P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art. 14a § 4 w związku z art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz.U. z 2005r., Nr 8, poz. 60 ze zm.) Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie w związku z wnioskiem z dnia 19.01.2007r. (data wpływu 23.01.2007r.) uzupełnionym w dniu w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług w części dotyczącej pytania nr 1 i nr 3

p o s t a n a w i a

uznać stanowisko Podatnika za prawidłowe

U Z A S A D N I E N I E

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Spółka należy do międzynarodowej grupy kapitałowej świadczącej swym klientom usługi w ramach systemu I. (“I.”). W Polsce usługi tego typu będą świadczone przez Wnioskodawcę. I. jest systemem dostarczania oleju napędowego na preferencyjnych warunkach finansowych i zgodnie z zasadami umożliwiającymi kontrolę pojazdów przez klientów systemu I. System ten dostępny jest dla klientów we wszystkich krajach europejskich, w których podmioty z grupy obsługują odpowiednie urządzenia służące do tankowania, oznaczone symbolem I. Korzystanie z systemu odbywa się przy pomocy kart I., tj. kart magnetycznych umożliwiających tankowanie oleju napędowego na stacjach I. znajdujących się w kraju i za granicą. W ramach nabywanych usług klienci podmiotów z grupy otrzymują nieodpłatnie możliwość dostępu do systemu I. stosownie do swoich potrzeb, poprzez udostępnienie karty I. każdemu z kierowców klientów. Dowodem tankowania paliwa jest dziennik, w którym terminal kart rejestruje wszelkie wykonane operacje. W dzienniku tym rejestrowane są następujące dane z karty (tj. nr klienta, kod ISO, nr karty, nr emisyjny karty) oraz z terminala (tj. data i godzina, pobrana ilość paliwa, cena, nr operacji, nr kontrolny, nr stacji, kod operacji). Co 14 dni klienci będą otrzymywać fakturę wystawioną przez Spółkę obejmującą wszystkie zarejestrowane przez system tankowania oleju napędowego, dokonane w poprzednim okresie. Klienci będą zobowiązani do zapłaty faktury poprzez obciążenie swojego rachunku bankowego (w formie przelewu). Faktury wystawiane będą w oparciu o porozumienie dotyczące cen umownych, ustalonych pomiędzy klientami i Spółką, wyrażonych w Euro, na co Spółka uzyskała stosowne indywidualne zezwolenie Prezesa Narodowego Banku Polskiego. Jednocześnie kwoty podatku należnego na fakturach wystawianych przez Spółkę są wyrażane w walucie polskiej.

W zakresie obsługi omawianego systemu I., Spółka będzie korzystać z uniwersalnego systemu informatycznego, stosowanego w obrębie całej grupy. System ten nie przewiduje możliwości zamieszczenia na drukowanych z jego pomocą fakturach, wymaganego w § 9 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia z dnia 25 maja 2005r., elementu w postaci “kwoty należności ogółem wraz z należnym podatkiem wyrażonej słownie”. Jedyną możliwością w ramach dostępnych funkcjonalności programu w zakresie wprowadzania kwoty należności brutto do faktur wystawianych na bazie Systemu jest zapis tych kwot w postaci rzędu kolejno występujących po sobie cyfr, zamiast wyrażenia ich w formie jednej liczby (np. kwota 450zł zostałaby zapisana słownie jako “cztery pięć zero złoty” zamiast “czterysta pięćdziesiąt złotych”. Ponadto System zapisuje kwoty na wydrukowanych na jego podstawie fakturach przy następującym zastosowaniu znaków interpunkcyjnych w postaci kropek i przecinków: przykładowo zapis kwoty milion dwieście pięćdziesiąt trzy tysiące czterysta jeden złotych i dziewięć groszy wygląda następująco: 1,253,01.09, podczas gdy standardowy zapis prezentuje się następująco: 1.253.401,09. Taka forma prezentacji nie wpływa na przejrzystość i czytelność wystawianych faktur.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny Spółka zwróciła się z prośbą o potwierdzenie następującej interpretacji przepisów prawa podatkowego:

1.Spółka, na podstawie § 9 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów z 25 maja 2005r., wystawiając faktury nie zawierające “kwoty należności ogółem wraz z należnym podatkiem wyrażonej słownie” nie narusza merytorycznej treści faktury, przez co nie wywołuje skutku materialnego w postaci zmian w przedmiocie lub podstawie opodatkowania, mogącego prowadzić do niewłaściwego określenia podatku naliczonego, stanowiąc jedynie błąd techniczny nie wywołujący negatywnych skutków w zakresie możliwości odliczenia podatku VAT.

2.Kontrahenci Spółki, na podstawie art. 86 w związku z art. 106 ustawy o VAT oraz § 9 rozporządzenia Ministra Finansów, zachowują prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony oraz zwrot podatku VAT, od towarów i usług zakupionych od Spółki na podstawie faktur nie zawierających “kwoty należności ogółem wraz z należnym podatkiem wyrażonej słownie”.

3.Spółka, w przypadku odmiennego stanowiska Naczelnika Urzędu Skarbowego w zakresie pytań 1 i 2 wnosi o potwierdzenie, iż na postawie § 9 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia z dnia 25 maja 2005r., zapis słowny kwot należności brutto na fakturach w postaci rzędu kolejno występujących po sobie cyfr, zamiast wyrażenia ich w formie jednej liczby spełnia warunek dotyczący przedstawienia na fakturze “kwoty należności ogółem wraz z należnym podatkiem wyrażonej słownie”.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16. Z cytowanego wyżej artykułu wynika zatem, że faktura powinna stwierdzać w szczególności: dokonanie transakcji, datę dokonania transakcji,cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy. Przepisy te, zgodnie z delegacja ustawowa zawartą w art. 106 ust. 8 ustawy o VAT, zostały uzupełnione i uszczegółowione w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia z dnia 25 maja 2005r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 95, poz. 798). Mając na uwadze szczegółowe postanowienia cytowanego rozporządzenia należy jednak pamiętać, co zauważył NSA w wyroku z dnia 13 maja 1997r., I SA/Lu 1231/95, który zachowuje swoją aktualność także w obecnie obowiązującym stanie prawnym, iż “warunkiem koniecznym zachowania prawa do obniżenia podatku należnego jest sporządzenie lub przyjęcie przez podatnika takiej faktury, która by zawierała informacje, o których mowa w art. 32 ust. 1 ustawy z 1993r. o VAT (obecnie art. 106 ust. 1 ustawy o VAT). Rozszerzenie tych wymogów w przepisach rozporządzenia Ministra Finansów, jeżeli dotyczy innych wymogów niż określone w art. 32 ust. 1 ustawy (obecnie art. 106 ust. 1 ustawy o VAT), ma na celu usprawnienie kontroli faktur, nie stanowi natomiast materialnoprawnych wymogów faktury VAT. Równocześnie do uznania faktury za sprzeczną z wymogami rozporządzenia (...) niezbędnym jest wyjaśnienie charakteru każdego z przypadków sprzeczności, bowiem dla uznania, że faktura nie może stanowić podstawy obniżenia podatku należnego, charakter i stopień natężenia tych sprzeczności powinien uniemożliwić identyfikację elementów niezbędnych faktury określonych w ustawie.”

W związku z powyższym należy zauważyć, że Spółka wystawiając faktury nie zawierające “kwoty należności ogółem wraz z należnym podatkiem wyrażonej słownie” nie narusza materialnoprawnych wymogów faktury, przez co nie wywołuje skutku materialnego w postaci zmian w przedmiocie lub podstawie opodatkowania, mogącego prowadzić do niewłaściwego określenia podatku naliczonego i nie wywołuje negatywnych skutków w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT.

Jednocześnie należy odnieść się do tej części stanu faktycznego, gdzie Spółka stwierdza, iż istnieje, w ramach dostępnych funkcjonalności programu w zakresie wprowadzania kwoty należności brutto do faktur wystawianych na bazie Systemu, możliwość zapisu tych kwot słownie w postaci rzędu kolejno występujących po sobie cyfr, zamiast wyrażenia ich w formie jednej liczb. Z uwagi na dowodowe znaczenie wymogów formalnych faktury oraz mając na celu usprawnienie kontroli takich faktur, Spółka powinna skorzystać z istniejącej, jak sama sygnalizuje w treści wniosku, możliwości zapisu kwoty brutto w formie pisemnej w postaci ciągu cyfr. Użyte w przepisie rozporządzenia sformułowanie słownie, zgodnie z definicją zawartą w internetowym Słowniku języka polskiego1 oznacza, zapisując słowami, a nie cyframi lub wyrażając w słowach. Należy zatem zauważyć, iż taki zapis spełnia wymóg dotyczący słownego zapisania kwoty brutto, o którym mowa w § 9 pkt 12 cyt. wyżej rozporządzenia Ministra Finansów.

Jednocześnie należy podzielić stanowisko Spółki, iż zapis kwot na wydrukowanych na podstawie Systemu fakturach przy następującym zastosowaniu znaków interpunkcyjnych w postaci kropek i przecinków: przykładowo zapis kwoty milion dwieście pięćdziesiąt trzy tysiące czterysta jeden złotych i dziewięć groszy wygląda następująco: 1,253,01.09, nie pozostaje w sprzeczności z wymogami formalnymi faktury, o których mowa w § 9 cyt. wyżej rozporządzenia Ministra Finansów oraz nie wpływa na przejrzystość i czytelność wystawianych faktur.

Odnosząc się do terminu wystawiania faktur i wynikającego z tego tytułu momentu powstania obowiązku podatkowego, Naczelnik tut. Urzędu pragnie zauważyć, iż zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy o VAT, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1. Jednakże zgodnie z art. 19 ust. 4 ustawy o VAT, jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi. Z kolei zgodnie z § 13 ust. 1b fakturę wystawia się nie później niż siódmego dnia od dnia wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem § 14 i 15. W przypadku gdy podatnik określa w fakturze, zgodnie z § 9 ust. 1 pkt 3, wyłącznie miesiąc i rok dokonania sprzedaży, fakturę wystawia się nie później niż siódmego dnia od zakończenia miesiąca, w którym dokonano sprzedaży ( § 9 ust. 2 ustawy Ordynacja podatkowa).

Interpretacja w zakresie pytania nr 2 zostanie udzielona odrębnym postanowieniem.

Niniejsza interpretacja co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego została dokonana dla stanu faktycznego opisanego we wniosku, z zastrzeżeniami wynikającymi z art. 14a, 14b i 14c ustawy Ordynacja podatkowa.