INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko X Sp. z o. o., przedstawione we wniosku z dnia 7 kwietnia 2008r. (data wpływu 15 kwietnia 2008r.), uzupełnionym pismami z dnia 4 lipca 2008r. (data wpływu 7 lipca 2008r.) i z dnia 10 lipca 2008r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu zakupu usług stołówkowych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 kwietnia 2008r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu zakupu usług stołówkowych. Wniosek ten został uzupełnionym pismem z dnia 4 lipca 2008r. (data wpływu 7 lipca 2008r.) i z dnia 10 lipca 2008r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka finansuje zakup posiłków (w stołówce prowadzonej przez zewnętrzny podmiot gospodarczy prowadzący działalność na terenie całego kraju, którym obecnie jest E Sp. z o. o. a wcześniej S Sp. z o. o.). Posiłki są przekazywane pracownikom zatrudnionym w agencji pracy, z której usług korzysta Spółka. Pracownicy ci wykonują pracę na rzecz Spółki (na podstawie podpisanej umowy). Spółka finansuje także 50% kosztów posiłków przekazywanych własnym pracownikom, zatrudnionym na umowę o pracę w Spółce.

Wnioskodawca kupuje posiłki od Spółki E i na koniec każdego miesiąca otrzymuje następujące dokumenty za usługi:

1. Faktury VAT, które opiewają na kwoty dofinansowania przez Spółkę posiłków dla pracowników zatrudnionych na umowę o pracę i pracowników zatrudnionych w agencji pracy (lub inne firmie zewnętrznej), której to pracownicy wykonują pracę na rzecz Spółki. Wyszczególnione na fakturze kwoty za pracowników zatrudnionych na umowę o pracę stanowią dla Spółki koszt uzyskania przychodu w wartości brutto, jednocześnie kwoty te podwyższają podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Wyszczególnione na fakturze kwoty za pracowników zatrudnionych w agencji pracy (lub innej firmie zewnętrznej), której to pracownicy wykonują na podstawie umowy pracę na rzecz Spółki, stanowią dla Spółki koszt uzyskania przychodu w wartości brutto.
   
2. Noty debetowe, które opiewają na kwoty, które płaci sam pracownik zatrudniony na umowę o pracę. Kwoty te potrącane są z netto wynagrodzenia i nie stanowią kosztu uzyskania przychodu dla Spółki. W drugim przypadku (dla pracowników zatrudnionych w agencji pracy lub innej firmie zewnętrznej) Spółka refakturuje kwotę potracenia na agnację lub inną firmę, która to agencja potrąca kwoty z wypłacanego przez siebie pracownikowi wynagrodzenia.
   
   

Posiłki nie są posiłkami regeneracyjnymi w rozumieniu przepisów Kodeksu pracy.

Spółka finansuje posiłki dla pracowników zatrudnionych w agencji pracy na podstawie umowy zawartej z agencją pracy. Finansowanie posiłków dla swoich pracowników wynika z decyzji firmy i umowy zawartej z firmą E.

Finansowanie posiłków wynika z decyzji podjętej przez Spółkę celem pozyskania nowych pracowników, zwiększenia konkurencyjności Spółki na rynku pracy, zapewnienia pracownikom dobrych warunków pracy itp.

Finansowane posiłki są w całości związane ze sprzedażą opodatkowaną Spółki.

Spółka nie odlicza VAT naliczonego, zaliczając do kosztów uzyskania przychodów wartość brutto finansowanych posiłków.

Faktury od podmiotu prowadzącego stołówkę oznaczone są jako usługi stołówkowe - PKWiU 55.51.

W związku z powyższym Wnioskodawca zadał następujące pytanie:

Czy w opisanym stanie faktycznym zasadne będzie dokonywanie odliczeń podatku VAT naliczonego z tytułu zakupu posiłków dla pracowników zatrudnionych w agencji pracy, z której korzysta Spółka, a także z tytułu ponoszenia części kosztów zakupu posiłków przez własnych pracowników...

Zdaniem Wnioskodawcy przysługuje mu prawo do odliczenia podatku VAT od nabytych usług stołówkowych, ponieważ takie usługi nie stanowią usług gastronomicznych, o których mowa w art. 88 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT. Wnioskodawca wskazuje, iż rozróżnienie zawarte w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług określające grupowanie 55.3 jako usługi gastronomiczne pozwala wnioskować, że ograniczenie prawa do odliczenia podatku naliczonego dotyczy wyłącznie usług gastronomicznych i tym samym nie obejmuje usług stołówkowych - PKWiU 55.5.

Wnioskodawca nadmienia, iż podmiot od którego kupuje usługi stołówkowe posiada wiążącą interpretację Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w Warszawie z dnia 31 grudnia 2004r. (sygn. US72/RPP1/443-815/04/TK), w której stwierdzono, że "... nabywcom usług stołówkowych, w zakresie w jakim usługi te są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego" oraz „że przepis art. 88 ust 1 pkt 4 (...) nie ma w niniejszym stanie faktycznym zastosowania. Usługi gastronomiczne są sklasyfikowane w grupowaniu 55.3 PKWiU, które nie obejmuje swoim zakresem świadczonych przez Stronę usług stołówkowych".

W konsekwencji Wnioskodawca twierdzi, iż w przedmiotowym przypadku będzie posiadał prawo do dokonania odliczenia kwoty podatku naliczonego przy zakupie tych usług od podatku należnego.

