INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770), Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony przedstawione we wniosku z dnia 05.06.2008 r. (data wpływu 17.06.2008 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie opodatkowania sprzedaży dwóch mieszkań – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17.06.2008 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży dwóch mieszkań.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Właściciele lokali Nieruchomości, uchwałą nr ….. wyrazili zgodę na zagospodarowanie ze środków własnych dwóch lokali mieszkalnych powstałych w wyniku adaptacji sześciu suszarni będących częścią wspólną. Uzyskali na to zgodę prezydenta M. Y. Uchwałą nr …… właściciele w obecności notariusza wyrazili zgodę na przebudowę suszarni, z których zostały wyodrębnione dwa lokale mieszkalne z przeznaczeniem na sprzedaż. Środki uzyskane ze sprzedaży właściciele przeznaczyli na fundusz remontowy, z którego sfinansowano remont kapitalny dwóch wind. Część środków będzie przeznaczona na spłatę kredytu termomodernizacyjnego oraz planowany jest remont wyeksploatowanych instalacji technicznych i budowa własnej hydroforni.

Przedmiotowe mieszkania wygospodarowane z części wspólnej zostały zasiedlone przed podpisaniem aktu notarialnego ich zbycia.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy dochód uzyskany przez wspólnotę z tytułu sprzedaży dwóch mieszkań wchodzących w skład nieruchomości wspólnej, powstałych z adaptacji (suszarni), finansowanej ze środków własnych, objęty jest podatkiem od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy, dochód uzyskany ze sprzedaży dwóch mieszkań wygospodarowanych z części wspólnej, przeznaczony na potrzeby wspólnoty, jest dochodem zwolnionym od opodatkowania, bowiem mieszkania zostały zasiedlone przed podpisaniem aktu notarialnego. Jest to rynek wtórny, który jest zwolniony z podatku VAT. Ponadto Wnioskodawca podnosi, iż przedmiotowa nieruchomość ma ponad dwadzieścia lat i wymaga wielu kapitalnych remontów i napraw.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

W pierwszej kolejności należy wyjaśnić, iż stosownie do art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) - zwanej dalej ustawą, podstawą opodatkowania w podatku od towarów i usług jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy (…), a nie jak wskazuje Strona dochód.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają: odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Definicja towaru, skonstruowana na potrzeby podatku od towarów i usług, zawarta została w art. 2 pkt 6 ustawy. Zgodnie z nią towarem są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty. Zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy, przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy zwalnia się od podatku dostawę obiektów budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyjątkiem obiektów i ich części, które mają być zasiedlone lub zamieszkane po raz pierwszy; zwolnienie nie dotyczy części budynków przeznaczonych na inne cele niż mieszkaniowe.

Pod pojęciem obiektów budownictwa mieszkaniowego zgodnie z art. 2 pkt 12 ustawy rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Natomiast zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy pierwsze zasiedlenie to wydanie pierwszemu nabywcy lub pierwszemu użytkownikowi obiektów budownictwa mieszkaniowego lub ich części do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu.

Jak wynika z powyższych przepisów zwolnienie od podatku od towarów i usług stosuje się w odniesieniu do sprzedaży lokali mieszkalnych, jeśli uprzednio były one już zasiedlone lub zamieszkane.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Strona dokonała przebudowy suszarni, będących częścią wspólną na dwa lokale mieszkalne, które zostały przeznaczone na sprzedaż. Przedmiotowe lokale zostały zasiedlone przed ich zbyciem tj. podpisaniem aktu notarialnego.

Należy zauważyć, iż stosownie do przepisu art. 535 Kodeksu cywilnego, na umowę sprzedaży składają się następujące czynności: zobowiązanie się sprzedawcy do przeniesienia na kupującego własności rzeczy będącej przedmiotem umowy, zobowiązanie się sprzedawcy do wydania tej rzeczy kupującemu, zobowiązanie się kupującego do odbioru rzeczy, zobowiązanie się kupującego do zapłaty sprzedawcy ceny. Ponadto, zgodnie z brzmieniem przepisu art. 158 Kodeksu cywilnego, umowa zobowiązująca do przeniesienia własności nieruchomości powinna być zawarta w formie aktu notarialnego.

