POSTANOWIENIE

Na podstawie 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zmianami) po rozpatrzeniu wniosku Spółki z o.o. o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jednolity Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zmianami) odnośnie kwalifikacji przychodów z działalności gospodarczej, stwierdzam, że stanowisko przedstawione w tym wniosku jest prawidłowe w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego.

UZASADNIENIE

Ze stanu faktycznego przedstawionego w zapytaniu wynika, że Spółka z o.o. w przedmiocie działalności zapisanej w KRS ma między innymi pośrednictwo finansowe. Jednostka udzieliła w miesiącu listopadzie 2005 roku pożyczki innej Spółce kapitałowej w kwocie 200.000 zł. Pożyczka ta została w całości spłacona wraz z odsetkami w miesiącach grudniu 2005 roku oraz styczniu 2006 roku. W miesiącu grudniu 2005 roku otrzymano odsetki w kwocie 1.535,17 zł, natomiast w miesiącu styczniu 2006 roku – 993,62 zł. Otrzymane odsetki Spółka zaksięgowała w przychodach finansowych i opodatkowała podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Według Jednostki udzielona pożyczka nie stanowi sprzedaży usług i nie jest opodatkowana podatkiem dochodowym od osób prawnych. Przychód do opodatkowania stanowią dopiero odsetki od tej pożyczki.

Mając na uwadze stan faktyczny zaprezentowany we wniosku Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Gdańsku stwierdza, co następuje.

Zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jednolity Dz. U. z 2000r. Nr 54 poz. 654 ze zmianami) do przychodów nie zalicza się pobranych wpłat lub zarachowanych należności na poczet dostaw towarów i usług, które zostaną wykonane w następnych okresach sprawozdawczych, a także otrzymanych lub zwróconych pożyczek (kredytów), z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów). Przepis ten określa, że, niezależnie od zakresu działalności wpisanego do Krajowego Rejestru Sądowego, dla podatników podatku dochodowego od osób prawnych zwrócona przez pożyczkobiorcę pożyczka nie stanowi przychodu. Z punktu widzenia prawa materialnego zarówno udzielenie pożyczki, jak jej zwrot są obojętne podatkowo. Za przychód uważa się w tej sytuacji jedynie skapitalizowane odsetki od tej pożyczki.

W tym kontekście rozważyć należy moment powstania przychodu z tytułu odsetek. Zgodnie z art. 12 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. W cytowanym przepisie ustawodawca akcentuje rozróżnienie przychodów, które nie zostały uzyskane, ale są należne oraz faktycznie uzyskanych przez podatnika.

Z powyższej analizy wynika, iż za datę powstania przychodu związanego z działalnością gospodarczą, nawet gdy kontrahent nie dokonał faktycznej zapłaty za określone świadczenie, uznaje się datę wynikającą z przepisów dotyczących przychodu należnego, pod warunkiem, że jego wysokość jest podatnikowi znana.

Równocześnie zgodnie z postanowieniami art. 12 ust. 4 pkt 2 cytowanej ustawy za przychody nie uważa się kwot naliczonych, lecz nie otrzymanych odsetek od należności, w tym również od udzielonych pożyczek (kredytów).

Można zatem uznać, że ustawodawca przyjął dla odsetek szczególny tryb ustalania momentu powstania przychodu. Decydującym kryterium dotyczącym tego momentu jest zatem moment faktycznego ich otrzymania lub postawienia do dyspozycji, a samo ich naliczenie nie powoduje skutków podatkowych.

W związku z powyższym stwierdzić należy, że zwrot pożyczki udzielonej przez Spółkę innej Spółce nie stanowi przychodów dla pożyczkodawcy, za wyjątkiem faktycznie otrzymanych (postawionych do dyspozycji) odsetek od tej pożyczki.

Tut. organ podatkowy informuje także, że zgodnie z wykładnią art. 11 ust. 1 i ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych jeżeli:

1. podmiot krajowy bierze udział bezpośrednio lub pośrednio w zarządzaniu innym podmiotem krajowym lub w jego kontroli albo posiada udział w kapitale innego podmiotu krajowego, albo
2. te same osoby prawne lub fizyczne równocześnie bezpośrednio lub pośrednio biorą udział w zarządzaniu podmiotami krajowymi lub w ich kontroli albo posiadają udział w kapitale tych podmiotów

• i jeżeli w wyniku takich powiązań zostaną ustalone lub narzucone warunki różniące się od warunków, które ustaliłyby między sobą niezależne podmioty, i w wyniku tego podmiot nie wykazuje dochodów albo wykazuje dochody niższe od tych, jakich należałoby oczekiwać, gdyby wymienione powiązania nie istniały - dochody danego podmiotu oraz należny podatek określa się bez uwzględnienia warunków wynikających z tych powiązań.

Art. 11 ust. 5a cytowanej ustawy określa wysokość posiadania udziału w kapitale innego podmiotu, o którym mowa w ust. 1 i 4, mianem sytuacji, w której dany podmiot bezpośrednio lub pośrednio posiada w kapitale innego podmiotu udział nie mniejszy niż 5 %.

Stwierdzić należy, że przytoczone przepisy mają na celu regulowanie zasad opodatkowania w przypadku stosowania przez powiązanych kapitałowo lub osobowo podatników podatku dochodowego od osób prawnych cen nierynkowych. Jeżeli występują różnice pomiędzy cenami, to może to wskazywać, iż warunki umowne narzucone we wzajemnych stosunkach podmiotów powiązanych nie są zgodne przytoczonymi przepisami prawa materialnego. W takim wypadku cena transakcji kontrolowanej musi być zastąpiona ceną, która miałaby miejsce w sprzedaży niekontrolowanej.

W związku z powyższym stanowisko Jednostki jest prawidłowe w odniesieniu do stanu faktycznego przedstawionego we wniosku.