POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8 poz. 60 z późn. zm.), Naczelnik Urzędu Skarbowego Warszawa – Mokotów postanawia stanowisko w sprawie, zawarte we wniosku z dnia 09 lutego 2007 r. o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, uznać za nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

1. Stan faktyczny przedstawiony przez podatnika:

Podatnik jest wspólnikiem spółki X, która jest czynnym podatnikiem VAT i prowadzi działalność w branży metalowej. W ramach prowadzonej działalności w/w Spółka dokonuje zakupów od dostawców zagranicznych oraz sprzedaży towarów na rzecz odbiorców zagranicznych. W wyniku dokonanych transakcji otrzymuje wpłaty za sprzedane towary od odbiorców zagranicznych w walucie obcej wpływające na rachunek walutowy Spółki. Natomiast za zobowiązania powstałe w wyniku transakcji zawartych z dostawcami zagranicznymi za dostarczone towary lub wykonane usługi dokonuje zapłat w walucie obcej z rachunku walutowego Spółki. Wynikające z tych transakcji różnice kursowe Spółka rozlicza zgodnie z art. 24c updof na podstawie prowadzonych ksiąg handlowych.

Pytanie podatnika:

W jaki sposób powinien ustalić koszt uzyskania przychodu w walucie polskiej związany z dokonanymi zakupami towarów i usług od dostawcy zagranicznego, gdy zapłata dokonywana jest w walucie obcej?

2. Stanowisko wnioskodawcy co do oceny stanu faktycznego:

Podatnik wyraził własne stanowisko w sprawie, twierdząc, że w sytuacji nabycia towaru lub usługi od firmy zagranicznej, co zostanie udokumentowane fakturą, powinien zarachować koszt jako kwotę ustaloną po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez NBP z dnia roboczego poprzedzającego dzień wystawienia faktury przez dostawcę.

3. Ocena prawna stanowiska wnioskodawcy w przedstawionym stanie faktycznym i prawnym:

Zgodnie z treścią art. 22 ust. 1 zd. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) - dalej updof, koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu.. Z kolei za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów (art. 22 ust. 5d updof). Ani ustawa podatkowa ani ustawa z dnia 24 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2002 r. Nr 76, poz. 964) nie wyjaśnia wprost co należy rozumieć przez “dzień, na który ujęto koszt w księgach”. Ta ostatnia w art. 20 ust. 2 stanowi jedynie, że podstawą zapisów w księgach rachunkowych są dowody księgowe stwierdzające dokonanie operacji gospodarczej, przy czym zapis księgowy – jak stanowi art. 23 ust. 2 w/w ustawy – powinien zawierać m. in.: datę dokonania operacji gospodarczej, określenie rodzaju i numer identyfikacyjny dowodu księgowego stanowiącego podstawę zapisu oraz jego datę, jeżeli różni się ona od daty dokonania operacji oraz kwotę i datę zapisu. Jak z tego wynika, zapis księgowy musi zawierać datę dokonania operacji gospodarczej oraz datę dowodu, jeśli różni się od daty operacji gospodarczej (wynika z tego, że daty te mogą się różnić) oraz datę zapisu. Zatem data zapisu księgowego jest dniem, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych, a więc i momentem zaliczenia wydatku do kosztów podatkowych. Nie jest to data dokumentu ani też data jego wpływu do jednostki, ani również data dokonania operacji gospodarczej. Jest to data zapisu księgowego, bowiem z tą właśnie datą koszt jest ujęty w księgach. Nie może być inaczej, gdyż np. w przypadku wpływu w czerwcu faktury kosztowej z lutego nie jest możliwe ujęcie kosztu według daty operacji gospodarczej, tj. w lutym, jedynie możliwe jest ujęcie w koszty w dacie zapisu księgowego, tj. w czerwcu.W związku z tym, aby ustalić koszt uzyskania przychodów dla celów podatkowych, w przypadku nabycia towaru lub usługi od firmy zagranicznej, co zostanie udokumentowane fakturą, podatnik powinien zarachować koszt jako kwotę ustaloną po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez NBP z dnia roboczego poprzedzającego dzień zaewidencjonowania wydatku w księgach rachunkowych.

POUCZENIE

Interpretacja powyższa dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Podatnika w świetle stanu prawnego obowiązującego w chwili wniesienia wniosku o interpretację. Na podstawie art. 14b § 1 i § 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8 poz. 60 z późn. zm.), interpretacja ta nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub uchylenia. Na postanowienie zawierające interpretację służy na podstawie art. 236 § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej wnoszone za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego Warszawa - Mokotów w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia.