W przedmiotowym wniosku Podatnik informuje, że uzyskuje dochody wyłącznie z tytułu udziału w zysku spółki osobowej prawa holenderskiego z siedzibą w Holandii. Spółka została zarejestrowana w Holandii i poza tym krajem nie wykonuje żadnych czynności. Ww. Spółka nie ma w Polsce zakładu, oddziału lub jego zorganizowanej części, ani też nie dokonuje dostaw, dla których zgodnie z odrębnymi przepisami miejscem świadczenia jest Polska. Podatnik jest obywatelem polskim, ma stały adres zamieszkania w Polsce i adres czasowego zameldowania w Holandii. Ze względu na ścisłe powiązania osobiste w Polsce, podatnik określa dla celów podatkowych, iż ma w Polsce nieograniczony obowiązek podatkowy i jego dochód podlega opodatkowaniu w Polsce.

W związku z powyższym Podatnik zwrócił się z prośbą o interpretację, czy w jego przypadku możliwe jest opodatkowanie podatkiem dochodowym, zgodnie z brzmieniem art. 30c ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), t.j opodatkowaniu 19% stawką podatku liniowego, z uwzględnieniem uproszczonej metody opłacania zaliczek. Ponadto wnioskodawca zwrócił się o interpretację art. 44 ust. 7 ww. ustawy w zakresie terminu wpłaty zaliczki na podatek w przypadku powrotu do kraju.

Zdaniem Podatnika, nie występują żadne przeszkody, by mógł wybrać ww. formę opłacania podatku, z uwzględnieniem możliwości uproszczonej formy opłacania podatku, określonej w art. 44 ust. 6h ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca wskazał także, że za powrót do kraju w rozumieniu art. 44 ust. 7 ww. ustawy należy rozumieć stan o charakterze trwałym, cechujący się zamiarem pobytu stałego, niezależnie od długości okresu faktycznie trwającego pobytu. Nie jest powrotem do kraju przyjazd czasowy.

Działając na podstawie art.14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2005r. Nr 8 poz. 60 ze zm.) Naczelnik Urzędu Skarbowego w Nowym Tomyślu, uprzejmie informuje:

Zgodnie z art. 3 ust.1 ustawy z dnia 26.07.1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2000r. Nr14 poz.176 z późn. zm) osoby fizyczne jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów), bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Jednocześnie stosownie do zapisu art. 4a ustawy, powołany wyżej zapis art. 3 ust.1 ustawy należy stosować z uwzględnieniem umów w sprawie podwójnego opodatkowania, których stroną jest Polska.

Na mocy art. 9a ust. 2 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy z zastrzeżeniem ust. 3, mogą wybrać sposób opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c. W tym przypadku są obowiązani do złożenia właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego do dnia 20 stycznia roku podatkowego pisemnego oświadczenia o wyborze tego sposobu opodatkowania, a jeżeli podatnik rozpoczyna prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej w trakcie roku podatkowego – do dnia poprzedzającego dzień rozpoczęcia tej działalności, nie później jednak niż w dniu uzyskania pierwszego przychodu.

W myśl art. 30c ust. 4, jeżeli podatnik o którym mowa w art. 3 ust.1 (tj. podatnik podlegający nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu) osiąga dochody z tytułu działalności wykonywanej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub ze źródeł przychodów znajdujących się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a dochody te nie są zwolnione od opodatkowania na podstawie umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub gdy z państwem, w którym dochody są osiągane, Rzeczpospolita Polska nie zawarła umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, dochody te łączy się z dochodami ze źródeł przychodów położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W tym przypadku od podatku obliczonego od łącznej sumy dochodów odlicza się kwotę równą podatkowi dochodowemu zapłaconemu w obcym państwie. Odliczenie to nie może jednak przekroczyć tej części podatku obliczonego przed dokonaniem odliczenia, która proporcjonalnie przypada na dochód uzyskany w obcym państwie.

