INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 3 lipca 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 16 sierpnia 2012 r. (data wpływu do tut. BKIP 21 sierpnia 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie przypisania jednostce macierzystej przychodu stanowiącego wynagrodzenie za dostawę urządzenia (pytanie oznaczone we wniosku nr 2) - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 sierpnia 2012 r. wpłynął do tut. Biura wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie przypisania jednostce macierzystej przychodu stanowiącego wynagrodzenie za dostawę urządzenia.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka jest spółką kapitałową z siedzibą w Belgii, prowadzącą działalność gospodarczą polegającą na produkcji oraz instalacji zaawansowanych technologicznie urządzeń medycznych (np. cyklotron) wykorzystywanych w leczeniu oraz diagnostyce chorób nowotworowych. W ramach swojej działalności Spółka działa na terenie całej Europy.

Poza samą produkcją oraz dostawą urządzeń medycznych w ramach realizowanych zleceń Spółka zajmuje się również kompleksowym montażem urządzeń, ich serwisem oraz kalibracją. Z uwagi na specyfikę swojej działalności i konieczność posiadania specjalnych zasobów w lokalizacjach, w których realizowane są zamówienia (montaż oraz obsługa urządzeń), Spółka rejestruje oddziały w krajach, w których realizowane są zlecenia. Z uwagi na realizowane zlecenia Spółka zarejestrowała w Polsce Oddział (dalej: „Oddział” lub „Wnioskodawca”), w ramach którego realizowane są (również przy użyciu podwykonawców) projekty polegające na pracach budowlanych, montażowych oraz kalibracyjnych dotyczących sprzedawanych urządzeń medycznych

Obecnie na terytorium Polski realizowane jest zlecenie polegające na dostawie i montażu cyklotronu (oraz analogiczny projekt polegający na dostawie i montażu ramienia cyklotronu). Podstawę realizacji projektu dotyczącego cyklotronu stanowi umowa zawarta z Instytutem z dnia 2 sierpnia 2010 r. na wykonanie inwestycji (dalej: „Umowa”). Umowa została podpisana przez Spółkę, która zobowiązała się do dostawy kompletnej instalacji cyklotronowej, umożliwiającej uzyskanie wiązki protonów o określonych parametrach. W zakresie zlecenia leży również dostawa infrastruktury technicznej i technologicznej niezbędnej do funkcjonowania instalacji cyklotronowej oraz zaprojektowanie pomieszczenia dla cyklotronu i wykonanie robót budowlanych. W tym zakresie Umowa przewiduje ustalone w wyniku postępowania przetargowego wynagrodzenie ryczałtowe, które zostało rozdzielone na część odpowiadającą wartości instalacji cyklotronowej (dostawa cyklotronu wraz z jego instalacją) oraz część odpowiadającą wartości robót budowlanych obiektu, w którym będzie się znajdował cyklotron dostarczony bezpośrednio z Belgii.

Z uwagi na fakt, iż produkcja samego urządzenia cyklotronu odbywa się w całości w Belgii, tam też znajdują się wszelkie prawa własności przemysłowej, wiedza technologiczna oraz zasoby ludzkie dedykowane do jego wytworzenia. Funkcje pełnione przez Oddział nie obejmują produkcji i dostawy urządzenia (w przypadku Polski – cyklotronu). Funkcje polegające na pracach budowlano - montażowych, kalibracji zainstalowanego urządzenia realizowane są natomiast przez Oddział. Pomimo, że Umowa zawarta z kontrahentem ustala wynagrodzenie za zrealizowany projekt wyodrębniając wyłącznie cenę za usługi budowlane od wynagrodzenia za dostawę cyklotronu oraz jego instalację (tj. cena za cyklotron i jego instalację została określona łącznie), w celu precyzyjnego określenia, które z funkcji pełnione są przez Spółkę, a które przez Oddział, Wnioskodawca opracował dokumentację, w której wskazuje, jakiego rodzaju prace wykonywane są przez Oddział i jakie przychody powinny zostać do niego przypisane (w związku ze świadczonymi usługami).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Mając na uwadze zaprezentowany powyżej stan faktyczny Wnioskodawca prosi o potwierdzenie, czy wynagrodzenie, które w oparciu o wewnętrzną dokumentację zostało przypisane do jednostki macierzystej, tj. wynagrodzenie za dostawę cyklotronu, stanowi przychód, który nie powinien podlegać opodatkowaniu w Polsce...

