INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Jawnej, przedstawione we wniosku z dnia 11 kwietnia 2008 r. (data wpływu 14 kwietnia 2008 r.), uzupełnionym w dniach 23 maja 2008 r. i 2 lipca 2008 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 kwietnia 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka Jawna na podstawie umowy developerskiej otrzymała wpłatę na mieszkanie, które będzie oddane do użytku w terminie późniejszym poprzez podpisanie aktu notarialnego pomiędzy spółką, a kupującym. Wnioskodawca w zakresie ewidencjonowania zdarzeń gospodarczych prowadzi księgi rachunkowe.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

W jakim momencie spółka jest zobowiązana rozliczyć podatkowo poniesione koszty związane z prowadzoną działalnością developerską...

Zdaniem Wnioskodawcy, poniesione przez spółkę koszty związane bezpośrednio z prowadzoną działalnością developerską – koszty budowy obiektu/ów można uznać za koszty podatkowe w momencie podpisania pomiędzy spółką a kupującym umowy kupna – sprzedaży w formie aktu notarialnego. Wówczas spółka ma prawo do ujęcia kosztów uzyskania przychodu w wysokości określonej proporcją – ilość m² sprzedanej powierzchni mieszkań / ilość m² powierzchni użytkowej budynku x aktualne koszty budowy (bezpośrednie).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ust. 1.

Powyższe oznacza, że wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, z ww. zastrzeżeniem, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami, w tym służą zachowaniu lub zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów. Kosztami uzyskania przychodów są zarówno koszty bezpośrednio, jak i pośrednio związane z uzyskiwanymi przychodami, dotyczące całokształtu działalności Wnioskodawcy, związane z funkcjonowaniem firmy. Gdy istnieje związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy wydatkiem a uzyskanym przychodem, wówczas spełniony jest podstawowy warunek do uznania poniesionego wydatku za koszt podatkowy, po wyłączeniu kosztów wymienionych w art. 23 ust. 1 ww. ustawy.

Ponadto, aby zaliczyć wydatek do kosztów uzyskania przychodów muszą być spełnione następujące warunki:

• został poniesiony w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
• poniesiony został w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,
• został właściwie udokumentowany,
• nie znajduje się w katalogu kosztów zawartych w art. 23 ust. 1 ww. ustawy.

Zatem, wydatki ponoszone w związku z działalnością developerską i spełniające kryteria określone w art. 22 ust. 1 ww. ustawy, można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów.

W przypadku podatników prowadzących ewidencje księgowe w formie ksiąg rachunkowych zastosowanie znajdują przepisy art. 22 ust. 5-5d ww. ustawy. W myśl tych regulacji koszty uzyskania przychodu dzielą się na koszty bezpośrednio oraz pośrednio związane z uzyskanym przychodem.

Zgodnie z art. 22 ust. 5 ww. ustawy, koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 5a i 5b.

Mając na względzie powołany przepis, stwierdzić należy, iż w kosztach uzyskania przychodów konkretnego roku podatkowego można uwzględnić:

• koszty uzyskania przychodów poniesione w tym roku podatkowym, dotyczące przychodów osiągniętych w tym samym roku podatkowym,
• koszty uzyskania przychodów poniesione w latach poprzedzających dany rok podatkowy, lecz dotyczące przychodów osiągniętych w tym właśnie roku podatkowym,
• określone co do rodzaju i kwoty koszty uzyskania przychodów, które zostały zarachowane, chociaż ich jeszcze nie poniesiono, jeżeli odnoszą się do przychodów osiągniętych w tym roku podatkowym,
• koszty poniesione w tym roku podatkowym, nie mające bezpośredniego związku z przychodami tego roku podatkowego – koszty pośrednie.

Reasumując, należy stwierdzić, że koszty bezpośrednie związane z działalnością developerską stają się kosztem uzyskania przychodów w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, a więc w momencie podpisania pomiędzy spółką a kupującym umowy kupna-sprzedaży w formie aktu notarialnego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Wniosek w zakresie zaistniałego stanu faktycznego dotyczącego momentu uzyskania przychodów rozstrzygnięto interpretacją z dnia 11 lipca 2008 r. nr ILPB1/415-251/08-5/IM.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.