INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku znak z dnia 3 stycznia 2008 r. (data wpływu 4 stycznia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczące podatku akcyzowego w zakresie produkcji wyrobu uzyskanego w wyniku katalitycznego przerobu odpadów tworzyw sztucznych nie będącego komponentem paliwowym - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 stycznia 2008 r. został złożony wniosek z dnia 3 stycznia 2008 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczący podatku akcyzowego w zakresie produkcji wyrobu uzyskanego w wyniku katalitycznego przerobu odpadów tworzyw sztucznych nie będącego komponentem paliwowym.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka posiada zezwolenie na prowadzenie składu podatkowego w związku z prowadzoną działalnością polegającą na produkcji i sprzedaży komponentów uzyskanych w wyniku katalitycznego przerobu odpadów tworzyw sztucznych (PKWiU 24.66.32-90.00, CN 3811), tj. wyrobu objętego stawką zerową. Wnioskodawca zamierza dostarczyć przedmiotowy produkt odbiorcy, który nie posiada zezwolenia na prowadzenie składu podatkowego. Odbiorca oświadczył, że jest właścicielem i użytkownikiem specjalistycznej instalacji do przerobu metodą destylacji odpadowych frakcji węglowodorowych, w tym KTS-F, do uzyskania komponentów paliw płynnych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

1. Czy w związku z produkcją, magazynowaniem i obrotem przedmiotowym wyrobem niezbędne jest prowadzenie składu podatkowego, zwłaszcza, że produkt ten jest przeznaczony do produkcji paliw silnikowych lub opałowych, a także rozpuszczalników i innych produktów petrochemicznych
...

Zdaniem Spółki w świetle obowiązujących przepisów prawa wymieniony wyrób ze względu na stawkę zerową nie podlega procedurze zawieszenia poboru akcyzy, zatem produkcja, magazynowanie i obrót wymienionym wyrobem z wykorzystaniem składu podatkowego traci rację bytu. Obowiązek podatkowy powstaje dopiero w momencie wyprodukowania paliwa, a także rozpuszczalników i innych produktów petrochemicznych z wykorzystaniem wymienionego wyrobu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe pod warunkiem, że Wnioskodawca dokonał prawidłowej klasyfikacji wyrobów.

Zagadnienia dotyczące opodatkowania podatkiem akcyzowym szeroko rozumianych wyrobów energetycznych czyli paliw silnikowych i olejów opałowych reguluje Dyrektywa Rady 2003/96/WE z dnia 27 października 2003 r. w sprawie restrukturyzacji wspólnotowych przepisów ramowych dotyczących opodatkowania produktów energetycznych i energii elektrycznej (Dz. Urz. WE L 283 z 31.10.2003). Przedmiotowa dyrektywa zwana "dyrektywą energetyczną" reguluje ogół zagadnień dotyczących zasad opodatkowania akcyzą wyrobów energetycznych oraz energii elektrycznej.

Zgodnie z art. 1 dyrektywy Państwa Członkowskie nakładają podatki na produkty energetyczne i energię elektryczną zgodnie z niniejszą dyrektywą. Dyrektywa energetyczna w art. 2 wymienia listę produktów, które należy uznać za wyroby energetyczne:

• objętych kodami CN 1507 do 1518, jeśli są przeznaczone do stosowania jako paliwo do ogrzewania lub paliwo silnikowe
;
• objętych kodami CN 2701, 2702 i 2704 do 2715
;
• objętych kodami CN 2901 i 2902
;
• objętych kodem CN 2905 11 00, które nie są pochodzenia syntetycznego, jeśli są one przeznaczone do stosowania jako paliwo do ogrzewania lub paliwo silnikowe
;
• objętych kodem CN 3403
;
• objętych kodem CN 3811
;
• objętych kodem 3817
;
• objętych kodem CN 3824 90 99, jeśli są one przeznaczone do stosowania jako paliwo do ogrzewania lub paliwo silnikowe
.