Pogląd, w myśl którego możliwe jest dokonywanie odliczeń podatku VAT naliczonego z tytułu zakupu usług stołówkowych, wyraził również Naczelnik Podkarpackiego Urzędu Skarbowego w postanowieniu z dnia 13 stycznia 2005r. (sygn. PUS.II/443/1/2005). W uzasadnieniu wspomnianego postanowienia Naczelnik Urzędu Skarbowego stwierdził „ograniczenie prawa do odliczenia podatku naliczonego dotyczy tylko i wyłącznie usług gastronomicznych. W związku z tym o ile, zakup przez podatnika posiłków profilaktycznych będzie usługą mieszczącą się w zakresie usług stołówkowych (symbol PKWiU - 55.5), będzie miał on prawo do odliczenia podatku naliczonego zawartego w cenie ich zakupu".

Powyższe stanowisko znajduje również potwierdzenie w postanowieniu Naczelnika Urzędu Skarbowego w Krośnie (znak. US PP 443/34/06) z dnia 22 maja 2006r. gdzie stwierdzono, iż „usługi gastronomiczne w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997r. (Dz. U. nr 42, poz. 264 ze zm.) stosowanej na potrzeby ustawy o VAT sklasyfikowane zostały w grupowaniu 55.3. Natomiast usługi, z którymi związane jest zapytanie zawarte w przedmiotowym wniosku, należą do grupowania PKWiU 55.5 - Usługi stołówkowe i usługi dostarczania posiłków dla odbiorców zewnętrznych. W związku z powyższym Spółka ma prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony..."

Analogiczne stanowiska wyraziły organy podatkowe w następujących interpretacjach:

• postanowienie Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w Warszawie z dnia 29 listopada 2006r. (sygn. 1472/RPP1/443-612/06/SZU)
  
• decyzja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 22 czerwca 2005r. (sygn. PPB1-443/382/2005)
  
• postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w Mielcu z dnia 4 października 2006r. (sygn. US.VI-/443-20/06).
  
  

W związku z powyższym, biorąc pod uwagę regulację art. 88 ust 1 pkt 4 ustawy VAT a także powyżej zaprezentowane i ugruntowane stanowisko organów podatkowych, zdaniem Wnioskodawcy w opisanym przypadku zakupu posiłków (usług stołówkowych) sklasyfikowanych przez podmiot prowadzący stołówkę jako usługi stołówkowe będzie przysługiwało prawo odliczenia podatku naliczonego zawartego w cenie zakupu posiłków.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7 suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług, z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest zatem bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Ustawodawca stworzył podatnikom prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez nich zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego że zakupy towarów i usług będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika towarów i usług, jeżeli wydatki na ich nabycie nie mogłyby być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, z wyjątkiem przypadków, gdy brak możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów pozostaje w bezpośrednim związku ze zwolnieniem od podatku dochodowego.

Stosownie do art. 88 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku od towarów i usług obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do nabywanych przez podatnika usług noclegowych i gastronomicznych, z wyjątkiem:

• przypadków, gdy usługi te zostały nabyte przez podatników świadczących usługi turystyki, jeżeli w skład usługi turystyki, opodatkowanej na zasadach innych niż określone w art. 119, wchodzą usługi noclegowe lub gastronomiczne albo jedne i drugie;
  
• nabycia gotowych posiłków przeznaczonych dla pasażerów przez podatników świadczących usługi przewozu osób.
  
  

W myśl art. 8 ust. 3 ww. ustawy usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119.

Klasyfikacją, do której odwołują się przepisy ustawy o podatku od towarów i usług, jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług (PKWiU). Zgodnie z § 2 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 6 kwietnia 2004 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (Dz. U. Nr 89, poz. 844 ze zm.), do celów podatku od towarów i usług stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług, o której mowa w § 3, tj. wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. (Dz. U. Nr 42 poz. 264 ze zm.), nie dłużej jednak niż do 31 grudnia 2008 r.

Zgodnie z powyższą klasyfikacją w dziale 55 – „usługi hotelarskie i gastronomiczne”, sklasyfikowano pod symbolem PKWiU 55.3 – „usługi gastronomiczne”, natomiast „usługi stołówkowe” posiadają symbol PKWiU 55.51.

Jak wynika z powyższego, usługa stołówkowa nie jest sklasyfikowana jako usługa gastronomiczna. Tym samym Spółka ma prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony z tytułu zakupu usług stołówkowych w takiej części w jakiej nabyte usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, a wydatki poniesione w związku z ich nabyciem mogą być zaliczane do kosztów uzyskania przychodów.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Dyrektor tut. Izby Skarbowej zaznacza także, że organ podatkowy nie dokonuje oceny załączonych do akt sprawy dokumentów, a interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego dokonuje wyłącznie w odniesieniu do stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę w treści wniosku, co wynika wprost z przepisu art. 14b § 1, 2 i 3 ustawy Ordynacja podatkowa.

Ponadto tut. organ zauważa, że wskazane we wniosku stanowiska zajęte przez Naczelników Urzędów Skarbowych i Dyrektorów Izb Skarbowych w sprawach podatkowych zostały zajęte w odniesieniu do indywidualnych i właściwych tylko im stanów faktycznych. Ich różnorodność stanowi odpowiedź na różnorodność przedstawionych przez podatników stanów faktycznych i dlatego nie mogą one być podstawą przy rozpatrywaniu kolejnych spraw. Rozstrzygnięcia te zapadają w indywidualnych sprawach i nie stanowią źródeł powszechnie obowiązującego prawa.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.