Zdaniem Wnioskodawcy, wynagrodzenie, które w oparciu o wewnętrzną dokumentację zostało przypisane do jednostki macierzystej, tj. wynagrodzenie za dostawę cyklotronu, stanowi przychód, który nie powinien podlegać opodatkowaniu w Polsce.

Należy zauważyć, iż zgodnie z ustawą z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (t.j. Dz. U. z 2010 r., Nr 220, poz. 1447 ze zm.), dla wykonywania działalności gospodarczej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przedsiębiorcy zagraniczni mogą, na zasadzie wzajemności, o ile ratyfikowane umowy międzynarodowe nie stanowią inaczej, tworzyć oddziały z siedzibą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zwane dalej „oddziałami”. Zgodnie z definicją sformułowaną w art. 5 ust. 1 UPO przez zakład rozumie się stałą placówkę, poprzez którą całkowicie lub częściowo prowadzona jest działalność gospodarcza przedsiębiorstwa.

Zgodnie z art. 5 ust. 2 UPO określenie „zakład” obejmuje w szczególności:

1. miejsce zarządu,
2. filię,
3. biuro,
4. zakład fabryczny,
5. warsztat,
6. kopalnię, źródło ropy naftowej lub gazu, kamieniołom albo jakiekolwiek inne miejsce wydobywania zasobów naturalnych.
   
   

Należy jednocześnie zaznaczyć, iż zgodnie z ust. 3 omawianego przepisu plac budowy lub prace montażowe stanowią zakład tylko wtedy, jeżeli trwają dłużej niż dwanaście miesięcy. Zgodnie z UPO, szczególne zasady powstawania zakładu mają zastosowanie w przypadku działalności budowlanej. Należy podkreślić, iż co do zasady plac budowy, prace budowlane lub instalacyjne stanowią zakład, jeżeli trwają dłużej niż 12 miesięcy.

Omawiane regulacje mają zastosowanie do:

1. budowy budynków, dróg, kanałów, mostów;
2. istotnych prac remontowych (przekraczających drobne remonty mające na celu utrzymanie budynku w stanie niepogorszonym) dotyczących powyższych;
3. budowy rurociągów, wykopalisk i wierceń;
4. budowy instalacji związanych z projektem budowlanym;
5. montażu trudno lub niedemontowanej instalacji lub urządzeń wewnątrz budynków i na zewnątrz, np. komory spalania, zbiorniki paliwa, linii montażowej;
6. prac planistycznych prowadzonych w miejscu budowy lub instalacji;
7. nadzoru budowy, prac budowlanych lub instalacyjnych;
   
   

Należy zwrócić uwagę na fakt, iż specyficzna kategoria zakładu w postaci placu budowy była przedmiotem analizy organów podatkowych. Zgodnie z interpretacją Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 11 sierpnia 2008 r. znak: IBPB3/423-372/08/BG „Ze względu na specyfikę działalności budowlanej, charakteryzującą się zwykle tymczasowością istniejącej placówki, zostaje określony czas trwania budowy, którego upływ świadczy o elemencie stałości. Plac budowy istnieje od dnia, w którym przedsiębiorca rozpoczyna swoją działalność, co obejmuje również wszelkie prace przygotowawcze.

Upływ okresu prowadzenia budowy decyduje o ustanowieniu zakładu w państwie źródła. Początku biegu tego okresu należy upatrywać w faktycznym rozpoczęciu prac, służących prowadzonej budowie. Zakończenie prowadzenia budowy następuje wtedy, gdy roboty budowlane zostaną całkowicie wykonane.

Zdarzeniem, z którego zaistnieniem wiąże się powstanie obowiązku podatkowego, jest upływ czasu określonego w danej umowie bilateralnej, prowadzący do powstania zakładu. Nawet jeżeli w kontrakcie budowlanym przewidziany jest dłuższy okres prac, zakład nie powstaje w momencie faktycznego rozpoczęcia budowy, lecz w dacie przekroczenia okresu przewidzianego w art. 5 ust. 3 Konwencji Modelowej OECD - tzn. okresu 12 miesięcy. Dopiero przekroczenie tego okresu, które powoduje powstanie zakładu, rodzi w rezultacie ograniczony obowiązek podatkowy dla przedsiębiorstwa w państwie źródła, rozciągający się na dochody osiągnięte od dnia rozpoczęcia prowadzenia robót budowlanych.

W myśl art. 7 ust. 1 ww. umowy, zyski przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że przedsiębiorstwo prowadzi działalność w drugim Umawiającym się Państwie przez położony tam zakład. Jeżeli przedsiębiorstwo prowadzi działalność w ten sposób, zyski przedsiębiorstwa mogą być opodatkowane w drugim Państwie, jednak tylko w takiej mierze, w jakiej mogą być przypisane temu zakładowi.

Jeżeli działalność gospodarcza na terenie Polski nie jest prowadzona za pomocą położonego tutaj zakładu, dochód osiągnięty z działalności prowadzonej w Polsce zgodnie z art. 7 ust. 1 ww. umowy podlega opodatkowaniu wyłącznie w państwie, w którym znajduje się miejsce zamieszkania lub siedziba podatnika, czyli w Słowacji”.

W przedmiocie placu budowy jako specyficznej kategorii zakładu wypowiedział się również Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z dnia 3 lipca 2008 r. znak: IP-PB3-423-458/08-5/MK, w której wyjaśnił „Określenie „plac budowy, budowa lub prace instalacyjne i montażowe" obejmuje nie tylko budowę budynków, lecz również budowę dróg, mostów lub kanałów, renowację takich budynków, dróg, mostów lub kanałów, układanie rurociągów i prowadzenie prac ziemnych. Określenie „prace montażowe” nie ogranicza się do prac instalacyjnych związanych z placem budowy: obejmuje ono również instalowanie nowych urządzeń, na przykład maszyn wewnątrz budynku lub na zewnątrz. Należy dodać, iż dla powstania zakładu w przypadku prac budowlanych konieczny jest upływ określonego w umowie o unikaniu podwójnego opodatkowania okresu. Nie ma natomiast znaczenia planowany okres budowy”.

Mając na uwadze powyższe Wnioskodawca pragnie zauważyć, iż funkcje, jakie pełni Oddział to, m.in.:

1. prace budowlane dotyczące montażu cyklotronu oraz niezbędnego wyposażenia;
2. instalacja cyklotronu oraz wyposażenia niezbędnego do jego prawidłowego funkcjonowania;
3. kalibracja montowanego urządzenia zgodnie ze specyfikacją;
4. przeprowadzenie testów prawidłowego funkcjonowania instalowanych urządzeń.
   
   

Mając na uwadze powyższe należy uznać, iż funkcje pełnione przez Oddział mieszczą się w zakresie regulacji art. 5 ust. 3 UPO. Biorąc pod uwagę, iż realizacja zlecenia z uwagi na swą specyfikę trwać będzie dłużej niż 12 miesięcy, Oddział stanowi zakład w rozumieniu UPO.

Jak zostało to wskazane w stanie faktycznym, w oparciu o opracowaną dokumentację, Wnioskodawca podzielił pełnione funkcje pomiędzy Polski zakład w postaci Oddziału oraz jednostkę macierzystą z siedzibą w Belgii.

Zgodnie z art. 7 ust. 2 UPO, przychód przypadający zgodnie z opracowaną dokumentacją na funkcje pełnione przez Oddział - budowlane oraz montażowe - stanowi przychód zakładu i powinien podlegać opodatkowaniu w Polsce. Przychód dotyczący funkcji pełnionych przez jednostkę macierzystą (przychód ze sprzedaży cyklotronu) nie dotyczy funkcji Oddziału i nie powinien być przypisany do Oddziału i jednocześnie nie powinien podlegać opodatkowaniu w Polsce.

Należy zaznaczyć, iż w przedmiotowym stanie faktycznym okolicznością rozstrzygającą o możliwości oraz sposobie alokacji przychodów do Oddziału powinny być faktycznie pełnione funkcje oraz realizowane prace. W ocenie Wnioskodawcy jako rozstrzygających nie należy traktować postanowień Umowy, w szczególności dotyczących wynagrodzenia (gdzie za dostawę cyklotronu i jego instalację określono jedną cenę). Postanowienia te określają wynagrodzenie należne jednostce macierzystej całościowo, wobec tego - zdaniem Wnioskodawcy - ma on prawo do wewnętrznego wyodrębnienia (alokacji) przychodów z tytułu prowadzonych na podstawie zawartej Umowy prac do jednostki macierzystej lub odpowiednio do Oddziału (zakład w rozumieniu UPO). Z uwagi na fakt, iż w przedmiotowym stanie faktycznym mamy do czynienia z alokacją przychodów w ramach jednego podmiotu (jednostka macierzysta oraz Oddział to jeden podmiot), w ocenie Wnioskodawcy, w tym zakresie rozstrzygające powinny być zatem faktycznie realizowane prace oraz funkcje Oddziału.

W tym miejscu należy podkreślić, iż zgodnie z art. 7 ust. 2 UPO, z zastrzeżeniem postanowień ustępu 3, jeżeli przedsiębiorstwo Umawiającego się Państwa wykonuje działalność w drugim Umawiającym się Państwie przez położony tam zakład, to w każdym Umawiającym się Państwie należy przypisać temu zakładowi takie zyski, które mógłby on osiągnąć, gdyby wykonywał taką samą lub podobną działalność w takich samych lub podobnych warunkach jako samodzielne przedsiębiorstwo i był całkowicie niezależny w stosunkach z przedsiębiorstwem, którego jest zakładem.

Mając na uwadze powyższe oraz fakt, iż zasoby niezbędne do wyprodukowania cyklotronu w postaci wyspecjalizowanego personelu, know-how, niezbędnych patentów oraz wyposażenie technologiczne znajdują się w posiadaniu jednostki macierzystej i jednocześnie polski Oddział nie ma do nich dostępu, należy dojść do wniosku, iż zakładając fikcję, zgodnie z którą Oddział byłby samodzielnym przedsiębiorcą, nie byłby on wstanie wytworzyć przedmiotowego urządzenia i w konsekwencji osiągnąć przychodu z jego sprzedaży. Z uwagi na powyższe, w ocenie Wnioskodawcy, przychody ze sprzedaży cyklotronu nie powinny zostać przypisane do zakładu w postaci Oddziału, w konsekwencji nie powinny podlegać opodatkowaniu w Polsce.

Oddział został powołany wyłącznie w celach polegających na budowie oraz montażu urządzenia (prace trwające ponad 12 miesięcy), nie jest natomiast niezbędny do transakcji sprzedaży cyklotronu wyprodukowanego przez jednostkę macierzystą. W konsekwencji wartość przychodów z tytułu sprzedaży cyklotronu powinna być wyodrębniona z pojęcia zakładu w rozumieniu UPO (bez względu na postanowienia samej Umowy, gdzie cena za dostawę cyklotronu obejmuje również jego montaż).

Umowne określenie ceny w ten sposób dokonane zostało dla celów podatku VAT (gdzie dostawa towarów wraz z jego instalacją i montażem traktowana jest jako czynność mająca to samo miejsce świadczenia). Nie powinno to jednak determinować traktowania przychodów z tego tytułu dla celów podatku dochodowego, zwłaszcza w kontekście określenia funkcji pełnionych przez Oddział (zakład) w Polsce.

Potwierdzeniem powyższego jest stanowisko zaprezentowanie przez NSA we wskazywanym powyżej wyroku z dnia 4 sierpnia 2008 r. sygn. II FSK 392/06, w którym wskazano „Z dyspozycji powołanego przepisu wynika zatem jednoznacznie, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych winny podlegać tylko te dochody Spółki, które związane były z działalnością budowlano-montażową. Dochody osiągane przez podmiot zagraniczny z działalności handlowej (dostawa specjalistycznych urządzeń) wyłączone były z opodatkowania tym podatkiem, gdyż zakład podmiotu duńskiego nie prowadził na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej takiej działalności. Organy podatkowe bezpodstawnie uznały, że wszelka - związana z Polską - działalność gospodarcza podmiotu duńskiego prowadzona była za pośrednictwem jego zakładu.

Analizując kwestię alokacji przychodów do Oddziału należy również mieć na uwadze treść Protokołu do UPO podpisanego wraz z konwencją, który w odniesieniu do art. 7 ust. 1 i 2 wyjaśnia, że w przypadku kontraktów dotyczących prac badawczych, dostaw, urządzeń instalacyjnych lub pomieszczeń lub urządzeń przemysłowych, handlowych lub naukowych albo robót publicznych, zyski, które mogą być przypisane zakładowi znajdującemu się w Umawiającym się Państwie, za pomocą którego przedsiębiorstwo drugiego Umawiającego się Państwa wykonuje swoją działalność, są określane wyłącznie na podstawie tej części kontraktu, która została rzeczywiście wykonana przez zakład w tym Umawiającym się Państwie, w którym zakład się znajduje. W ocenie Wnioskodawcy zapisy uwzględnione w Protokole jednoznacznie wskazują, iż w toku alokowania przychodów do zakładu pierwszeństwo przed postanowieniami Umowy należy dać okolicznościom faktycznym oraz rzeczywiście wykonywanym pracom przez Oddział.

Zdaniem Wnioskodawcy, mając na uwadze powyższe oraz fakt, iż polski Oddział nie posiada zasobów pozwalających na wyprodukowanie oraz sprzedaż cyklotronu (jest to główna działalność jednostki macierzystej), odpowiadające wartości tej sprzedaży zyski nie powinny zostać mu przypisane i co za tym idzie nie powinny podlegać opodatkowaniu w Polsce.

Wnioskodawca pragnie również podkreślić, iż niezależnie od faktu, iż przychodów ze sprzedaży cyklotronu nie można przypisać Oddziałowi, w odniesieniu do nich nie powstanie również odrębny zakład podlegający opodatkowaniu w Polsce. Przede wszystkim należy w tym względzie mieć na uwadze, iż umowa na dostawę została zawarta bezpośrednio przez jednostkę macierzystą. Jednocześnie sama dostawa nie jest dokonywana przy wykorzystaniu jakiejkolwiek placówki na terytorium Polski. Co więcej sama czynność dostawy przeprowadzona będzie w taki sposób, że trudno jej przypisać cechę stałości, jaką powinien mieć zakład w rozumieniu UPO. W konsekwencji, sama sprzedaż cyklotronu nie spełni definicji stałego zakładu w rozumieniu art. 5 UPO.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm. – zwanej dalej „updop”) podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Jak wynika z ww. ustawy uzyskiwanie dochodów w Polsce za pośrednictwem zakładu zagranicznego przedsiębiorcy prowadzi do powstania źródła przychodów w Polsce, które powinny być opodatkowane w Polsce.

Zgodnie z definicją zakładu zawartą w art. 4a pkt 11 updop pojęcie to oznacza:

1. stałą placówkę, poprzez którą podmiot mający siedzibę lub zarząd na terytorium jednego państwa wykonuje całkowicie lub częściowo działalność na terytorium innego państwa, a w szczególności oddział, przedstawicielstwo, biuro, fabrykę, warsztat albo miejsce wydobywania bogactw naturalnych,
2. plac budowy, budowę, montaż lub instalację, prowadzone na terytorium jednego państwa przez podmiot mający siedzibę lub zarząd na terytorium innego państwa,
3. osobę, która w imieniu i na rzecz podmiotu mającego siedzibę lub zarząd na terytorium jednego państwa działa na terytorium innego państwa, jeżeli osoba ta ma pełnomocnictwo do zawierania w jego imieniu umów i pełnomocnictwo to faktycznie wykonuje,

-chyba że umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania, której stroną jest Rzeczpospolita Polska, stanowi inaczej.

Definicja ta ma zastosowanie tylko w przypadku, gdy właściwa umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania, której stroną jest Polska, nie stanowi inaczej. Siedziba Spółki znajduje się na terytorium Belgii, dlatego też analiza czy Wnioskodawca posiada zakład w Polsce powinna zostać przeprowadzona na gruncie postanowień Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Belgii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania oraz zapobiegania oszustwom podatkowym i uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku z dnia 20 sierpnia 2001 r. (Dz. U. z 2004 r., Nr 211 poz. 2139; zwanej dalej „umowa polsko – belgijska”).

Stosownie do art. 7 ust. 1 umowy polsko – belgijskiej, zyski przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że przedsiębiorstwo prowadzi w drugim Umawiającym się Państwie działalność gospodarczą poprzez położony tam zakład. Jeżeli przedsiębiorstwo wykonuje działalność w ten sposób, to zyski przedsiębiorstwa mogą być opodatkowane w drugim Państwie, jednak tylko w takiej mierze, w jakiej można przypisać je temu zakładowi. Zgodnie z art. 7 ust. 2 umowy polsko-belgijskiej, jeżeli przedsiębiorstwo Umawiającego się Państwa wykonuje działalność w drugim Umawiającym się Państwie poprzez położony tam zakład, to, z zastrzeżeniem postanowień ustępu 3, w każdym Umawiającym się Państwie należy przypisać takiemu zakładowi takie zyski, które mógłby on osiągnąć, gdyby wykonywał taką samą lub podobną działalność w takich samych lub podobnych warunkach jako samodzielne przedsiębiorstwo i był całkowicie niezależny w stosunkach z przedsiębiorstwem, którego jest zakładem.

Natomiast, zgodnie z pkt 1 Protokołu do umowy polsko-belgijskiej, odnośnie do artykułu 7 ustęp 1 i 2, w przypadku kontraktów dotyczących prac badawczych, dostaw, urządzeń instalacyjnych lub budowy urządzeń albo pomieszczeń przemysłowych, handlowych lub naukowych albo robót publicznych, zyski, które mogą być przypisane zakładowi znajdującemu się w Umawiającym się Państwie, za pomocą którego przedsiębiorstwo drugiego Umawiającego się Państwa wykonuje swoją działalność, są określane wyłącznie na podstawie tej części kontraktu, która została rzeczywiście wykonana przez zakład w tym Umawiającym się Państwie, w którym zakład się znajduje.

Należy zauważyć, że powyższe regulacje (w tym art. 7 ust. 1 umowy polsko-belgijskiej) normują zasadę opodatkowania w państwie, w którym położony jest zakład jedynie takich zysków, które mogą być przypisane temu zakładowi. Natomiast zyski związane z pozostałymi czynnościami zmierzającymi do realizacji danego projektu, które nie są jednak bezpośrednio związane z polskim zakładem, nie powinny być do tego zakładu alokowane (a więc zyski te nie powinny podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych w Polsce). Należy zatem każdorazowo oceniać, czy zyski przedsiębiorstwa pozostają w związku z działalnością wykonywaną przez zakład.

W interpretacji indywidualnej z dnia 20 listopada 2012 r. znak: IBPBI/2/423-1054/12/PP tut. Organ stwierdził, że Oddział utworzony przez jednostkę macierzystą w Polsce stanowi zakład w rozumieniu ww. przepisów. Do tego zakładu winien być przypisany przychód będący pochodną funkcji jakie spełnia zakład, tj. świadczenie usług budowlano – montażowych.

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, że jednostka macierzysta będzie dokonywała dostawy urządzeń medycznych (cyklotronu). Urządzenia te zostaną wyprodukowane na terenie Belgii (kraju siedziby jednostki macierzystej). Oddział w Polsce nie będzie miał żadnego udziału w produkcji i dostawie tych urządzeń. Z tego powodu przychód uzyskany z ich sprzedaży winien być przypisany, na podstawie prawidłowo prowadzonej dokumentacji, jednostce macierzystej.

Stanowisko Wnioskodawcy jest zatem prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienia się, że w zakresie pytań oznaczonych we wniosku nr 1 i 3 wydano odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z dnia 14 marca 2012r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.