Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBII/2/415-142/13/HS
z 6 maja 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że Pana stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 29 stycznia 2013 r. (data wpływu do tut. Biura 05 lutego 2013 r.), uzupełnionym w dniu 02 kwietnia 2013 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 05 lutego 2013 r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości.

W związku z brakami formalnymi stwierdzonymi we wniosku, pismem z dnia 22 marca 2013 r. Znak: IBPB II/2/415-142/13/HS wezwano wnioskodawcę do jego uzupełnienia. Uzupełnienia dokonano w dniu 02 kwietnia 2013 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W dniu 06 kwietnia 2007 r. zmarła matka wnioskodawcy (nie będąca rolnikiem) pozostawiając w spadku grunty orne o powierzchni 2,2978 ha. W dniu 10 października 2007 r. postanowieniem Sądu Rejonowego na podstawie ustawy spadek, po 1/3, nabyli mąż oraz dwoje dzieci.

W dniu 09 lipca 2008 r. postanowieniem Sądu Rejonowego dokonano zniesienia współwłasności gruntów ornych w ten sposób, że ojciec wnioskodawcy zrzekł się swojej 1/3 części na rzecz swoich dzieci, stąd też wnioskodawca (nie będący rolnikiem) otrzymał grunty o łącznej powierzchni 1,1681 ha sklasyfikowane w ewidencji gruntów jako użytki rolne.

W dniu 15 stycznia 2013 r. nastąpiło odpłatne zbycie części gruntów rolnych o powierzchni 0,58 ha. Grunt nabyły dwie osoby, które nie są rolnikami, jako współudział. Wnioskodawca wskazuje, iż wymienione grunty nie utraciły charakteru rolnego i jednocześnie zaznacza, że Gmina, w której położone są wymienione grunty orne nie posiada miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 29 marca 2013 r. wnioskodawca wskazał, iż:

• w skład całego majątku spadkowego po matce zmarłej w 2007 r. wchodziły grunty orne oraz dom mieszkalny wybudowany w 1960 r. wymagający kapitalnego remontu,
• całość majątku należał do zmarłej matki wnioskodawcy,
• w wyniku zrzeczenia się udziału 1/3 części w spadku przez ojca na rzecz dzieci przestał on być współwłaścicielem,
• postanowienie Sądu Rejonowego z dnia 09 lipca 2008 r. było zgodne ze złożonym wnioskiem o dział spadku i zniesienie współwłasności; nie zapadły inne postanowienia,
• ojciec wnioskodawcy zrzekł się jakichkolwiek spłat od uczestników postępowania tj. dwojga dzieci, które przysługiwać by mogły w związku ze zgodnym planem podziału spadku, na który wyraził zgodę. Pozostali uczestnicy również zrzekli się dopłat wyrównujących udziały poszczególnych spadkobierców w spadku,
• cały majątek, który był wyszczególniony we wniosku o dział spadku i zniesienie współwłasności miał wartość 94 450 zł,
• w pkt III postanowienia Sądu Rejonowego ustalono wartość przedmiotu działu spadku po matce wnioskodawcy i zniesienia współwłasności na kwotę 94 450,00 zł,
• w pkt IV postanowienia Sąd stwierdził: „Dokonać zgodnego działu spadku po matce wnioskodawcy (…) i zniesienia współwłasności”,
• w dalszej części Sąd stwierdził: „Bez spłat i dopłat na rzecz wnioskodawcy i uczestnika/ uczestniczki (dwojga dzieci)”,
• Sąd Rejonowy w wydanym postanowieniu z dnia 09 lipca 2008 r. nie określił oddzielnie, jakiej wartości majątek nabył wnioskodawca, a jakiej wartości majątek nabyła jego siostra.
  
  

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy z tytułu tej czynności wnioskodawca będzie musiał zapłacić podatek dochodowy od 2/3 udziału w zbytej nieruchomości, czy też będzie zwolniony od płacenia podatku, ponieważ w 2007 r. otrzymał 1/3 gruntów ornych z 2,2978 ha, to jest 0,7659 ha, a zbycie 0,58 ha nastąpiło w 2013 r., to jest pięć lat plus dopełnienie roku?

Zdaniem wnioskodawcy, ponieważ w spadku otrzymał 1/3 gruntów ornych z 2,2978 ha, to jest 0,7659 ha w roku 2007 r., a zbycie 0,58 ha nastąpiło w 2013 r., nie powinien być pobierany podatek dochodowy ponieważ upłynęło pięć lat plus dopełnienie roku.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), podlegającym opodatkowaniu źródłem przychodu jest, z zastrzeżeniem ust. 2, odpłatne zbycie:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów

-jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Przepis cytowanego art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych formułuje generalną zasadę, że nie płaci się podatku dochodowego, jeśli od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości upłynęło 5 lat. W związku z tym, jeśli od końca roku, w którym miało miejsce nabycie nieruchomości do dnia sprzedaży upłynęło 5 lat, sprzedaż nie podlega w ogóle opodatkowaniu.

