Na podstawie art. 14b § 5 pkt 2 ustawy z dnia 29.08.1997 r. Ordynacja podatkowa (tj. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Kielcach zmienia z urzędu postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w Opatowie z dnia 7.03.2007 r. znak: PD415/BE/1/07 w sprawie udzielenia interpretacji, co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego odnośnie przyznania diet i ryczałtów za noclegi pracownikom zatrudnionym na stanowiskach kierowców i zaliczenia ich do kosztów uzyskania przychodów pracodawcy.

Pismem z dnia 6.12.2006 r. Przedsiębiorstwo Usługowo Handlowe „S.” Sp. J. z siedzibą w J., zwróciło się do Naczelnika Urzędu Skarbowego w Opatowie o interpretację prawa podatkowego odnośnie przysługiwania diet i ryczałtów za noclegi w podróży służbowej na terenie kraju pracownikom zatrudnionym na stanowiskach kierowców, kierujących samochodami wyposażonymi w leżankę, a także zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów.

Spółka przedstawiła własne stanowisko dotyczące w/w zagadnienia. Zdaniem Jednostki kierowcy wykonującemu pracę na terenie kraju przysługuje dieta oraz ryczałt za noclegi. Obecność leżanki w kabinie samochodu nie zwalnia pracodawcy z wypłacenia ryczałtu za noclegi. Zarówno dieta jak i ryczałt za noclegi stanowią dla pracodawcy koszt uzyskania przychodu.

W dniu 07.03.2007 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego w Opatowie wydał postanowienie znak: PD415/BE/1107, w którym stwierdził, że stanowisko Spółki jest nieprawidłowe.

W uzasadnieniu organ podatkowy wskazał, że istotą pracy kierowcy jest przemieszczanie się po kraju, zatem wyjazdy kierowców nie mają charakteru podróży służbowych. Tym samym brak jest podstaw do wyliczenia diet, a także ryczałtów za noclegi według zasad określonych w rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2002 r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju (Dz. U. z 2002 r. Nr 236, poz. 1990 ze zm.).

Dyrektor izby Skarbowej w Kielcach stwierdza, iż w/w postanowienie zostało wydane z rażącym naruszeniem prawa i dlatego na podstawie art. 14b § 5 pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa zmienia go niniejszą decyzją.

Jak wynika ze złożonego wniosku. Spółka w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą zatrudnia pracowników na stanowiskach kierowców samochodów ciężarowych. Kierowcy wykonują pracę na terenie kraju. Z tytułu wykonywanych podróży służbowych, spółka chce wypłacać kierowcom diety oraz ryczałty za noclegi.

Przepisy prawa podatkowego nie definiują pojęcia podróży służbowej, definicja ta zastała uregulowana w prawie pracy.

Podróżą służbową w rozumieniu art. 775 § 1 ustawy z dnia 26.06.1974 r. Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 ze zm.) jest wykonywanie na polecenie pracodawcy zadania służbowego poza stałym miejscem pracy pracownika. Stałe miejsce pracy winno wynikać z umowy o pracę.

O tym czy wyjazd służbowy pracownika może być uznany za podróż służbową, decyduje przede wszystkim to, czy pracownik ma zadanie poza miejscem, które zostało wskazane w umowie o pracę jako stałe miejsce pracy.

Okoliczność ta została w postanowieniu Naczelnika Urzędu Skarbowego uznana za niemającą znaczenia.

Wysokość oraz warunki ustalania należności przysługujących pracownikowi za czas podróży służbowej na obszarze kraju określa powołane wyżej rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19.12.2002 r.

W myśl § 3 tego rozporządzenia z tytułu podróży odbywanej w terminie i miejscu określonym przez pracodawcę pracownikowi przysługują diety oraz zwrot kosztów przejazdów, noclegów (...).

Zgodnie z § 7 ust. 2 cytowanego wyżej rozporządzenia pracownikowi, któremu nie zapewniono bezpłatnego noclegu i który nie przedłożył rachunku, o którym mowa w ust. 1, przysługuje ryczałt za każdy nocleg w wysokości 150% diety.

Zatem pracownikowi zatrudnianemu na etacie kierowcy, którego praca polega na wyjazdach poza miejsce wykonywania pracy określone w umowie o pracę w celu dostarczenia bądź przywiezienia konkretnego towaru przysługują diety i inne należności otrzymane za czas podróży służbowej, które dla pracodawcy stanowić będą koszty uzyskania przychodów.

Bez znaczenia w tym przypadku jest fakt, że samochód ciężarowy wyposażony jest w miejsce do spania. Środki transportu nie są przeznaczone do zaspokajania potrzeb noclegowych nawet w przypadku wyposażenia w miejsce do spania. W związku z powyższym nocleg kierowcy w kabinie samochodu, nawet w przypadku dostosowania jej dla takich potrzeb, nie zwalnia pracodawcy z obowiązku pieniężnego zrekompensowania noclegu w trakcie podróży służbowej. Jednakże ryczałt za nocleg nie przysługuje za czas przejazdu nocą, bowiem tak podróżując pracownik nie ponosi wydatków związanych z zapewnieniem sobie noclegu, a także wtedy, gdy pracodawca uzna, że pracownik ma możliwość codziennego powrotu do miejscowości stałego lub czasowego pobytu.

A zatem stanowisko zawarte w postanowieniu Naczelnika Urzędu Skarbowego w Opatowie z dnia 07.03.2007 r. znak: PD415/1/BE/07 w zakresie przyznania diet i ryczałtów za noclegi pracownikom zatrudnionym na stanowiskach kierowców uznać należy za nieprawidłowe, jako stojące w oczywistej sprzeczności z cytowanymi przepisami prawa. W związku z powyższym należało je zmienić na podstawie art. 14b § 5 pkt 2 Ordynacji podatkowej.