INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku (data wpływu 18 września 2012 r.) uzupełnionym pismem z dnia 15 listopada 2012 r. (data wpływu 21 listopada 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• zwolnienia z opodatkowania kursu na operatora wózka widłowego – jest prawidłowe,

• zwolnienia z opodatkowania kursu na magazyniera oraz kursu budowlanego - jest nieprawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 18 września 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z opodatkowania usług szkoleniowych.

Pismem z dnia 15 listopada 2012 r. ( data wpływu 21 listopada 2012 r.) uzupełniono wniosek w zakresie doprecyzowania opisu zaistniałego stanu faktycznego, przedstawienia własnego stanowiska oraz prawa do reprezentacji.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest firmą szkoleniową wykonującą usługi w zakresie szkoleń BHP, szkoleń podnoszących kwalifikacje zawodowe oraz kompleksowej obsługi przedsiębiorstw w zakresie BHP. Zainteresowany organizuje szkolenia na operatora wózka widłowego, kurs na magazyniera, budowlany oraz pierwszej pomocy. Pytanie Wnioskodawcy dotyczy szkoleń podnoszących kwalifikacje zawodowe (kurs na operatora wózka widłowego, kurs na magazyniera, kurs budowlany).

Wnioskodawca nie jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Zainteresowany nie jest jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty i nie świadczy w tym zakresie usług kształcenia i wychowania. Usługi świadczone przez firmę będące przedmiotem wniosku nie są objęte systemem oświaty.

Kursy prowadzone przez firmę są usługami szkoleniowymi w zakresie kształcenia i przekwalifikowania zawodowego. Świadczone usługi są prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach (kurs na wózki widłowe – rozporządzenie Ministra Gospodarki z 10 maja 2002 r., kurs budowlany – Prawo budowlane, ustawa z dnia 7 lipca 1994 r. Dz. U. z 2010 r. Nr 243, poz. 1623, Dz. U. z 2011 r. Nr 32, poz. 159, Dz. U. z 2011 r. Nr 94, poz. 551, Dz. U. z 2011 r. Nr 135, poz. 789, Dz. U. z 2011 r. Nr 142, poz. 829, Dz. U. z 2011 r. Nr 185, poz. 1092, Dz. U. z 2011 r. Nr 232, poz. 1377, Dz. U. z 2012 r., poz. 472, Kodeks pracy, kurs na magazyniera – Kodeks pracy).

Firma w zakresie prowadzonych usług nie jest podmiotem, który uzyskał akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty. Świadczone usługi nie są finansowane ze środków publicznych.

Szkolenia skierowane są do wszystkich osób fizycznych, które ukończyły 18 lat i chcą podnosić swoje kwalifikacje.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy oferowane przez Wnioskodawcę usługi szkoleniowe (kurs na magazyniera, kurs na operatora wózka widłowego, kurs budowlany) korzystają ze zwolnienia z opłacania podatku VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy (przedstawionym w uzupełnieniu wniosku), usługi szkoleniowe oferowane przez firmę Wnioskodawcy (kurs na magazyniera, kurs na operatora wózka widłowego, kurs budowlany) korzystają ze zwolnienia z opłacania podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za:

• prawidłowe – w zakresie zwolnienia z opodatkowania kursu na operatora wózka widłowego,

• nieprawidłowe – w zakresie zwolnienia z opodatkowania kursu na magazyniera oraz kursu budowlanego.
  
  

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Stawka podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23 %.

Jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, zastosowanie obniżonej stawki podatku lub zwolnienia od opodatkowania podatkiem od towarów i usług możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w ww. ustawie oraz w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

1. jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, w zakresie kształcenia i wychowania,
2. uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz jednostki badawczo - rozwojowe, w zakresie kształcenia na poziomie wyższym

-oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.

Z uregulowań zawartych w wyżej cytowanym art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a) ustawy wynika, że zwolnienie od podatku od towarów i usług obejmuje usługi w zakresie kształcenia i wychowania świadczone przez jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.

Zatem aby możliwe było skorzystanie z niniejszego zwolnienia, przewidzianego w powołanym przepisie ustawy, dany podmiot musi być jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty oraz musi świadczyć usługi w zakresie kształcenia.

Natomiast jeśli chodzi o kwestię wychowania, należy wskazać, iż jest ona przypisana podmiotom, do których uczęszczanie jest obowiązkowe i regulowane przepisami. Zatem to szkoły obowiązkowe mają za zadanie realizować program wychowywania.

Z kolei w świetle art. 43. ust. 1 pkt 29 ustawy, zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

1. prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, lub
2. świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty - wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją, lub
3. finansowane w całości ze środków publicznych,

-oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Zgodnie z treścią § 13 ust. 1 pkt 19 i 20 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392 ze zm.), zwalnia się od podatku:

• usługi w zakresie kształcenia, inne niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, świadczone przez uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz instytuty badawcze oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane,

• usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.
  
  

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest firmą szkoleniową wykonującą usługi w zakresie szkoleń BHP, szkoleń podnoszących kwalifikacje zawodowe oraz kompleksowej obsługi przedsiębiorstw w zakresie BHP. Zainteresowany organizuje szkolenia na operatora wózka widłowego, kurs na magazyniera, budowlany oraz pierwszej pomocy.

Wnioskodawca nie jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Zainteresowany nie jest jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty i nie świadczy w tym zakresie usług kształcenia i wychowania. Usługi świadczone przez firmę będące przedmiotem wniosku nie są objęte systemem oświaty.

Kursy prowadzone przez firmę są usługami szkoleniowymi w zakresie kształcenia i przekwalifikowania zawodowego.

Świadczone usługi są prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach:

• kurs na wózki widłowe – rozporządzenie Ministra Gospodarki z 10 maja 2002 r.,

• kurs budowlany – Prawo budowlane, Kodeks pracy,

• kurs na magazyniera – Kodeks pracy.
  
  

Firma w zakresie prowadzonych usług nie jest podmiotem, który uzyskał akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty. Świadczone usługi nie są finansowane ze środków publicznych. Szkolenia skierowane są do wszystkich osób fizycznych, które ukończyły 18 lat i chcą podnosić swoje kwalifikacje.

Analizując przedstawione okoliczności sprawy w kontekście powołanych przepisów prawa podatkowego wskazać należy, że Wnioskodawca nie jest podmiotem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy oraz § 13 ust. 1 pkt 19 ww. rozporządzenia, zatem usługi świadczone przez Wnioskodawcę nie mogą korzystać ze zwolnienia od podatku określonego w tych przepisach.

W tej sytuacji należy przeanalizować, czy spełnione są przesłanki umożliwiające skorzystanie ze zwolnienia w oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy. Aby przedmiotowe usługi mogły korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy, muszą być uznane za usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego oraz spełniać jeden z warunków określonych w lit. a – c powyższego przepisu. Powołane wyżej przepisy prawa podatkowego przewidują zwolnienie dla usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego prowadzonych w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub świadczonych przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty – wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją lub finansowanych w całości ze środków publicznych.

Krajowe przepisy z zakresu podatku od towarów i usług nie definiują pojęcia kształcenia zawodowego i „przekwalifikowania zawodowego”. Wobec tego należy wskazać, iż w dniu 1 lipca 2011 r. weszły w życie przepisy rozporządzenia Rady (WE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do Dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. L Nr 77 str. 1). Rozporządzenie Rady nr 282/2011 wiąże wszystkie państwa członkowskie i jest stosowane bezpośrednio. Oznacza to, iż przepisy tego rozporządzenia z dniem 1 lipca 2011 r. stają się częścią porządku prawnego, obowiązującego na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, bez konieczności ich implementacji w drodze ustawy. Rozporządzenie Rady nr … zastąpiło rozporządzenie Rady nr …, które przyjęte zostało w celu jednolitego stosowania przez wszystkie państwa członkowskie systemu podatku od wartości dodanej, opartego na postanowieniach Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich, dotyczących podatków obrotowych – Wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa opodatkowania (77/388/EEC ze zm.).