Wobec powyższego, w przypadku sprzedaży nieruchomości lub jej części decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych uzyskanego z tego tytułu przychodu ma moment jej nabycia.

Z opisanego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż wnioskodawca po zmarłej w 2007 r. matce nabył w spadku udział wynoszący 1/3 w nieruchomości o powierzchni 2,2978 ha. Następnie, na podstawie postanowienia z 2008 r. o dział spadku i zniesienie współwłasności z ojcem i siostrą z 2008 r. wnioskodawca nabył grunty rolne o łącznej powierzchni 1,1681 ha. Wnioskodawca w 2013 r. sprzedał część nabytych gruntów o powierzchni 0, 58 ha.

Zgodnie z art. 924 i 925 ww. ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku. Oznacza to, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej. Z kolei postanowienie sądu o stwierdzeniu nabycia spadku lub akt poświadczenia dziedziczenia potwierdzają jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia.

W myśl art. 1035 Kodeksu cywilnego, jeżeli spadek przypada kilku spadkobiercom, do wspólności majątku spadkowego stosuje się przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych. Do momentu zniesienia tej współwłasności lub dokonania działu spadku, spadkobiercy są współwłaścicielami rzeczy i praw wchodzących w skład spadku.

Z instytucją działu spadku mamy do czynienia w sytuacji, w której spadek przypada kilku spadkobiercom. W wyniku działu spadku prawa majątkowe objęte spadkiem przyznane poszczególnym spadkobiercom stosownie do wielkości ich udziałów, przechodzą na nich. Ustaje więc wspólność majątku spadkowego. Umowa o dział spadku lub prawomocne orzeczenie sądowe o dziale spadku stanowią tytuł własności rzeczy, które w dziale przypadłyby poszczególnym spadkobiercom i nie zmieni tego fakt, że dział spadku jest czynnością wtórną do nabycia spadku. Tak więc na skutek działu spadku następuje „konkretyzacja” składników masy spadkowej przypadających poszczególnym spadkobiercom.

Zgodnie z art. 195 Kodeksu cywilnego współwłasność istnieje wówczas, gdy własność tej samej rzeczy przysługuje niepodzielnie kilku osobom. Istota współwłasności polega bowiem na tym, że współwłaścicielom przysługują części wspólnego prawa własności (tzw. udziały), którymi mogą swobodnie rozporządzać. Dopóki więc istnieje współwłasność można mówić tylko o istnieniu udziałów w tym prawie, o ich nabywaniu i zbywaniu, a nie o prawie do części rzeczy, o jej zbywaniu bądź nabywaniu w częściach. Współwłaściciele mają swoje udziały w prawie, ale nie w rzeczy. Będąca przedmiotem współwłasności rzecz jest niepodzielna i każdemu ze współwłaścicieli przysługuje prawo do całej rzeczy w trakcie trwania współwłasności, a nie jedynie do jej części określonej wielkością jego udziału. Każdy ze współwłaścicieli ma jednakowe prawo do całej rzeczy, ograniczone jedynie takim samym prawem pozostałych współwłaścicieli, a mianowicie każdy jest uprawniony do współposiadania rzeczy wspólnej oraz do korzystania z niej w takim zakresie, jaki daje się pogodzić ze współposiadaniem i korzystaniem z rzeczy przez pozostałych współwłaścicieli (art. 206 Kodeksu cywilnego). W momencie nabycia udziału w prawie własności każdy ze współwłaścicieli staje się współwłaścicielem całej nieruchomości będącej przedmiotem współwłasności, a więc każdego metra kwadratowego tej nieruchomości. Będąca przedmiotem współwłasności rzecz jest niepodzielna i każdemu ze współwłaścicieli przysługuje prawo do całej rzeczy w trakcie trwania współwłasności.

Natomiast instytucja zniesienia współwłasności stanowi likwidację łączącego współwłaścicieli stosunku prawnego. Zgodnie z dyspozycją zawartą w art. 210 ustawy Kodeks cywilny każdy ze współwłaścicieli może żądać zniesienia współwłasności.

