INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki cywilnej X, przedstawione we wniosku z dnia 25 września 2007r. (data wpływu 8 października 2007r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie warunków zastosowania szczególnej procedury określonej w art. 119 ustawy o podatku od towarów i usług do świadczonych przez Wnioskodawcę usług dla dzieci i młodzieży, usług turystycznych dla dorosłych oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących zakup usług noclegowych i gastronomicznych - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 października 2007r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie warunków zastosowania szczególnej procedury określonej w art. 119 ustawy o podatku od towarów i usług do świadczonych przez Wnioskodawcę usług dla dzieci i młodzieży, usług turystycznych dla dorosłych oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących zakup usług noclegowych i gastronomicznych.
Pismem z dnia 6 grudnia 2007r. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach wezwał Spółkę do uzupełnienia wniosku ORD-IN. Uzupełnienie wniosku wpłynęło do tut. organu w dniu 20 grudnia 2007r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą polegającą na organizacji usług turystycznych. W ramach usług świadczy usługi turystyczne dla dorosłych oraz organizuje wypoczynek dzieci i młodzieży (kolonie, obozy młodzieżowe, zimowiska). Organizacja wypoczynku dla dzieci i młodzieży polega na zakupie usług obcych tj. zakwaterowanie i wyżywienie od właścicieli obiektów, transport od przewoźników. Kadra pedagogiczna zatrudniona jest przez Spółkę na podstawie umów zleceń. Bilety wstępu, karnety na wejścia do muzeów, basenów, kin zakupywane są przez kierownika obozu lub kolonii, zatrudnionego przez Spółkę. Wnioskodawca ponosi odpowiedzialność za sprawy bytowe i wychowawcze uczestników. Organizowanie kolonii, obozów i zimowisk odbywa się zgodnie z ustawą o systemie oświaty. Wnioskodawca posiada opinię Urzędu Statystycznego klasyfikującego wykonanie przez niego usługi w grupowaniu pod symbolem PKWiU 55.23.11-00.00 jako usługi świadczone przez obozowiska dla dzieci. W ramach usług turystycznych świadczonych dla dorosłych Wnioskodawca dokonuje zakupu usług obcych tj. miejsc noclegowych, transportu osób od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turystów. Usługi te sklasyfikowane są pod symbolem PKWiU 63.30.11-00.00 jako usługi organizatorów i pośredników turystycznych. Wnioskodawca spełnia warunki z art. 119 ust. 3 ustawy o VAT. Rozlicza podatek VAT na podstawie art. 119 ustawy o VAT i wystawia faktury VAT marża.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy rozliczając usługę turystyczną Wnioskodawca może zrezygnować ze szczególnej procedury rozliczania podatku VAT i rozpocząć rozliczanie podatku VAT na zasadach ogólnych...
2. Czy klasyfikując wykonane usługi pod symbolem PKWiU 55.23.11.- 00.00. tj. usługi polegające na organizowaniu kolonii, obozów, zimowisk ma on prawo do zastosowania stawki 7%...
3. Czy świadcząc usługi turystyczne ma on prawo odliczać podatek naliczony z faktur dokumentujących usługi noclegowe i gastronomiczne...
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

1. Ma prawo wyboru zasad ogólnych w zakresie prowadzonej działalności, o prawie tym stanowi art. 88 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku od towarów i usług, który mówi o usługach turystyki „opodatkowanych na zasadach innych niż określone w art. 119”.
2. Ma prawo do zastosowania obniżonej stawki podatku VAT na wykonywane usługi turystyczne, ponieważ mieszczą się one pod symbolem PKWiU 55.23.11.-00.00.
3. Ma prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących usługi noclegowe i gastronomiczne jako podatnik świadczący usługi turystyki na podstawie art. 88 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT.
   
   

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Przepisy art. 119 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) zwanej dalej ustawą o VAT, wprowadzają szczególny sposób opodatkowania usług turystycznych, polegający na opodatkowaniu marży, stanowiącej wynagrodzenie podatników świadczących usługi turystyczne. Zgodnie z ust. 1 tego przepisu podstawą opodatkowania w przypadku wykonywania usług turystyki jest kwota marży pomniejszona o kwotę należnego podatku, z zastrzeżeniem ust. 5.

Przez marżę rozumie się różnicę między kwotą należną, którą ma zapłacić nabywca usługi, a ceną nabycia przez podatnika towarów i usług od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty, przy czym przez usługi dla bezpośredniej korzyści turysty rozumie się usługi stanowiące składnik świadczonej usługi turystyki, a w szczególności transport, zakwaterowanie, wyżywienie, ubezpieczenie (art. 119 ust. 2 ww. ustawy).

Natomiast w myśl ust. 3 ww. przepisu rozliczenie metodą marży stosuje się bez względu na to kto nabywa usługę turystyki, w przypadku, gdy podatnik:

• ma siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium kraju,
• działa na rzecz nabywcy usługi we własnym imieniu i na własny rachunek,
• przy świadczeniu usługi nabywa towary i usługi od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty,
• prowadzi ewidencję, z której wynikają kwoty wydatkowane na nabycie towarów i usług od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty, oraz posiada dokumenty, z których wynikają te kwoty.
  
