Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego Łódź-Bałuty, działając na podstawie:

• art. 14a § 1 i § 4 , art. 217 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja Podatkowa (Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.),
• art 22 ust. 1 ustawy z dnia 26.07.1991r o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.)

uznaje za prawidłowe stanowisko przedstawione przez Pana we wniosku z dnia 25.09.2006r w sprawie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na wynajem mieszkania.

W dniu 25.09.2006r został złożony w tut. Urzędzie wniosek Pana w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych.Potrzeba wyjaśnienia sposobu stosowania tych przepisów powstała na tle następującego stanu faktycznego;

Od dnia 01.05.2006r prowadzi Pan działalność gospodarczą w zakresie usług konsultingowo - doradczych.

Z firmą zarejestrowaną w Giblartarze , a działającą m.in. na terenie Rosji, Ukrainy zawarł Pan - na okres 3 lat kontrakt na podstawie, którego ma doradzać m. in. w zakresie wyboru odpowiednich lokalizacji do budowy sieci hipermarketów , dokonywać oceny opłacalności inwestycji, poszukiwać i szkolić pracowników .

W celu realizacji kontaktu wielokrotnie w ciągu miesiąca jest Pan zobowiązany przebywać m.in. w Moskwie i Kijowie co ze względu na brak połączeń lotniczych jest kosztowne i czasochłonne. Wielokrotne wyjazdy w ciągu miesiąca do tak odległych miejsc jak Moskwa,czy Kijów byłyby bardzo kosztowne i czasochłonne, ze względu na brak połączeń lotniczych z Łodzi. Dlatego też, z racjonalnych względów, bardziej opłacalne wg Pana jest wynajęcie w Kijowie mieszkania od osoby fizycznej i przebywanie na Ukrainie miesiąc lub dłużej skąd mógłby Pan taniej i szybciej przemieszczać się do Moskwy. Wynajęcie mieszkania miałoby służyć celom noclegowym.

Na tle tak przedstawionego stanu faktycznego stawia Pan pytanie czy możliwe jest zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na Ukrainie na noclegi, podczas omawianych wyjazdów, udokumentowanych umową cywilno -prawną zawartą z osobą fizyczną oraz uzyskanym od niej pokwitowaniem wpłaty za wynajem.

Dokonując oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego należy oprzeć się na przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.Przepis art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) stanowi, że kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 w/w ustawy.

Z brzmienia powyższego przepisu wynika,że o uznaniu danego prawidłowo udokumentowanego wydatku za koszt podatkowy decyduje zaistnienie łącznie dwóch przesłanek:

1. wydatek ten musi zostać poniesiony w celu uzyskania przychodu (poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodów)
2. wydatek nie może być wymieniony w katalogu negatywnym zawartym w art. 23 powołanej wyżej ustawy o podatku dochodowym.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż prowadzi Pan działalność gospodarczą w zakresie usług konsultingowo- doradczych których wykonanie wymaga niejednokrotnie pobytu Pana poza granicami kraju.

Korzystne w takim wypadku jest wynajęcie w Kijowie mieszkania od osoby fizycznej i przebywanie na Ukrainie skąd mógłby Pan taniej i szybciej przemieszczać się do Moskwy w celu realizacji kontraktu.

W związku z powyższym w ocenie tut. organu, wydatki związane z najmem w celach noclegowych lokalu mieszkalnego na Ukrainie są związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, a zatem stanowią koszt uzyskania przychodów.

Wobec powyższego postanowiono, jak w sentencji.

Zgodnie z art. 14 b § 1 i § 2 ustawy z dnia 29.08.1997r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 8, poz 60 z 2005r. ze zm.) przedstawiona interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawców. Jeżeli jednak podatnik, płatnik lub inkasent zastosowali się do interpretacji organ nie może wydać decyzji określającej lub decyzji określającej lub ustalającej ich zobowiązanie podatkowe bez zmiany albo uchylenia postanowienia, o którym mowa w art. 14 a § 4 jeżeli taka decyzja byłaby niezgodna z interpretacją zawartą w tym postanowieniu.

Interpretacja, o której mowa w art. 14 a § 1 jest wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowej właściwych dla wnioskodawcy i może zostać zmieniona albo uchylona w drodze decyzji, w trybie określonym w § 5 .