INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) w związku ze złożonym wnioskiem z dnia 10 września 2007 r. (data wpływu 13.09.2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie sposobu dokumentowania przez Spółkę udzielonych kupującym bonifikat na paragonie fiskalnym oraz w specjalnym programie komputerowym

stwierdzam, co następuje:

W dniu 13 września 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie sposobu dokumentowania przez Spółkę udzielonych bonifikat.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka z o.o. prowadzi działalność gospodarczą polegającą na sprzedaży detalicznej lekarstw na rzecz osób fizycznych poprzez sieć aptek. W ramach przyjętej strategii działania, apteki udzielają kupującym bonifikaty. W związku z udzielanymi bonifikatami powstaje zagadnienie związane z dokumentowaniem udzielonych bonifikat, przy uwzględnieniu, że spółka dokumentuje prowadzoną sprzedaż za pomocą kas fiskalnych oraz programu komputerowego.

Podatnik prowadząc sprzedaż leków dokonuje ewidencji sprzedaży za pomocą kas fiskalnych. Przy sprzedaży dokonywanej z bonifikatą klientowi apteki wręczany jest paragon fiskalny, na którym wyspecyfikowane są ceny leków w kwotach netto i Vat, natomiast bonifikata przedstawiona jest w postaci jednej kwoty – bez rozbicia na kwotę netto i Vat oraz bez przyporządkowania do poszczególnych pozycji towarów. Kwota do zapłaty pomniejszona jest o wartość udzielonej bonifikaty. Wysokość bonifikaty wynika z paragonu fiskalnego na którym to paragonie bonifikata uwidoczniona jest w wysokości brutto.

Kwota sumy dziennych bonifikat nie jest uwidoczniona na raporcie fiskalnym dobowym, natomiast wynika z prowadzonej ewidencji komputerowej sprzedaży, która to ewidencja równolegle dokumentuje sprzedaż dokonywaną za pomocą kas fiskalnych.

Spółka dokumentuje więc: udzielone bonifikaty, faktycznie uzyskany przychód oraz inne zdarzenia gospodarcze w ten sposób - że operacje sprzedaży za pośrednictwem kas fiskalnych są równolegle dokumentowane za pomocą specjalistycznego programu komputerowego stosowanego w aptekach, na podstawie którego prowadzona jest ewidencja rozchodu leków z apteki oraz kwot należnych z tytułu ich sprzedaży.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy dokonywany przez Spółkę sposób dokumentacji udzielonych kupującemu bonifikat poprzez wykazanie na paragonie fiskalnym wartości udzielonej bonifikaty oraz prowadzonym równolegle programie komputerowym, dokumentującym dzienne zestawienie sprzedaży, jest prawidłowy...

Zdaniem Wnioskodawcy przepisy prawa podatkowego nie precyzują jednoznacznie sposobu dokumentowania udzielonych bonifikat. Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, podlega obrót. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całe świadczenie otrzymane od nabywcy.

Zgodnie z art. 29 ust. 4 ww. ustawy, obrót podatnika zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, a także kwot wynikających z dokonanych korekt faktur.

Przy sprzedaży leków apteki stosują bonifikaty cenowe, które polegają na tym, że zmniejsza się kwota odpłatności uiszczana przez kupujących. Zatem, w tym przypadku mamy do czynienia z rabatem udzielonym w momencie dokonania sprzedaży, a nie rabatem potransakcyjnym.

