INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 05.09.2007 r., (data wpływu 10.09.2007 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia odsetek od kredytu refinansowego oraz opłat dodatkowych od tego kredytu do kosztów uzyskania przychodu - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10.09.2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia odsetek od kredytu refinansowego oraz opłat dodatkowych od tego kredytu do kosztów uzyskania przychodu.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Do dnia 6 czerwca 2007 r. X S.A. posiadała niespłaconą kwotę kredytu bankowego w wysokości ok. 75 mln zł („Kredyt Początkowy”). Kredyt ten został zaciągnięty na potrzeby prowadzenia bieżącej działalności gospodarczej. Początkowa suma zadłużenia była znacznie wyższa, lecz Spółka wykorzystała całość posiadanych własnych środków pieniężnych w celu jej redukcji. W związku z faktem, że istniejące kredyty bankowe grupy kapitałowej X (w tym Kredyt Początkowy) musiały zostać spłacone, dnia 6 czerwca 2007 r. Spółka zrefinansowała Kredyt Początkowy nowym kredytem bankowym („Kredyt Refinansowy”). Kredyt Refinansowy zaciągnięty przez główne spółki grupy kapitałowej X został udzielony przez syndykat banków, który ustanowił specyficzne warunki kredytowe dla zaangażowania spółek z grupy kapitałowej X.

Kredyt Refinansowy został przeznaczony w całości na spłatę istniejącego Kredytu Początkowego. Odsetki z tytułu Kredytu Refinansowego spłacane będą przez Spółkę na bieżąco (nie będą kapitalizowane).

W związku z udzieleniem kredytu Spółce i innym jednostkom grupy kapitałowej X, Syndykat nałożył na grupę kapitałową X opłaty, takie jak prowizje za przygotowanie i przyznanie kredytu oraz opłaty prawne („Opłaty Dodatkowe”). Opłaty Dodatkowe będą podzielone między Spółkę i inne właściwe jednostki grupy kapitałowej X proporcjonalnie do udziału każdej jednostki w całości kredytu udzielonego przez Syndykat.

W związku z powyższym zadano pytanie, czy odsetki od Kredytu Refinansowego, który został zaciągnięty w celu spłaty Kredytu Początkowego, stanowić będą koszty uzyskania przychodów w momencie ich zapłaty (zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych), natomiast Opłaty Dodatkowe, koszt uzyskania przychodów w dacie ich poniesienia (zgodnie z art. 15 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych).

Zdaniem wnioskodawcy, zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 11 oraz art. 15 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, odsetki od Kredytu Refinansowego, powinny być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w dacie ich zapłaty, natomiast Opłaty Dodatkowe w dacie ich poniesienia.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzam co następuje:

Zgodnie z ogólną zasadą zdefiniowaną w art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r., Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) - kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych odpowiednio w art. 16 ust. 1. Wśród wydatków, których nie zalicza się do kosztów uzyskania przychodów, ustawodawca wymienia:

• naliczone, lecz nie zapłacone odsetki albo umorzone odsetki od zobowiązań, w tym również od pożyczek (kredytów) - art. 16 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych,
• odsetki, prowizje i różnice kursowe od pożyczek (kredytów) zwiększających koszty inwestycji w okresie realizacji inwestycji - art. 16 ust. 1 pkt 12 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Wykładnia gramatyczna użytego przez ustawodawcę pojęcia „koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów” oznacza, że podatnik ma możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich wydatków, pod warunkiem, że wykaże ich bezpośredni związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, a ich poniesienie ma lub może mieć bezpośredni wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. Z powyższego wynika, iż to na podatniku, zgodnie z powszechnie stosowaną na gruncie prawa polskiego zasadą jako na osobie wywodzącej z określonych faktów skutki prawne, spoczywa ciężar ich udowodnienia oraz, że warunkiem odliczenia wydatków od przychodu jest udokumentowanie faktu poniesienia wydatku w sposób nie budzący wątpliwości.

W przedmiotowej sprawie, jak stwierdza Spółka, obydwa kredyty dotyczą prowadzenia bieżącej działalności gospodarczej: zarówno Kredyt Początkowy, jak też Kredyt Refinanansowy, który został przeznaczony na spłatę kredytu Początkowego. Sama nazwa kredytu (Kredyt Refinansowy) nie ma znaczenia dla celów podatkowych, ważne jest natomiast to, w jakim celu został on wydatkowany.

W związku z udzieleniem kredytu Spółce i innym jednostkom grupy kapitałowej X, Syndykat banków nałożył opłaty, takie jak, prowizje za przygotowanie i przyznanie kredytu oraz opłaty prawne („Opłaty Dodatkowe”). W niniejszym przypadku wydatki te mają związek z osiągniętym przychodem, ponieważ zostały one poniesione w celu uzyskania kredytu, a warunkiem jego uzyskania było poniesienie kosztów jego obsługi. Jeżeli zatem świadczenie główne (kredyt bankowy) zostało poniesione w celu uzyskania przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu, to świadczenie uboczne zostało poniesione również w tym celu. W rezultacie, prowizja za udzielenie kredytu oraz odsetki od kredytu zaciągniętego w celu prowadzenia działalności gospodarczej mogą stanowić koszt uzyskania przychodów w takiej wysokości w jakiej zostały faktycznie poniesione przez podatnika, jeżeli są to wydatki o charakterze definitywnym, które na podstawie zawartej z bankiem umowy podatnik obowiązany był ponieść.

Reasumując, zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, odsetki od kredytu, który został zaciągnięty na prowadzenie bieżącej działalności gospodarczej, stanowią koszt uzyskania przychodów w momencie ich zapłaty. Na mocy art. 15 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych Opłaty Dodatkowe stanowią koszty pośrednie, które nalweży rozliczyć proporcjonalnie do udziału Spółki i innych jednostek grupy kapitałowej X w całości kredytu udzielonego przez Syndykat banków. Są one potrącane w dacie ich poniesienia. Za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów na mocy art. 15 ust 4e ww ustawy uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszt rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1Maja 10, 09-402 Płock.