Jeżeli zatem w drodze działu spadku i zniesienia współwłasności spadkobierca nabywa udział ponad wielkość, którą uprzednio nabył w spadku, to nabycie w drodze działu spadku, w części przekraczającej udział w spadku należy traktować jako nabycie w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z powyższym należy stwierdzić, że w dniu 06 kwietnia 2007 r. w drodze spadku po matce wnioskodawca nabył udział 1/3 w nieruchomości o powierzchni 2,2978 ha, a więc udział w każdym m2 całej powierzchni 2,2978 ha a nie 0,7659 ha jak pisze. Następnie w wyniku postanowienia sądowego z 2008 r. i dokonanego w nim nieodpłatnego działu spadku i zniesienia współwłasności wnioskodawcy przypadła na wyłączną własność nieruchomość o powierzchni 1,1681 ha.

Jak już wyjaśniono, tylko wówczas, jeżeli nabyty w drodze działu spadku i zniesienia współwłasności majątek odpowiada udziałowi nabytemu w spadku, to za datę nabycia przedmiotowej nieruchomości można przyjąć datę śmierci spadkodawcy (matki), co oznacza, iż tylko wówczas sprzedaż przedmiotowej nieruchomości nie stanowiłaby w ogóle źródła przychodu z uwagi na upływ 5-letniego okresu, od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jej nabycie.

Natomiast w sytuacji odwrotnej, aby określić jaki procent ponad udział w majątku spadkowym wnioskodawca nabył w dacie postanowienia sądowego w 2008 r. w pierwszej kolejności winien on wartość majątku otrzymanego w drodze działu spadku i zniesienia współwłasności porównać z wartością udziału jaki mu przysługiwał w majątku nabytym w spadku po zmarłej w 2007 r. matce.

W tym celu wartość całego majątku spadkowego a więc wartość gruntów o powierzchni 2,2978 ha określoną według cen rynkowych na dzień uprawomocnienia się postanowienia sądowego należy odnieść do przysługującego wnioskodawcy udziału 1/3. Otrzymana kwota odpowiadać będzie wartości udziału jaki przysługiwał wnioskodawcy w majątku spadkowym.

Kolejnym krokiem wnioskodawcy winno być porównanie wartości majątku, jaka mu przysługiwała pierwotnie, tj. 1/3 nabytej w spadku po matce do wartości gruntów o powierzchni 1,1681 ha, jakie wnioskodawca otrzymał w 2008 r. swojego udziału w drodze postanowienia sądowego o dział spadku i zniesienie współwłasności. Obliczony w taki sposób procent wskaże jaki udział w majątku nabytym w drodze działu spadku i zniesienia współwłasności stanowi majątek nabyty w spadku .

Chcąc z kolei obliczyć majątek ponad udział w spadku nabyty w drodze postanowienia sądowego o dział spadku i zniesienie współwłasności w 2008 r. należy najpierw od wartości majątku otrzymanego w drodze działu spadku i zniesienia współwłasności w wyniku postanowienia sądowego w 2008 r. odliczyć wartość swojego udziału w majątku otrzymanego w spadku w 2007 r. i następnie otrzymaną różnicę (czyli nadwyżkę majątku nabytego w dziale spadku i zniesienia współwłasności ponad majątek otrzymany w spadku) podzielić przez wartość majątku otrzymanego w drodze postanowienia sądowego w 2008 r. oraz pomnożyć przez 100%.

Powstała różnica (z) wskaże, o jaki procent więcej otrzymał wnioskodawca w nieruchomości w drodze postanowienia sądowego z 2008 r. ponad jego udział w majątku spadkowym otrzymanym w spadku po matce zmarłej w 2007 r.

Jeżeli zatem wartość nieruchomości o powierzchni 1,1681 ha przekracza wartość udziału 1/3 w całej nieruchomości o powierzchni 2,2978 ha, to za datę nabycia przez wnioskodawcę prawa własności nieruchomości o łącznej powierzchni 1,1681 ha w części przekraczającej jego udział w majątku spadkowym, należy przyjąć dzień, w którym dokonano działu spadku i zniesienia współwłasności, czyli 09 lipca 2008 r.

Za nieprawidłowe należy zatem uznać stanowisko wnioskodawcy, który oceniając czy w drodze działu spadku i zniesienia współwłasności doszło do nowego nabycia sprzedanej działki odwołuje się do porównania powierzchni nieruchomości. Celem porównania, czy wskutek działu spadku i zniesienia współwłasności otrzymany przez wnioskodawcę majątek odpowiada wartości udziału nabytego w spadku należy odnieść się do wartości nieruchomości ustalonej według cen rynkowych obowiązujących na dzień 09 lipca 2008 r.

Odnosząc zatem przedstawiony we wniosku stan faktyczny do powołanych powyżej przepisów stwierdzić należy, że iż o tym, czy w chwili sprzedaży upłynęło pięć lat licząc od końca roku kalendarzowego, którym doszło do nabycia sprzedanej nieruchomości decydować będzie w pierwszej kolejności ustalenie czy dział spadku i zniesienie współwłasności spowodowały przysporzenie na rzecz wnioskodawcy, a więc czy w ich wyniku zwiększył się stan jego majątku osobistego w stosunku do stanu posiadania sprzed 2008 r. Tylko wówczas, gdyby okazało się, że wartość nieruchomości o powierzchni 1,1681 ha była równa lub niższa od 1/3 wartości nieruchomości o powierzchni 2,2978 ha można byłoby zgodzić się z wnioskodawcą, że 2008 r. stanowił o nowej dacie nabycia, gdyż nie doszło do wzrostu majątku osobistego wnioskodawcy. Stan faktyczny sprawy nie daje jednak podstaw do takiego założenia. Skoro tak, to tylko przychód uzyskany przez wnioskodawcę ze sprzedaży nieruchomości o powierzchni 0,58 ha, ale wyłącznie przypadający na udział nabyty w drodze spadku po matce w 2007 r. nie stanowi w ogóle źródła przychodu podlegającego opodatkowaniu, gdyż 5 - letni termin, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych upłynął z końcem 2012 r.

Z kolei pozostały przychód tj. przychód przypadający na udział nabyty w 2008 r. w drodze nieodpłatnego działu spadku i zniesienia współwłasności stanowi źródło przychodu podlegające opodatkowaniu według zasad określonych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od 01 stycznia 2007 r. do 31 grudnia 2008 r.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 06 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316 z późn. zm.) do przychodu (dochodu) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy, nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) w okresie od dnia 01 stycznia 2007 r. do dnia 31 grudnia 2008 r., stosuje się zasady określone w ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) w brzmieniu obowiązującym od 01 stycznia 2007 r. do 31 grudnia 2008 r.

I tak w myśl art. 30e ust. 1 i 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w ww. brzmieniu, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku i jest płatny w terminie złożenia zeznania za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie.

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy podstawą obliczenia podatku, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw. Przy czym przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej (art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez zbywającego, które są konieczne, aby transakcja mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością). Można do takich kosztów zaliczyć np.: koszty wyceny nieruchomości przez rzeczoznawcę majątkowego, prowizje pośredników w sprzedaży nieruchomości, koszty ogłoszeń w prasie związanych z zamiarem sprzedaży nieruchomości. Pomiędzy tymi wydatkami a dokonanym zbyciem musi istnieć związek przyczynowo - skutkowy. Należy jednak zwrócić uwagę, że koszty odpłatnego zbycia poniesione przez wnioskodawcę dotyczą całej sprzedanej nieruchomości o powierzchni 0,58 ha. To oznacza, że odliczyć od podlegającego opodatkowaniu przychodu wnioskodawca będzie mógł jedynie koszty proporcjonalnie przypadające na udział nabyty w 2008 r., gdyż pozostała część kosztów przypada na udział nabyty w 2007 r., którego zbycie nie stanowi w ogóle źródła przychodu (a skoro tak, to nie może generować także kosztów).

Stosownie natomiast do art. 22 ust. 6d ww. ustawy za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

Wysokość tych nakładów, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych (art. 22 ust. 6e ww. ustawy).

Wobec powyższego stwierdzić należy, że w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości nabytych ponad udział w masie spadkowej przychodem będzie wartość wyrażona w cenie określonej w umowie sprzedaży, o ile będzie odpowiadać wartości rynkowej, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Od tak obliczonego przychodu należy odjąć koszty uzyskania przychodu, zgodnie z art. 22 ust. 6d, czyli ewentualnie zapłacony podatek od spadków i poniesione nakłady.

Dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) nabytych w 2008 r. nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł stosownie do art. 30e ust. 5 ww. ustawy. Jak wynika z art. 30e ust. 4 ustawy podatek jest płatny w terminie złożenia zeznania, o którym mowa w art. 45, za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie. Podatek ten należy wykazać w zeznaniu o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) za rok podatkowy w którym nastąpiło zbycie nieruchomości (PIT -36).