Konsekwencją takiego poglądu jest dokumentowanie obrotu zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, poprzez wykazanie kwoty wysokości świadczenia należnego od nabywcy. Udokumentowanie kwoty należnej od nabywcy następuje zarówno poprzez wykazanie na wydruku z kasy rejestrującej kwoty otrzymywanej od klienta oraz równolegle poprzez taki sam zapis w komputerowym programie sprzedaży. Przepis art. 29 ust. 4 ww. ustawy odnosi się tylko do drugiego rodzaju rabatów, gdyż rabaty przyznane przed ustaleniem ceny zmniejszają samą cenę, a tym samym kwotę należną w rozumieniu art. 29 ust. 1. Zgodnie z pismem Ministra Finansów z dnia 7 października 1995 r. nr PP3-8222-2093/95 – rabat udzielony w momencie wystawienia faktury, powinien obniżać cenę jednostkową netto lub wartość netto, nie ma więc potrzeby obliczać kwoty obniżenia podatku Vat z tytułu udzielonego rabatu. Niezależnie od powyższego, gdyby nawet uznać, iż w sytuacji Spółki mamy do czynienia z rabatem udzielonym po ustaniu ceny (rabatem potransakcyjnym), to rabaty te zmniejszają obrót, jeżeli są należycie udokumentowane.

Dopuszczalne jest więc dowolne dokumentowanie udzielonych bonifikat powodujących zmniejszenie obrotu, o ile z przyjętego przez podatnika sposobu dokumentacji wynikać będzie jednoznacznie i bezspornie wysokość faktycznie osiągniętego obrotu, uwzględniającego fakt przyznanych bonifikat.

Przedstawiony przez Spółkę sposób udokumentowania faktu pomniejszenia przychodu o udzielone bonifikaty poprzez:

1. dzienne zestawienia sprzedaży dokumentowanej za pomocą programu komputerowego wykazującego kwoty sprzedaży, kwoty bonifikat, a co za tym idzie kwoty faktycznie osiągniętego przychodu, która to ewidencja komputerowa równolegle, ściśle odzwierciedla udzielone bonifikaty i przychody rejestrowane za pomocą kas fiskalnych;
2. paragony z kasy fiskalnej będące w posiadaniu klienta i Spółki, która to treść paragonów pokrywa się z ewidencją komputerową, równolegle dokumentującą sprzedaż
- Spółka uważa za prawidłowy.

Przedstawiony sposób udokumentowania sprzedaży pozwala na ustalenie przychodu podlegającego opodatkowaniu zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 oraz art. 12 ust. 3 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy wskazuje, że przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie regulują kwestii dokumentowania bonifikat, jednak prawidłowe ich udokumentowanie jest konieczne dla możliwości obniżenia przychodu z prowadzonej działalności gospodarczej. W myśl art. 9 ust. 1 powołanej ustawy, podatnicy są zobowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy (…).

Odrębnymi przepisami o prowadzeniu ewidencji rachunkowej są przepisy ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (t.j. Dz. U. z 2002 r. Nr 76, poz. 694 ze zm.).

Unormowania ustawy o rachunkowości nie stanowią przepisów prawa podatkowego zdefiniowanych w art. 3 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.). Zatem co do zasady minister właściwy do spraw finansów publicznych nie ma uprawnienia do interpretowania tych przepisów w trybie wydawania indywidualnych interpretacji prawa podatkowego, określonych w art. 14b tej ustawy.

Niezależnie od tego należy jednak przyjąć, że o ile dokumenty, na podstawie których dokonywane są księgowania udzielanych klientom „bonifikat” są, stosownie do art. 22 ust. 1 ustawy o rachunkowości, rzetelne, to jest zgodne z rzeczywistym przebiegiem operacji gospodarczej, której tyczą, kompletne, zawierające co najmniej dane określone w art. 21 tej ustawy, oraz wolne od błędów rachunkowych – wówczas dokumentują w sposób prawidłowy udzielane przy zakupie leków bonifikaty.

Odrębną kwestią jest natomiast, że jeżeli Wnioskodawca, jest jednocześnie podatnikiem podatku od towarów i usług, to obowiązują go zasady i sposoby dokumentowania operacji gospodarczych określone w ustawie o tym podatku (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 ze zm.) oraz aktach wykonawczych do niej.

Jednakże zagadnienia te powinny być przedmiotem odrębnego wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń