POSTANOWIENIE

Naczelnik Pomorskiego Urzędu Skarbowego w Gdańsku na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) po rozpatrzeniu wniosku Podatnika z dnia 23.06.2006r. (data wpływu do tut. Urzędu 27.06.2006r.), o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w sprawie określenia stawki podatku VAT właściwej dla zbycia prawa użytkowania wieczystego działek stanowiących grunt rolny, jednakże użytkowanych na cele nierolnicze, na podstawie przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT

stwierdza, że:

stanowisko przedstawione w tym wniosku jest prawidłowe w odniesieniu do działki utwardzonej, natomiast jest nieprawidłowe w pozostałym zakresie w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego

Uzasadnienie

Podatnik (jako sprzedawca) zawarł z kontrahentem umowę przeniesienia prawa użytkowania wieczystego gruntu stanowiącego dwie działki niezabudowane.

Z tytułu powyższej transakcji Kupujący uiścił opłatę od czynności cywilnoprawnych.

Przedmiot umowy stanowi jedna działka (zwana dalej działką nr 1) posiadająca odrębną księgę wieczystą oraz druga działka, która została odłączona od sąsiedniej działki.

Druga z wymienionych działek (zwana dalej działką nr 2) była działką zabudowaną, a podział nastąpił w ten sposób, że budynki z niezbędnym gruntem pozostały nadal własnością Spółki sprzedającej zaś sam obszar niezabudowany jako wydzielony stał się przedmiotem sprzedaży – użytkowania wieczystego.

Sprzedawany grunt od 10 lat wykorzystywany był przez inną Spółkę prawa handlowego niż Kupujący (osoby wspólników pozostają te same w obu spółkach) na składowanie kontenerów i tak wykorzystywany będzie nadal. W tym celu spółka dzierżawiąca utwardziła cały plac w 1999r. ponosząc koszty i rozliczyła tę inwestycję z urzędem skarbowym. Od stałego utwardzenia gruntu jako budowli Sprzedający nie nalicza i nie odprowadza podatku od nieruchomości.

Dokonując wydzielenia działki nr 2 Sprzedający uzyskał decyzję Urzędu Miasta, w której stwierdzono, iż „nieruchomość dzielona znajduje się na obszarze nie objętym obowiązkiem sporządzenia planu miejscowego a gmina nie ogłosiła o przystąpieniu do sporządzenia planu. Nie wydano również decyzji o warunkach i zagospodarowaniu terenu obejmującej przedmiotową nieruchomość”. Ponadto działka ta stanowi grunt rolny, jednakże użytkowana jest na cele nierolnicze.

Obie działki, będące przedmiotem umowy, nie są ujęte w planach zagospodarowania, nie ma decyzji o warunkach zagospodarowania i stanowią grunty orne.

Podatnik zwraca się z zapytaniem, czy od transakcji, polegającej na sprzedaży przez Wnioskodawcę gruntu będącego w użytkowaniu wieczystym niezabudowanego – należy odprowadzić 22% podatek VAT.

Zdaniem Podatnika, w przypadku przedmiotowej transakcji nie wystąpi podatek należny VAT. Podatnik powołuje się na treść art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, zgodnie z którym zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych, innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę, zaś teren będący przedmiotem umowy jest terenem niezabudowanym.

Podatnik podkreśla, iż z decyzji wydanej przez Prezydenta Miasta zatwierdzającej projekt podziału nieruchomości, będącej przedmiotem sprzedaży wynika, iż nieruchomość ta znajduje się na terenie nie objętym obowiązkiem sporządzania planu miejscowego, a gmina nie ogłosiła o przystąpieniu do sporządzenia planu. Nie wydano również decyzji o warunkach i zagospodarowaniu terenu, obejmującego przedmiotową nieruchomość. Wypis z rejestru gruntów opisuje ten teren jako grunty orne, które nie są wykorzystywane z takim przeznaczeniem.

W ocenie Spółki, przedstawione powyżej okoliczności, spełniają warunki do zastosowania cyt. art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT.