Reasumując stwierdzić należy, iż o tym, czy w chwili sprzedaży upłynęło pięć lat od końca roku kalendarzowego, którym doszło do nabycia sprzedanej nieruchomości decydować będzie w pierwszej kolejności ustalenie czy dział spadku i zniesienie współwłasności spowodowały przysporzenie na rzecz wnioskodawcy, a więc czy w ich wyniku zwiększył się stan jego majątku osobistego w stosunku do stanu posiadania sprzed 2008 r. Aby to zaś ustalić należało odwołać się do wartości całej nieruchomości tj. działki o powierzchni 2,2978 ha, obliczyć 1/3 jej wartości tj. udziału nabytego w spadku i porównać do wartości nieruchomości o powierzchni 1,1681 ha, którą wnioskodawca otrzymał na wyłączną własność w 2008 r. Przy czym wartości należy ustalić według cen rynkowych nieruchomości obowiązujących na dzień 09 lipca 2008 r. a nie według subiektywnego odczucia uczestników postępowania. Tylko wówczas, gdyby okazało się, że wartość nieruchomości o powierzchni 1,1681 ha była równa lub niższa od 1/3 wartości nieruchomości o powierzchni 2,2978 ha można byłoby zgodzić się z wnioskodawcą, że 2008 r. nie stanowił o nowej dacie nabycia, gdyż nie doszło do wzrostu majątku osobistego wnioskodawcy. Stan faktyczny sprawy nie daje jednak podstaw do takiego założenia. Za nieprawidłowe uznać należy odwoływanie się przez wnioskodawcę do porównywania powierzchni, gdyż to nie powierzchnia a wartość decydują o faktycznym przysporzeniu – wszak mogą zdarzyć się sytuacje, kiedy największą wartość będą miały działki o powierzchni bynajmniej nie największej. Ponadto błędnie wnioskodawca sądzi, że w spadku nabył 0,7659 ha, gdyż w spadku nie nabywa się prawa do części rzeczy, ale udział w całej rzeczy. Wnioskodawca nabył więc w 2007 r. udział 1/3 w całej działce o powierzchni 2,2978 ha, a nie jak twierdzi 0,7659 ha. Jeżeli zatem z opisanego powyżej porównania wartości udziału w spadku i wartości nieruchomości o powierzchni 1,1681 ha okaże się, że jednak u wnioskodawcy doszło do przysporzenia, to 2008 r. będzie datą nabycia, ale nie całej działki 1,1681 ha, lecz tylko udziału w niej, który przekroczył udział poprzednio posiadany. W takim przypadku wnioskodawca sprzedając w 2013 r. nieruchomość o powierzchni 0,58 ha sprzedał zarówno udział nabyty w 2007 r. w spadku jak i udział nabyty w 2008 r. w drodze działu spadku i zniesienia współwłasności. W przypadku wnioskodawcy data działu spadku i zniesienia współwłasności będzie wówczas datą nowego nabycia tego udziału w nieruchomości, o który zwiększył się udział w niej po dokonaniu działu spadku i zniesienia współwłasności w stosunku do udziału nabytego w drodze spadku.

Nie można więc przyjąć, że sprzedana w 2013 r. nieruchomość została nabyta tylko w 2007 r. nie czyniąc wcześniej ustaleń, omówionych przez Organ. Również z faktu, że udział wynoszący 1/3 nabyty w 2007 r. w spadku stanowił nieruchomość o powierzchni większej niż udział sprzedany w 2013 r. nie można wywodzić braku opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zatem przychód ze sprzedaży nieruchomości, ale jedynie w części odpowiadającej udziałowi nabytemu w drodze spadku po matce w 2007 r. nie będzie w ogóle podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, z uwagi na upływ pięcioletniego terminu, o którym mowa w powołanym wyżej art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy.

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych na zasadach obowiązujących od dnia od 01 stycznia 2007 r. do 31 grudnia 2008 r. podlegał będzie natomiast przychód ze sprzedaży tego udziału w nieruchomości, który odpowiada udziałowi nabytemu w 2008 r. w wyniku działu spadku i zniesienia współwłasności, jeśli okaże się, że takie nabycie miało miejsce.

Podstawą obliczenia podatku będzie dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia przypadającym na udział nabyty w 2008 r. (tj. wartością wyrażoną w cenie określonej w umowie, pomniejszoną o koszty odpłatnego zbycia) a kosztami, o których mowa w art. 22 ust. 6d ww. ustawy, o ile wnioskodawca je poniósł.

W związku z powyższym stanowiska wnioskodawcy nie można było uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Do wniosku wnioskodawca dołączył dokument. Należy jednak zauważyć, że wydając interpretacje w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów nie przeprowadza postępowania dowodowego w związku z czym nie jest obowiązany ani uprawniony do ich oceny; jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez wnioskodawcę i jego stanowiskiem.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4A, 35-016 Rzeszów po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.