Ustęp 5 tegoż artykułu stanowi przy tym, że zasadę określoną w ust. 4 stosuje się również w przypadku, gdy podatnik podlegający nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, uzyskuje wyłącznie dochody z tytułu działalności wykonywanej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub ze źródeł przychodów znajdujących się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, które nie są zwolnione od podatku dochodowego na podstawie umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, lub gdy z państwem, w którym dochody są osiągane, Rzeczpospolita Polska nie zawarła umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Należy zauważyć, że powyższe brzmienie przepisu art. 30c ust. 4 i ust. 5 obowiązuje od dnia 01.01.2007r. Zmiany zostały wprowadzone przez ustawę z dnia 16 listopada 2006r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz zmianie niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2006 r. Nr 217, poz. 1588).

W stanie prawnym obowiązującym w 2006r., art. 30c ust. 4 stanowił, że jeżeli podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 1, osiąga dochody z tytułu pozarolniczej działalności gospodarczej wykonywanej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub ze źródeł przychodów znajdujących się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a dochody te nie są zwolnione od opodatkowania na podstawie umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, dochody te łączy się z dochodami ze źródeł przychodów położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W tym przypadku od podatku obliczonego od łącznej sumy dochodów odlicza się kwotę równą podatkowi dochodowemu zapłaconemu w obcym państwie. Odliczenie to nie może jednak przekroczyć tej części podatku obliczonego przed dokonaniem odliczenia, która proporcjonalnie przypada na dochód uzyskany w obcym państwie.

Ustęp 5 tegoż artykułu stanowił natomiast, że zasad ę określoną w ust. 4 stosuje się również w przypadku, gdy podatnik podlegający nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu uzyskuje wyłącznie dochody z tytułu pozarolniczej działalności gospodarczej wykonywanej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub ze źródeł przychodów znajdujących się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W przedstawionym we wniosku stanie faktycznym, przepisy ustawy o podatku dochodowym nie stanowią zatem przeszkody, by Podatnik mógł opodatkować uzyskiwane przez siebie dochody na zasadach określonych w art.30 c ustawy, tj. podatkiem liniowym według stałej 19% stawki.

Należy zwrócić uwagę, iż na podstawie art. 44 ust. 3f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy uzyskujący dochody z działalności gospodarczej opodatkowanej na zasadach określonych w art. 30c tej ustawy, zobowiązani są wpłacać na rachunek urzędu skarbowego zaliczki miesięczne w wysokości różnicy między podatkiem należnym od dochodu osiągniętego od początku roku, obliczonym zgodnie z art. 30c, a sumą należnych zaliczek za poprzednie miesiące, z uwzględnieniem art. 27b.

Poprzez zawarte w powołanym przepisie odesłanie do art. 30c, ustawodawca nałożył obowiązek wpłaty zaliczek również na podatnika, o którym mowa w art. 30c ust. 4 i 5, tj. podlegającego nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu i uzyskującego dochody z tytułu działalności wykonywanej poza terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, wskazując jednocześnie w jaki sposób należy podatek (zaliczkę) obliczyć.

Stosownie do art. 44 ust. 6b wyżej cytowanej ustawy, podatnicy osiągający dochody z pozarolniczej działalności gospodarczej mogą wpłacać zaliczki miesięczne w danym roku podatkowym w uproszczonej formie w wysokości 1/12 kwoty obliczonej, z zastrzeżeniem ust. 6h i 6i, przy zastosowaniu skali podatkowej obowiązującej w danym roku podatkowym określonej w art. 27 ust. 1, od dochodu z pozarolniczej działalności gospodarczej wykazanego w zeznaniu o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty), o którym mowa w art. 45 ust. 1, lub w zeznaniu o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) z pozarolniczej działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej, opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30c, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 2, złożonym:

1) w roku podatkowym poprzedzającym dany rok podatkowy albo

2) w roku podatkowym poprzedzającym dany rok podatkowy o dwa lata – jeżeli w zeznaniu, o którym mowa w pkt 1, podatnicy nie wykazali dochodu z pozarolniczej działalności gospodarczej albo wykazali dochód w wysokości nieprzekraczającej 2 790 zł; jeżeli również w tym zeznaniu podatnicy nie wykazali dochodu z pozarolniczej działalności gospodarczej albo wykazali dochód z tego źródła w wysokości nieprzekraczającej 2 790 zł, nie są możliwe wpłaty zaliczek w uproszczonej formie.

Brzmienie wskazanego wyżej przepisu zostało również od dnia 01.01.2007r. zmienione ustawą o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz zmianie niektórych innych ustaw. Przed tą datą art. 44 ust 6b stanowił, że podatnicy osiągający dochody z pozarolniczej działalności gospodarczej mogą bez obowiązku składania deklaracji miesięcznych, wpłacać zaliczki miesięczne w danym roku podatkowym w uproszczonej formie w wysokości 1/12 kwoty obliczonej, z zastrzeżeniem ust. 6h i 6i, przy zastosowaniu skali podatkowej obowiązującej w danym roku podatkowym określonej w art. 27 ust. 1, od dochodu z pozarolniczej działalności gospodarczej wykazanego w zeznaniu o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty), o którym mowa w art. 45 ust. 1, lub w zeznaniu o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) z pozarolniczej działalności gospodarczej opodatkowanej na zasadach określonych w art. 30c., o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 2 złożonym:

1) w roku podatkowym poprzedzającym dany rok podatkowy albo

2) w roku podatkowym poprzedzającym dany rok podatkowy o dwa lata – jeżeli w zeznaniu, o którym mowa w pkt 1, podatnicy nie wykazali dochodu z pozarolniczej działalności gospodarczej albo wykazali dochód w wysokości nieprzekraczającej 2790 zł: jeżeli również w tym zeznaniu podatnicy nie wykazali dochodu z pozarolniczej działalności gospodarczej albo wykazali dochód z tego źródła w wysokości nieprzekraczającej 2790 zł, nie są możliwe wpłaty zaliczek w uproszczonej formie.

Bez zmian pozostało natomiast brzmienie wskazanych w ww. przepisie art. 44 ust. 6h i 6i ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z tymi przepisami, podatnicy opodatkowani w roku podatkowym na zasadach określonych w art. 30c, którzy wybrali uproszczoną formę wpłacania zaliczek, kwotę zaliczek obliczają, od dochodu, o którym mowa w art. 44 ust. 6b ustawy, przy zastosowaniu stawki podatku w wysokości 19%. Obliczoną w ten sposób kwotę zaliczki podlegającą wpłacie zmniejsza się, z zastrzeżeniem art. 27b ust. 1 pkt 1 i ust. 2, o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, opłaconej w danym miesiącu zgodnie z przepisami o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych.

Ponadto należy wskazać, że stosownie do art. 44 ust 7 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatnicy podlegający nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, czasowo przebywający za granicą, którzy osiągają dochody ze źródeł przychodów położonych poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, są obowiązani w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym wrócili do kraju, wpłacić zaliczkę na podatek dochodowy stosując do uzyskanego dochodu najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

W stanie prawnym obowiązującym przed 2007r. art. 44 ust. 7 stanowił, że podatnicy podlegający nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, czasowo przebywający za granicą, którzy osiągają dochody ze źródeł przychodów położonych poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, są obowiązani wpłacić zaliczkę na podatek w wysokości 19% tych dochodów, w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym wrócili do kraju.

Za powrót do kraju należy w kontekście ww. przepisu uważać ustanie określonego stanu faktycznego polegającego na „czasowym przebywaniu” za granicą. Nie będzie zatem powrotem do kraju każdy przyjazd podatnika rozumiany jako fizyczne przemieszczenie się z Holandii do Polski.

Reasumując, w przedstawionym przez podatnika stanie faktycznym, przy spełnieniu warunków wymaganych przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jest możliwe opodatkowanie podatkiem dochodowym, zgodnie z brzmieniem art. 30c ww. ustawy z uwzględnieniem możliwości uproszczonej formy opłacania podatku, określonej w art. 44 ust. 6h ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.