INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Państwa, przedstawione we wniosku z dnia 11.02.2008 r. (data wpływu 13.02.2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia obowiązku podatkowego w związku z przeniesieniem rezydencji podatkowej do Holandii – jest:

prawidłowe - w części dotyczącej opodatkowania dochodów z tytułu zatrudnienia w Holandii,

nieprawidłowe - w części dotyczącej właściwości miejscowej do rozliczenia dochodów osiągniętych z tytułu zatrudnienia oraz z tytułu najmu lokalu mieszkalnego w Polsce.

UZASADNIENIE

W dniu 13.02.2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowym od osób fizycznych w zakresie ustalenia obowiązku podatkowego w związku z przeniesieniem rezydencji podatkowej do Holandii

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni od 1 czerwca 2007 mieszka w Holandii, gdzie pracuje w X. Posiada numer identyfikacji podatkowej, tzw. SQFI, odprowadza podatek i wszystkie składki. Przez pierwsze pięć miesięcy roku podatkowego t.j. do 31 maja 2007 r. pracowała w Polsce. Przed wyjazdem z kraju złożyła druk NIP-3, informując urząd skarbowy o wymeldowaniu z dotychczasowego stałego miejsca zamieszkania oraz o wyjeździe na stałe do Holandii.

W Holandii znajduje się Jej ośrodek interesów życiowych:

1. jedynym miejscem zamieszkania jest Holandia. W Holandii przebywa na stale (zameldowanie) i nie ma zamiaru powrotu do kraju.
2. Jest w zarejestrowanym związku partnerskim.
3. W dniu 8 maja 2008 roku Wnioskodawczyni spodziewa się dziecka.
4. Pracuje zawodowo – umowę o pracę ma zawartą na czas nieokreślony. W aktualnym miejscu zamieszkania posiada rachunek bankowy, na który comiesięcznie wpływa wypłacane wynagrodzenie,
5. Posiada Numer identyfikacji podatkowej SOFl
6. Podatek i wszystkie składki zdrowotne odprowadza w Holandii.
7. Aktualnie Wnioskodawczyni ubiega się o certyfikat rezydencji podatkowej.
   
   

W chwili obecnej posiada w Polsce nieruchomości i ziemie, które nie stanowią dla Niej centrum interesów gospodarczych, w skład których wchodzą:

1. Mieszkanie własnościowe, przeznaczone pod wynajem. Na mieszkanie ma zaciągnięty kredyt hipoteczny na okres 30 lat,
2. Z kredytem hipotecznym związane jest konto bankowe, na którego rachunek dokonuje spłat rat kredytu.
3. Przychody z najmu - lokalu mieszkalnego za okres: 13.07.2007 - 30.09.2007. Przychód rozliczony będzie na zasadach ogólnych.
4. Jest właścicielką działek rekreacyjnych oraz ziemi rolnej.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy na Wnioskodawczyni ciąży obowiązek rozliczenia dochodów uzyskanych z pracy w Holandii w polskim urzędzie skarbowym, czy też powinna złożyć dwa oddzielne zeznania podatkowe - jedno w Polsce z tytułu dochodów osiągniętych z tytułu zatrudnienia oraz najmu mieszkania w Polsce, a drugie w Holandii, z tytułu zatrudnienia w okresie od 1 czerwca 2007 r. w Holandii...

Stanowisko wnioskodawcy:

Biorąc pod uwagę wcześniej opisaną sytuację osobistą oraz materialną: stałe miejsce zamieszkania - Holandia, zarejestrowany związek partnerski, rodzinę, pracę, dochody, podatki oraz ubezpieczenia, uważam iż moim centrum interesów osobistych jest tylko i wyłącznie Holandia, stad powinnam złożyć dwa oddzielne zeznania podatkowe, w Holandii oraz w Polsce.

W zeznaniu podatkowym w Polsce, powinnam rozliczyć dochody uzyskane z pracy za okres pięciu miesięcy 2007 roku oraz doliczyć przychody uzyskane z najmu mieszkania w roku 2007, rozliczane na zasadach ogólnych.

W zeznaniu podatkowym w Holandii powinnam rozliczyć wszystkie dochody osiągnięte w Holandii w okresie od 1 czerwca 2007 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. t. j. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Natomiast zgodnie z art. 3 ust. 2a ww. ustawy osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Powołane przepisy stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska stosownie do treści art. 4a tej ustawy.

