P O S T A N O W I E N I E

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Płocku działając na podstawie art. 14a § 1-4 w związku z art. 216 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) postanawia wydać pisemną interpretację, co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych, oceniając stanowisko Wnioskodawcy odnośnie zaliczenia w koszty uzyskania przychodów poniesionych wydatków dotyczących: świadczonych usług konsultingowych, zakwaterowania i wyżywienia, zakupu art. spożywczych (z wyłączeniem alkoholu) dla pracowników i uczestników narad i szkoleń, wdrożenia systemu ISO, przedstawione we wniosku z dnia 19.02.2007r. (data wpływu do urzędu 19.02.2007r.) o udzielenie interpretacji, jako prawidłowe.

U Z A S A D N I E N I E

Stan faktyczny przedstawiony przez WnioskodawcęPodatniczka prowadzi działalność gospodarczą opodatkowaną na zasadach ogólnych - księgi rachunkowe, podatek liniowy. Przedsiębiorstwo zajmuje się przede wszystkim produkcją części do maszyn i urządzeń rolniczych i handlem hurtowym. W celu zintensyfikowania sprzedaży, poprawy płynności finansowej, wzrostu zyskowności firmy Podatniczka zawarła umowę z zagraniczną firmą doradczo – konsultingową, która stosuje nowoczesne rozwiązania oparte na bazie Teorii Ograniczeń, pomagające swoim klientom uzyskać szybkie, wymierne korzyści biznesowe. Metody te pozwalają firmie Podatniczki stosować nowe rozwiązania w zakresie produkcji i dystrybucji, co pozwoliło na utrzymanie sprzedaży na tym samym poziomie i daje przewagę konkurencyjną. Również metody te pozwalają na identyfikację i zarządzanie ograniczeniami, które występują w organizacji firmy. Uczą koncentracji na tych obszarach, na których najszybciej można osiągnąć efekty, dostarczają niezawodnych technik umożliwiających ciągły proces doskonalenia. Szkolenia odbywają się w siedzibie przedsiębiorstwa Podatniczki. Uczestniczą w nich przedstawiciele kadry zarządzającej – 10 – 15 osób, handlowcy – 6 osób, pracownicy działu zakupów – 6 osób, pracownicy produkcyjni – grupy po 8 osób. Szkolenia, konsultacje odbywają się kilka razy w tygodniu, prowadzą je różni przedstawiciele firmy konsultingowej. Tematy szkoleń, sposoby rozwiązywania problemów gospodarczych itp. są dokumentowane w formie pisemnej. Firma Podatniczki zgodnie z zawartą umową jest zobowiązana do ponoszenia następujących opłat na rzecz firmy konsultingowej: opłata podstawowa, koszty przelotów właścicieli i pracowników (osób współpracujących), koszty noclegów i wyżywienia.Podczas szkoleń i narad pracodawca zapewnia kawę, herbatę, wodę mineralną, a także ciasta, cukierki i napoje chłodzące ( z wyłączeniem alkoholu).Pomimo ponoszenia dość dużych wydatków na obsługę firmy konsultingowej przedsiębiorstwo Podatniczki osiąga z tego tytułu korzyści w postaci wzrost wskaźników ekonomiczno – finansowych.

Przedmiot interpretacjiPodatniczka w związku z powyższym zapytuje czy wydatki ponoszone na świadczenie usług konsultingowych (doradczo – szkoleniowych), wydatki na zakwaterowanie i wyżywienie przedstawicieli firmy konsultingowej oraz na zakup w/w artykułów spożywczych, a także wydatki ponoszone na rzecz firmy wdrażającej system ISO, tj. opłaty podstawowe i wydatki zakwaterowania i wyżywienia przedstawicieli firmy wdrażającej – stanowią koszty uzyskania przychodów w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Stanowisko WnioskodawcyWnioskodawczyni uważa, że ponoszone w/w wydatki stanowią bezpośredni koszt uzyskania przychodów w momencie ich poniesienia, bowiem stosownie do postanowień art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych ( Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.Należy więc przyjąć, że wszystkie wydatki poniesione z zamiarem osiągnięcia przychodu, które nie są wymienione w art. 23 ust. 1 ustawy mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. Kosztami uzyskania przychodów są koszty zarówno bezpośrednio jak i pośrednio związane z uzyskiwanymi przychodami oraz koszty dotyczące całokształtu działalności podatnika czyli związane z funkcjonowaniem firmy. Wydatki, których nie można bezpośrednio lub pośrednio powiązać z uzyskiwanymi przychodami, gdyż są związane z całokształtem działalności podatnika podlegają zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów z chwilą ich faktycznego poniesienia. Podatniczka uważa, iż w przedmiotowej sprawie nie ma zastosowania art. 23 ust. 1 pkt 23 updof, ponieważ wydatków związanych z wykonaniem umowy o doradztwo gospodarcze (koszty przelotów , noclegów i wyżywienia) oraz zakupu artykułów spożywczych dla uczestników szkoleń i narad nie można kwalifikować jako koszty reprezentacji tylko koszty nierozerwalnie związane z bieżącą działalnością firmy, które podlegają zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 22 ust. 1 ustawy. Argumentacja faktyczna i prawna przedstawiona powyżej znajduje również zastosowanie do wydatków ponoszonych na świadczenie usług doradczo – szkoleniowych, w tym na rzecz firm wdrażających systemy zarządzania jakością ISO.

Ocena prawna stanowiska WnioskodawcyZgodnie z art.22 ust.1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz .U. z 2000r. Nr 14, poz.176 ze zm.) od 01 stycznia 2007r. za koszty uzyskania przychodów uważa się koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art.23. Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu.Oznacza to, że między przychodem a wydatkami musi zachodzić związek przyczynowy – wydatek musi mieć bezpośredni, lub też pośredni wpływ na powstanie przychodu z prowadzonej działalności gospodarczej. Zatem, aby uznać jakiś wydatek za koszt uzyskania przychodu, muszą być łącznie spełnione dwa warunki, tj.: - celem powinno być osiągnięcie przychodów, - wydatek nie znajduje się na liście zawartej w art. 23 ust. 1 ustawy, stanowiącej katalog wydatków i odpisów, które nie mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. Generalnie należy przyjąć, iż kosztami uzyskania przychodu są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów. Aby wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów należy zatem ocenić jego związek z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz możliwość osiągnięcia przychodu. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczynić się do osiągnięcia przychodu – w okresie ponoszenia kosztów lub w przyszłości. W takim ujęciu kosztami będą zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim.

Ciężar dowodu, co do wykazania, że poniesienie wydatków miało miejsce lub mogło mieć wpływ na wysokość osiągniętych przychodów, spoczywa na podatniku.Od 1 stycznia 2007r., zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych. Powyższy przepis wyłącza z kosztów uzyskania przychodów koszty wyżywienia związane z reprezentacją. Ustawodawca używając terminu „reprezentacja” nie określa jego definicji. W praktyce przyjmuje się, że wydatki o charakterze reprezentacyjnym służą dobremu kształtowaniu wizerunku przedsiębiorcy, podkreślając jego okazałość, wytworność i wystawność w sposobie działania. Wydatki ponoszone na świadczone usługi konsultingowe, zakwaterowanie i wyżywienie przedstawicieli firmy konsultingowej oraz wydatki na zakup kawy, herbaty, cukru, wody mineralnej, co do zasady nie są kwalifikowane jako koszty reprezentacji, zatem stanowią bezpośrednio koszt uzyskania przychodu, bowiem poniesione zostały w związku z prowadzoną działalnością oraz w celu uzyskania przychodu.Wydatki dotyczące zakupu w/w artykułów spożywczych nie zalicza się do kosztów reprezentacji, ponieważ artykuły te są przeznaczone dla pracowników, a nie na poczęstunki dla kontrahentów czy innych gości.

W sytuacji przedstawionej przez Podatniczkę ponoszonych w/w wydatków nie można zakwalifikować jako bezpośrednio związanych z przychodem, albowiem nie można w sposób jednoznaczny wydatków tych przyporządkować konkretnym przychodom. Będą one zatem stanowiły koszty uzyskania przychodów inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami i tym samym - zgodnie z art.22 ust. 5c cyt. ustawy – będą potrącalne w dacie ich poniesienia. Wydatki na wdrożenie systemu zarządzania jakością wg norm ISO pozostają w związku z uzyskaniem przychodów, gdyż uzyskanie certyfikatu obliguje podmiot do oferowania towarów lub usług o odpowiedniej jakości, a tym samym zwiększa atrakcyjność oferty tego podmiotu. Celem uzyskania certyfikatu ISO jest poprawa konkurencyjności firmy, której efektem powinno być zwiększenie sprzedaży. Koszty związane z wdrażaniem i uzyskaniem certyfikatu jakości nie są wymienione w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zatem stanowią koszty uzyskania przychodów. Uwzględniając przytoczone przepisy prawa podatkowego, tutejszy organ podatkowy stwierdza, iż Pani stanowisko, iż powyższe wydatki można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej jest prawidłowe. Biorąc pod uwagę powyższe postanowiono, jak w sentencji.

Powyższa interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu złożenia wniosku.Interpretacja nie jest wiążąca dla Podatnika, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej – do czasu jej zmiany lub uchylenia.Interpretacja traci moc w momencie zmiany stanu prawnego.

Na niniejsze postanowienie służy Stronie zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego w Płocku w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia (art. 236 § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej).