Na podstawie art. 14 a § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. – Ordynacja podatkowa (jednolity tekst Dz. U. z 2000r. Nr 8, poz. 60) po rozpatrzeniu wniosku z dnia 28.05.2007r. (data wpływu 30.05.2007r.) Naczelnik Urzędu Skarbowego w Przasnyszu, uznaje za nieprawidłowe stanowisko wnioskodawcy w sprawie uznania wstępnej opłaty leasingowej jako kosztu bezpośredniego a tym samym traktowania jej jako kosztu podatkowego ujmowanego jednorazowo a nie rozliczanego proporcjonalnie do okresu trwania umowy leasingowej.

W dniu 30.05.2007r. Spółka z o.o. zwróciła się z wnioskiem o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania prawa podatkowego.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że w miesiącu marcu 2007r. spółka zawarła umowy leasingu operacyjnego ciągników siodłowych i naczep na okres 3 lat. Zgodnie z zapisami umów leasingu uiściła opłatę inicjalną w kwocie 329.144,99 zł.

W złożonym wniosku Spółka zwraca się z zapytaniem Czy kwotę opłaty inicjalnej można jednorazowo zaliczyć w koszty uzyskania przychodów w momencie ich poniesienia, czy też opłata inicjalna powinna być rozliczana (zaliczana w poczet kosztów przychodu) proporcjonalnie do okresu trwania umowy leasingu.

Spółka stoi na stanowisku „jednorazowego zaliczenia opłaty w koszty uzyskania przychodu. Opłata inicjalna jest bowiem koniecznym warunkiem uzyskania prawa do używania rzeczy na podstawie umowy leasingu. Jest fakturowana i pobierana z góry. W ocenie Spółki do zaistniałej sytuacji nie można stosować art. 15 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ponieważ w przypadku firmy transportowej jaką jest spółka, leasing ciągników siodłowych i naczep jest bezpośrednio związany z kosztami przychodu”.

Zasady opodatkowania stron umowy leasingu podatkiem dochodowym od osób prawnych reguluje rozdział 4a ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jednolity Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.).

Na podstawie art. 17b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych opłaty ustalone w umowie leasingu, ponoszone przez korzystającego w podstawowym okresie umowy z tytułu używania środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowią przychód finansującego i odpowiednio koszt uzyskania przychodów korzystającego, z zastrzeżeniem ust. 2, jeżeli umowa ta spełnia następujące warunki:1. została zawarta na czas oznaczony, stanowiący co najmniej 40% normatywnego okresu amortyzacji, jeżeli jej przedmiotem są podlegające odpisom amortyzacyjnym rzeczy ruchome lub wartości niematerialne i prawne, albo zawarta na okres co najmniej 10 lat, jeżeli jej przedmiotem są podlegające odpisom amortyzacyjnym nieruchomości, oraz 2. suma ustalonych w niej opłat pomniejszona o należny podatek od towarów i usług, odpowiada co najmniej wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych.

Mając na uwadze powyższe, jeżeli do zawartej umowy leasingu operacyjnego będą miały zastosowanie wyżej przywołane przepisy art. 17b ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, to korzystający ma prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wszelkie obciążające go opłaty wynikające z tej umowy, a wiec również opłatę inicjalną (wstępną).

Nowelizacja do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, od 01.01.2007r. wprowadziła podział kosztów na bezpośrednio i pośrednio związane z przychodem. Powołane przepisy nie rozstrzygają momentu zaliczenia w koszty uzyskania przychodów opłaty wstępnej. W związku z tym należy odnieść się do ogólnej zasady zawartej w art. 15 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zgodnie z przepisami art. 15 ust. 4 koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 4b i 4c. Natomiast, jak stanowi art. 15 ust 4d, koszty uzyskania przychodów inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy a nie jest możliwe określenie jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą. Poniesienie opłaty inicjalnej jest warunkiem koniecznym do uzyskania prawa do użytkowania przedmiotu leasingu. Opłaty inicjalnej nie można przyporządkować wprost do konkretnego przychodu, dotyczy ona wszystkich przychodów uzyskiwanych z przedmiotu leasingu przez cały okres trwania umowy. W stanie faktycznym przedstawionym przez Podatnika czas trwania umowy przekracza rok podatkowy. Wobec powyższego, iż opłata dotyczy kilkuletniej umowy, Podatnik powinien podzielić koszty poniesienia opłaty inicjalnej proporcjonalnie do czasu trwania umowy.

Niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia i jest aktualna do czasu zmiany stanu prawnego i faktycznego przedstawionego przez pytającego. Zmiana poszczególnych elementów stanu faktycznego może mieć wpływ na zmianę zakresu praw i obowiązków Podatnika.

Zgodnie z treścią art. 14b § 1-2 ustawy Ordynacja podatkowa, niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla Podatnika, płatnika lub inkasenta, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej - do czasu jej uchylenia lub zmiany w drodze decyzji w trybie określonym w art. 14a § 5 Ordynacji podatkowej.

Zgodnie z art. 236 § 2 pkt 1 ustawy Ordynacja podatkowa, na niniejsze postanowienie przysługuje Stronie zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie Ośrodek Zamiejscowy w Ciechanowie za pośrednictwem Naczelnika tutejszego Urzędu Skarbowego w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia.