INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością reprezentowanej przez Pełnomocnika, przedstawione we wniosku z dnia 14 lutego 2012 r. (data wpływu 16 lutego 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości obniżenia z dniem 1 stycznia 2012 r. stosowanych dotychczas stawek amortyzacyjnych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 lutego 2012 r. został złożony ww. wniosek – uzupełniony pismem z dnia 04 maja 2012 r. (data wpływu 07.05.2012 r.) – o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości:

• obniżenia z dniem 1 stycznia 2012 r. stosowanych dotychczas stawek amortyzacyjnych,
• dalszej zmiany uprzednio obniżonych stawek amortyzacyjnych,
• zmiany stawek amortyzacyjnych w stosunku do środków trwałych, o których mowa w art. 16i ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
  
  

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz opisy zdarzeń przyszłych.

Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie produkcji grzejników na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej (dalej: Strefa) na podstawie zezwolenia z dnia 4 września 2000 r., zmienionego następnie na podstawie art. 6 ustawy z dnia 2 października 2003 r. o zmianie ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych i niektórych ustaw (t. j. Dz. U. z dnia 5 listopada 2003 r. Nr 188, poz. 1840). Spółka posiada liczne środki trwałe, w szczególności budynki, maszyny i urządzenia, które wykorzystuje w prowadzonej działalności gospodarczej, zarówno zwolnionej z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych (strefowej), jak i opodatkowanej na zasadach ogólnych (pozastrefowej).

Do końca 2011 r. środki trwałe wykorzystywane przez Spółkę na potrzeby prowadzonej przez Nią działalności gospodarczej (strefowej oraz pozastrefowej) były amortyzowane w oparciu o stawki amortyzacyjne określone w „Wykazie rocznych stawek amortyzacyjnych” (dalej: Wykaz), stanowiącym Załącznik nr 1 do ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397).

Począwszy od dnia 1 stycznia 2012 r., działając na podstawie art. 16i ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w stosunku do wybranych środków trwałych, Spółka dokonała obniżenia wysokości dotychczas stosowanych podatkowych stawek amortyzacyjnych, w tym m.in. do poziomu 0%.

Spółka nie wyklucza, że w przyszłości ponownie będzie rozważała zmianę przyjętych stawek amortyzacyjnych dla wybranych środków trwałych (dla celów podatku dochodowego od osób prawnych), podejmując w stosunku do już obniżonych stawek jeden z następujących kroków:

• dalsze obniżenie uprzednio obniżonej stawki, do dowolnie ustalonego poziomu, w tym również do 0%,
• podwyższenie stawki obniżonej do stawki z Wykazu,
• podwyższenie stawki obniżonej do stawki z Wykazu podwyższonej przy zastosowaniu współczynnika określonego w art. 16i ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (dla środków trwałych spełniających warunki do zastosowania wobec nich podwyższonych stawek amortyzacyjnych, zgodnie z art. 16i ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych), a następnie obniżenie stawki uprzednio podwyższonej do stawki z Wykazu podwyższonej przy zastosowaniu współczynnika określonego w art. 16i ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (dla środków trwałych spełniających warunki do zastosowania wobec nich podwyższonych stawek amortyzacyjnych, zgodnie z art. 16i ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych) do dowolnie ustalonego poziomu, w tym również do 0%.
  
  

Spółka posiada wątpliwości w zakresie:

• dopuszczalności ww. postępowania, w szczególności odnośnie granicy maksymalnego obniżenia stawek amortyzacyjnych;
• możliwości podwyższenia w przyszłości uprzednio obniżonych stawek amortyzacyjnych.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

W związku z przedstawionym stanem faktycznym / opisem zdarzenia przyszłego, Spółka wnosi o potwierdzenie, że:

1. była uprawniona do zmiany z dniem 1 stycznia 2012 r., stosowanych dotychczas stawek amortyzacyjnych (tj. stawek z Wykazu) poprzez ich obniżenie, w tym do poziomu 0%;
2. w przyszłości Spółka będzie miała prawo do zmiany (podwyższenia lub dalszego obniżenia) poziomu obniżonych uprzednio stawek amortyzacyjnych dla poszczególnych środków trwałych do dowolnie wyznaczonego przez siebie poziomu od pierwszego miesiąca każdego roku podatkowego, przy czym w przypadku ich podwyższenia owo podwyższenie zasadniczo (z zastrzeżeniem art. 16 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych) nie może przekroczyć stawek określonych w Wykazie, a w wypadku obniżenia może ono nastąpić do dowolnego wybranego przez Spółkę poziomu poniżej stawek z Wykazu, w tym do 0%;
3. w stosunku do środków trwałych, o których mowa w art. 16i ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, Spółka będzie miała w przyszłości, w terminach, o których mowa w art. 16i ust. 3 i 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, prawo do:
   • podwyższenia obniżonych wcześniej stawek amortyzacyjnych do poziomu stawek z Wykazu przemnożonych dodatkowo przez współczynnik nie wyższy niż maksymalny współczynnik przewidziany dla danego środka trwałego, w okresie następującym bezpośrednio po okresie, w którym Spółka stosowała obniżone stawki amortyzacyjne (tj. bez konieczności uprzedniego podwyższania stosowanych obniżonych stawek amortyzacyjnych do poziomu stawek z Wykazu w jednym roku podatkowym, a następnie podwyższania ich do poziomu powyżej stawek z Wykazu przy zastosowaniu stosownego współczynnika dopiero w kolejnym roku podatkowym) oraz
   • do obniżenia uprzednio podwyższonych stawek amortyzacyjnych (do poziomu stawek z Wykazu przemnożonych przez stosowny współczynnik) do dowolnie ustalonego poziomu (w tym do 0%) - bez obowiązku uprzedniego zastosowania stawki z Wykazu w roku podatkowym poprzedzającym obniżenie stawki amortyzacyjnej.
   
   

Przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej jest odpowiedź na pytanie nr 1 obejmujące stan faktyczny. Jednocześnie, wniosek Spółki w zakresie pytań nr 2 i nr 3, obejmujących opisy zdarzeń przyszłych, został rozpatrzony odrębnymi interpretacjami w dniu 14 maja 2012 r. odpowiednio nr ILPB4/423-51/12-5/DS i nr ILPB4/423-51/12-6/DS.

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka była uprawniona do zmiany z dniem 1 stycznia 2012 r. dotychczas stosowanych stawek amortyzacyjnych dla poszczególnych środków trwałych (tj. stawek z Wykazu) poprzez ich obniżenie do dowolnej wysokości, w tym do poziomu 0%, z zachowaniem terminów określonych w art. 16i ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Uzasadnienie.

Obniżenie stawek amortyzacyjnych.

Zgodnie z art. 16i ust. 5 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, „podatnicy mogą obniżać podane w Wykazie stawek amortyzacyjnych stawki dla poszczególnych środków trwałych. Zmiany stawki dokonuje się począwszy od miesiąca, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji albo od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego”.

Powyższy przepis wyraża zatem generalną zasadę zezwalającą podatnikom na obniżanie stawek amortyzacyjnych stosowanych w odniesieniu do amortyzacji środków trwałych. Jednocześnie, ustawodawca nie przewidział w tym zakresie żadnych dodatkowych warunków, w szczególności:

• nie określił minimalnego poziomu, do którego mogłyby zostać obniżone stawki amortyzacji podatkowej,
• ani nie wskazał, czy ww. obniżenie stawek amortyzacyjnych powinno dotyczyć wszystkich środków trwałych zakwalifikowanych do danej grupy środków trwałych, czy też może dotyczyć tylko dowolnie wybranych przez podatnika środków trwałych.

Jedynym ograniczeniem wynikającym z przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, a które należy uwzględnić przy obniżeniu stosowanych stawek amortyzacyjnych w stosunku do stawek z Wykazu, jest okres, od którego możliwe jest obniżenie stawek amortyzacyjnych, tj.:

• miesiąc, w którym środki trwałe zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (w przypadku środków trwałych wprowadzanych po raz pierwszy do ewidencji),
• pierwszy miesiąc każdego kolejnego roku podatkowego (w przypadku środków trwałych już wprowadzonych do ewidencji).

Jak podkreśla się w literaturze przedmiotu, określenie przez ustawodawcę generalnego minimalnego poziomu, do którego można by obniżyć stawki amortyzacyjne na podstawie wskazanych wyżej przepisów, byłoby niecelowe, gdyż jak się wydaje, ustalenie minimalnego poziomu obniżonych stawek amortyzacyjnych powinno odbywać się raczej w sposób indywidualny, z uwzględnieniem wszelkich okoliczności konkretnego przypadku (por. M. Wróblewski, B. Suszko, Zmiany stawek amortyzacji podatkowej – rozbieżności interpretacyjne, „Przegląd Podatkowy” Nr 8/2006, s. 21 i nast.).

