P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art. 14a § 1 i 4 w związku z art. 216 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa /j.t. Dz. U. z 2005r. nr 8 poz. 60 ze zm./, po rozpatrzeniu wniosku „X” S.C. z siedzibą w ..., przy ul..... reprezentowanego przez Panią Y o udzielenie pisemnej interpretacji, co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, skierowanego do tutejszego organu podatkowego w dniu 29.12.2006r., Naczelnik Urzędu Skarbowego w Sochaczewie

postanawiauznać, że stanowisko wnioskodawcy w sprawie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów w spółce cywilnej wydatków poniesionych z tytułu korzystania z usług transportu osób, świadczonych przez męża wspólniczki, w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej – jest nieprawidłowe.

U Z A S A D N I E N I E

1. Stan faktyczny przedstawiony przez Wnioskodawcę: Z przedstawionego przez wnioskodawcę stanu faktycznego wynika, że spółka cywilna prowadzi działalność gospodarczą w składzie 11 osób.

Mąż jednej ze wspólniczek prowadzi działalność jednoosobową samodzielnie z możliwością wystawiania faktur za wykonane usługi.

2. Przedmiot interpretacji: W związku z powyższym Spółka cywilna zwróciła się z zapytaniem:

- czy wobec powyższego spółka cywilna może podpisać umowę z mężem owej wspólniczki na transport osób i zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wydatki ( na podstawie faktur ) poniesione z tego tytułu? Jak należy interpretować zapis w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych z dnia 26 lipca 1991r. art. 23 ust. 1 pkt 10 , że „nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wartości własnej pracy podatnika, jego małżonka i małoletnich dzieci...”?

3. Stanowisko Wnioskodawcy: Wnioskodawca przedstawił własne stanowisko w sprawie, uznając, że zysk wypracowany przez żonę jest jednocześnie zyskiem wypracowanym przez męża, ( nie ma związku przyczynowego jaki w myśl przepisów powinien zaistnieć ) - wg wnioskodawcy jest to ta sama wartość pracy, dlatego nie zaliczyłby kosztów transportu w formie faktury wydanej przez jej męża do kosztów uzyskania przychodów. Poza tym wydaje się, ze stanowiłoby to zwiększenie kosztów dla spółki, które mogą być niewspółmierne do zysków męża wspólniczki.

4. Ocena prawna stanowiska Wnioskodawcy: Biorąc pod uwagę stan przedstawiony we wniosku i obowiązujący w tym zakresie stan prawny Naczelnik Urzędu Skarbowego w Sochaczewie stwierdza co następuje:

W myśl art. 22 ust. 1 w/w ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. W punkcie 10 tego artykułu, wymieniono wartość własnej pracy podatnika, jego małżonka i małoletnich dzieci – jako nie stanowiącą kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowej sytuacji, powyższy przepis nie ma zastosowania, gdyż jak opisano w piśmie, współmałżonek wspólnika spółki cywilnej nie będzie związany ze spółką umową o pracę, lecz w opisanym stanie faktycznym świadczyć będzie usługi jako odrębny podmiot, tzn. przedsiębiorca. A zatem, wartość usługi świadczonej przez firmę jednego małżonka na rzecz firmy - spółki cywilnej – drugiego małżonka będzie stanowiła koszt uzyskania przychodu dla każdego ze wspólników tej spółki.

Reasumując należy uznać stanowisko wnioskodawcy za nieprawidłowe.

Przedsiębiorcy spółki cywilnej mogą podpisać umowę z mężem owej wspólniczki na transport osób i zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów spółki wydatki ( na podstawie faktury ) poniesione z tego tytułu.

Niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania postanowienia.

Zgodnie z art. 14b § 1 i § 2 ustawy – Ordynacja podatkowa, interpretacja ta nie jest wiążąca dla podatnika, wiąże natomiast organy podatkowe i organy kontroli skarbowej – do czasu jej zmiany albo uchylenia.

Od niniejszego postanowienia służy prawo wniesienia zażalenia do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego w Sochaczewie w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia /art. 14a § 4 Ordynacji podatkowej/.

Zgodnie z art. 222, w związku z art. 239 Ordynacji podatkowej zażalenie winno zawierać zarzuty przeciw postanowieniu, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie.