POSTANOWIENIE

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Myślenicach, działając na podstawie art. 14a § 1 oraz § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) po rozpatrzeniu wniosku z dnia 10.08.2006 r. (data wpływu 16.08.2006 r.) w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych stwierdza, iż przedstawione we wniosku stanowisko jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16.08.2006 r. do Naczelnika Urzędu Skarbowego w Myślenicach wpłynął wniosek – w sprawie wydania urzędowej interpretacji przepisów podatkowych w zakresie zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ekwiwalentu za używanie odzieży własnej przez pracowników socjalnych, przy wykonywaniu obowiązków służbowych w terenie, wypłacanego na mocy art. 2377 § 1, § 2 i § 4 Kodeksu pracy i własnego Regulaminu wynagradzania.
Zdaniem wnioskodawcy w przypadku w/w ekwiwalentu pieniężnego obowiązuje zwolnienie przedmiotowe wymienione w art. 21 ust. 1 pkt 11 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny sprawy Naczelnik Urzędu Skarbowego w Myślenicach wyjaśnia co następuje: Stosownie do postanowień art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. Nr 14 z 2000 r., poz. 176 ze zm.) za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wpłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone przez pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art.. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Jednakże, ustawodawca na mocy art. 21 ust. 1 pkt 11 wyżej cytowanej ustawy o podatku dochodowym, zwalnia z opodatkowania świadczenia rzeczowe i ekwiwalenty za te świadczenia, przysługujące na podstawie przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy, jeżeli zasady ich przyznawania wynikają z odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw.
W omawianej kwestii zastosowanie znajdują przepisy art. 2377 § 1 pkt 1 i 2, § 2, § 4 zawarte w dziale X ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (t.j. Dz. U. z 1998 r. Nr 21 poz. 94 ze zm.) zatytułowanym „Bezpieczeństwo i Higiena Pracy”.
Z regulacji zawartej w art. 2377 § 1 tej ustawy wynika, że pracodawca ma obowiązek nieodpłatnego zapewnienia pracownikowi odzieży i obuwia roboczego, spełniających wymagania określone w Polskich Normach:
1.jeżeli odzież własna pracownika może ulec zniszczeniu lub znacznemu zabrudzeniu
2.ze względu na wymagania technologiczne, sanitarne lub bezpieczeństwa i higieny pracy.
Jednocześnie, w art. 2377 § 2 przewidziano, że pracodawca może ustalić stanowiska, na których dopuszcza się używanie przez pracowników, za ich zgodą, własnej odzieży i obuwia roboczego, spełniających wymagania bezpieczeństwa i higieny pracy. Wówczas pracodawca zobowiązany jest do wypłaty ekwiwalentu pieniężnego w wysokości uwzględniającej aktualne ceny odzieży i obuwia roboczego (art. 2377 § 4).

Z powyższego wynika, że ekwiwalent pieniężny za używanie własnej odzieży roboczej przysługuje na podstawie przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy. Przepisy Kodeksu pracy są przepisami rangi ustawowej i określają jednocześnie zasady przyznawania przedmiotowych ekwiwalentów.
Zatem, jeżeli zostaną spełnione przesłanki, o których mowa w powołanych wyżej przepisach, wówczas ekwiwalenty pieniężne wypłacane pracownikom za używanie własnej odzieży roboczej przy wykonywaniu obowiązków służbowych w terenie, korzystają ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób fizycznych.
Mając powyższe na uwadze postanowiono jak w sentencji.

Powyższa interpretacja:
-zgodnie z art. 14a § 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r.- Ordynacja podatkowa, dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę
-stosownie do treści art. 14b § 1 i § 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r.- Ordynacja podatkowa, interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej i może zostać zmieniona lub uchylona wyłącznie w drodze decyzji w trybie określonym w § 5.

Na powyższe postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego w Myślenicach w terminie 7 dni od daty doręczenia niniejszego postanowienia.