INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 14 sierpnia 2007r. (data wpływu 23 sierpnia 2007r.) uzupełnionym pismem z dnia 19 września 2007r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony wynikający z faktur zakupu usług związanych z podwyższeniem kapitału zakładowego i emisją giełdową akcji - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 sierpnia 2007r. wpłynął wniosek Spółki o udzielenie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony wynikający z faktur zakupu usług związanych z podwyższeniem kapitału zakładowego i emisją giełdową akcji

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka jest czynnym podatnikiem podatku o towarów i usług. W związku z przygotowaniu do wejścia na Giełdę Papierów Wartościowych, strona poniesie różnego rodzaju koszty związane z podwyższeniem kapitału zakładowego i emisją akcji. Przykładowe wydatki to:

• koszty związane z przygotowaniem prospektu emisyjnego, koszty badania prawnego i finansowego Spółki,
• koszty doradztwa prawnego i finansowego,
• koszty administracyjne (druk, publikacja i dystrybucja prospektu emisyjnego),
• koszty prawne (opłaty notarialne, sądowe, skarbowe),
• koszty ogłoszeń wymaganych przepisami prawa,
• koszty ewentualnych tłumaczeń dokumentacji przygotowanej na potrzeby Oferty Publicznej,
• koszty promocji Oferty Publicznej, w tym organizacji spotkań (wynajęcia Sali, druk materiałów informacyjnych itp.),
• koszty szkoleń w zakresie wiedzy i Giełdzie Papierów Wartościowych.

Przedmiotowe wydatki będą pokrywane przez Spółkę m.in. z tzw. agio, czyli nadwyżki ponad wartość nominalną udziałów otrzymanych przy ich wydaniu przekazanej, zgodnie z postanowieniami art. 154 Kodeksu Spółek Handlowych, w całości na fundusz zapasowy Spółki.

W związku z tak przedstawionym zdarzeniem przyszłym Spółka zwróciła się z następującym pytaniem:

Czy przysługuje jej prawo do odliczenia kwoty podatku od towarów i usług wynikającej z faktur zakupu VAT, dokumentujących wydatki związane z podwyższeniem kapitału zakładowego i emisją giełdową akcji...

Wobec powyższego podatnik stoi na stanowisku o możliwości odliczenia podatku VAT wykazanego w fakturach VAT opiewających na wydatki związane z emisją akcji, zgodnie z art. 86 ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Stosownie do art. 5 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11.03.2004r. (Dz. U. Nr 54, poz. 535, ze zm.) zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju,
2. eksport towarów
3. import towarów,
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju,
5. wewnątrzwspólnoptpwa dostawa towarów.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, rozumie się, w myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, zaś świadczeniem usług jest każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby pranej lub jednostki organizacyjnej mniemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów – art. 8 ust. 1 ustawy.

W świetle powyższego emisja akcji jest więc zdarzeniem gospodarczym nie objętym zakresem przedmiotowym opodatkowania podatkiem od towarów i usług, nie jest bowiem ani dostawą towarów ani też świadczeniem usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy.

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, o których mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art.114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7:

1. suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:

a. z tytułu nabycia towarów i usług,

b. potwierdzających dokonanie przedpłaty (zaliczki, zadatku, raty), jeżeli wiązały się one z powstaniem obowiązku podatkowego,

c. od komitenta z tytułu dostawy towarów będącej przedmiotem umowy komisu,

- z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4,

2. w przypadku importu – suma kwot podatku wynikająca dokumentu celnego,

3. zryczałtowany zwrot podatku, o którym mowa w art. 116 ust. 6,

4. kwota podatku należnego od importu usług, kwota podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz kwota podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

Na uwagę zasługuje fakt, iż prawo, o którym mowa w art. 86 ust. 1 ustawy, dotyczy podatku naliczonego wynikającego z zakupu towarów i usług wykorzystywanych do dokonania czynności opodatkowanych, istotny jest tu zatem związek między zakupami a działalnością gospodarczą (opodatkowaną VAT) prowadzoną przez podatnika. Związek pomiędzy zakupami a działalnością musi mieć charakter bezpośredni, pośredni, jak również może dotyczyć takich czynności, które są niezbędne do funkcjonowania podatnika.

Zgodnie z art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika towarów i usług, jeżeli wydatki na ich nabycie nie mogłyby być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, z wyjątkiem przypadków, gdy brak możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów pozostaje w bezpośrednich związku ze zwolnieniem od podatku dochodowego.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ustawy. Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki, z wyłączeniem zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów – o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z przychodami, w tym służą zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów. Do kosztów uzyskania przychodów nie można zakwalifikować jednak wydatków poniesionych w związku z podwyższeniem kapitału zakładowego, gdyż wydatki te są związane są z przychodem, który na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych podlega wyłączeniu z opodatkowania. Brak przychodów po stronie Spółki wynika wprost z art. 14 ust. 4 pkt 4 ww. ustawy, w myśl którego nie zalicza się do przychodów otrzymanych na utworzenie lub powiększenie kapitału zakładowego, funduszu udziałowego albo funduszu założycielskiego, albo funduszu statutowego w banku państwowym albo funduszu organizacyjnego ubezpieczyciela.

Z kolei z treści art. 7 ust. 3 pkt 1 i 3 ww. ustawy, przy ustalaniu dochodu stanowiącego podstawę opodatkowania nie uwzględnia się zarówno przychodów ze źródeł położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub za granicą, jeżeli przychody z tych źródeł nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym albo są zwolnione od podatku, jak i kosztów uzyskania przychodów.

Mając na uwadze powyższe unormowania, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, iż stanowisko Spółki przedstawione we wniosku jest nieprawidłowe, z uwagi na fakt, iż w myśl przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, poniesione wydatki nie stanowią kosztu uzyskania przychodów, co pozbawia zainteresowanego prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony, stosownie do przepisu art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu, do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.