Przepis art. 44 ww. rozporządzenia nr 282/2011 wyjaśnia, co należy rozumieć przez usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania. W myśl tego przepisu, usługi w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania świadczone na warunkach określonych w art. 132 ust. 1 lit. i) Dyrektywy 2006/112/WE obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, jak również nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania nie ma w tym przypadku znaczenia.

Mając na uwadze przedstawione okoliczności sprawy oraz powołane przepisy, należy uznać, iż spełniona zastała podstawowa przesłanka umożliwiająca stosowanie zwolnienia od podatku, o którym mowa w przepisie art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy. Świadczone przez Wnioskodawcę usługi w zakresie szkoleń są usługami kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, które obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, jak również są usługami nauczania mającymi na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy dla celów zawodowych.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca nie posiada akredytacji w rozumieniu przepisów o systemie oświaty. Przedmiotowe szkolenia nie są finansowane ze środków publicznych. W związku z powyższym Wnioskodawca nie spełnia warunków umożliwiających skorzystanie ze zwolnienia z opodatkowania świadczonych usług szkoleniowych na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. b i c ustawy oraz § 13 ust. 1 pkt 20 ww. rozporządzenia.

Wobec tego należy przeanalizować, czy usługi szkoleniowe świadczone przez Wnioskodawcę korzystają ze zwolnienia z opodatkowania w świetle art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a), tj. czy są prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach.

W tym miejscu należy wskazać, iż ustawodawca nie precyzuje, jakie przepisy odrębne winny regulować prowadzenie usług szkolenia zawodowego i przekwalifikowania zawodowego, aby mogły być objęte zwolnieniem od podatku VAT wynikającym z art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a) ustawy o podatku VAT.

Stosownie do przepisu art. 2373 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (t.j. Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94), nie wolno dopuścić pracownika do pracy, do której wykonywania nie posiada on wymaganych kwalifikacji lub potrzebnych umiejętności, a także dostatecznej znajomości przepisów oraz zasad bezpieczeństwa i higieny pracy.

Ponadto, zgodnie z art. 23715 § 1 Kodeksu pracy, Minister Pracy i Polityki Socjalnej w porozumieniu z Ministrem Zdrowia i Opieki Społecznej określi, w drodze rozporządzenia, ogólnie obowiązujące przepisy bezpieczeństwa i higieny pracy dotyczące prac wykonywanych w różnych gałęziach pracy.

Zgodnie z § 1 rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 10 maja 2002 r. (Dz. U. Nr 70, poz. 650 ze zm.) rozporządzenie określa wymagania bezpieczeństwa i higieny pracy przy użytkowaniu wózków jezdniowych z napędem silnikowym, zwanych dalej „wózkami”, używanych w transporcie wewnętrznym zakładów pracy.

Do obsługi wózka, zgodnie z § 4 ust. 1 ww. rozporządzenia może być dopuszczony pracownik, który ukończył 18 lat i uzyskał:

1. uprawnienia operatora, zgodnie z odrębnymi przepisami, lub
2. imienne zezwolenie do obsługi wózka wystawione przez pracodawcę, ważne na terenie zakładu pracy tego pracodawcy.
   
   

Stosownie do § 4 ust. 2 ww. rozporządzenia zezwolenie, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, może być wydane pracownikowi po ukończeniu, z wynikiem pozytywnym, szkolenia dla kierowców wózków zorganizowanego przez pracodawcę, według programu opracowanego lub zatwierdzonego przez jednostkę organizacyjną wyznaczoną przez ministra właściwego do spraw gospodarki.

Natomiast stosownie do § 4 ust. 3 ww. rozporządzenia obsługujący wózki jezdniowe z napędem silnikowym zasilane gazem oraz inni pracownicy dokonujący wymiany butli z gazem w wózkach powinni być przeszkoleni w zakresie bezpieczeństwa użytkowania butli, w tym ich bezpiecznej wymiany.

Zakres tematyki szkolenia, o którym mowa w ust. 3, zgodnie z § 4 ust. 3 cytowanego rozporządzenia, powinien być określony w programach szkolenia dla obsługujących wózki jezdniowe z napędem silnikowym.

Mając na uwadze powyższe przepisy, stwierdzić należy, iż świadczone przez Wnioskodawcę usługi szkoleniowe prowadzone w formie kursu na operatora wózka widłowego spełniają definicję usług kształcenia zawodowego, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku od towarów i usług, gdyż szkolenie to ma na celu uzyskanie wiedzy niezbędnej do celów zawodowych oraz są prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach. Tym samym przedmiotowe szkolenia korzystają ze zwolnienia z podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a) ustawy o podatku od towarów i usług.

Odnośnie natomiast kursu na magazyniera oraz kursu budowlanego, Wnioskodawca wskazał, iż są one prowadzone na podstawie ustaw: Prawo budowlane oraz Kodeks pracy. Należy zauważyć, iż przepisy te nie regulują szczegółowych form i zasad szkolenia z zakresu magazynier lub budowlaniec.

Należy zauważyć, iż przepisy ustawy Kodeks pracy, odnoszące się do kwestii kwalifikacji pracownika, są jedynie przepisami ogólnymi, nie określającymi form i zasad przeprowadzania szkoleń na magazyniera czy też kursu budowlanego. Wskazana przez Wnioskodawcę ustawa Prawo budowlane również nie odnosi się do form i zasad przeprowadzania szkoleń budowlanych. Tym samym przepisów ustaw Kodeks pracy i Prawo budowlane nie można uznać za odrębne przepisy, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit a) ustawy o podatku od towarów i usług.

Tak więc w ocenie tut. Organu, szkolenia (kurs na magazyniera, kurs budowlany) przeprowadzane przez Wnioskodawcę, co prawda mają na celu zdobycie odpowiednich kwalifikacji zawodowych, jednakże Wnioskodawca nie wskazał we wniosku przepisów określających formy i zasady przeprowadzania tych szkoleń.

Oznacza to, że nie została spełniona druga przesłanka umożliwiająca korzystanie ze zwolnienia od podatku, tzn. kurs na magazyniera i kurs budowlany nie są prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach

Mając powyższe na uwadze, stwierdzić należy, iż szkolenia na operatora wózka widłowego, kurs na magazyniera i budowlany, prowadzone przez Wnioskodawcę spełniają definicję usług kształcenia zawodowego, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku od towarów i usług, gdyż szkolenia te mają na celu uzyskanie wiedzy niezbędnej do celów zawodowych.

Jednakże tylko kurs na operatora wózka widłowego spełnia drugą przesłankę do zwolnienia, tj. jest prowadzony w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach.

Z tych też względów świadczone przez Wnioskodawcę usługi kształcenia zawodowego w formie kursu na operatora wózka widłowego, prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, korzystają ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a) ustawy.

Natomiast usługi w formie kursu budowlanego oraz kursu na magazyniera, choć niewątpliwie są usługami kształcenia zawodowego, to nie są prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach. Tym samym przedmiotowe kursy nie będą korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a) ustawy

Reasumując, prowadzone przez Wnioskodawcę kursy na operatora wózka widłowego korzystają ze zwolnienia z podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a) ustawy o podatku od towarów i usług, o ile jak wskazał Wnioskodawca, prowadzone są w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach.

Natomiast kursy na magazyniera oraz kursy budowlane nie korzystają ze zwolnienia z podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 i pkt 29 ustawy oraz § 13 ust. 1 pkt 19 i pkt 20 rozporządzenia.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.