INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością reprezentowanej przez Pełnomocnika, przedstawione we wniosku z dnia 14 lutego 2012 r. (data wpływu 16 lutego 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie dalszej zmiany uprzednio obniżonych stawek amortyzacyjnych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 lutego 2012 r. został złożony ww. wniosek – uzupełniony pismem z dnia 04 maja 2012 r. (data wpływu 07.05.2012 r.) – o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości:

• obniżenia z dniem 1 stycznia 2012 r. stosowanych dotychczas stawek amortyzacyjnych,
• dalszej zmiany uprzednio obniżonych stawek amortyzacyjnych,
• zmiany stawek amortyzacyjnych w stosunku do środków trwałych, o których mowa w art. 16i ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
  
  

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz opisy zdarzeń przyszłych.

Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie produkcji grzejników na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej (dalej: Strefa) na podstawie zezwolenia z dnia 4 września 2000 r., zmienionego następnie na podstawie art. 6 ustawy z dnia 2 października 2003 r. o zmianie ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych i niektórych ustaw (t. j. Dz. U. z dnia 5 listopada 2003 r. Nr 188, poz. 1840). Spółka posiada liczne środki trwałe, w szczególności budynki, maszyny i urządzenia, które wykorzystuje w prowadzonej działalności gospodarczej, zarówno zwolnionej z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych (strefowej), jak i opodatkowanej na zasadach ogólnych (pozastrefowej).

Do końca 2011 r. środki trwałe wykorzystywane przez Spółkę na potrzeby prowadzonej przez Nią działalności gospodarczej (strefowej oraz pozastrefowej) były amortyzowane w oparciu o stawki amortyzacyjne określone w „Wykazie rocznych stawek amortyzacyjnych” (dalej: Wykaz), stanowiącym Załącznik nr 1 do ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397).

Począwszy od dnia 1 stycznia 2012 r., działając na podstawie art. 16i ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w stosunku do wybranych środków trwałych, Spółka dokonała obniżenia wysokości dotychczas stosowanych podatkowych stawek amortyzacyjnych, w tym m.in. do poziomu 0%.

Spółka nie wyklucza, że w przyszłości ponownie będzie rozważała zmianę przyjętych stawek amortyzacyjnych dla wybranych środków trwałych (dla celów podatku dochodowego od osób prawnych), podejmując w stosunku do już obniżonych stawek jeden z następujących kroków:

• dalsze obniżenie uprzednio obniżonej stawki, do dowolnie ustalonego poziomu, w tym również do 0%,
• podwyższenie stawki obniżonej do stawki z Wykazu,
• podwyższenie stawki obniżonej do stawki z Wykazu podwyższonej przy zastosowaniu współczynnika określonego w art. 16i ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (dla środków trwałych spełniających warunki do zastosowania wobec nich podwyższonych stawek amortyzacyjnych, zgodnie z art. 16i ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych), a następnie obniżenie stawki uprzednio podwyższonej do stawki z Wykazu podwyższonej przy zastosowaniu współczynnika określonego w art. 16i ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (dla środków trwałych spełniających warunki do zastosowania wobec nich podwyższonych stawek amortyzacyjnych, zgodnie z art. 16i ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych) do dowolnie ustalonego poziomu, w tym również do 0%.
  
  

Spółka posiada wątpliwości w zakresie:

• dopuszczalności ww. postępowania, w szczególności odnośnie granicy maksymalnego obniżenia stawek amortyzacyjnych;
• możliwości podwyższenia w przyszłości uprzednio obniżonych stawek amortyzacyjnych.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

W związku z przedstawionym stanem faktycznym / opisem zdarzenia przyszłego, Spółka wnosi o potwierdzenie, że:

1. była uprawniona do zmiany z dniem 1 stycznia 2012 r., stosowanych dotychczas stawek amortyzacyjnych (tj. stawek z Wykazu) poprzez ich obniżenie, w tym do poziomu 0%;
2. w przyszłości Spółka będzie miała prawo do zmiany (podwyższenia lub dalszego obniżenia) poziomu obniżonych uprzednio stawek amortyzacyjnych dla poszczególnych środków trwałych do dowolnie wyznaczonego przez siebie poziomu od pierwszego miesiąca każdego roku podatkowego, przy czym w przypadku ich podwyższenia owo podwyższenie zasadniczo (z zastrzeżeniem art. 16 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych) nie może przekroczyć stawek określonych w Wykazie, a w wypadku obniżenia może ono nastąpić do dowolnego wybranego przez Spółkę poziomu poniżej stawek z Wykazu, w tym do 0%;
3. w stosunku do środków trwałych, o których mowa w art. 16i ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, Spółka będzie miała w przyszłości, w terminach, o których mowa w art. 16i ust 3 i 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, prawo do:
   • podwyższenia obniżonych wcześniej stawek amortyzacyjnych do poziomu stawek z Wykazu przemnożonych dodatkowo przez współczynnik nie wyższy niż maksymalny współczynnik przewidziany dla danego środka trwałego, w okresie następującym bezpośrednio po okresie, w którym Spółka stosowała obniżone stawki amortyzacyjne (tj. bez konieczności uprzedniego podwyższania stosowanych obniżonych stawek amortyzacyjnych do poziomu stawek z Wykazu w jednym roku podatkowym, a następnie podwyższania ich do poziomu powyżej stawek z Wykazu przy zastosowaniu stosownego współczynnika dopiero w kolejnym roku podatkowym) oraz
   • do obniżenia uprzednio podwyższonych stawek amortyzacyjnych (do poziomu stawek z Wykazu przemnożonych przez stosowny współczynnik) do dowolnie ustalonego poziomu (w tym do 0%) - bez obowiązku uprzedniego zastosowania stawki z Wykazu w roku podatkowym poprzedzającym obniżenie stawki amortyzacyjnej.
   
   

Przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej jest odpowiedź na pytanie nr 2 obejmujące opis zdarzenia przyszłego. Jednocześnie, wniosek Spółki w zakresie pytań nr 1 (obejmującego stan faktyczny) i nr 3 (obejmującego opis zdarzenia przyszłego) został rozpatrzony odrębnymi interpretacjami w dniu 14 maja 2012 r. odpowiednio nr ILPB4/423-51/12-4/DS i nr ILPB4/423-51/12-6/DS.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przyszłości Spółka będzie miała prawo do zmiany (podwyższenia lub dalszego obniżenia) poziomu obniżonych uprzednio stawek amortyzacyjnych dla poszczególnych środków trwałych do dowolnie wyznaczonego przez Siebie poziomu od pierwszego miesiąca każdego roku podatkowego, przy czym w przypadku ich podwyższenia owo podwyższenie zasadniczo (z zastrzeżeniem art. 16 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych) nie może przekroczyć stawek określonych w Wykazie, a w wypadku obniżenia może ono nastąpić do dowolnego, wybranego przez Spółkę poziomu poniżej stawek z Wykazu, w tym do 0%.

Uzasadnienie.

Obniżenie uprzednio obniżonych stawek amortyzacyjnych.

Jak Spółka wskazała w odpowiedzi na pytanie nr 1, przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie przewidują żadnego limitu, do którego podatnik może obniżyć wysokość stawek amortyzacyjnych. W ocenie Spółki, pozwała to na dowolne ustalenie ich poziomu.

Jednocześnie, przepis art. 16i ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie wprowadza jakichkolwiek innych ograniczeń w zakresie ustalania obniżonych stawek amortyzacyjnych dla poszczególnych środków trwałych w stosunku do stawek podanych w Wykazie. Jedyne ograniczenia wprowadzone przez ustawodawcę w omawianym zakresie dotyczą momentu, od którego podatnik może dokonać zmiany stosowanych stawek amortyzacyjnych. W konsekwencji, Spółka stoi na stanowisku, że będzie Ona uprawniona do obniżenia wcześniej obniżonych podatkowych stawek amortyzacyjnych, wskazanych w Wykazie dla poszczególnych środków trwałych do dowolnego poziomu, w tym również do 0%, w taki sposób, że nowo ustalona obniżona stawka amortyzacyjna będzie niższa od stosowanej w poprzednim roku podatkowym obniżonej stawki amortyzacyjnej, z zachowaniem terminów wskazanych w art. 16i ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Powyższe podejście znajduje potwierdzenie w aktualnej praktyce organów podatkowych, m.in. w powoływanych już przez Spółkę pismach:

• Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 16 września 2011 r. sygn. IBPBI/2/423-720/11/MS oraz
• Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 11 października 2011 r. sygn. IPPB5/423-746/11-2/RS.

Podwyższenie uprzednio obniżonych stawek amortyzacyjnych.

Spółka pragnie wskazać, że w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawarto (z zastrzeżeniem art. 16i ust. 2 w związku z art. 16i ust. 3 i 4) przepisów regulujących expressis verbis problematykę związaną z ewentualnym późniejszym podwyższeniem stawek amortyzacyjnych, z pierwotnie obniżonych na stawki przewidziane czy to w ustawie, czy też na stawki ustalone na innym, uzależnionym od uznania podatnika poziomie nieprzekraczającym stawek z Wykazu. Ustawodawca wskazał jedynie, od kiedy można zastosować obniżone stawki amortyzacyjne.

W konsekwencji, Spółka stoi na stanowisku, iż ustawodawca nie zakazuje podwyższenia uprzednio obniżonych stawek amortyzacji podatkowej. Potwierdzenie przedstawionego wyżej stanowiska można odnaleźć w licznych interpretacjach prawa podatkowego, wydawanych przez organy podatkowe. Przykładowo, w piśmie Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 2 października 2009 r. sygn. ITPB3/423-371/09/MK stwierdzono, że „(…) zmiana stawki amortyzacyjnej, tj. zmniejszenie bądź zwiększenie uprzednio obniżonej może nastąpić od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego”.

Jednocześnie, Spółka stoi na stanowisku, że w momencie podjęcia decyzji o podwyższeniu uprzednio obniżonych stawek amortyzacyjnych, podatnik ma prawo podwyższyć stawki amortyzacyjne według własnego uznania, pod warunkiem, że wysokość tak ustalonych stawek nie przekroczy poziomu określonego w Wykazie (tzn. dowolne podwyższenie stawki amortyzacyjnej ograniczone jest jedynie wartością maksymalną wskazaną w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych). Analogiczny pogląd został wyrażony przez organy podatkowe w wydanych indywidualnych interpretacjach prawa podatkowego, m.in. w cytowanym już piśmie Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy wskazano, że „w kolejnych latach podatkowych podatnik ma prawo do podwyższenia uprzednio obniżonej stawki amortyzacyjnej, jednakże tylko w granicach wyznaczonych stawką wynikającą z Wykazu stawek amortyzacyjnych”.

Spółka pragnie zaznaczyć, iż powyższe podejście znajduje także potwierdzenie w aktualnej praktyce organów podatkowych, m.in. w powoływanych już pismach:

• Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 16 września 2011 r. sygn. IBPBI/2/423-720/11/MS oraz
• Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 11 października 2011 r. sygn. IPPB5/423-746/11-2/RS.

Mając na uwadze powyższe, w opinii Spółki, prawidłowym będzie dokonanie zmiany stawek amortyzacyjnych z obniżonych przez Spółkę, na podstawie art. 16i ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, na stawki wyższe w terminie od pierwszego miesiąca każdego kolejnego roku podatkowego lub w miesiącu, w którym środki trwałe zostały wprowadzone do ewidencji (w przypadku nowo nabytych środków trwałych).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Należy jednocześnie zauważyć, iż w zadanym pytaniu nr 2 oraz we własnym stanowisku odnoszącym się do pytania nr 2, zawartym we wniosku na stronie 4, Wnioskodawca błędnie wskazał na przepis art. 16 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Mając na względzie przedstawiony we wniosku stan faktyczny, opisy zdarzeń przyszłych oraz stanowisko Wnioskodawcy uznano, iż mamy do czynienia z oczywistą omyłką. Przyjęto zatem, iż zastrzeżenie to dotyczy art. 16i ust. 2 ww. ustawy.

W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji, stwierdzić należy, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.