  

Z przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego wynika, że spełnia łącznie wszystkie powyżej opisane w art. 119 ust. 3 cyt. ustawy warunki, wobec powyższego zobowiązany jest obligatoryjnie do stosowania szczególnej procedury opodatkowania marży.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w pkt 1 należy uznać za nieprawidłowe.

Zauważyć należy, ze istotnym elementem specjalnych zasad opodatkowania usług turystycznych jest uznanie całego pakietu świadczeń za jedną usługę.

Usługa turystyki jest bowiem kompleksową usługą świadczoną na rzecz turysty, obejmującą swym zakresem usługi cząstkowe świadczone dla bezpośredniej korzyści turysty, bez których dana impreza turystyczna nie mogłaby się odbyć.

Zatem mając na uwadze powyższe oraz przedstawiony stan faktyczny, należy przyjąć, iż zakup przez Wnioskodawcę w ramach świadczonych usług turystycznych dla dorosłych oraz organizacji wypoczynku dzieci i młodzieży usług obcych tj. zakwaterowanie, wyżywienie, transport osób, zakup biletów wstępu, karnetów na wejścia do muzeów, basenów, kin itp. należy uznać za świadczenie usługi turystycznej. Z wniosku wynika, iż przy świadczeniu tych usług Wnioskodawca spełnia wszystkie przesłanki zawarte w art. 119 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług. W takiej sytuacji opodatkowanie przedmiotowych usług turystycznych jest obligatoryjne według szczególnej procedury przewidzianej w art. 119 cyt. ustawy. Wnioskodawcy nie przysługuje prawo wyboru opodatkowania usług turystycznych na zasadach ogólnych. W przypadku opodatkowania marżą stosuje się stawkę podatku 22% do całej usługi turystycznej, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, bowiem w ustawie o podatku od towarów i usług nie wymieniono usług turystycznych jako usług, dla których obniża się stawkę podatku lub też usług, które zwalnia się od podatku od towarów i usług.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w pkt 2 należy uznać za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Ogólna zasada wskazuje, że odliczenie przysługuje w stosunku do podatku naliczonego, który jest bezpośrednio związany z wykonywanymi przez podatnika czynnościami podlegającymi opodatkowaniu. Natomiast zastrzeżenie odnosi się do przypadków stosowania szczególnych procedur opodatkowania, w ramach których zostało wyłączone to prawo, mimo że związek ze sprzedażą opodatkowaną istnieje.

Przykładem takiego wyjątku są usługi turystyczne opodatkowane zgodnie z art. 119 ustawy, w przypadku których podstawą opodatkowania jest kwota marży pomniejszona o kwotę podatku należnego. W myśl przepisu art. 119 ust. 4 ww. ustawy podatnikom stosującym szczególną procedurę opodatkowania nie przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o kwoty podatku naliczonego od towarów i usług nabytych dla bezpośredniej korzyści turysty. Nabyte usługi gastronomiczne i noclegowe zgodnie z treścią art. 119 są usługami rozliczanymi na zasadach szczególnych, tj. opodatkowaniu podlega różnica między kwotą należności, którą płaci nabywca usługi turystycznej, a kwotą za którą podatnik nabywa od innych podatników usługi dla bezpośredniej korzyści klienta np.: transport, wyżywienie, zakwaterowanie itp.

W związku z taką procedurą ustalania podstawy opodatkowania usług turystycznych, podatnik świadczący tego rodzaju usługi nie ma prawa do odliczania podatku naliczonego od nabywanych od innych podmiotów usług, będących elementami składającymi się na całość usługi turystycznej.

W myśl art. 88 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku od towarów i usług obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika usług noclegowych i gastronomicznych, z wyjątkiem:

1. przypadków, gdy usługi te zostały nabyte przez podatników świadczących usługi turystyki, jeżeli w skład usługi turystyki, opodatkowanej na zasadach innych niż określone w art. 119, wchodzą usługi noclegowe lub gastronomiczne albo jedne i drugie,
2. nabycia gotowych posiłków przeznaczonych dla pasażerów przez podatników świadczących usługi przewozu osób.
   
   

Powyższy przepis znajduje zastosowanie tylko w stosunku do podmiotów, które świadczą usługi turystyki opodatkowanej na zasadach innych niż określone w art. 119, czyli na zasadach ogólnych. Wnioskodawca świadczy usługi turystyczne opodatkowane na zasadach szczególnej procedury marży, określone w art. 119 ustawy o VAT, w skład których wejdą obce usługi noclegowe i gastronomiczne. W związku z tym, na podstawie zapisu wyżej powołanego art. 119 ust. 4 ustawy, Wnioskodawca nie ma prawa do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu usług noclegowych i gastronomicznych.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w pkt 3 należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).
Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko -Biała.