Stosownie do art. 20 wymienionej dyrektywy jedynie następujące produkty energetyczne podlegają przepisom dotyczącym kontroli i przemieszczania dyrektywy 92/12/EWG:

• produkty objęte kodami CN 1507–1518, jeśli są przeznaczone do stosowania jako paliwo do ogrzewania lub paliwo silnikowe;
• produkty objęte kodami CN 270710, 270720, 270730 i 270750;
• produkty objęte kodami CN 271011–27101969. Jednakże przy produktach objętych kodami CN 27101121, 27101125 i 27101929, przepisy dotyczące kontroli i przemieszczania stosują się jedynie do sytuacji, kiedy produkty te są przemieszczane luzem;
• produkty objęte kodami CN 2711 (z wyłączeniem 271111, 271121 i 271129);
• produkty objęte kodem CN 290110;
• produkty objęte kodami CN 290220, 290230, 290241, 290242, 290243 i 290244;
• produkty objęte kodem CN 29051100, nie będące pochodzenia syntetycznego, jeśli są przeznaczone do stosowania jako paliwo do ogrzewania lub paliwo silnikowe;
• produkty objęte kodem CN 38249099, jeśli są przeznaczone do stosowania jako paliwo do ogrzewania lub paliwo silnikowe.

Zatem wyroby akcyzowe zharmonizowane (produkty energetyczne) objęte kodem CN 3811 nie podlegają przepisom dyrektywy 92/12/EWG dotyczącym kontroli i przemieszczania.

Zasady opodatkowania wyrobów akcyzowych podatkiem akcyzowym, tj. zasady i tryb wprowadzania do obrotu wyrobów objętych akcyzą określa ustawa z dnia 23 stycznia 2004 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 29, poz. 257 ze zm.).

Komponenty uzyskiwane w wyniku katalitycznego przerobu odpadów z tworzyw sztucznych oznaczone symbolem PKWiU 24.66.32-90.00 i kodem CN 3811, ujęte w załączniku nr 2 do ustawy o podatku akcyzowym, zalicza się - w myśl art. 2 pkt 2 ustawy o podatku akcyzowym do grupy wyrobów akcyzowych zharmonizowanych.

Produkcja, przetwarzanie lub magazynowanie wyrobów akcyzowych zharmonizowanych powinny odbywać się, co do zasady, w składzie podatkowym. Z definicji składu podatkowego, zgodnie z art. 2 pkt 12 wymienionej ustawy, jednoznacznie wynika, że jest to miejsce określone w zezwoleniu wydanym przez właściwego naczelnika urzędu celnego, podlegające szczególnemu nadzorowi podatkowemu na podstawie przepisów o służbie celnej, w którym wyroby akcyzowe zharmonizowane są objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy i mogą być poddane czynnościom zgodnie z ustalonymi warunkami. Stanowi o tym również art. 26 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym, zgodnie z którym, jeżeli wyroby akcyzowe zharmonizowane są produkowane, przetwarzane lub magazynowane w składzie podatkowym, pobór akcyzy od tych wyrobów jest zawieszony.

Odnosząc się do kwestii dotyczącej obowiązku produkowania w składzie podatkowym przedmiotowych komponentów należy zwrócić uwagę na postanowienia § 2a ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 kwietnia 2004 r. w sprawie procedury zawieszenia poboru akcyzy i jej dokumentowania (Dz. U. Nr 89, poz. 849, ze zm. ), w myśl którego nie stosuje się procedury zawieszenia poboru akcyzy w odniesieniu do wyrobów akcyzowych zharmonizowanych określonych w załączniku do rozporządzenia, w przypadku gdy są zużywane do innych celów niż napędowe, opałowe lub do produkcji paliw silnikowych lub olejów opałowych, z zastrzeżeniem ust. 2 i § 2b ust. 1.