Strony mogą wedle własnego uznania określić termin wydania i odbioru rzeczy oraz termin i sposób zapłaty ceny bezpośrednio w treści aktu notarialnego. Jedynie moment przeniesienia własności tożsamy jest z momentem zawarcia umowy, za sprawą przepisu art. 157 § 1 Kodeksu cywilnego, który to przepis stanowi, iż przeniesienie własności nieruchomości nastąpić może jedynie niezwłocznie i bezwarunkowo (własność nieruchomości nie może być przeniesiona pod warunkiem, ani z zastrzeżeniem terminu). Z tego samego powodu podpisanie aktu notarialnego jest warunkiem koniecznym i zarazem wystarczającym do uznania, iż miała miejsce dostawa lokalu mieszkalnego w rozumieniu przepisu art. 7 ust. 1 ustawy.

Wymienione w art. 535 Kodeksu cywilnego wydanie i odebranie rzeczy są dwiema różnymi czynnościami, które nie muszą być wykonane równocześnie (wydanie rzeczy nie musi być połączone z faktycznym objęciem rzeczy przez kupującego). Wydanie rzeczy nie jest jednoznaczne z pojęciem odbioru rzeczy przez kupującego, ani też wykonanie przez sprzedawcę obowiązku wydania rzeczy nie następuje dopiero z momentem objęcia rzeczy we władanie.

Zatem, dla ustalenia, czy doszło do odpłatnej dostawy, istotne jest ustalenie czy nastąpiło przeniesienie własności tej nieruchomości na nabywcę, które jest równoznaczne z wydaniem tej nieruchomości. Wydanie nieruchomości stanowi zatem skutek zawarcia umowy sprzedaży, która w przypadku sprzedaży nieruchomości dochodzi do skutku pod rygorem nieważności z chwilą zawarcia aktu notarialnego.

Stosownie do ww. art. 2 pkt 14 ustawy, przez pierwsze zasiedlenie należy rozumieć objęcie we władanie obiektu budownictwa mieszkaniowego lub jego części (lokalu mieszkalnego) przez pierwszego nabywcę lub pierwszego użytkownika. Przedmiotowy obiekt (lokal) nie musi być faktycznie zamieszkały, lecz winien być przejęty przez nabywcę do użytkowania. Wydanie przedmiotowych obiektów nabywcy winno nastąpić w ramach wykonania przez sprzedającego czynności podlegających opodatkowaniu.

Zatem nieprawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, iż dostawa lokali mieszkalnych zasiedlonych przez ich nabywcę przed podpisaniem aktu notarialnego, skutkuje tym, że podatnik ma prawo do zastosowania zwolnienia z podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. Bowiem lokale zostały wydane nabywcy przez Wnioskodawcę w ramach wykonach przez niego czynności opodatkowanych w dniu sporządzenia aktu notarialnego, jak i również objęcie we władanie lokali mieszkalnych nastąpiło w dniu dokonania dostawy. W związku z powyższym dokonana sprzedaż przez Stronę nie spełnia definicji pierwszego zasiedlenia, o którym mowa w art. 2 pkt 14 ustawy.

W przypadku sprzedaży mieszkań powstałych po adaptacji suszarni, Strona powinna zastosować stawkę podatku w wysokości 7 %, stosownie do art. 41 ust. 12 ustawy, który stanowi, iż stawkę podatku, o której mowa w ust. 2 (tj. w wysokości 7%), stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Bowiem lokale te stosownie do art. 2 pkt 14 ustawy, były po raz pierwszy zasiedlone w związku z wydaniem ich pierwszemu nabywcy, a więc nie będą korzystać ze zwolnienia przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.