Zgodnie z art. 4 ust. 1 Konwencji między Rzeczpospolitą Polską a Królestwem Niderlandów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu podpisanej w Warszawie w dniu 13.02.2002 r. (Dz. U. z 2003 r. Nr 216, poz. 2120) określenie osoba ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, oznacza osobę, która zgodnie z prawem tego Państwa podlega tam opodatkowaniu z uwagi na jej miejsce zamieszkania, miejsce stałego pobytu, miejsce zarządu albo inne kryterium o podobnym charakterze i obejmuje również to Państwo, każdą jego jednostkę terytorialną lub organ lokalny. Jednakże określenie to nie obejmuje osób, które podlegają opodatkowaniu w tym Państwie, w zakresie dochodu osiąganego tylko ze źródeł w tym Państwie.

Rozstrzygające znaczenie w kwestii opodatkowania dochodów uzyskiwanych ze źródeł położonych na terytorium danego państwa ma zatem ustalenie miejsca zamieszkania Podatnika.

Definicja miejsca zamieszkania odnosi się zatem bezpośrednio do określenia „miejsca zamieszkania” przyjętego w ustawodawstwach wewnętrznych państw i uwzględnia różne formy więzi osobistej z państwem, które we własnym ustawodawstwie ustala podstawę nieograniczonego obowiązku podatkowego.

Zgodnie z art. 3 ust. 1a ww. ustawy za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1. posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) l
2. przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.
   
   

Mając na uwadze opisany we wniosku stan faktyczny oraz przedstawiony powyżej stan prawny należy stwierdzić, iż Wnioskodawczyni od dnia wyjazdu do Holandii przeniosła ośrodek interesów życiowych do Holandii.

W państwie tym mieszka z zamiarem stałego pobytu (nie zamierza wracać do Kraju), jest zarejestrowana w związku partnerskim, spodziewa się dziecka, pracuje zawodowo, posiada numer identyfikacji podatkowej, opłaca podatki i składki zdrowotne. Natomiast w Polsce posiada rachunek bankowy używany wyłącznie w celu dokonywania spłat rat kredytu hipotecznego zaciągniętego na lokal mieszkalny, ponadto jest właścicielką działek rekreacyjnych i ziemi rolnej.

Oznacza to, iż od dnia 1.06.2007 r. Wnioskodawczyni podlega w Polsce ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu tj. podlega opodatkowaniu jedynie od dochodów osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Natomiast do dnia wyjazdu do Holandii podlegała w Polsce opodatkowaniu od całości uzyskanych dochodów na zasadach określonych w art. 3 ust. 1 ww. ustawy.

Reasumując należy stwierdzić, iż:

W okresie od 1.01.2007 r. do 31.05.2007 r. Wnioskodawczyni podlegała nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Od uzyskanych, w tym czasie dochodów powinna zgodnie z dyspozycją art. 45 ust. 1 i ust. 1b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych złożyć zeznanie podatkowe w urzędzie skarbowym właściwym wg ostatniego miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej z zastrzeżeniem ust. 7.

Natomiast dochody uzyskane od 1 czerwca 2007 r. z tytułu pracy wykonywanej w Holandii gdzie Wnioskodawczyni przeniosła swoje centrum interesów życiowych z zamiarem stałego pobytu nie podlegają opodatkowaniu w Polsce. W związku z powyższym przychody te będą opodatkowane w Holandii.

Uzyskane w okresie od 13.07. do 30.09.2007 r. w Polsce przychody z najmu lokalu mieszkalnego stanowią dochód z majątku nieruchomego, który zgodnie z dyspozycją art. 6 ust. 1 ww. konwencji podlega opodatkowaniu w państwie na terenie którego majątek jest położony. Ponieważ od 1.06.2007 r. Wnioskodawczyni podlega w Polsce ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, osiągając dochody ze źródeł przychodów położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej bez pośrednictwa płatnika (przychody z najmu lokalu mieszkalnego) jest obowiązana do złożenia zeznania na formularzu o symbolu PIT – 36 o wysokości osiągniętego dochodu w Polsce w urzędzie skarbowym właściwym w sprawach opodatkowania osób zagranicznych (wg. miejsca położenia nieruchomości).

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.