Po przeanalizowaniu zaprezentowanego we wniosku stanu faktycznego oraz stanowiska wnioskodawcy, mając na uwadze obowiązujące przepisy prawa tut. Organ podatkowy stwierdza, co następuje:

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Podatnik zawarł z kontrahentem umowę przeniesienia prawa użytkowania wieczystego gruntu stanowiącego dwie działki.

Przedmiot umowy stanowi jedna działka posiadająca odrębną księgę wieczystą (działka nr 1) oraz druga działka (działka nr 2), która została odłączona od sąsiedniej działki.

Działka nr 2 była działką zabudowaną, a podział nastąpił w ten sposób, że budynki z niezbędnym gruntem pozostały nadal własnością Spółki sprzedającej zaś sam obszar niezabudowany jako wydzielony stał się przedmiotem sprzedaży – użytkowania wieczystego. Działka ta stanowi grunt rolny, jednakże użytkowana jest na cele nierolnicze.

Działka nr 2 wykorzystywana była przez inną Spółkę na składowanie kontenerów i tak wykorzystywana będzie nadal. W tym celu spółka dzierżawiąca utwardziła cały plac w 1999r. ponosząc koszty i rozliczyła tę inwestycję z urzędem skarbowym. Od stałego utwardzenia gruntu jako budowli Sprzedający nie nalicza i nie odprowadza podatku od nieruchomości, co wynika z treści przepisu art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 12 stycznia 1991r. o podatkach i opłatach lokalnych (t.j. Dz.U. z 2002r. Nr 9, poz. 84 z późn. zm.).

Obie działki, będące przedmiotem umowy, nie są ujęte w planach zagospodarowania, nie ma też decyzji o warunkach zagospodarowania.

Zakres przedmiotowy opodatkowania podatkiem od towarów i usług został określony w art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, zgodnie z którym opodatkowaniu tym podatkiem podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju,
2. eksport towarów,
3. import towarów,
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju,
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Prawo użytkowania wieczystego jest prawem rzeczowym, którego treść i granice określone zostały zasadniczo w przepisach Kodeksu cywilnego oraz ustawy z dnia 21 sierpnia 1997r. o gospodarce nieruchomościami (tekst jednolity – Dz.U. z 2000r., Nr 46, poz. 543 z późn.zm.).

W ustawie o VAT zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu nie mieści się w zakresie definicji dostawy towarów, zawartej w art. 7 ust. 1. Zgodnie bowiem z tym przepisem przez dostawę towarów rozumie się co do zasady przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast prawo wieczystego użytkowania gruntu nie daje prawa do rozporządzania gruntem jak właściciel.

Zgodnie natomiast z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów.

Mając na uwadze powyższe przepisy należy uznać, iż zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu jest świadczeniem usług w rozumieniu art. 8 ust. 1, bowiem jest świadczeniem na rzecz innego podmiotu.

Ponadto należy wskazać, iż co do zasady odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju opodatkowane są stawką podstawową w wysokości 22%, co wynika z treści art. 41 ust. 1 ustawy o VAT – poza wyjątkami wyszczególnionymi w ww. ustawie oraz rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 97, poz. 970 z późn. zm.).

Zdaniem Podatnika, przedmiotowa transakcja będzie zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT.

Przepis ten stanowi, iż zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny, tut. Organ stwierdza, iż powyższy przepis nie będzie miał zastosowania, gdyż odnosi się on do dostawy terenów, zaś w analizowanej sprawie – jak stwierdzono powyżej – mamy do czynienia ze świadczeniem usługi.

W miejscu tym, tut. Organ podatkowy podkreśla, iż na podstawie przepisów § 5 ust. 7 w/wym. rozporządzenia do zbycia prawa wieczystego użytkowania gruntu, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, stosuje się obniżoną do wysokości 7 % stawkę podatku (jeżeli budynki te lub budowle albo ich części są opodatkowane stawką 7 %).

