozporządzenia nr 70/2001/WE z dnia 12 stycznia 2001 r. w sprawie zastosowania art. 87 i 88 Traktatu WE w odniesieniu do pomocy państwa dla małych i średnich przedsiębiorstw (Dz. Urz. WE L 10 z 13.01.2001 r.).

Natomiast stosownie do art. 5 ust. 2 ustawy z dnia 02.10.2003 r., dochody uzyskane przez przedsiębiorcę innego niż przedsiębiorca, o którym mowa w ust. 1, z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy na podstawie zezwolenia wydanego przed dniem 1 stycznia 2001 r., są zwolnione z podatku dochodowego w zakresie ustalonym w art. 12 ustawy, o której mowa w art. 1, z tym że:

1. maksymalna dopuszczalna wielkość pomocy publicznej wynosi:

  a) 30 % kosztów inwestycji poniesionych do dnia 31 grudnia 2006 r. - dla przedsiębiorców prowadzących działalność w sektorze motoryzacyjnym,
  b) 75 % kosztów inwestycji poniesionych do dnia 31 grudnia 2006 r. - dla przedsiębiorców prowadzących działalność inną niż określona w lit. a na podstawie zezwolenia wydanego przed dniem 1 stycznia 2000 r.,
  c) 50 % kosztów inwestycji poniesionych do dnia 31 grudnia 2006 r. - dla przedsiębiorców prowadzących działalność inną niż określona w lit. a na podstawie zezwolenia wydanego po dniu 31 grudnia 1999 r.,
2. przy ustaleniu dopuszczalnej wielkości pomocy publicznej, o której mowa w pkt 1, uwzględnia się koszty inwestycji poniesione przez przedsiębiorcę w trakcie obowiązywania zezwolenia,
3. przy ustaleniu dopuszczalnej wielkości pomocy publicznej uwzględnia się całkowitą wielkość pomocy publicznej, jaką uzyskał przedsiębiorca od dnia 1 stycznia 2001 r., z wyłączeniem pomocy publicznej wynikającej z deklaracji podatkowej złożonej za rok 2000,
4. do określenia wielkości pomocy publicznej z tytułu zwolnienia z podatku dochodowego przyjmuje się dochód uzyskany z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy w ramach zezwolenia, pomniejszony o równowartość strat poniesionych na tej działalności przez przedsiębiorcę.

Ponadto w ustawie z dnia 02.10.2003 r. wpisano regulację art. 6 ust. 1, zgodnie z którą przedsiębiorca, który uzyskał zezwolenie przed dniem 1 stycznia 2001 r., może wystąpić z wnioskiem do ministra właściwego do spraw gospodarki o jego zmianę polegającą na zastosowaniu do tego przedsiębiorcy przepisów dotyczących zwolnień podatkowych określonych w art. 5 w miejsce przepisów art. 12 ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu z dnia 31 grudnia 2000 r.

Z opisanego przez Spółkę zdarzenia przyszłego wynika, iż prowadzi Ona działalność gospodarczą na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej na podstawie zezwolenia wydanego z dnia 19.10.2000 r. W ustawowym terminie (tj. w dniu 14.12.2007 r.) Spółka wystąpiła do Ministra Gospodarki o zmianę przedmiotowego zezwolenia w trybie art. 6 ustawy z dnia 02.10.2003 r. o zmianie ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych i niektórych ustaw. Decyzja z dnia 29.02.2008 r. Minister Gospodarki uwzględnił wniosek Spółki w całości. W związku z wydaną decyzją, zmiana zezwolenia polega na tym, że w stosunku do Spółki zastosowanie znajdzie art. 5 ustawy z dnia 02.10.2003 r., natomiast przestały ją obowiązywać przepisy art. 12 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. z 1994 r. Nr 123, poz. 600 ze zm.) w brzmieniu z dnia 31.12.2000 r. Spółka przez cały okres swojej działalności prowadzonej w Strefie utrzymuje status małego przedsiębiorcy.

Odnosząc się do tego zdarzenia, stwierdzić należy, że Spółka nie uzyskała nowego zezwolenia. które uprawnia ją do korzystania ze zwolnienia podatkowego na nowych zasadach. W związku z tym, Spółka korzysta ze zwolnienia podatkowego na podstawie przysługującego jej zezwolenia nr 33 z dnia 19.10.2000 r., zmienionego tylko decyzją Ministra Gospodarki. Zatem Spółka jest tzw. „starym” przedsiębiorcą w rozumieniu art. 5 ustawy z dnia 02.10.2003 r. o zmianie ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych i niektórych ustaw, na podstawie którego zachowała prawo do zwolnień podatkowych określonych w art. 12 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych w brzmieniu z dnia 31.12.2000 r. przez okres do 31.12.2011 r. (dotyczy małych przedsiębiorców, którym jest Spółka). Nie zmienia tego fakt wystąpienia i zmiany zezwolenia na podstawie art. 6 ustawy z dnia 02.10.2003 r.