W poz. 21 załącznika rozporządzenia w sprawie procedury zawieszenia poboru akcyzy i jej dokumentowania, w którym zawarto pełny wykaz wyrobów akcyzowych zharmonizowanych, do których nie stosuje się procedury zawieszenia poboru akcyzy, umieszczono również m.in. preparaty przeciwstukowe; dodatki do olejów mineralnych itp. oznaczone symbolem PKWiU 24.66.32 oraz środki przeciwstukowe; inhibitory utleniania, inhibitory tworzenia się żywic, dodatki zwiększające lepkość, preparaty antykorozyjne oraz inne preparaty dodawane do olejów mineralnych (włącznie z benzyną) lub do innych cieczy, stosowanych do tych samych celów co oleje mineralne i oznaczone kodem CN 3811.

Stosownie do § 2a ust. 2 ww. rozporządzenia, w przypadku wyrobów akcyzowych zharmonizowanych, o których mowa w § 2a ust. 1 rozporządzenia, produkowanych i przemieszczanych na terytorium kraju, do których stosuje się stawkę podatku inną niż stawka 0 (stawka zero), z wyjątkiem wyrobów oznaczonych symbolem PKWiU 23.20.32 i kodem CN 2713, nie stosuje się § 2a ust. 1 rozporządzenia.

Na podstawie delegacji ustawowej zawartej w art. 65 ust. 2 ustawy z dnia 23 stycznia 2004 r. o podatku akcyzowym minister właściwy do spraw finansów publicznych wydał rozporządzenie z dnia 22 kwietnia 2004 r. w sprawie obniżenia stawek podatku akcyzowego (Dz. U. Nr 87, poz. 825 ze zm.). W załączniku nr 1 do przedmiotowego rozporządzenia (tabela stawek akcyzy dla wyrobów akcyzowych sprzedawanych w kraju) dla towaru o kodzie PKWiU 24.66.32-90.00 nie została wskazana stawka podatku akcyzowego w poz. 1-28, zatem należy zastosować stawkę podatku z poz. 29 tj. stawkę 0 (stawka zero).

W związku z faktem, iż w stosunku do wyrobów akcyzowych zharmonizowanych w postaci komponentów uzyskiwanych w wyniku katalitycznego przerobu odpadów z tworzyw sztucznych nie stosuje się procedury zawieszenia poboru akcyzy wówczas gdy są zużywane do innych celów niż napędowe, opałowe lub do produkcji paliw silnikowych lub olejów opałowych, należy uznać, że w takim przypadku produkcja tych wyrobów nie musi odbywać się w składzie podatkowym.

Zaznaczyć również należy, iż ze zdarzenia przyszłego wynika, że produkowany przez Spółkę wyrób KTS-F nie jest jeszcze komponentem paliwowym. Dopiero destylacja przedmiotowego wyrobu w specjalistycznej instalacji do przerobu odpadowych frakcji węglowodorowych pozwala na otrzymanie komponentów paliw płynnych. Z powyższego wynika, iż producentem komponentów paliw płynnych (paliw silnikowych) będzie dopiero odbiorca KTS-F, który to swoje czynności produkcyjne musi wykonywać w składzie podatkowym.

Reasumując, na podmiocie produkującym KTS-F uzyskiwanym w wyniku katalitycznego przerobu odpadów z tworzyw sztucznych wykorzystywanym przez inny podmiot jako surowiec do produkcji komponentów paliw płynnych, nie ciąży obowiązek ich produkcji w składzie podatkowym tylko w wypadku, jeżeli produkowany wyrób, zaliczony zgodnie z ustawą o podatku akcyzowym do paliw silnikowych, nie stanowi samoistnego paliwa wykorzystywanego do napędu, nie może być w żadnej sytuacji wykorzystany jako takie paliwo, nie stanowi dodatku lub domieszki do paliw silnikowych, nie jest oferowany jako dodatek lub domieszka do paliw silnikowych, nie jest używany do celów opałowych lub do produkcji olejów opałowych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej – powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.