Pismem z dnia 18.09.2006 r. Sp. z o.o. z siedzibą w Szczecinie wystąpiła do tut. organu z wnioskiem o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, przedstawiając następujące stany faktyczne:

• Spółka zamierza kupić bilet lotniczy (w walucie EURO) na lot z Berlina do Londynu dla osoby fizycznej lub prawnej, a następnie odsprzedać go z zyskiem. Rozliczenie ze zleceniodawcami nastąpi w polskich złotych.
• Spółka w imieniu kontrahenta zakupiła usługi noclegowe i gastronomiczne w PLN, a następnie wystawiła refakturę na firmę brytyjską. Podatnik fakturę zakupu ujmuje w pozostałych kosztach w wysokości brutto, wystawiając jednocześnie notę obciążeniową przeliczając PLN z faktury zakupu na GBP po kursie średnim NBP z dnia wystawienia noty obciążeniowej.

Na tle opisanego stanu faktycznego wnioskodawca formułuje stanowiska, iż:

1. Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych Spółka fakturę zakupu ujmie w kosztach po kursie średnim NBP z dnia wystawienia faktury zakupu biletu, natomiast jeśli zapłata zostanie dokonana z rachunku bankowego w innym dniu niż wystawiona faktura , Spółka zapłatę ujmie w kosztach po kursie sprzedaży. Powstałe różnice kursowe będą zwiększały lub obniżały koszty.
2. Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych Spółka może ująć w kosztach fakturę na zakup usług, ponieważ jest to związane z przychodem.

Zgodnie natomiast z art. 12 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wystawiła notę obciążeniową przeliczając PLN z faktury zakupu na GBP stosując do przeliczenia kurs średni NBP z dnia wystawienia noty obciążeniowej.

Zgodnie z przepisem art 14a §1 ustawy Ordynacja podatkowa, stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta ma obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym.

Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Szczecinie stwierdza, iż w przedstawionym stanie faktycznym i obowiązującym w dacie wydania niniejszego postanowienia stanie prawnym, stanowisko wyrażone przez Wnioskodawcę jest prawidłowe.

Do opisanego stanu faktycznego zastosowanie mają przepisy: art. 12 ust. 2 i art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.)

Zastosowanie powołanych norm skutkuje dokonaniem powyższej oceny prawnej stanowiska wnioskodawcy uzasadnionej w sposób następujący:

• Przepis art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowi, iż kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursów średnich ogłaszanych przez Narodowy Bank Polski z dnia poniesienia kosztu. Jeżeli koszty wyrażone są w walutach obcych, a między dniem ich zarachowania i dniem zapłaty występują różne kursy walut, koszty te odpowiednio podwyższa się lub obniża o różnice wynikające z zastosowania kursu sprzedaży walut z dnia zapłaty, ustalonego przez bank, z którego usług korzystał ponoszący koszt, oraz z zastosowania kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z dnia zarachowania kosztów.

Z wyżej cyt. przepisu wynika wprost, iż dokonując ustalenia wysokości poniesionych kosztów uzyskania przychodów wyrażonych w walutach obcych ustawodawca zobowiązuje do przeliczenia tych wartości na złote według kursów średnich ogłaszanych przez Narodowy Bank Polski z dnia poniesienia kosztu. W przypadku różnicy kursów waluty obcej między dniem zarachowania kosztu, a dniem zapłaty na rzecz kontrahenta występują różnice kursowe, które wpływają na wzrost lub obniżenie kosztów uzyskania przychodów.

W świetle powyższego zakup przez Spółkę biletu lotniczego udokumentowany fakturą w walucie obcej (EURO) będzie stanowił koszt uzyskania przychodów (jeżeli spełniony zostanie związek przyczynowo-skutkowy z przychodem Spółki) po przeliczeniu według kursu średniego NBP z dnia wystawienia faktury. W sytuacji, jeżeli zapłata następuje z rachunku bankowego w innym dniu niż data wystawienia faktury zapłatę ujmuje się według kursu sprzedaży, a powstałe różnice kursowe wpłyną na wzrost lub zmniejszenie kosztów.

• Przepis art. 12 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowi, iż przychody w walutach obcych przelicza się na złote według kursów średnich z dnia uzyskania przychodu, ogłaszanych przez Narodowy Bank Polski.

Z wyżej cyt. przepisów wynika wprost, iż dokonując ustalenia wysokości przychodów wyrażonych w walutach obcych ustawodawca zobowiązuje do przeliczenia tych wartości na złote według kursów średnich ogłaszanych przez Narodowy Bank Polski z dnia uzyskania przychodu (daty wystawienia faktury).

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie ustalają zasad przeliczania wartości ze złotych na waluty obce. Jeżeli podatnik wystawia fakturę w walucie obcej to obowiązuje go w tym zakresie zasada określona w wyżej powołanym przepisie art. 12 ust. 2 ustawy.

Ustosunkowując się do zagadnienia dotyczącego zasad opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych tut. organ informuje, iż obowiązujące Wnioskodawcę w tym zakresie zasady reguluje ustawa z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.).

Powyższa interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego w dacie zaistnienia tego zdarzenia. Interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej – do czasu jej zmiany lub uchylenia. Na postanowienie – zgodnie z art. 14a § 4 i art. 236 § 1 i 2 Ordynacji podatkowej przysługuje zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Szczecinie, w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia stronie, za pośrednictwem PIerwszego Urzędu Skarbowego w Szczecinie.