Z art. 6 ustawy z dnia 02.10.2003 r. o zmianie ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych i niektórych ustaw wynika bowiem, że zmiana zezwolenia ma polegać na zastosowaniu po jego zmianie zwolnień określonych w art. 5 tej ustawy w miejsce przepisu art. 12 ustawy z dnia 20.10.1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych w brzmieniu sprzed 31.12.2000 r. Jednakże z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 02.10.2003 r. wynika jedynie, że mały „stary” przedsiębiorca (tj. Spółka) zachowuje prawo do zwolnień w okresie do dnia 31.12.2011 r., ale przepis ten nie wprowadza żadnej normy prawnej, z której wynikałoby, że to będą nowe zasady zwolnień. Ponadto określenie zawarte w tej regulacji, tj. „zachowuje prawo” sugeruje wyraźnie, iż chodzi o prawa nabyte, których zakres dla małych „starych” przedsiębiorców się nie zmienił.

Natomiast nowe zasady korzystania ze zwolnień zostały określone w art. 5 ust. 2 ustawy z dnia 02.10.2003 r., która to jednak regulacja odnosi się tylko i wyłącznie do „starych” przedsiębiorców, którzy nie mieli statusu małych lub średnich. Właśnie ci przedsiębiorcy byli w gorszej sytuacji po wejściu Polski do Unii Europejskiej, bowiem prawa nabyte zostały im ograniczone. Dlatego dano im możliwość zmiany swoich zezwoleń, w trybie art. 6 ww. ustawy, w celu dostosowania ich do nowych zasad korzystania z pomocy publicznej państwa.

Reasumując, Spółka jako mały „stary” przedsiębiorca, nawet jeżeli zmieniła swoje zezwolenie, korzysta ze zwolnienia podatkowego od podatku dochodowego na starych zasadach, tj. na podstawie art. 12 ustawy z dnia 20.10.1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych w brzmieniu obowiązującym do dnia 31.12.2000 r., ponieważ art. 5 ustawy z dnia 02.10.2003 r. nie ustanawia żadnych nowych zasad korzystania przez Spółkę (małego przedsiębiorcę) ze zwolnienia podatkowego, nie wskazuje żadnej daty, na podstawie której ustalany byłby stan prawny, na podstawie którego miałyby zostać określone zasady i wielkość korzystania ze zwolnienia.

Ponadto z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Spółka zamierza zbyć składniki majątku związane z wydatkami inwestycyjnymi, z tytułu poniesienia których nabyła prawo do zwolnienia w podatku dochodowym, ale jest zainteresowana aby nie utracić przy tym prawa do korzystania ze zwolnienia podatkowego w podatku dochodowym od osób prawnych.

W związku z powyższym, aby Spółka przy zbyciu składników majątku nie utraciła prawa do zwolnienia podatkowego, winna zastosować przepis § 13 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 9 września 1997 r. w sprawie ustanowienia „Specjalnej Strefy Ekonomicznej” (Dz. U. Nr 135, poz. 904) w brzmieniu obowiązującym do dnia 31.12.2000 r. Przepis ten stanowi, iż podmiot traci prawo do zwolnień od podatku dochodowego, jeżeli w roku podatkowym, w którym z niego skorzystał, lub przed upływem trzech lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym zakończył korzystanie ze zwolnień przeniesie w jakiejkolwiek formie własność składników majątkowych, o których mowa w § 2 ust. 1 pkt 1, z którymi były związane zwolnienia od podatku; nie dotyczy to przeniesienia własności w wyniku przekształcenia, łączenia lub podziału podmiotów, a także przeniesienia własności tych składników majątkowych, w stosunku do których nastąpiło zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową w rozumieniu przepisów, o których mowa w § 10 ust. 1.

Ponadto stwierdzić należy, że Spółka nadal korzysta ze zwolnienia podatkowego w podatku dochodowym od osób prawnych, a składniki majątku, które mają zostać zbyte, zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych ponad trzy lata temu. Z opisanego zdarzenia przyszłego nie wynika natomiast, iż przeniesienie praw własności tych składników związane jest z przekształceniem, podziałem lub połączeniem Spółki lub też nastąpiło zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową. Tylko te zdarzenia umożliwiają Spółce wcześniejsze zbycie środków trwałych.

Zatem, w razie zbycia w chwili obecnej składników majątku związanych z wydatkami inwestycyjnymi, Spółka nie spełnia warunków czasowych wymaganych dla zachowania prawa do zwolnienia w podatku dochodowym.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.