Natomiast w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, jeżeli budynki te lub budowle albo ich części są zwolnione od podatku lub opodatkowane stawką podatku w wysokości 0%, to - na mocy przepisów § 8 ust. 1 pkt 12 cyt. rozporządzenia – zwalnia się od podatku zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu.

W przedstawionym stanie faktycznym mamy zaś do czynienia ze zbyciem prawa wieczystego użytkowania gruntu niezabudowanego (w przypadku działki nr 1), stanowiącego grunt rolny, który jednakże jest użytkowany na cele nierolnicze.

Tut. Organ zauważa, iż ani przepisy ustawy o VAT, ani przepisy rozporządzenia wykonawczego nie przewidują obniżonej stawki podatku VAT lub zwolnienia od tego podatku dla zbycia prawa wieczystego użytkowania gruntu niezabudowanego (działka nr 1), stanowiącego grunt rolny, który jest użytkowany na cele nierolnicze (będącego przedmiotem umowy zawartej przez Podatnika).

Mając powyższe na uwadze należy zatem stwierdzić, iż w odniesieniu do działki nr 1, będącej przedmiotowej transakcji, opisanej we wniosku Podatnika, będzie miała zastosowanie podstawowa stawka podatku VAT w wysokości 22%.

Natomiast w przypadku działki nr 2, tut. Organ podatkowy zwraca uwagę, że działka ta została w 1999r. utwardzona, zaś Podatnik potraktował stałe utwardzenie gruntu jako budowlę.

Z uwagi na fakt, iż przepisy ustawy o VAT nie definiują pojęcia budowli, w miejscu tym należy wskazać na definicję zawartą w ustawie z dnia 7 lipca 1994r. Prawo budowlane (t.j. Dz.U. z 2003r. Nr 207, poz. 2016 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 3 pkt 3 cyt. ustawy przez budowlę rozumie się każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: lotniska, drogi, linie kolejowe, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni wiatrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową.

Mając powyższe na uwadze, należy zatem stwierdzić, iż działka nr 2 – mimo, iż stanowi grunt rolny, jednakże użytkowany na cele nierolnicze – stanowi grunt zabudowany budowlą (w postaci utwardzenia placu).

Jak wskazano powyżej, na mocy przepisów § 8 ust. 1 pkt 12 cyt. rozporządzenia w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług – zwalnia się od podatku zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, jeżeli budynki te lub budowle albo ich części są zwolnione od podatku lub opodatkowane stawką podatku w wysokości 0%.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż utwardzenie całego placu przez spółkę dzierżawiącą nastąpiło w 1999r.

Zgodnie z przepisem art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, z zastrzeżeniem pkt 10, pod warunkiem że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego; zwolnienie dotyczy również używanych budynków i budowli lub ich części, będących przedmiotem umowy najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze.

Natomiast stosownie do treści art. 43 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT, przez towary używane rozumie się budynki i budowle lub ich części - jeżeli od końca roku, w którym zakończono budowę tych obiektów, minęło co najmniej 5 lat.

Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego, Podatnikowi nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, bowiem inwestycja polegająca na utwardzeniu placu została rozliczona przez spółkę dzierżawiącą, zaś od końca roku, w którym zakończono budowę tego obiektów, minęło co najmniej 5 lat (utwardzenie placu w 1999r., transakcja przeniesienia prawa wieczystego użytkowania w 2006r.).

A zatem budowla ta – jako towar używany – będzie korzystała ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT.

W konsekwencji, mając na uwadze przepis § 8 ust. 1 pkt 12 cyt. rozporządzenia, zbycie prawa wieczystego użytkowania działki nr 2 będzie zwolnione od podatku VAT, ze względu na fakt, iż budowla trwale z tym gruntem związana (utwardzenie placu) jest zwolniona od podatku od towarów i usług.

Powyższe zwolnienie nie wynika zatem z powołanego przez Podatnika przepisu art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, z przyczyn, które wskazano powyżej.