Działając na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29.08.1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), po rozpatrzeniu wniosku z dnia 21.07.2006 r. (...) w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych w przedmiocie uznania za koszty uzyskania przychodu wydatków poniesionych ze środków własnych związanych z uzyskaniem certyfikatu jakości ISO w momencie ich poniesienia, Naczelnik Urzędu Skarbowego w Mielcu postanawia uznać, że stanowisko podatnika jest prawidłowe w stanie faktycznym przedstawionym we wniosku.

W dniu 25.07.2006 r. wpłynął do tut. Urzędu wniosek pana o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania przepisów prawa podatkowego, dotyczący interpretacji przepisów ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), który został uzupełniony w dniach 7.08.2006 r. i 15.09.2006 r. Zgodnie z opisem stanu faktycznego zawartym we wniosku prowadzi pan działalność gospodarczą w spółce cywilnej P.P.U.H. "R.". W ramach prowadzonej działalności spółka wdraża system zarządzania jakością wg normy PN-EN ISO 9001:2000, przy czym 50 % wydatków związanych z wdrożeniem finansowanych jest ze środków Unii Europejskiej, natomiast pozostałe wydatki ze środków własnych spółki. Dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych prowadzona jest podatkowa księga przychodów i rozchodów. Dotychczas poniesione wydatki nie zostały wpisane do księgi podatkowej. Spółka zamierza dokonywać odpisów amortyzacyjnych po uzyskaniu certyfikatu ISO, traktując ten certyfikat jako wartość niematerialną i prawną, wymienioną w art. 22b ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Złożony wniosek zawiera zapytanie czy wydatki w części poniesionej przez spółkę należy zaliczać bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów, czy też certyfikat ISO należy amortyzować jako wartość niematerialną i prawną, zgodnie z art. 22b ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zdaniem pana wydatki na wdrażanie systemu jakości ISO w części sfinansowanej ze środków firmy można zaliczyć bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów i księgować w podatkowej księdze przychodów i rozchodów, a nie poprzez odpisy amortyzacyjne.

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Mielcu, rozpatrując powyższy wniosek, stwierdza, że w przedstawionej sytuacji zastosowanie mają przepisy art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Aby dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów dla celów podatkowych, spełnione muszą być zatem łącznie dwa warunki:

• pomiędzy wydatkiem a przychodem uzyskanym lub zamierzonym musi istnieć związek przyczynowo-skutkowy (art. 22 ust. 1),
• wydatek nie może być wymieniony w kategorii rodzajowo wyłączonych kosztów, określonych w art. 23.

Wydatki na wdrożenie systemu zarządzania jakością wg norm ISO pozostają w związku z uzyskaniem przychodów, gdyż uzyskanie certyfikatu obliguje podmiot do oferowania towarów lub usług o odpowiedniej jakości, a tym samym zwiększa atrakcyjność oferty tego podmiotu. Celem uzyskania certyfikatu ISO jest poprawa konkurencyjności firmy, której efektem będzie zwiększenie sprzedaży. Koszty związane z wdrażaniem i uzyskaniem certyfikatu jakości nie są wymienione w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jako wydatki nie stanowiące kosztów uzyskania przychodów.

W odniesieniu do wątpliwości pana w aspekcie wartości niematerialnych i prawnych, należy stwierdzić, że zgodnie z cytowanym przez pana wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 29.09.1999 r., sygn. akt SA/Sz 909/98, certyfikat ISO nie może być przedmiotem obrotu. Dotyczy on tylko danej jednostki i nie można go zbyć innemu podmiotowi. Naruszenie międzynarodowych norm ISO powoduje utratę certyfikatu. Certyfikat ISO stanowi zatem pewien rodzaj prawa o charakterze osobistym, ściśle związanego z podmiotem, który ten dokument otrzymał, a tym samym jest to prawo niezbywalne. Tego typu prawa nie zostały wymienione w art. 22b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wśród wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Reasumując: wydatki poniesione ze środków własnych spółki na uzyskanie certyfikatu jakości ISO zgodnie z normą PN-EN ISO 9001:2000 należy zaliczyć bezpośrednio w koszty uzyskania przychodów, dokonując tego sukcesywnie w momencie ich ponoszenia.