INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 03 stycznia 2008 r. (data wpływu do tut. Biura 11 stycznia 2008 r.) uzupełnionym w dniu 07 lutego 2008 o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia momentu powstania przychodu - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 stycznia 2008 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia momentu powstania przychodu.Z uwagi na braki formalne pismem z dnia 22 stycznia 2008 r. wezwano do ich uzupełnienia. Uzupełniony wniosek wpłynął do tut. Biura 07 lutego 2008 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony m. in. następujący stan faktyczny:

Spółka jest firmą prowadzącą działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży detalicznej mebli. Oferuje klientom do sprzedaży zarówno towary będące na składzie i eksponowane w sklepach jak też meble zamawiane i dostarczane na indywidualne zamówienia klientów. Co do zasady klient zobowiązany jest w chwili złożenia zamówienia wpłacić zaliczkę na zakup mebli, a przed wydaniem towarów uzupełnić ją do wysokości 100% wartości zamówienia. Formy zapłaty mogą być różne. Zarówno gotówką, kartą jak i kredytem. W celu zwiększenia dostępności oferty towarowej klientom Spółka zawarła z operatorem kredytowym umowę o świadczenie usług pośrednictwa finansowego. Spółka przyjmuje zaliczki na poczet sprzedaży w różnej wysokości. Klienci bardzo często wpłacają zaliczki w 100% wartości zamówienia. Zamówione towary wydawane są klientom w odległości od kilku dni do kilku tygodni od wpłacenia zaliczki. Spółka wykazuje przychód z tytułu sprzedaży w dniu wydania towarów.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy przychody z tytułu sprzedaży mebli należy ujawnić w dacie wydania towarów z magazynu...

Zdaniem Spółki w art. 12 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych ustawodawca wyłączył z przychodów pobrane wpłaty lub zarachowane należności na poczet dostaw towarów i usług, które zostaną wykonane w następnych okresach sprawozdawczych. Zgodnie z zapisem art. 12 ust. 3a przychód w podatku dochodowym powstaje w dniu wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania – choćby częściowo – usługi, nie później niż w dniu wystawienia faktury, uregulowania należności. Przepis art. 12 ust. 3a to przepis ogólny wprowadzający ogólną zasadę terminu powstania przychodu. Przepis art. 12 ust. 4 jest przepisem szczegółowy wykluczającym – niezależnie od wysokości – zaliczki z przychodu. Jeżeli zatem zaliczka – choćby 100% - przychodem nie jest, to nie można dywagować na temat terminu powstania przychodu, a zatem nie można zastosować przepisu art. 12 ust 3a. Zdaniem Spółki w przypadku dostawy towarów lub wykonywania usługi wcześniejsze otrzymanie zapłaty, także w wysokości 100% nigdy nie będzie stanowiło przychodu, będzie to bowiem zaliczka na poczet dostaw towarów i usług. Przychód powstanie dopiero w dacie wydania towarów lub wykonania usługi. Także wystawienie faktury przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi nie będzie stanowiło przychodu, będzie jedynie dokumentowało otrzymanie zaliczki, a ta na mocy art. 12 ust. 4 jest z przychodów wyłączona. Spółka stoi zatem na stanowisku, że w przypadku przyjęcia zaliczki na zamówione przez klientów towary przychód w rozumieniu podatku dochodowego od osób prawnych należy wykazać w dacie wydania towarów.

Na tle przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654, ze zm.), przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 13 i 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe. Na podstawie art. 12 ust. 3 wyżej wymienionej ustawy, za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Stosownie do art. 12 ust. 3a ww. ustawy, za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 3, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 3c-3e, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:

• wystawienia faktury albo
• uregulowania należności.
  
  

W myśl art. 12 ust. 4 pkt 1 tej ustawy do przychodów nie zalicza się pobranych wpłat lub zarachowanych należności na poczet dostaw towarów i usług, które zostaną wykonane w następnych okresach sprawozdawczych. Jak wynika z treści powołanych przepisów ww. ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych przepis art. 12 ust. 3a nie ma zastosowania do otrzymanych zaliczek lub zarachowanych należności na poczet dostaw towarów i usług, które zostaną wykonane w późniejszych okresach sprawozdawczych, bowiem takie zaliczki lub zarachowane należności stosownie do art. 12 ust. 4 pkt 1 ww. ustawy nie stanowią przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

W omawianej sprawie przychód powstanie zatem w momencie wydania rzeczy, na które otrzymano zaliczki, ale nie później niż wystawienie faktury. Jeżeli zatem faktura końcowa dokumentująca sprzedaż towaru a nie pobranie zaliczki zostanie wystawiona przed wydaniem towaru, momentem uzyskania przychodu będzie dzień, w którym wystawiono tę fakturę końcową.

Stanowisko podatnika jest zatem nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedmiotowym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.