INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z dnia 18 grudnia 2007 r. (data wpływu 27.12.2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej ustawy Ordynacja podatkowa w zakresie odpowiedzialności osób trzecich za zaległości podatkowe – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 grudnia 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej ustawy Ordynacja podatkowa w zakresie odpowiedzialności osób trzecich za zaległości podatkowe.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca zamierza przystąpić do ogłoszonego przez syndyka masy upadłości – przetargu publicznego w sprawie nabycia przedsiębiorstwa w upadłości. W skład upadłego przedsiębiorstwa wchodzą m.in. prawo wieczystego użytkowania gruntów wraz z prawem własności znajdujących się na tym gruncie budynków. W chwili obecnej, brak jeszcze wyceny poszczególnych składników majątkowych, dokonanej przez rzeczoznawców. Odnośnie budynków – będą to z pewnością kwoty jednostkowe przekraczające 15.800,- zł.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w przypadku nabycia od syndyka masy upadłości w drodze przetargu publicznego majątku upadłego (całego przedsiębiorstwa), tj. spółki akcyjnej (w tym prawa wieczystego użytkowania i nieruchomości) Nabywca (Wnioskodawca) składników majątku związanego z prowadzoną działalnością gospodarczą odpowiada solidarnie ze zbywcą za powstałe do dnia nabycia przedsiębiorstwa upadłego zaległości podatkowe w trybie art. 112 Ordynacji podatkowej...

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 313 ust. 1 ustawy Prawo upadłościowe i naprawcze, sprzedaż dokonana w postępowaniu upadłościowym ma skutki sprzedaży egzekucyjnej, niezależnie, czy dotyczy ruchomości czy nieruchomości. Nabycie zatem przedsiębiorstwa w postępowaniu egzekucyjnym – podobnie jak w procedurze cywilnej, w tym art. 879 Kodeksu postępowania cywilnego, uzyskanie własności majątku w drodze licytacji publicznej, nie jest nabyciem tego majątku w rozumieniu art. 112 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tak też Ministerstwo Finansów w Biuletynie Skarbowym 1/2004, str. 20). Ponadto Wnioskodawca uważa, że art. 313 prawa upadłościowego i naprawczego ma charakter szczególny w stosunku do przepisu art. 112 ustawy Ordynacja podatkowa, który zawiera normę o charakterze ogólnym. Biorąc więc pod uwagę regułę kolizyjną, że przepis szczególny uchyla przepis ogólny, art. 112 ordynacji podatkowej nie powinien mieć zastosowania w zakresie odpowiedzialności nabywcy za zobowiązania podatkowe zbywcy. Zdaniem Wnioskodawcy, przyjęcie, że art. 313 prawa upadłościowego i naprawczego jest przepisem zawierającym regulację mającą charakter szczególny w stosunku do art. 112 ordynacji podatkowej, winien skutkować tym, iż roszczenia oparte na art. 112 ordynacji podatkowej powinny być zgłoszone sędziemu komisarzowi pod rygorem ich wygaśnięcia.

Reasumując, Wnioskodawca uważa, że wygranie przetargu publicznego w sprawie nabycia przedsiębiorstwa w upadłości (poszczególnych składników przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 55 kodeksu cywilnego) będącego nabyciem pierwotnym, nie spowoduje u Wnioskodawcy (potencjalnego nabywcy przedsiębiorstwa w upadłości) odpowiedzialności za zobowiązania upadłego – jako osoby trzeciej w rozumieniu art. 112 ordynacji podatkowej. Art. 112 ordynacji podatkowej znajduje bowiem zastosowanie jedynie w przypadku nabycia pochodnego, z którym nie mamy do czynienia w przypadku sprzedaży egzekucyjnej – znajdującej zastosowanie przy sprzedaży upadłościowej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 107 § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) w przypadkach i w zakresie przewidzianych w niniejszym rozdziale za zaległości podatkowe podatnika odpowiadają całym swoim majątkiem solidarnie z podatnikiem również osoby trzecie. Natomiast zgodnie z art. 112 § 1 ww. ustawy nabywca przedsiębiorstwa, zorganizowanej części przedsiębiorstwa, składników majątku związanego z prowadzoną działalnością gospodarczą wymienionych w § 2, jeżeli ich wartość jednostkowa w dniu zbycia wynosi co najmniej 16.100 zł, odpowiada całym swoim majątkiem solidarnie z podatnikiem za powstałe do dnia nabycia zaległości podatkowe związane z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Zatem, nie każdy nabyty składnik majątkowy uzasadnia odpowiedzialność nabywcy jako osoby trzeciej w rozumieniu przepisów ordynacji podatkowej. Sytuacja taka może mieć miejsce dopiero wtedy, gdy jednostkowa wartość składnika majątku przekracza ustawowo określony próg. Na podstawie art. 112 § 2 składnikami majątku związanego z prowadzoną działalnością gospodarczą są aktywa trwałe w rozumieniu przepisów o rachunkowości, z wyłączeniem należności długoterminowych, udzielonych pożyczek i długoterminowych rozliczeń międzyokresowych.

W myśl § 3 i § 4 ww. artykułu zakres odpowiedzialności nabywcy jest ograniczony do wartości nabytego przedsiębiorstwa, jego zorganizowanej części lub składników majątku i nie obejmuje:

1. należności wymienionych w art. 107 § 2 pkt 1 tj. podatków nie pobranych oraz pobranych, a nie wpłaconych przez płatników lub inkasentów,
2. odsetek za zwłokę od zaległości podatkowych oraz oprocentowania, o którym mowa w art. 107 § 2 pkt 3 tj. oprocentowania niezwróconych w terminie zaliczek naliczonego podatku od towarów i usług, powstałych po dniu nabycia.

Wskazane powyżej przepisy ordynacji podatkowej, stanowią ogólną regulację zakresu odpowiedzialności osoby trzeciej za zaległości podatkowe zobowiązanego.

Regulację szczególną zawierają w powyższym zakresie przepisy ustawy z 28 lutego 2003 r. Prawo upadłościowe i naprawcze (t. j. Dz. U. z 2003 r. Nr 60, poz. 535 ze zm.), statuujące regulacje prawne dotyczące m.in. sprzedaży przedsiębiorstwa w trakcie likwidacji masy upadłości. Zgodnie z art. 313 ust. 1 ww. ustawy sprzedaż dokonana w postępowaniu upadłościowym ma skutki sprzedaży egzekucyjnej. W myśl natomiast art. 317 ust. 2 zd. 2 i 3 nabywca przedsiębiorstwa upadłego nabywa je w stanie wolnym od obciążeń i nie odpowiada za zobowiązania upadłego. Wszelkie obciążenia na składnikach przedsiębiorstwa wygasają, z wyjątkiem obciążeń wymienionych w art. 313 ust. 3 i 4 (tj. z wyjątkiem określonych w tych przepisach służebności, użytkowania oraz prawa dożywotnika), a zatem nie obejmujących należności podatkowych.

Należy również nadmienić, iż cena uzyskana ze sprzedaży (np. przedsiębiorstwa upadłego w całości) wchodzi w skład funduszu masy upadłości i podlega podziałowi według przepisów o podziale funduszów masy upadłości i sum uzyskanych ze zbycia rzeczy i praw obciążonych rzeczowo (art. 335 i 360 ustawy Prawo upadłościowe i naprawcze). Według art. 342 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy, zaległe zobowiązania podatkowe wraz z odsetkami za zwłokę zaliczone są do drugiej kategorii kolejności zaspokajania wierzycieli z funduszów masy upadłości.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca zamierza przystąpić do ogłoszonego przez syndyka masy upadłości przetargu publicznego w sprawie nabycia całego przedsiębiorstwa w upadłości – spółki akcyjnej. Biorąc powyższe pod uwagę, w przypadku nabycia w drodze przetargu publicznego organizowanego przez syndyka masy upadłości przedsiębiorstwa postawionego w stan upadłości, Spółka nie będzie odpowiadać za zobowiązania podatkowe i odsetki od tych zobowiązań podatkowych przedsiębiorstwa upadłego, albowiem na gruncie przedstawionego przez Spółkę zdarzenia przyszłego przepisy ordynacji podatkowej o odpowiedzialności nabywcy za zaległości podatkowe zbywcy nie będą miały zastosowania. Wskazana regulacja prawa upadłościowego i naprawczego stanowi lex specialis do regulacji ordynacji podatkowej (lex generalis) i wyłącza zastosowanie ww. art. 112 w przedmiotowej sytuacji.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.