Powyższe, w ocenie Spółki, znajduje dodatkowo potwierdzenie w ugruntowanej praktyce organów podatkowych, z której jednoznacznie wynika, iż z zachowaniem terminów określonych w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych, podatnik jest uprawniony do dokonywania obniżenia stawek amortyzacyjnych do dowolnie ustalonego poziomu, w tym do 0%.

Przykładowo, wskazać można na interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 11 lipca 2008 r. (sygn. ILPB3/423-226/08-2/EK), w której stwierdzono, iż „(...) możliwość obniżania stawek nie jest uwarunkowana wystąpieniem jakichkolwiek okoliczności. Decyzję taką podejmuje podatnik. Ponadto wysokość obniżenia dla danego środka trwałego jest dowolna i pozostaje w gestii podatnika. Mając na uwadze powyższe, stwierdzić należy, iż zgodnie z art. 16i ust. 5 ww. ustawy podatnik ma prawo obniżyć stawkę amortyzacyjną do poziomu 0%”.

Powyższe podejście zostało potwierdzone także w interpretacji indywidualnej z dnia 13 lipca 2009 r. sygn. IBPBI/2/423-425/09/PP, w której Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach potwierdził stanowisko podatnika, zgodnie z którym „w myśl art. 16i ust. 5 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (…) Spółce przysługuje prawo do obniżenia stawek amortyzacyjnych określonych w Wykazie. Powołany przepis, w ocenie Spółki, nie limituje wysokości dopuszczalnej obniżki. Nie wymienia także kategorii środków trwałych w stosunku, do których może mieć zastosowanie ani warunków, od których spełnienia zależy stosowanie obniżonej stawki. W konsekwencji Spółka ma prawo do obniżenia stawek amortyzacyjnych w maksymalnym zakresie tj. do poziomu 0%”.

Stanowisko to znajduje potwierdzenie także w interpretacjach indywidualnych ostatnio wydawanych przez organy podatkowe, m.in. w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 16 września 2011 r. sygn. IBPBI/2/423-720/11/MS, w którym stwierdzono, że „Spółka (…) może obniżyć stawki amortyzacyjne dla środków trwałych wykorzystywanych w działalności gospodarczej nawet do poziomu 0%, przy czym wysokość obniżenia stawki dla danego środka trwałego jest dowolna i pozostaje w gestii podatnika”.

Analogiczne podejście zaprezentował również Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w piśmie z dnia 11 października 2011 r. sygn. IPPB5/423-746/11-2/RS.

W świetle powyższego, w opinii Spółki, prawidłowym jest dokonywanie odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych przy zastosowaniu stawek dowolnie obniżonych w stosunku do stawek z Wykazu, w tym również stawki na poziomie 0% (w tym ostatnim przypadku podatnik nie rozpoznaje zatem kosztu uzyskania przychodów z tytułu odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej danego środka trwałego).

Zgodnie z treścią art. 16i ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, powyższe obniżenie podatkowych stawek amortyzacyjnych może zostać dokonane począwszy od miesiąca, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji (w przypadku nowo nabytych środków trwałych, które mają zostać wprowadzone do ewidencji) albo od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego (w przypadku środków trwałych już wprowadzonych do ewidencji). W konsekwencji, zdaniem Spółki, za prawidłowe należy uznać dokonane przez Spółkę obniżenie stosowanych do końca 2011 r. stawek amortyzacyjnych (tj. stawek z Wykazu) w odniesieniu do poszczególnych środków trwałych do dowolnie ustalonego poziomu (w tym do 0%).

Jak Spółka wskazała powyżej, przepisy art. 16i ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie wprowadzają obowiązku stosowania stawek podstawowych lub obniżonych w stosunku do wszystkich środków trwałych. W związku z powyższym, Spółka stoi na stanowisku, iż mogła zastosować obniżone stawki amortyzacyjne dla dowolnie wybranych środków trwałych, zarówno wykorzystywanych w działalności strefowej, jak i pozastrefowej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji, stwierdzić należy, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację. Również odwołanie się do publikacji podatkowej, jako że co do zasady nie stanowi ono źródła prawa, także nie jest wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.